DÍNK JOU DROME WAAR
Dis die eerste keer in ’n lang tyd dat ons weer kuier. Ons kos is prentjiemooi en ons sit buite by ’n ou Stellenbosse wynlandgoed en praat ons harte uit.
Ek en my vriendin van Matie-dae Sonja Burger gaan haal dinge ver. Dis tyd vir opvang. Albei se ouers word ouer, ons onthou koshuismaters, sommige reeds oorlede. Sy vertel van haar kinders, ek oor myne (viervoetig, die katers). Ons praat oor ons drome. Hoe ons hoop om dit waar te maak.
En so beland ons by visualisering.
Ons albei glo vás daaraan. Sy kom dit dikwels teë as skrywer vir internasionale geestesgesondheid-apps. Ek self het al meermale gesien hoe dit werk.
Ek glo as ’n mens sekere behoeftes uitstraal, is dit asof die kosmos luister.
Nie dat ek dink énigiets is binne ’n mens se bereik nie. Ons woon nie in Lalaland nie. Dit is byvoorbeeld bog, soos sekere motiveringsprekers (of -boeke) predik, dat jy ‘enigiets’
