Verbode liefde
KOOS van der Merwe probeer hom dieper in die skadu van die moerbeiboom druk en loer deur die oop vensters na die dansende pare in die sitkamer.
Die musiek is hard en val vreemd op sy oor; hy ken nie die nuwe skreeu-doemdoem- goed nie. Sy oë skeur oor die klomp mense tot dit vassuig op Jane Wilson waar sy tussen ’n groepie mans met ’n langsteelwynkelkie in haar hand staan. Sy lyk verveeld. Haar blou oë dwaal deur die groot vertrek.
Koos trek sy asem in en fluister vir die stilte: “Sy is so mooi, so ongelooflik mooi …” En hy dink: En sy is die baas se dogter. En hier rond is John Wilson amper almal se baas.
Koos sien hoe sy iets aan haar bewonderaars sê en die kring verlaat. Sy glimlag vir die gaste, maar haar oë soek rond. Op haar gesig is
