AS DIE DEURE TOEMAAK . . .
ELKE Suid-Afrikaner kan waarskynlik teen dié tyd so ’n storie vertel: My buurvrou, my niggie, my vriendin, my broer, my lewensmaat – of ek sélf – moes weens die inperking ’n onderneming sluit.
Weg is die inkomste wat die pot aan die kook moes hou – en ook die inkomste van almal wat vir die onderneming gewerk het.
Want die impak van die inperking kring wyd uit en dit het ons reeds brose ekonomie op sy knieë gedwing.
Teen einde verlede jaar het Suid-Afrika ’n werkloosheidsyfer van sowat 27% gehad, maar sommige kenners waarsku dit kan vanjaar tot meer as 50% toeneem.
Voor druktyd het die onafhanklike ekonoom Mike Schüssler bereken die impak van die inperking het reeds minstens 3,5 miljoen mense tydelik werkloos gelaat.
Mike het ook voorspel dat die helfte daarvan moontlik permanent kan wees.
Oral oor die land moes kleinsake-ondernemings hul deure met die aanbreek van die inperking sluit omdat die dienste wat hulle verskaf of die goedere wat hulle verkoop nie deur die owerhede as noodsaaklike dienste in die stryd teen die pandemie beskou word nie.
Die regering het dit gedoen om die verspreiding van die virus te probeer vertraag, maar nou kan baie ondernemings dit nie meer bekostig om hul werknemers te betaal nie – en sal baie dit nie kan bekostig
