VAT JOU KOP VIR ’N STAPPIE
Daar woed ’n oorverdowende orkaan in my kop sedert ek 25 jaar gelede op die middelklas-trapmeultjie geklouter het om amptelik my eie potjie te krap. Van toe af vlieg gister en môre se vrae, vrese en vreugdes, idees, gedagtes, herinneringe, dagdrome, doenlysies, emosies, kommentare, uitdagings en struikelblokke hulleself skrouend te pletter in my boonste verdieping.
Oor die jare het ek telkens probeer om ‘in die oomblik’ en ‘in die nou’ te leef deur die rumoerigheid met onder meer twéé meditasiekursusse, ’n meditasie-app, berge boeke en kruiekalmeerpille te probeer stil. Maar om toe-oog en kruisbeen op ’n kussing in ’n tjoepstil vertrek te sit het eenvoudig nooit vir my gewerk nie – daarvoor was my gedagtes te woelig, en iewers was daar áltyd ’n foon wat lui, ’n lorrie wat kratte koeldrank by die kafee oorkant die pad aflewer, my kuite en enkels en laerug wat ná skaars 10 minute begin pruttel van die pyn, of die diepvetreuk van die buurvrou oorkant die straat wat weer vetkoek bak. Ek was amptelik die wêreld se vrotste mediteerder, maar het vrede gehad daarmee.
Toe, in Februarie verlede jaar, ontvang ek ’n e-pos van die transformasie-labirint-meditasie-en-jogafasiliteerder Terry de Vries, eienaar van Kamala Retreat House op Barrydale: Sy beplan om in September 2019 tien mense op die
