Die storie agter die storie
Verlede week het ek, na aanleiding van lesers se navrae, ’n lysie van “moet-lees-boeke” saamgestel. Die idee hieragter is dat eietydse romans eintlik deel van ’n tradisie is; dat daar sekere konvensies is waaraan skrywers meedoen, wat hulle benut en verbreek. Hoe beter mens die konvensies, die hele tradisie ken, hoe meer put mens ook uit ander, nuwer boeke.
Hierdie week val die fokus op skrywers uit Afrika (Suid-Afrikaanse skrywers uitgesonder).
As wit Afrikaanssprekende kind wat in die 1960’s en 1970’s in
