DIE REISENDE KARNAVAL
Wie is jy?” kry Melinda dit uit. Manouk spring op. “What is wrong?”
“Wie de hel is jy?” Haar bene kan haar nie langer dra nie. Sy gaan sit en haar asem jaag.
Manouk lyk verbouereerd. “Excuse me?”
“Moenie met my speel nie. Jy is nie van Armenië nie.”
“I don’t understand.”
Dit voel vir Melinda of sy nie behoorlik asem kry nie. Sy probeer op haar asemhaling fokus, maar kry dit nie reg nie. Probeer weer. Diep inasem, hou, stadig uit.
“Can I get you water?” vra Manouk en kom agter sy tafeltjie uit.
“Jy lyk soos iemand wat ek ken. Geken het.”
Sy oë is nou donker, die karamelkleur minder opsigtelik. “Jy is verkeerd.”
Nie’n sweempie van’n vreemde aksent
