Die waarheid van wasgoed

SY kyk af. Besef wat sy vashou. Maar dit kan nie wees nie. Maar dit is.

In haar hand is nie ’n kortbroek of een van Braam se T-hemde of selfs ’n onderbroek nie. Onderklere, ja, maar nie ’n man s’n nie. Meer spesifiek, ’n panty. Nog meer spesifiek, ’n gele. Een wat aan ’n inwoner van Wanda-koshuis behoort, want op die etiket pryk daar langs die eienaar se naam die kameelperdjie wat daarvoor gesorg het dat daar dikwels na dié koshuis as “Wydsbeen Wanda” verwys word. Die panty is hiér, tussen Braam se klere, waar dit beswaarlik sonder goeie rede kon beland het. Slegte rede. Bose