Thailand: DOOR EEN ANDERE BRIL

By R.S. Feerts

Zijn die groenachtige wateren echt gezond en het boeddhisme schoon van wanpraktijken?
Wat heeft de geschiedenis en het massatoerisme doen veranderen aan de mentaliteit en cultuur van de Thai?
Is het land veilig voor de enorme hoeveelheden toeristen en expats?
Fenomenen en reputaties als de 'ladyboys' en de seksindustrie. De corruptie, onderwijs en werk, alcohol & drugs, discriminatie, familiecultuur en gedrag.
Statistieken en media berichtgevingen spreken voor zich. Het zonnige Thailand heeft een erg donkere zijde. Het land probeert te balanceren tussen arm en rijk. Vriendelijkheid en botheid, preutsheid en hoerigheid. Een balancering waarin men grotendeels faalt, want de 'land of smiles' is vaak niets anders dan de bekende lach van een boer met kiespijn.
Het masker van de Thai smile wordt door de auteur dan ook volkomen blootgelegd.

• Language: Nederlands
• Publisher: Mijnbestseller.nl
• Release date: Apr 20, 2024
• ISBN: 9789403742625

Book preview

Thailand

DOOR EEN ANDERE BRIL

Thailand

DOOR EEN ANDERE BRIL

R.S. Feerts

Schrijver: R.S. Feerts

Omslag: R.S. Feerts

ISBN: 9789403742625

Publicatie in eigen beheer

© 2024 R.S. Feerts

Inleiding

Het is heel gemakkelijk om met iets als de enorme variëteit aan reisboeken te komen. Over de prachtige eilandjes omcirkeld door groenachtig, helder zeewater. Het boeddhisme en de aanverwante tempels met gouden Boeddhabeelden en mooie vormgeving. Voedselgerechten die enorm lekker ruiken en smaken, Levendige uitgaansgebieden,  en dan nog prijzen die lijken in het niets te vallen bij die van Nederland.

Een boek over de donkere zijde van Thailand met diepere inzichten en onderbouwende statistieken, die de realiteit meer weergeven, zijn moeilijker te vinden. Zijn die groene wateren bijvoorbeeld echt zo gezond als ze eruit zien en wat heeft de geschiedenis en het massatoerisme doen veranderen aan de cultuur en mentaliteit van de gemiddelde Thai? Is het boeddhisme daar echt zo schoon van wanpraktijken en hoe zit het met de gevaren voor buitenlandse bezoekers?

Het land zit namelijk vol tegenstrijdigheden en probeert te balanceren tussen arm en rijk, vriendelijkheid en botheid, schijn en realiteit, preutsheid en hoerigheid. Een balancering waarin men grotendeels faalt, want de ‘Land of smiles’ is vaak niets anders dan de bekende lach van een boer met kiespijn. Al blijkt de roze bril waardoor vakantiegangers dingen bekijken, vaak stevig op de neus te staan.

Inhoudsopgave

Inleiding

Inhoudsopgave

Geschiedenis

Monarchie & Nationalisme

Ontwikkeling

Veiligheid & Corruptie

Bezoekers & Gedrag

Cultuur

Boeddhisme

Vrije Dagen & Herdenkingen

Familie & Huwelijk

Mentaliteit

Geld Obsessie

Onderwijs & Werken

Seksindustrie

LHBT+

Uitgaansleven & Winkelen

Alcohol & Drugs

Discriminatie

Visums

Verblijf & Expats

Vervuiling

Verkeer

Medisch

COVID-19

Nawoord

Geschiedenis

Wanneer we het hedendaagse gedrag van een heel groot deel van het volk bekijken, dan moeten we terug de geschiedenis in. Thailand heeft namelijk net als hun volk een behoorlijk verleden als het gaat om uitspelen van situaties in hun voordeel.

Lang geleden bestond het uit verschillende koninkrijkjes zoals het Sukothai, dat van Ayutthaya en nog enkele anderen. Dit rond de 13e eeuw en dus uiteraard allemaal voordat de naam veranderde in Siam. Vervolgens was het land bij vele oorlogen betrokken, al weten de meeste hedendaagse strandtoeristen daar waarschijnlijk amper wat van. Zo had het oorlogen met Laos, Vietnam, het toenmalige Khmer rijk van Cambodja en meerdere oorlogen met Birma (Myanmar). Veel van het genoemde geschiedde tijdens de 16e en 17e eeuw. In 1767 werd het Birmese leger verslagen onder leiding van de in Ayutthaya geboren generaal Taksin. De vader van Taksin was van Chinese afkomst en daardoor kwam een Chinese massa emigratie naar Thailand op gang. Al kostte dat Taksin uiteindelijk wel de kop, het maakt de enorme Chinese achtergrond en invloed in het hedendaagse Thailand verklaarbaar. Ondanks dat het land geen grens heeft met China, heeft een aanzienlijk deel van de bevolking Chinese wortels, die dus afkomstig zijn van het bovengenoemde tijdperk.

Deze Chinese invloed loopt dus al zo’n 200 jaar. Sterker, de hedendaagse koninklijke familie heeft ook Chinese wortels, want koning Rama I, die Chakri heette en de daaraan verbonden dynastie oprichtte, had net als Taksin een Chinese ouder. Vervolgens kwamen koningen van dezelfde dynastie zoals Rama II, tot aan Mahidol als Rama VIII, die op 9 juni 1946 dood in bed werd aangetroffen. Dit werd eerst op een ongeval gegooid, al werden er drie paleiswachters voor beschuldigd en na 9 jaar voor geëxecuteerd.

Uit autopsie bleek Mahidol door een kogel in het hoofd om het leven te zijn gekomen, waarvan de mening onder historici is dat hij of zelfmoord pleegde, of dat zijn zoon hem die kogel had toegebracht. Die zoon was de onder de huidige Thai alom geadoreerde vorige koning Adulyadej Bhumibol (Rama IX) die wordt gezien als de vader van het huidige Thailand. Hij was de laatste die zijn vader Mahidol twintig minuten voor zijn dood op zijn kamer bezocht. De toenmalige nieuwe koning Bhumibol weigerde clementie aan de drie veroordeelden te geven, al gaf hij in een later stadium wel toe dat hijzelf niet geloofde dat ze schuldig waren. Dit is precies de reden waarom dit onderwerp in Thailand nog altijd gevoelig ligt en vermeden wordt. In ieder geval is de Chinese invloed in het land verklaard.

De wat dubieuzere rollen die het land speelde om hier en daar in een goed blaadje te komen en het van vele voordelen deed voorzien, beginnen vanaf de Eerste Wereldoorlog. Toen verklaarde het namelijk in 1917 het Duitse rijk de oorlog. Zo kwamen ze in een goed blaadje bij de Fransen en Engelsen terecht, met allerlei voordelen vandien. Dit kwam in een later stadium goed van pas toen de Engelsen met hun kolonisaties vanuit het westen oprukten via India en Birma, terwijl de Fransen dat deden vanuit het oosten via Vietnam, Laos en Cambodja tijdens hun Indochine tijdperk. Engeland en Frankrijk besloten onderling de vrede te bewaren door een neutrale zone tussen hen aan te houden en laat die zone nou net Thailand zijn geweest. Dit is de reden waarom Thailand het enige land in de regio Zuidoost-Azië is, dat nooit gekoloniseerd is geweest.

Toen het richting de Tweede Wereldoorlog liep, was Japan al een dominante macht in de regio en riep Thailand zich vlug als neutraal uit waardoor het Japanse leger eind 1941 zonder slag of stoot het land kon binnenwandelen. Een paar uur na de aanval op Pearl Harbor eiste Japan dat het Thailand kon gebruiken om zijn troepen te verplaatsen naar Birma en Malaya. Een van de gevolgen daarvan was de aanleg van het dodenspoor waarbij meer dan 12.000 militaire krijgsgevangenen (waaronder ca. 2800 Nederlanders) en circa 100.000 Aziatische slaafarbeiders het leven lieten vanwege lange werktijden, weinig eten krijgen, martelingen en ziektes. Het betere gevolg voor Thailand was natuurlijk het goede blaadje waarin men kwam bij Japan. Van dit stuk geschiedenis valt vandaag de dag nog veel te bewonderen om en nabij de plaats Kanchanaburi, waar de Bridge on the river Kwai en militaire begraafplaatsen gelegen zijn, maar ook de Hellfire Pass zich bevindt.

Het dubbelspel hield hiermee nog niet op, want in 1946 besloot de eerste gekozen Thaise premier om wat gebieden die Thailand op dat moment van Indochine in bezit had, terug te geven als prijs voor toelating tot de Verenigde Naties. Hiermee kwamen tegelijkertijd alle lopende oorlogsclaims tegen het land te vervallen en kregen ze meteen substantiële hulp van de Verenigde Staten. Dit kan dan weer als aanleiding worden gezien van het volgende goede blaadje dat het land enorm veel geld en ontwikkeling bood. De steun aan de Verenigde Staten tijdens diens oorlog tegen Vietnam. De VS mochten vliegvelden aanleggen in Thailand en ook stegen straaljagers en bommenwerpers op vanuit het land om mee te helpen aan de geheime oorlog tegen Laos, het ongeoorloofde bombarderen van Cambodja en uiteraard van Vietnam. Thaise soldaten vochten zelfs mee in de Vietnamese jungles en na 50 jaar vond men bij de badplaats Hua Hin nog kokers met het gif Agent Orange van de Amerikanen in de grond.

Met deze opsomming is wel duidelijk waar vandaan de rijkdom en ontwikkeling van Thailand en diens koninklijke familie komt, al zal maar een gering aantal mensen van de bevolking van dat en de andere genoemde zaken afweten. Op scholen zijn de geschiedenisboeken uiteraard dusdanig aangepast dat het een eenzijdig of vertekend beeld geeft over het verleden van het land en ook toeristen weten hier weinig tot niets vanaf. Bovengenoemde is echter wel degelijk een van de grootste bronnen van de reputatie van het hedendaagse Thailand, waarover later meer.

In het meer recente verleden kwam Thaksin Shinawatra aan de macht. Hij was in 2001 vooral populair bij de boeren en armeren vanwege de introductie van een algehele zorgverzekering en armoede- en drugsbestrijding. Ook was hij voorstander van privatisering van staatsbedrijven, waarvan er heel wat in het bezit van het koningshuis waren. Er begon een machtsstrijd tussen aanhangers en tegenstanders, die zich hulden in rode of gele shirts. Geel was voor democratie, alhoewel ze meer voor monarchie waren en het koningshuis hierbij voorop plaatsten. Het waren meer de zogenaamde middenklasse en rijkeren. Rood was onder andere tegen autoritarisme en waren de armeren. Enkele uitspraken van Thaksin en zijn privatiseringsplannen waren tegen het zere been van het gele shirt kamp en werden geïnterpreteerd als zijnde tegen de koning te zijn. Ook werd hem verweten een conflict of interest te hebben vanwege bedrijven die hij zelf bezat. Uiteindelijk werd hij in 2006 afgezet via een militaire staatsgreep. Tussen 2008-2010 was er een hernieuwde crisis, die begon bij de gele shirtjes en uiteindelijk ook leidde tot bezetting van de vliegvelden.

De verkiezingen van 2011 brachten Thaksin’s jongere zus Yingluck aan de macht, maar in 2013 bracht dat al de volgende crisis. Wederom kwamen geel en rood tevoorschijn en in mei 2014 besloot een rechtbank in samenwerking met het leger via een oneerlijk politiek getinte rechtszaak om haar vanwege machtsmisbruik van haar positie te verwijderen. Yingluck was hetzelfde lot als Thaksin beschoren. Een vlucht naar het buitenland in het holst van de nacht, de dag voor genoemde rechtszaak.

Vervolgens was er een periode van vijf jaar onder militair leiderschap. De niet al te eerlijk verlopen verkiezingen die daarop volgden, konden de gemoederen niet kalmeren in Thailand. Zelfs tijdens de covidjaren waren er nog wekelijks protesten om de premier weg te krijgen, die de militaire leider tijdens de staatsgreep was en een roep om aanpassing van de monarchie. Er vielen veel doden bij de clashes tussen deze twee kampen en bij alle conflicten. Vooral ook door het ingezette leger om het te beëindigen.

In mei 2023 waren er dan eindelijk weer verkiezingen plus de terugkeer van Thaksin in augustus, omdat die zijn familie miste. De winnende partij van de verkiezingen (Move Forward Party) kwam niet aan de macht, omdat Thailand een systeem heeft waarbij een oude garde senatoren een vetorecht hebben. Die stemden tegen de jonge en populaire leider van de partij om premier te kunnen worden. Dit uit angst dat de partij van plan was om de wet die enigerlei kritiek op het koningshuis verbiedt, aan te passen. Via schimmige politieke steekspelletjes kwam de winnaar van de verkiezingen in de oppositie terecht en de partij van de dochter van Thaksin samen met tien andere partijen als coalitie aan de macht. Het zal het vertrouwen in de democratie onder de veelal jonge stemmers niet ten goede zijn gekomen.

Deze opsomming geeft precies de enorme verdeling onder het Thaise volk weer. Wat dat betreft is het in Thailand nooit rustig geweest en zal het dat vermoedelijk ook nooit worden.

Monarchie & Nationalisme

Koning Bhumibol werd dus op handen gedragen en gezien als de stichter, beschermer, vader en held van het land. Er was blinde devotie voor deze man, die in oktober 2016 overleed. De ene dag uitvaartceremonie kostte de schatkist naar schatting $98 miljoen en dat terwijl er tegelijkertijd miljoenen meiden bezig zijn hun lichaam te verkopen voor geld. Je zou er geen wanklank over horen van Thaisen. Iedereen hield in ieder geval de adem in toen deze koning overleed. Zowel Thai als expats vreesden het ergste voor Thailand, maar dat viel uiteindelijk reuze mee.

De nieuwe koning is echter uit ander hout gesneden. Een man van bijna 72 jaar oud, die vaak meerdere vrouwen tegelijk aan zijn zijde heeft. Zijn officiële vrouw, maar ook verschillende minnaressen, die publiekelijk bij officiële gelegenheden voorrang krijgen boven zijn vrouw. Een playboy, die bekend staat om zijn kerstkaart met hem in slip en halfnaakte vrouwen aan zijn zijde erop. Een kaart die in Thailand verboden is en online geblokkeerd. Er is ook een video van hem in een Duits winkelcentrum waar hij in een topje loopt met een vrouw aan zijn zijde. Deze video is uiteraard ook geblokkeerd in Thailand. Je zou kunnen zeggen dat hij het perfecte voorbeeld is voor al die miljoenen van zijn onderdanen. Degenen die het ook niet zo nauw nemen met moraal, fatsoen en gedegenheid.

Deze koning met de naam Maha Vajiralongkornd zag zijn volk lijden onder een behoorlijk lange avondklok en lockdown, waarbij die van Nederland in het niets viel en waarbij alcohol maandenlang verboden was om te verkopen. Niet in slijterijen, niet in winkels en supermarkten en ook niet in kroegen en restaurants. Dat terwijl hij zelf in Beieren in Duitsland in een resort zat met een harem van circa twaalf vrouwen en hij zijn officiële vrouw of minnares had laten opsluiten vanwege ongehoorzaamheid. Maanden later gaf hij opdracht haar vrij te laten en over te vliegen naar Duitsland. Zijn titel Rama X doet hem eer aan. Als we de X zien voor wat online vaak pornografisch materiaal is. Meneer zat misschien wel lekker aan de zuip, met een groep vrouwen, terwijl zijn volk niks kon en mocht. Ook geen kritische noot daarover spreken. Sterker, van de 365 dagen in een jaar was hij niet meer dan een dag of 30 in zijn eigen land geweest.

Het geschatte rijkdom van de Thaise koning ligt tegen de $70 miljard en hij is daarmee naar het schijnt de rijkste koning ter wereld. Dit komt dus deels door het verleden, de vriendschappen en het heulen tijdens oorlogen met landen als Japan, Amerika, Engeland en Frankrijk en de diepe banden met China. Het enorme geld via het boeddhisme en ook de enorme hoeveelheden beleggingen en grond die ze nog altijd in bezit hebben in Thailand. Enkele jaren geleden schonk hij een lap grond waarop een universiteit staat om een deel van het volk en vooral de studenten wat meer achter hem proberen te krijgen. Het kon lijden, want hij bezit ook de grond bij BTS station Siam, waarop malls als Siam Paragon staan, wat zo ongeveer het duurste stukje Bangkok is en van de huren die hij alleen daarvan al ontvangt, kan hij waarschijnlijk al die meiden uit de kroegen onderhouden. Ook is hij veruit de grootste aandeelhouder van het medisch bedrijf Siam Bioscience en drie keer raden welk bedrijf werd gekozen om in Thailand de covid vaccins voor AstraZeneca te mogen produceren. Een bedrijf zonder enige ervaring daarin, maar de macht van de Thaise koninklijken reikt ver.

Bovengenoemde mag niet over worden gepraat. Vrijheid van meningsuiting bestaat amper in Thailand. Elke vorm die als kritiek geïnterpreteerd kan worden, kan je heel vlug in de problemen brengen. Alhoewel Thailand een ceremoniële monarchie heeft en de regering dus de besluiten neemt, is er ontzettend veel invloed vanuit het koningshuis. Er bestaat een sectie 112 in het Thaise wetboek, dat belasteren, beledigen of bedreigen van de koning strafbaar maakt en die straffen beginnen meestal met 15 jaar gevangenisstraf, maar in 2021 werd nog een dame veroordeeld tot 87 jaar gevangenisstraf, dat na schuld bekennen werd gehalveerd.

Deze wet die al sinds 1908 bestaat, is beter bekend onder de naam Lèse-majesté. Het komt neer op smaad en dus brengt negatief uitlaten (op social media) of je onvree en teleurstelling laten blijken over alle leden van het koningshuis je geheid in de problemen. Sinds de start van de Free Youth Pro-Democratie protesten in juli 2020 zijn alleen al 233 mensen aangeklaagd, waarvan er drie begin 2023 in hongerstaking waren gegaan en twee daarvan lagen in ernstige toestand in een ziekenhuis. Zelfs kinderen van 14 jaar oud zijn al aangeklaagd onder de 112 wet en het is helaas niet zo dat je wel een keer wordt opgeroepen voor een rechtszaak. Eind mei 2023 kwam een 14-jarige na 51 dagen jeugdgevangenis voorlopig vrij. Dit ging op voorspraak van een rechter, want de politie wilde haar zonder gerechtelijke straf langer vasthouden omdat ze zogenaamd nog niet klaar waren met de bewijslast.

Als je dit zo allemaal leest, dan kun je je goed voorstellen waarom er telkens protesten zijn van voornamelijk studenten, die niet alleen de zichzelf geïnstalleerde premier weg willen hebben, maar ook een aanpassing in de monarchie willen zien. De een na de ander wordt nu aangeklaagd op grond van uitlatingen over het koningshuis of de monarchie. In november 2021 kwam er zelfs een handtekeningenactie op gang om de Lèse-majesté wet gewijzigd, zoniet geheel weg te krijgen. Om zo’n wet in het parlement besproken te krijgen, moeten er minimaal 150.000 handtekeningen zijn. Binnen enkele dagen stond de teller al op 120.000, maar het gehele onderwerp is nadien niet toevalligerwijs doodgebloed. Alle 16 coalitiepartijen hebben al gezegd desbetreffende wet niet aan te willen raken terwijl een partij zelfs een petitie is gestart om de wet nog strikter te maken dan dat die al is. Het geeft de vrijheid in Thailand maar aan, maar toch gaan de Nederlanders die riepen over beperkte vrijheid tijdens lockdowns in verband met covid, met massa’s naar Thailand op vakantie of er zelfs wonen.

Stel je voor dat er in Nederland bij iedere landsgrens met België en Duitsland een metershoog portret van de koning staat. Zelfs op scholen en langs snelwegen. Dat is in Thailand wel het geval met hun koning.

De blinde devotie van zo’n groot deel van het volk naar de monarchie plus het Thaise grootheids syndroom heeft uiteraard zijn achtergronden. Als vakantieganger heb je het waarschijnlijk niet snel door, maar Thai zijn net als alle andere Aziaten enorm nationalistisch opgevoed en ingesteld. Mede vanuit de (eenzijdige) scholing over hun geschiedenis. Ze groeien bijvoorbeeld op met het volkslied. Op school wordt dat iedere ochtend gedraaid, terwijl twee studenten de vlag hijsen en de rest in rijtjes opgesteld hard mee moeten zingen. Het lied wordt door Thai ‘Pheng Chat’ genoemd, oftewel National Song. Iedere tv- en radiozender speelt het dagelijks om 08:00 uur en om 18:00 uur. Ook de luidsprekers bij busstations, skytrain stations, metrostations, parken en zelfs in winkelcentra spelen het af en alle Thai zijn zo opgevoed dat wat ze ook op dat moment aan het doen zijn, even wordt gestaakt. Alles en iedereen komt plots tot stilstand. Vergis je niet, maar men verwacht dat werkelijk iedereen dat respect toont en meedoet. Dus hoor je op je vakantie een symfonisch klinkend begin van een lied en iedereen gaat plots opstaan of stilstaan in houding, dan kun je het beste maar eventjes meedoen.

De nationale vlag wappert er niet alleen op scholen, maar op vele dagen ook op de middenberm van wegen, om de tien meter een klein formaat vlag. Een omgedraaide vlag uit protest is in Thailand niet mogelijk. Die blijft er dan hetzelfde uitzien. Tenzij je hem een kwartslag draait.

Iets anders dat onder het Thaise nationalisme valt, is het flinke superioriteitsgevoel. Ook dit fenomeen is natuurlijk iets van alle continenten. Hoofdstedelingen voelen zich overal ter wereld ietwat verheven boven zogenaamde provincialen en ook hebben heel veel buurlanden een superioriteitsgevoel naar elkaar en dus ook Thai hebben het. Zij voelen zich superieur aan Cambodjanen, Birmezen, maar vooral aan Laotianen. Een tijd terug werd een Thaise fotograaf gedwongen zich te verontschuldigen, nadat hij op een expo met een denigrerende opmerking ‘Damn, they’re so Lao’ was gekomen. Het neerkijken op Laotianen heeft in Laos inmiddels een tegen uitdrukking doen ontstaan, ‘Don’t be Thai to me’.

Dit meerderwaardigheidsgevoel komt dan weer deels voort uit de geschiedenislessen, die het volk van jongs af aan krijgt geïndoctrineerd. Vaker meer gebaseerd op patriottisme dan op feiten. Ondanks dat Thailand (toen nog Siam) vele nederlagen leed in veldslagen en oorlogen tegen het Khmer rijk en Birma,