Miękkie, nieistniejące labirynty przeszłych żyć: Poesía en dos vías, #6

By Enrique García Guasco

Na granicach umysłu i serca,

gdzie wspomnienia i uczucia się splatają,

tam istnieją labirynty minionych żyć.

Są delikatne jak szept wiatru,

niewidoczne jak echo snu,

ale tak realne jak atrament na tej stronie.

Nie są w jednym miejscu, ale we wszystkich,

w każdej myśli, w każdym bicie serca,

w przestrzeni między rozumem a emocją.

Są jak rzeki płynące w przeciwnych kierunkach,

ale zbiegające się w oceanie naszego istnienia,

tworząc istotę tego, kim jesteśmy, kim byliśmy.

Tak więc, w labiryncie umysłu i serca,

odnajdujemy echa minionych żyć,

delikatne, niewidoczne, ale wiecznie obecne.

 

En los confines de la mente y el corazón,

donde los recuerdos y los sentimientos se entrelazan,

allí existen los laberintos de las vidas pasadas.

Son suaves como el susurro del viento,

inexistentes como el eco de un sueño,

pero tan reales como la tinta en esta página.

No están en un lugar, sino en todos,

en cada pensamiento, en cada latido,

en el espacio intermedio donde la razón y la emoción se encuentran.

Son como ríos que fluyen en direcciones opuestas,

pero convergen en el océano de nuestra existencia,

formando la esencia de lo que somos, de lo que hemos sido.

Así, en el laberinto de la mente y el corazón,

encontramos los ecos de las vidas pasadas,

suaves, inexistentes, pero eternamente presentes.

• Language: Język polski
• Publisher: Arcana Intellego
• Release date: Feb 21, 2024
• ISBN: 9798224649518

Book preview

("Suaves laberintos inexistentes

de vidas pasadas")

Wydanie w języku polskim i hiszpańskim.

Enrique García Guasco.

Miękkie, nieistniejące labirynty przeszłych żyć

(Suaves laberintos inexistentes de vidas pasadas)

Wydanie w języku polskim i hiszpańskim.

©2024. Edited in the U.S. by Orilsted Publishing Services. Copyright ©2024 Enrique García Guasco.

Copyright ©2024 Arcana Intellego/Axioma Editorial S.A. Chile. Hendaya 60, Las Condes, 1353. Región Metropolitana, Chile.

Como una introducción opcional:

En los confines de la mente y el corazón,

donde los recuerdos y los sentimientos se entrelazan,

allí existen los laberintos de las vidas pasadas.

Son suaves como el susurro del viento,

inexistentes como el eco de un sueño,

pero tan reales como la tinta en esta página.

No están en un lugar, sino en todos,

en cada pensamiento, en cada latido,

en el espacio intermedio donde la razón y la emoción se encuentran.

Son como ríos que fluyen en direcciones opuestas,

pero convergen en el océano de nuestra existencia,

formando la esencia de lo que somos, de lo que hemos sido.

Así, en el laberinto de la mente y el corazón,

encontramos los ecos de las vidas pasadas,

suaves, inexistentes, pero eternamente presentes.

Jako opcjonalne wprowadzenie:

Na granicach umysłu i serca,

gdzie wspomnienia i uczucia się splatają,

tam istnieją labirynty minionych żyć.

Są delikatne jak szept wiatru,

niewidoczne jak echo snu,

ale tak realne jak atrament na tej stronie.

Nie są w jednym miejscu, ale we wszystkich,

w każdej myśli, w każdym bicie serca,

w przestrzeni między rozumem a emocją.

Są jak rzeki płynące w przeciwnych kierunkach,

ale zbiegające się w oceanie naszego istnienia,

tworząc istotę tego, kim jesteśmy, kim byliśmy.

Tak więc, w labiryncie umysłu i serca,

odnajdujemy echa minionych żyć,

delikatne, niewidoczne, ale wiecznie obecne.

––––––––

1.

––––––––

En ścieżkach dziwnych, bez celu błądzimy,

Ludzie ślepo wędrują, nie widząc losu.

Przechodzimy przez światło i cień,

Nie wiedząc, że na końcu czeka milczenie.

Życie prowadzi nas przez niespodziewane zwroty,

Pogrąża nas w morzach niepewności.

Każdy krok, każdy wybór, jak labirynt,

Gdzie los czyha, bezlitosny.

I choć szukamy odpowiedzi na próżno,

I myślimy, że kontrolujemy nasz los,

Śmierć, jak wierna cień, nas śledzi,

Aż zabierze nas do ostatecznego milczenia.

Tak właśnie jest taniec życia i śmierci,

Wieczny cykl spotkania i pożegnania.

Na dziwnych ścieżkach, które pokonujemy,

Tylko na końcu znajdujemy spokój, milczenie duszy.

––––––––

1.

––––––––

En caminos extraños, vagamos sin rumbo,

Los seres humanos ciegamente avanzamos, sin ver el destino.

Atravesamos la luz y la sombra,

Sin saber que al final nos aguarda el silencio.

La vida nos lleva por giros inesperados,

Nos sumerge en mares de incertidumbre.

Cada paso, cada elección, un laberinto,

Donde el destino acecha, implacable.

Y aunque busquemos respuestas en vano,

Y creamos dominar nuestro destino,

La muerte, como sombra fiel, nos persigue,

Hasta llevarnos al silencio final.

Así es la danza de la vida y la muerte,

Un eterno ciclo de encuentro y despedida.

En los extraños caminos que recorremos,

Solo al final encontramos la paz, el silencio del alma.

2.

W labiryntach życia, gdzie wybór wielokrotny,

Intuicja nas prowadzi, drogowskazy jedynie.

Ryzyko, jak biały i czarny, dwie