Sen Hiç Yalnız Kaldın mı

By Elizya Alminya

İçinin içinde hep bir şeyler kırpışıyordu. O bilmiyordu. Kalbi küt küt devranındaydı. Sevmiyordu. Adımları sorgusuzdu. Adımlıyordu. Sadece adımlıyordu. Lakin varamadı. Uğraştı, çabaladı ama kendine dalamadı. Çünkü kalabalıklarda da yalnızdı.
Kimsesizdi. Kendi kentinde kendine yeni bir kent aradı ama bulamadı. Kenti ona küsmüştü. Ve o hiç bilemedi. Aslında öyle bir yer olduğunu tahmin bile edemedi. Kendi kendinin kentiydi. Ve kentinin kalabalığının boğucu sessizliğinde, aydınlığın acımasız karanlığında zıtlıklar armonisinde yoğruldukça yoğruldu ve o hiç mayalanmadı. Hazır olmadı hayata. Hazır olamadı yaşamaya. Bu hazırsızlık onu hep huzursuz etti. Kendisine ben derken de suçladı kendini. Bensiz bir ben olmak istedi. Özürlüydü dilleri. Özürlüydü halleri. O hiç bir vakit kendi olamadı.
Peki sen, evet sen!
Sen hiç yalnız kaldın mı?
Elinizdeki eser bir çırpınış derlemesidir. İnsanın kendi kendine yalnızlığı! Kendi kentinden ayrılığıdır.
Söylemeden bilinmez haller. Anlatmadan çözülmez dertler. Anlattıkça, yazdıkça şifa bulsun adı belli olmayan haller!
Nice şifalar bulacak, ruhun terennümlerinde gezintide olacaksınız. Bu eserle bu gezintiye dahil olup, kendi iç dünyanıza yol alacaksınız.

Emily Yaramis

• Language: Türkçe
• Publisher: Crab Publishing
• Release date: Apr 26, 2023
• ISBN: 9798215336328

Elizya Alminya

Çocukluk ve gençliği yokluk ve acılar içinde geçti.Kitapları çok sevdi, odasını kitaplarla doldurdu. Yıllarca okudu. Sadece okudu ve okuttu.Hem çalışıp hayata tutundu hem eğitimine devam etti. Kalemi ve yazmayı çok sevdi.Yugoslavya topraklarından göçen bir yüreğin mirası olarak tekrar ata topraklarına göç etti. Artık bu topraklarda geçmişin izini arıyor.Tüm zorluklara rağmen tohumun toprak altında filizlenmesi gibi Rabb’inin lütfu ve inâyeti ile gurbet topraklarında yeni kelimeler toplamaya başladı. Yeni kelimelerle yeni bir dünyaya selendi. Kelimeler güzelleşti, hayat şekillendi ve yeni bir evladın doğuşuna şahit oldu.Yarıda bıraktığı eğitim hayatına yeni bir başlangıç ile akademik alana kaydırmaya karar verdi.Şiir ve roman alanında geleceğe yelken açtı. Yeni çalışmaları yayınlanacağı günü bekliyor.Çalışmaları ile günümüzü gelecek nesillere aktarma telaşında bir genç kalem...

Book preview

ÖN SÖZ

"sindi tenimin her köşesine

oturdu döşüme

boşlukta sevdam

kendimle kavgam

mutluluk benle oyunda

huzursuzluğun koynunda

umarsızca üzgün

mevsimim hüzün

acı yaşlara dolanmış yüzüm

sabrı elekten süzdüm

bitti hayat kitabının sayfaları

beyazlar dönüştü karaya

yaşananlar

geçiyor gözümden

sessizliğe kapandım

düşlerim akıyor özümden

dökülüyor son sözlerim

sen hiç kaldın mı

kalabalıklar içinde yalnız"

İçinin içinde hep bir şeyler kırpışıyordu. O bilmiyordu. Kalbi küt küt devranındaydı. Sevmiyordu. Adımları sorgusuzdu. Adımlıyordu. Sadece adımlıyordu. Lakin varamadı. Uğraştı, çabaladı ama kendine dalamadı. Çünkü kalabalıklarda da yalnızdı.

Kimsesizdi. Kendi kentinde kendine yeni bir kent aradı ama bulamadı. Kenti ona küsmüştü. Ve o hiç bilemedi. Aslında öyle bir yer olduğunu tahmin bile edemedi. Kendi kendinin kentiydi. Ve kentinin kalabalığının boğucu sessizliğinde, aydınlığın acımasız karanlığında zıtlıklar armonisinde yoğruldukça yoğruldu ve o hiç mayalanmadı. Hazır olmadı hayata. Hazır olamadı yaşamaya. Bu hazırsızlık onu hep huzursuz etti. Kendisine ben derken de suçladı kendini. Bensiz bir ben olmak istedi. Özürlüydü dilleri. Özürlüydü halleri. O hiç bir vakit kendi olamadı.

Peki sen, evet sen!

Sen hiç yalnız kaldın mı?

Elinizdeki eser bir çırpınış derlemesidir. İnsanın kendi kendine yalnızlığı! Kendi kentinden ayrılığıdır.

Söylemeden bilinmez haller. Anlatmadan çözülmez dertler. Anlattıkça, yazdıkça şifa bulsun adı belli olmayan haller!

Nice şifalar bulacak, ruhun terennümlerinde gezintide olacaksınız. Bu eserle bu gezintiye dahil olup, kendi iç dünyanıza yol alacaksınız.

Emily Yaramis

12 Mart 2023 / USA

gece

gecenin zehri yağdı

saçlarımdan süzüldü

kanat çırptı alaca kuş

raks etti başucumda aşk

can şiirim epeyce andım

andım da

anarken başladı sessizliğim

harfler baş kaldırdı

sensizlik gönlüme vurdukça vurdu

hüzün saçlarımı savurdukça savurdu

sevdana sarıldım

ne olursa olsun

önde isminin baş harfi

ok gibi saplandı

yenilgim hep sana

yenilgim belki aşka

aşk yaktı başka

kararlı sabırlı tüm şenlikte

içimde koca suskunluk

duygularımda durgunluk

tükenmedim

umutla tutundum

gözlerinin rengine

baktıkça biten

aktıkça yiten

tüm şehirler sen

uzun uzun yolculuklar

mavi tren vagonunda

ten rengi koltuk

düşlerimde

tutuşuyor hislerim

kimim

neyim

bilmeden

geçen zamanın neresindeyim ben

kaçındayım saatin

dokun usul usul canmanam

sokul usul usul can kapımı çal

gözlerim gözlerinde kaybolsun

umutlarım sokak