Aşkın Dem Hali

By Osman Mümtaz Demirci

Yaklaşık 100 şiirden oluşan bu kitabımda sizlerin duygularına seslenmek istedim.

Her şey yalan bir sensin gerçek

Dokunma sevdama yaramdan el çek

Hadi gel bir kahve içelim desek

Kırk yıl hatır sana ağır mı gelir!

İstemem sensiz mutluluğu sensiz sevinci

Varsın tüm dertler üst üste gelsin

Korkum yok ecelden açtım sinemi

Gelecekse bir gün gelsin!

Yazar:

1980 Yılında Samsun’da dünyaya gelmiştir. Tahsil hayatı da burada geçmiştir. Küçük yaşlardan itibaren şiir, hikaye ve roman yazmaya başlamıştır. Yazılarında gerçek hayat kurgulamaları yapmıştır.

• Language: Türkçe
• Publisher: eKitap Projesi
• Release date: Oct 24, 2023
• ISBN: 9786258196863

Book preview

AĞLA GÖZLERİM

Sen bana çok yakın

Ben sana çok uzak

Çok geç olur belki yarın

Ne olur durma benden ırak

Sanadır yar bu yakarış

Yok senden ötesi sensin son durak

Hüzün sanki gözlerine yapışmış

Doya doya bakayım beni bırak

Ağla gözlerim ağla

Düşmüş dalından son yaprak

Çekmiş yar gözlerine bir kalem kara

Saplanmış ortasına kalbimin mızrak

Bırakmış saçlarını esen rüzgara

Kavramış yüreğimden beni kıskıvrak

Gidecek bilmiyorum hangi baharda

O gün yorganım olacak kara bir toprak

AĞLARIM

Ne zaman düşsen aklıma

Bir acı iner bağrıma

Bir düğüm olur boğazımda

Yutkuna Yutkuna ağlarım

Dermanı firar eder dizimin

Soluğu ensemde hasretin

Güneşi andıran yüzünün

İçine düşer ağlarım

Elalem ne der den geçtim

Yanmak için ben seni seçtim

Hasretini şerbet eyledim içtim

Közüme bakar ağlarım

Dalıp dalıp giderim hülyalara

Ah birde gelebilsen rüyalara

Aramızda bent olmuş yüce dağlara

Bakar bakar ağlarım

Seni anlatmaya yetmez kelime

Kan revan içinde vardım menzile

Duvarları buz tutmuş can kafesimde

Aşkınla yanar ağlarım

Derdine düşer ağlarım

Bahtıma küser ağlarım

AĞLIYOR

Bugün yine sensizim bir yetim gibi

Kan dolmuş içine gözler ağlıyor

Kafam biraz dumanlı mey içmiş gibi

Dilimden dökülen sözler ağlıyor

Bir selamın gelmez halin bilinmez

Yüreğime çizdiğin resmin silinmez

Şu deli gönlüme hiç sözüm geçmez

Bende bıraktığın izler ağlıyor

Uğrunda fedadır kurban bu canım

Vursalar boynumu akmaz hiç kanım

Şimdi senden uzakta solgun sol yanım

İçimde büyüttüğüm aşkın ağlıyor

Mecnundan deliyim Ferhat’tan beter

Bitsin artık hasret ecel koynumda yatar

Şu Yaşlı gözlerim yoluna bakar

İnsafın yok mu yar canım acıyor

Kırma kalemimi bir umut olsun

Bir af çıkar gönlünde ruhum aşkına doysun

Kurduğun darağacın servetim olsun

Boynuma taktığın ipin ağlıyor

ARAFTAYIM

Hiç olmadığın kadar yoksun şimdi

Hiç gelmediğin kadar uzakta

Kendimi avutuyorum bak yine şimdi

Varlığınla yokluğun arasında, Araf’ta

Hiçbir zaman durmadağın o yerde gölgene bakıyorum şimdi

Dokunabiliyorum ama tutamıyorum

Seni anlatma çabası sana, bak yine şimdi

Dinliyorsun beni, asla konuşmuyorsun

Sürekli susmak yerine bir çığlık atsan

Öyle bir bağırsan ki kulak zarımı patlatsan

Hiç olmasa bir ikram gölgenden, bir bardak katran

Yerde yatan gölgeni ah bir kaldırabilsem topraktan

Her zaman aynısı oluyor, rüya içinde rüya

Yine beni duyuyor gibi onaylıyorsun güya

Yalan içinde aranan tek gerçek dünya

Ya gözlerindi ya da ben Araf’tayım Araf’ta

Senin tamda olmadığın yerin adıydı bu

Tarafsın ama hangi tarafta

Değeri beş kuruş etmez hiç bir sarrafta

Bense delice sarılmış saçının bir teline tutunuyorum, Araf’ta

Ve sen hiç olmadığın kadar yoksun

AYNALAR

Her sabah uyandığımda koşuyorum aynaya

Neden biliyor musun çünkü orada sen varsın

Seni görüyorum gözlerimde

Buluştuğumuz tek yer aynalar ve sen hiç geç kalmıyorsun

Bir damla yaş olup akmak için gözlerimden nasılda çırpınıyorsun

Her zaman oradasın her an göz bebeklerimde

Buğulu bakıyorsun yine sanki bir şeyler anlatmak ister gibi

Benim çok özlediğim ama göremediğim bir şeye bakar gibisin

Şiir gibi bakıyorsun yani

O yüzdendir sana şiir bakışlım demem

Öyle bir özlemle doluyorum ki