Nasıl Çocuk Yetiştirilmez

By Nevzat Keles

Eğer son sözü en baştan söylemem gerekirse, çocuk yetiştirmek bir sanattır. Adeta bir taşın içine sıkışıp kalmış elması dikkatli bir şekilde oradan çıkarmaktır. Sonra o ham elması işleyerek ona bir şekil vermektir. Yani onu ahlaklı, bilgili ve donanımlı bir birey olarak yetiştirmektir. En son aşama ise o elması parlatmaktır. Yani, onun tüm potansiyelini yansıtabileceği güzel bir eğitim vermektir.

Hemen her konuda olduğu gibi hepimizin çocuk yetiştirmede doğuştan gelen yeteneklerimiz ve fikirlerimiz var. Hepimiz kendi çocuklarımızı yetiştirirken uyguladığımız yöntemi en doğru yöntem sanıyoruz. Ama maalesef toplum olarak insan yetiştirmeyi bilmiyoruz! Kendi ellerimizle çocuklarımızı kendine güvensiz bireyler olarak yetiştiriyoruz. Farkında bile olmadan onları aç gözlü, bencil, saygısız olarak büyütüyoruz. Kitabımda nasıl çocuk yetiştirmek gerektiği konusunda ahkam kesme gibi bir niyetim yok. Amacım sadece bireysel farkındalığımızı artırmaktır. Eğer olursa, geleceğimizi teslim edeceğimiz yavrularımızı daha bilinçli, daha donanımlı ve sağlam iradeli bireyler olacak şekilde yetiştirilmesine katkıda bulunmaktır.

• Language: Türkçe
• Publisher: Nevzat Keles
• Release date: Aug 17, 2022
• ISBN: 9798201890490

Book preview

Nasıl Çocuk Yetiştirilmez

Published by Nevzat Keleş

Smashwords Edition

Copyright 2021 Nevzat Keleş

This ebook is licensed for your personal enjoyment only. This ebook may not be re-sold or given away to other people. If you would like to share this book with another person, please purchase an additional copy for each recipient. If you’re reading this book and did not purchase it, or it was not purchased for your use only, then please return to your favorite ebook retailer and purchase your own copy. Thank you for respecting the hard work of this author.

––––––––

*Bu kitabın her türlü yayın hakkı saklıdır. İzin alınmadan kopyalanamaz ve çoğaltılamaz!

Nasıl Çocuk Yetiştirilmez

Eğer son sözü en baştan söylemem gerekirse, çocuk yetiştirmek bir sanattır. Adeta bir taşın içine sıkışıp kalmış elması dikkatli bir şekilde oradan çıkarmaktır. Sonra o ham elması işleyerek ona bir şekil vermektir. Yani onu ahlaklı, bilgili ve donanımlı bir birey olarak yetiştirmektir. En son aşama ise o elması parlatmaktır. Yani, onun tüm potansiyelini yansıtabileceği güzel bir eğitim vermektir. Ondan sonrası artık kolaydır. Artık o elmas kendi ışıltısıyla insanların dikkatini çekecek, kitleleri etrafında toplayacaktır. Bu noktadan sonra, çocuğunuz hayatta ne yaparsa yapsın yaptığı her işe değer katacaktır. Böyle bir insan için ise başarı kaçınılmazdır.

Hemen her konuda olduğu gibi hepimizin çocuk yetiştirmede doğuştan gelen yeteneklerimiz ve fikirlerimiz var. Hepimiz kendi çocuklarımızı yetiştirirken uyguladığımız yöntemi en doğru yöntem sanıyoruz. Ama maalesef toplum olarak insan yetiştirmeyi bilmiyoruz! Kendi ellerimizle çocuklarımızı kendine güvensiz bireyler olarak yetiştiriyoruz. Farkında bile olmadan onları aç gözlü, bencil, saygısız olarak büyütüyoruz. Kitabımda nasıl çocuk yetiştirmek gerektiği konusunda ahkam kesme gibi bir niyetim yok. Amacım sadece bireysel farkındalığımızı artırmaktır. Eğer olursa, geleceğimizi teslim edeceğimiz yavrularımızı daha bilinçli, daha donanımlı ve sağlam iradeli bireyler olacak şekilde yetiştirilmesine katkıda bulunmaktır. İşte kitaptan ilginizi çekeceğini düşündüğüm bazı başlıklar:

Hata Yapmak Güzeldir

Ön Koşulsuz Sevgi

Hijyen Takıntısı

Suç ve Ceza

Hayır Diyebilmek

Benim Çocuğum Doktor Olacak

Benim Olmadı Onun Olsun!

Güce Tapınma & Şiddet

Diktatör Baba / Anne

Evde  Patron Kimse Kumanda Ondadır!

Bakıcı Olarak Televizyon

Çocuk İle Pazarlik Yapmak Ve Rüşvet

Yabancılar Çocuklarını Nasıl Yetiştiriyorlar?

Kitap Okumayan Anne / Babanın Çocukları da Okumaz!

Yönetemiyorsan Yönetilirsin!

Anne Suuu!

İyi Polis, Kötü Polis & Babanın Dramı

Öğretilmiş Çaresizlik

Evinizdeki Muhabbet Nasıl?

Çocuk yetiştirmek bir sanattır

Önsöz

Ben bir kız çocuğu babasıyım. Toplumumuzda ve yakın çevremde aileleri ve çocuklarını gözlemleme şansı buldum. Gerek kendimde, gerekse çevremdeki insanlarda çocuk yetiştirme konusunda bir bilinçsizlik hali olduğunu fark ettim. Çocuklarımızı adeta rüzgarın önünde sürüklenen bir yaprak misali yetiştirdiğimizi gözlemledim. Yani çocuklarımızın gelişimini tesadüflere, sokağa, televizyona, okula, çevreye ve kadere emanet ettiğimizi fark ettim. Yurt dışın çıktığım zamanlarda yabancıların çocuklarını nasıl yetiştirdiklerini gözlemleme fırsatı buldum. Bizim tüm bilinçsizliğimize karşın, Batılıların çocuklarını özgüvenli, çevreye ve birbirlerine karşı duyarlı, kurallara uyan ve kendi başlarına ayakta durabilen insanlar olarak yetiştirdiklerini gözlemlediğim zaman bu kitabı yazmaya karar verdim. Bu kitabı yazmaya çalışırken; gerçekten ben de birçok konuyu araştırmak zorunda kaldım. Bu sayede ben de bilmediğim birçok şeyi öğrenmiş oldum. Umarım bu kitap biraz da olsa bir farkındalık uyandırabilir.

Tüm insanlarda hayat konusunda kendi yaptığını ve kendi davranışlarını haklı görme eğilimi vardır. İçten içe kendimizi ve seçimlerimizi doğru ve haklı buluruz. Sanırım bu durum insanoğlunun içinde varolan hayatta kalma mekanizmasından kaynaklanmaktadır. İşte bu yüzden insanın kendi kendini eleştirme eğilimi çok azdır. Anne babalık konusunda da iç güdülerimiz sayesinde çocuğumuzu tehlikelerden koruyor-kolluyor, onu doyuruyor, yarınını güvence altına almaya çalışıyoruz. Ama çocuk yetiştirme ve terbiyesi konusunda bu içgüdüsel yeteneklerimiz yetersiz kalıyor. Çünkü, günümüz çağında çocuklarımızı iyi eğitimli, donanımlı, disiplinli ve kendi ayakları üstünde durabilecek şekilde yetiştirmemiz gerekiyor. Bunun için artık biraz da kendimizi geliştirmemiz ve değiştirmemiz gerektiğini kabul etmemiz gerekiyor. İyi haber: araştırmalar iyi anne babalığın öğrenilebileceğini göstermiştir. İyi ebeveynler olmak; hem ailemizi mutlu bir yuva haline getirecek hem de çocuklarımıza katkısı çok büyük olacaktır. Çocuklarımızı iyi yetiştirmek, onların geleceğine yaptığımız en akıllı yatırım olacaktır. Kitabımba ebeveynler olarak bilerek yada bilmeyerek çocuk yetiştirmede sıklıkla yaptığımız yanlışları ele aldım. Umarım bu hataları fark edip bu hataları yapmamaya çalışmakla işe başlayabiliriz.

––––––––

Bu kitabımı sevgili eşim Gülten Keleş ve sevgili kızım Elif Keleş’e ithaf ediyorum. Nevzat Keleş

İçindekiler

İyi Polis, Kötü Polis’i Oynamak & Babanın Dramı

Çok Fazla "Olmaz, Dur, Yapma, Hayır

Korkutmak

Benim Çocuğum Doktor Olacak

Aile İçi Sohbet

Yönetemiyorsan Yönetilirsin

Çocuk İle Pazarlık Yapmak Ve Rüşvet

Herkes Odasında Televizyon Seyrediyor

Bakıcı Olarak Televizyon, Tablet

Aşırı Korumacılık, Övgü, Müsamaha ve Pohpohlama

Güce Tapınma & Şiddet

Diktatör Baba / Anne

Evinizin Kuralları Nelerdir?

Suç Ve Ceza

Ödül (Havuç)

Çocuğumuzu Utandırmak & Küçümsemek

Kardeşler Arasında Ayrım & Kız-Erkek Ayrımı

Zorla Yemek Yedirme Mücadelesi

Evde Patron Kimse, Kumanda Ondadır

Öğretilmiş Çaresizlik

Hijyen Takıntısı

Kendimizi Çocuklarımıza Adamak

Yabancılarda Çocuk Yetiştirme

Küçük İnsanlar

Kitap Okumayan Anne/Babanın Çocukları da Okumaz

Hayır Diyebilmek

Çocuklara Yokluk Ve Sıkıntı da Gereklidir

Al Sana Kötü Sehpa & Al Sana Pis Masa!

Kuşun Yuvadan Uçma Vaktini Geciktirmeyin

Hata Yapmak Güzeldir

Çocuğunuzla Oyun Oynayın

Ön Koşulsuz Sevgi

Saygı Duyun Saygı Bulun

Bunları Yapın

Çocuk Gelişim Dönemleri

Onlara Özgürlük Verin

Bunları Yapmayın / Yaptırmayın

Çocuğunuzu Yanınızda Yatırmayın!

Anne Suuu!

Çocuklar Ne Söylediğinize Değil Ne Yaptığınıza Bakarlar

Çocuklarımıza Çok Yönlü Düşünebilmeyi Öğretelim

Çocuklarımızı Büyük İnsanlar Olarak Yetiştirelim

Çocuk Yaşadığını Öğrenir

Çocuklardan Neler Öğrenebiliriz

Son Söz: Çocuk Yetiştirmek Bir San'attır

İyi Polis-Kötü Polisi Oynamak & Babanın Dramı

Çocuk yetiştirmede aileler olarak farkında olmadan en çok yapılan hatalardan biri de iyi polis-kötü polisi oynamaktır. Ebeveynlerden biri çocuğun disiplinli olmasını, sınırlarının olmasını isterken çocuğun gözünde kötü polistir. Diğer ebeveyn ise daha toleranslı, daha çok çocuğu şımartan, koruyan ve sürekli pohpohlayan taraf olarak iyi polisi oynar. Bu iyi polis - kötü polis çekişmesi, bazen ebeveynler arası çatışmaya dahi dönüşebilir. Çünkü ebeveynlerden biri, çocuğu disipline etmeye çalışmaktadır. Belki sorumluluklarını yerine getirmeyen çocuğunu azarlamaktadır. Ancak diğer ebeveyn ise çocuğunu koruma güdüsüyle davranıp çocuğu şımartmakta, yaptığı disiplinsizliği desteklemektedir. Dur! Çocuğa niye bağırıyorsun? Gel yavrum ben seni korurum deyip hata yapan çocuğu kucağına aldığında diğer ebeveyn çocuğun gözünde küçülmekte ve otoritesini kaybetmedir. Çocuğu koruması altına alan ebeveyn aslında çocuğa şu mesajı vermektedir. Annen (yada baban) sana nasıl davranacağını bilmiyor. Seninle artık ben ilgileneceğim. Ancak bu iyi polis-kötü polis durumu oldukça hatalı ve sürdürülmesi zor bir durumdur. Üstelik çocuğun kişilik gelişimine ve eğitimine hiçbir faydası olmadığı gibi büyük zararları vardır. Çocuk gelişiminde, disiplin ve eğitimi için ebeveynlerin birbirlerine rakip değil, aksine destekleyici olmaları gerekir. Bunun için çocuklarının eğitimi konusunda öncelikle kendi aralarında (çocuğun yanında değil) konuşmaları ve anlaşmaları gerekir. Çocuklarının disiplini ve sınırları konusunda en ince detaylarına kadar konuşup fikir birliğine varmaları gerekir. Bu noktadan sonra ebeveynlerden biri çocuğa, disiplinsizliği yada söz dinlemediği için bir uyarı yaptığında, diğer ebeveynin çocuğa kaçış yolu bırakmaması gerekir. Çocuk acıklı, ağlamaklı gözlerle sahiplenme için baktığında diğer ebeveynin Annen/baban seni uyarmakta haklı. Onun sözünü dinle! deyip eşine destek olması gerekir. Hatta eşi çocuğa haksız bir şekilde bağırıyor olsa bile çocuğa kucak açıp şımartılmamalıdır. Bu durum, daha sonra eşler arası konuşularak çözülmelidir. Aksi halde çocuklar ebeveynleri birbirine karşı kullanarak ayrıcalık elde etmek ve kendilerine çizilen sınırlar dışına çıkmak isterler. Siz daha farkında bile olmadan çocuklarınız sizi kullanmayı çok güzel bir şekilde öğrenirler.

Toplumumuzda ve çevremde gördüğüm kadarıyla kötü polis rolünü genelde anneler, iyi polis rolünü ise babalar oynar. Anneler çocuklarının iyi notlar alarak, disiplinli ve terbiyeli bir şekilde yetiştirmeye çalışırken, genelde babalar çocuklarını şımartmakta ve disiplinsiz davranışlarını üstü kapalı da olsa desteklemektedirler. Zira, toplumumuzda otoriter geçinen babalar çocuğuna eşi dahil kimsenin bir laf söylemesine kıyamazlar.  Bazı anneler bunu kabullenemeyip eşleri ile tartışırlar ama çoğunlukla babayı bu bilinçsiz davranışından geri döndüremez, en sonunda çaresizlikle bu durumu kabullenirler. Bazı anneler ise  bu durumu çocuk yetiştirmenin doğal bir sonucu zannederler. Fedakar annemiz eşinden destek alamadığı için çaresiz olarak der ki: Çocuğum beni dinlemez benden çekinmez ama babasından çekinir. Baba ise bu ayrıcalıklı durumundan dolayı çok memnundur. Çünkü kendince