Και ο Λόγος περί Κανονισμών Τόμος ΣΤ: Βυζαντινά κατάλοιπα, Βυζαντινές επιβιώσεις

By Δρ Χρυσόστομος Καλαϊτζής Μητροπολίτης Μύρων

“Οἱ Κανονισμοὶ ἀποτελοῦν ἀστείρευτον πηγὴν πληροφοριῶν περὶ τῆς πρακτικῆς λειτουργίας πολυειδῶν καὶ εἰς διαφόρους τόπους ὀργανισμῶν καὶ τῆς διαχρονικῆς ἐνίων ἐξελίξεως, περὶ τῆς ἠθικῆς στάθμης καὶ κυρίως τῆς ποιότητος τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους, τοῦ πολιτισμικοῦ ἐπιπέδου του, τῆς κοινωνικῆς ζωῆς καὶ συνοχῆς του, κατὰ διαφόρους ἱστορικὰς περιόδους, λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς του, ὡς αὕται θεωροῦνται σήμερον εἰς τὴν τελευταίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὸ τὸ βαρὺ κατάσκιον τῆς ὀθωμανικῆς πραγματικότητος ὑπερφυῶς ἀνθοῦσαν ρόγαν τοῦ βότρυος τῆς Ρωμιοσύνης μὲ κεφαλαίαν πραγματικότητα τὸ πάνσεπτον Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.”

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
• Release date: Mar 12, 2022
• ISBN: 9786185314927

Book preview

Β. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ

Β1. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ

Β1.2 Θεολογική Σχολή ἐν Χάλκῃ

1837

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

ΤΗΣ ΕΝ ΧΑΛΚΗ

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΤΗΣ ΤΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΥ Μ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Καί ἐπί πάντων μέν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἡ πρός τό βέλτιον μεταρρύθμισις φρονήσεως ἄρα ἔργον ὁμολογεῖται· τῶν δέ ἀνωτέρας λαχόντων τάξεως, καί πρός σκοπόν ὑψηλότερον τεταγμένων, αὐτῶν, φαμέν τῶν τήν ψυχικήν καί διανοητικήν μόρφωσιν κατορθούντων ἐκπαιδευτηρίων καταστημάτων ἡ ἀεί ἐπί τό προσφορώτερον καί τελειότερον μεθαρμογή ἀναγκαιοτάτη πάντως ὑπάρχει καί ἀπαραίτητος, σύνδρομον ἔχουσα καί σύμφωνον τόν τῆς προόδου σκοπόν, καί βελτίω τά ἀποτελέσματα ἐπαγγελλομένη. Τοῦτο καί ὁ θεῖος Ἀπόστολος ὑποδείκνυσι λέγων ‘Πάντα δοκιμάζοντες τό καλόν κατέχετε’. Ταύτῃ τοι καί ἡ μετριότης ἡμῶν συνδιασκεψαμένη μετά τῆς περί αὐτήν Ἱερᾶς καί Ἁγίας Συνόδου (ὑπέρ τῆς βελτίονος διατάξεως τῶν κατά τήν ἐν Χάλκῃ Ἱεράν Θεολογικήν Σχολήν) δεῖν ἔγνω τόν παρόντα νέον κανονισμόν αὐτῆς ἐκθέσθαι, καί τύποις ἐκδοῦναι, διατυποῦντα τά πρός τήν ἀρίστην συντήρησιν, καί ἁρμονίαν αὐτῆς ἐγκριθέντα, καί κοινῇ συνοδικῇ διαγνώμῃ ἁρμοδίως ἐπανορθωθέντα, καί καθορισθέντα. Ἀποδέδεικται γάρ ὅτι τοῦ σεπτοῦ τούτου ἱεροσπουδαστηρίου, ὅ δεκατετραετίαν ἤδη χάριτι Θεοῦ, ὡς πηγή καλλίρροος προχέει ἀφθόνως τοῖς πιστοῖς τά τῆς εὐσεβείας σωτήρια νάματα, διά τῶν κατά πᾶν ἔτος προαγομένων ἐξ αὐτοῦ ἐναρέτων καί πεπαιδευμένων Ἱεροδιδασκάλων, ἡ ἀρίζηλος καί ἀεί ἀκμάζουσα κατάστασις, κυρίως μέν καί οὐσιωδῶς ἔργον τῆς ἀγρύπνου Ἐκκλησιαστικῆς προστασίας, καί τῆς φιλοτίμου μερίμνης πρός τό μηδεμίαν ἐν οὐδενί ὑφίσταται τήν ἔλλειψιν κατά τε τό ἐσωτερικόν, καί τό ἐξωτερικόν, οὐχ ἧττον ὅμως τήν εὐστάθειαν αὐτοῦ, καί καρποφορίαν καί εὐταξίαν, αἱ τῶν κατά καιρούς ὀργανικῶν αὐτοῦ κανονισμῶν πρόσφοροι διατάξεις ὤφθησαν κατορθοῦσαι, ὡς κανονιζόντων τά τε περί τῶν μαθημάτων, καί τῆς ἄλλης ἐντός διαίτης, ἑκάστῳ τε τά καθήκοντα ἐπιβαλλόντων, καί μηδενί ἐπιτρεπόντων ἐπεμβαίνειν τοῖς τῆς σχολῆς πράγμασι. Τοιούτων τοίνυν κανονισμῶν καί ἄλλοτε πρότερον ἐκδοθέντων, καί εἰσαχθέντων ἀναλόγως ταῖς τῆς σχολῆς περιστάσεσι, καί καταλλήλων πρός ἅ ἥ τε πεῖρα καί ὁ χρόνος κατέδειξαν ἀναγκαῖα, ἤ γοῦν πρεπωδέστερα καί ἁρμοδιώτερα, ἐπειδή καί ἤδη συνοδικῶς ἐπεξεργασθείς ὁ μέχρι τοῦδε ἐν ἐνεργείᾳ κανονισμός ἐφάνη ἀνεπαρκής πρός τήν ἐνεστῶσαν τῆς σχολῆς κατάστασιν, καί ἀκριβεστέρας ἐπιδεόμενος τῆς μεθαρμογῆς, διά ταῦτα Πατριαρχικῇ ἡμῶν καί συνοδικῇ ἐγκρίσει καί ἀποφάσει ἐκδίδεται ὁ παρών οὑτοσί νέος κανονισμός, καθ’ ὅν καί ἔχουσι τό ἀπό τοῦδε διοικεῖσθαι πάντα τά τῆς σχολῆς, φυλαττομένων ἀπαραβάτως, καί ἐνεργουμένων μέχρι κεραίας τῶν ἐν αὐτῷ ὅρων καί θεσμῶν, καί διατάξεων παρά πάντων τῶν ἤδη καί ἐς τοὐπιόν ἐν τῇ σχολῇ διαιτωμένων διδασκάλων τε καί μαθητῶν, καί τῶν κατά καιρούς τήν διεύθυνσιν αὐτῆς καί οἰκονομίαν, καί ἐφορείαν ἀνατεθειμένων κλπ. Ὅθεν εἰς ἔνδειξιν ἀπελύθη καί τό παρόν ἡμέτερον Ἐκκλησιαστικόν ἀποφαντικόν Γράμμα.

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

ΤΗΣ ΕΝ ΧΑΛΚΗ

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΤΗΣ ΤΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄

Περί συστάσεως τῆς Ἱερᾶς Σχολῆς

1. Ψήφῳ καί συνδρομῇ τῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας συνέστηκεν ἀπό τοῦ ᾳωμδ΄. ἔτους ἐν τῇ κατά Χάλκην Πατριαρχικῇ Σταυροπηγιακῇ Μονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἱερόν φροντιστήριον, σκοπόν προτιθέμενον τήν προσήκουσαν τοῖς λειτουργοῖς τοῦ Ὑψίστου παίδευσιν καί ἠθικήν μόρφωσιν, καί φέρον ὄνομα. ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Μ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

2. Ἡ Σχολή συντηρεῖται δαπάνῃ τοῦ τε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, καί τινων φανέντων φιλελεημόνων καί φιλευσεβῶν Χριστιανῶν, καί χορηγεῖ δωρεάν τοῖς ἐν αὐτῇ ὑποτρόφοις οἴκησιν, τροφήν καί διδασκαλίαν.

3. Ἡ σχολή ἐξαρτᾶται ἀμέσως ἀπό τοῦ Πατριάρχου καί τῆς περί αὐτόν Ἱερᾶς Συνόδου, ἐφορεύεται ὑπό Ἐπιτροπῆς ἁγίων Ἀρχιερέων φερούσης τό ὄνομα ΕΦΟΡΙΑΣ καί διευθύνεται ὑπό ἑνός Σχολάρχου.

4. Ἡ Σχολή ἔχει σφραγῖδα ἰδίαν φέρουσαν τήν εἰκόνα τῆς ἁγίας Τριάδος μετ’ ἐπιγραφῆς· ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Μ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Ταύτης δέ διῃρημένης εἰς τέσσαρα τμήματα, τό μέν ἓν κρατεῖ ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, τά δέ δύο τά μέλη τῆς Ἐφορίας, τό δέ τέταρτον μετά τῆς λαβῆς ὁ Σχολάρχης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί τῆς Ἐφορίας καί τοῦ Ταμίου

1. Ἡ Ἐφορία σύγκειται ἐκ τριῶν μελῶν ἐκλεγομένων ἐκ τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Συλλόγου ὑπό τοῦ Πατριάρχου καί τῆς περί αὐτόν ἱερᾶς Συνόδου· ἔχει δέ ὑφ’ ἑαυτήν ἕνα Ταμίαν ἐκ τῶν Ἀρχιερέων ὡσαύτως ὑπό τοῦ Πατριάρχου καί τῆς ἱερᾶς Συνόδου ἐκλεγόμενον.

2. Ἡ Ἐφορία φροντίζει περί πάντων ἐν γένει τῶν ἀφορώντων τήν συντήρησιν, τόν ἀπαρτισμόν καί τήν πρόοδον τῆς Σχολῆς. Δύο δέ τῶν μελῶν αὐτῆς, ἤ τουλάχιστον ἕν, καθώς καί ὁ Ταμίας, ἐπισκέπτονται τήν Σχολήν ἐκ διαλειμμάτων αὐτοπροσώπως.

3. Ἡ Ἐφορία εὑρίσκει καί προσκαλεῖ τούς ἀναγκαίους καί ἁρμοδίους Καθηγητάς, καί φροντίζει περί τῆς κατ’ ἔτος εἰσαγωγῆς τῶν μαθητῶν, ἐξετάζουσα τά προσόντα αὐτῶν κατά τάς ἀπαιτήσεις τοῦ παρόντος Κανονισμοῦ, ἐπιδοκιμάζουσα τάς ἐγγυήσεις αὐτῶν, καί ἐφοδιάζουσα αὐτούς δι’ εἰσιτηρίου πρός τόν Σχολάρχην μετά προηγηθεῖσαν ἐξέτασιν ὑπό τοῦ συλλόγου τῶν Καθηγητῶν τῆς Σχολῆς. Ὡσαύτως φροντίζει καί περί τῶν λοιπῶν τῇ Σχολῇ ἀναγκαιούντων προσώπων, ὡς ἐν τοῖς περί τούτων κεφαλαίοις ὁρίζεται.

4. Ἡ Ἐφορία διατηρεῖ συνεχῆ ἀλληλογραφίαν μετά τοῦ Σχολάρχου, πρός ὅν καί μόνον διαβιβάζει πᾶσαν διαταγήν ἀποβλέπουσαν τήν Σχολήν.

5. Ὁ Ταμίας διαχειρίζεται τάς τῆς Σχολῆς προσόδους ὑπό τήν ἄμεσον ἐποπτείαν τῆς Ἐφορίας· ἔχων δέ παρ’ ἑαυτῷ ἄξιον φροντιστήν, προμηθεύει ἐγκαίρως τάς πρός διατροφήν τῶν ἐν τῇ Σχολῇ. Ἐγχειρίζει αὐτός, ἤ ὁσάκις ἄν κωλύηται, διαβιβάζει ἀκριβῶς κατά τό τέλος ἑκάστου μηνός τούς μισθούς τῶν Καθηγητῶν καί λοιπῶν ὑπομισθίων, καθώς καί τά ἔξοδα τῆς καθημερινῆς διά τήν Σχολήν προμηθείας τοῦ Οἰκονόμου, μεθ’ οὗ καί διατηρεῖ συνεχῆ ἀλληλογραφίαν· πρός δέ τούτοις εὑρίσκει καί διορίζει τούς ἀναγκαίους ἐν τῇ Σχολῇ ὑπηρέτας.

6. Τά μέλη τῆς Ἐφορίας, καθώς καί ὁ Ταμίας, διορίζονται ἐπί ἕν ἔτος, ὅπερ ἄρχεται ἀπό τῆς πρώτης Αὐγούστου· κατά δέ τήν λῆξιν τοῦ ἔτους ὀφείλουσι διδόναι λόγον τῶν Ἐφορικῶν αὐτῶν πράξεων καί ἀπολογισμόν τῶν προσόδων καί τῆς δαπάνης τῆς Σχολῆς πρός τόν Πατριάρχην καί τήν περί αὐτόν ἱεράν Σύνοδον. Δύνανται δέ τά αὐτά πρόσωπα διά νέου διορισμοῦ παραμεῖναι καί δεύτερον ἔτος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄

Περί τοῦ Προσωπικοῦ τῆς Σχολῆς

1. Τό Προσωπικόν τῆς Σχολῆς ἀπαρτίζεται ἐκ τοῦ Σχολάρχου, τῶν ἀναγκαίων Καθηγητῶν, τοῦ ὡρισμένου ἀριθμοῦ τῶν μαθητῶν, ἑνός Γραμματέως, ἑνός Βιβλιοθηκαρίου, ἑνός Πνευματικοῦ, δύο Ἐφημερίων, ἑνός Ἰατροῦ, ἑνός Ἐπιστάτου, ἑνός Οἰκονόμου, καί τῶν εἰς διαφόρους ὑπηρεσίας τῆς Σχολῆς καί τοῦ ἐν αὐτῇ Ἱεροῦ Ναοῦ ἀναγκαίων ὑπηρετῶν, οἵτινες ἅπαντες ὀφείλουσιν εἶναι τέκνα τῆς ὀρθοδόξου ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.

2. Ἐκτός τούτων οὐδείς ἕτερος δύναται κατοικεῖν ἐπ’ οὐδεμιᾷ προφάσει ἐντός τῆς Σχολῆς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄

Περί τοῦ Σχολάρχου

1. Σχολάρχης ἐκλέγεται ἀνήρ ἱερωμένος, διακεκριμένος ἐπ’ ἀρετῇ βίου, καί πεπαιδευμένος τήν τε θύραθεν καί τήν ἔσω μάλιστα παιδείαν. Διορίζεται δέ ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί τῆς περί αὐτόν ἱερᾶς Συνόδου.

2. Πάντες οἱ ἐν τῇ Σχολῇ ὑπόκεινται τῷ Σχολάρχῃ, ἀφ΄ οὗ καί ἐξαρτῶνται ἀμέσως πάντα τά ἐν αὐτῇ.

3. Ὁ Σχολάρχης διαμένει πάντοτε ἐντός τῆς Σχολῆς, διατρεφόμενος ἐξ αὐτῆς, καί ἔχων ἴδιον ὑπηρέτην· ἐν ἀπουσίᾳ δέ αὐτοῦ ἐκ τῆς Σχολῆς διορίζει ἀντιπρόσωπον ἕνα τῶν Καθηγητῶν, ἀναγγέλλων τοῦτο καί τοῖς λοιποῖς.

4. Ὁ Σχολάρχης ὀφείλει ἐπαγρυπνεῖν περί τῆς ἀκριβοῦς ἐκπληρώσεως τῶν νόμων καί τῶν διατάξεων τῆς Σχολῆς, καί ἐφαρμόζειν τάς διωρισμένας ποινάς ἐπί τούς παραβάτας αὐτῶν.

5. Ὁ Σχολάρχης ὀφείλει γινώσκειν ἀκριβῶς τήν μέθοδον τῶν παραδόσεων τῶν διδασκάλων καί τόν τρόπον τῆς μελέτης τῶν μαθητῶν, γινόμενος αὐτόπτης καί αὐτήκοος, καί ρυθμίζων, ἐάν δέῃ, ἐπί τό βέλτιον.

6. Ἐάν ὁ Σχολάρχης πληροφορηθῇ ὅτι τῶν Καθηγητῶν τις παρεξετράπη τῶν ἰδίων καθηκόντων, ὑποβάλλει αὐτῷ εὐσχήμονα παρατήρησιν· ταύτης δέ μηδέν κατορθούσης, ἀναφέρεται πρός τήν Ἐφορίαν.

7. Ὁ Σχολάρχης, χρείας καλούσης, ἀναδέχεται, ἐάν θέλῃ, τήν διδασκαλίαν Θεολογικῶν, ἤ καί φιλοσοφικῶν, μαθημάτων.

8. Ὁ Σχολάρχης διατηρῶν ἀλληλογραφίαν μετά τῆς Ἐφορίας ἀναφέρει πρός αὐτήν πᾶν ὅ,τι ἀφορᾷ τήν Σχολήν· χρείας δέ καλούσης, δύναται ἀναφέρεσθαι καί πρός αὐτόν ἀμέσως τόν Πατριάρχην· διαβιβάζει δ’ ὁ αὐτός πρός τήν Ἐφορίαν καί πᾶσαν τῶν Καθηγητῶν ἀξίωσιν.

9. Ὁ Σχολάρχης οὐδενί ἄλλῳ ὀφείλει διδόναι λόγον τῶν Σχολαρχικῶν αὐτοῦ πράξεων, εἰ μή μόνῳ τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ καί τῇ περί αὐτόν Ἱερᾷ Συνόδῳ.

10. Ὁ Σχολάρχης ὀφείλει γνωστοποιεῖν τῇ Ἐφορίᾳ τόν ἀνεπίδεκτον μαθήσεως μαθητήν κατά τό α΄. ἤ β΄. ἔτος τῆς εἰσόδου του, ἵνα ἀποπέμπηται τῆς Σχολῆς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄

Περί τῶν Καθηγητῶν

1. Τό Προσωπικόν τῶν Καθηγητῶν σύγκειται ἐπί τοῦ παρόντος ἐκ δύο τῆς Θεολογίας, ἑνός τῆς Φιλοσοφίας, τριῶν τῆς ἑλληνικῆς Γλώσσης καί φιλολογίας, τῆς ρητορικῆς, τῶν Συνθέσεων καί τῆς Πολιτικῆς ἱστορίας, ἑνός τῆς Λατινικῆς, ἑνός τῆς Σλαβωνικῆς, ἑνός τῆς Τουρκικῆς, ἑνός τῆς Γαλλικῆς, ἑνός τῶν στοιχειωδῶν Μαθηματικῶν, τῆς Γεωγραφίας, τῆς Χρονολογίας καί τῶν στοιχειωδῶν τῆς Πειραματικῆς φυσικῆς, ἑνός τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς.

2. Οἱ Καθηγηταί προσκαλοῦνται μέν ὑπό τῆς Ἐφορίας, διορίζονται δέ ὑπό τοῦ Πατριάρχου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.

3. Οἱ Καθηγηταί ὀφείλουσιν εἶναι πάντες ἱερωμένοι· εἰ δέ μή, οἱ τῆς Θεολογίας τουλάχιστον.

4. Πᾶς διορισθησόμενος Καθηγητής, ἐκτός τῆς ἀγαθῆς περί τῶν ἠθῶν αὐτοῦ ὑπολήψεως, ὀφείλει φέρειν Ἀκαδημαϊκόν δίπλωμα ἤ ἀποδεικτικόν δηλοῦν τήν εἰδικήν αὐτοῦ σπουδήν ἐπί τῶν μαθημάτων, ἅτινα προσκαλεῖται διδάξαι· πλήν ἐάν ἡ ἱκανότης αὐτοῦ ἐστίν ἀποδεδειγμένη ἐκ προηγουμένης εὐδοκίμου διδασκαλίας, ἤ ἐκ σοφῶν συγγραμμάτων.

5. Πάντες οἱ Καθηγηταί ὑπείκουσι τῷ Σχολάρχῃ, πρός ὅν ὀφείλουσι γνωστοποιεῖν τήν μέθοδον τῆς ἑαυτῶν διδασκαλίας καί τά πρός παράδοσιν εἰσαχθησόμενα διδακτικά συγγράμματα.

6. Οἱ Καθηγηταί ἐνοικοῦσιν ἐντός τῆς Σχολῆς, διατρεφόμενοι ἐκ τῆς κοινῆς τραπέζης, καί λαμβάνοντες τήν προσήκουσαν ὑπηρεσίαν.

7. Οἱ Καθηγηταί, χρείας καλούσης, δύνανται λαμβάνειν ἄδειαν βραχείας ἀπουσίας παρά τοῦ Σχολάρχου.

8. Καθηγητής εὐδοκίμως διδάξας ἐπί δεκαετίαν ἐν τῇ Σχολῇ κτᾶται δικαίωμα τοῦ τυχεῖν προνοίας τινός παρά τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας.

9. Καθηγητής ἀπολύεται ὑφ’ ὧν καί διωρίσθη ἐπί τῇ προτάσει τοῦ Σχολάρχου α΄) ἐάν παραιτηθῇ οἰκειοθελῶς· β΄) ἐάν ἀποδειχθῇ ἀνίκανος, ἤ ἀμελής τῶν ἰδίων καθηκόντων, ἤ ἀντιβαίνων ἄλλως τῷ σκοπῷ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.

10. Καθηγητής δύναται παραιτεῖσθαι μόνον μετά τήν λῆξιν τοῦ Σχολαστικοῦ ἔτους, διαβιβάζων διά τοῦ Σχολάρχου ἔγγραφον παραίτησιν πρός τήν Ἐφορίαν ἕνα μῆνα τουλάχιστον πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν μαθημάτων, ἐξαιρουμένης ἐκτάκτου περιστάσεως δικαιολογούσης τήν παραίτησιν καί πρό τῆς ὡρισμένης ἐποχῆς.

11. Καθηγητής διδάξας δι’ ὅλου τοῦ Σχολαστικοῦ ἔτους καί ἀπολυόμενος, λαμβάνει καί τῶν διακοπῶν τόν μισθόν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ΄

Περί τῶν Μαθητῶν

1. Ὁ ἀριθμός τῶν Μαθητῶν οὐχ ὑπερβαίνει πρός τό παρόν τούς ἑξήκοντα.

2. Οἱ μαθηταί ἵνα ὦσι παραδεκτοί ἐν τῇ Σχολῇ ὀφείλουσι α΄) εἶναι τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας· β΄) εἶναι μήτε νεώτεροι τῶν δεκαοκτώ ἐτῶν, μήτε πρεσβύτεροι τῶν εἰκοσιπέντε· γ΄) μή ὑποκεῖσθαι μήτε εἰς ὀργανικήν, μήτε εἰς χρονικήν τινα νόσον· δ΄) ἔχειν μαρτυρίαν ἀξιόπιστον χρηστῶν ἠθῶν καί ἀνεπιλήπτου βίου· ε΄) φέρειν ἀποδεικτικόν ἑλληνικοῦ σχολείου, ὅτι εἰσί κάτοχοι τῶν ἑξῆς μαθημάτων· Τεχνολογικοῦ, Ἐτυμολογικοῦ, καί ἀρχῶν τοῦ Συντακτικοῦ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης μετά τῆς ἐφαρμογῆς αὐτῶν εἰς τούς Συγγραφεῖς, Ἀριθμητικῆς, Πολιτικῆς Γεωγραφίας, ἱερᾶς Κατηχήσεως· Ϛ΄) ἐάν δέ ὦσιν ἱερωμένοι φέρειν τό τῆς ἰδίας χειροτονίας συστατικόν μετά τοῦ ἀπολυτικοῦ, γινώσκειν ἀκριβῶς τάς διατετυπωμένας προσευχάς τῆς ἡμερονυκτίου ἀκολουθίας· ζ΄.) ἐάν δέ τις ἱερωμένος ἔχων τήν κατά τό πρόγραμμα τῆς Σχολῆς ἀπαιτουμένην ἐγκύκλιον παίδευσιν, καί καλήν περί τῆς διαγωγῆς αὐτοῦ μαρτυρίαν ἐπιθυμῇ διδαχθῆναι τά Θεολογικά μαθήματα, ἔστι δεκτός καί μέχρι τῆς ἡλικίας τῶν τριάκοντα ἐτῶν.

3. Ἐπί πᾶσι δέ ὀφείλουσι παρέχειν ἐγγυητήν ἕνα τῶν Ἀρχιερέων α΄) ὅτι τηρήσουσιν ἀκριβῶς πάντα τά ὑπό τοῦ Κανονισμοῦ ἐπιβαλλόμενα αὐτοῖς καθήκοντα, καί β΄) ὅτι φθάσαντες τήν κατά τούς ἱερούς κανόνας ἀπαιτουμένην ἡλικίαν, θέλουν χειροτονεῖσθαι ἐντός τῆς Σχολῆς ἱεροδιάκονοι καί πρό τῆς ἀποπερατώσεως τῶν μαθημάτων, ἡ δέ ἐγγύησις διαρκεῖ μέχρι τῆς τῶν μαθημάτων αὐτῶν ἀποπερατώσεως.

4. Ἐάν τινός τῶν μαθητῶν ὁ ἐγγυητής ἀποβιώσῃ τυχόν πρό τῆς συμπληρώσεως τῆς ἐν τῷ ἀνωτέρῳ ἄρθρῳ ὁρισθείσης προθεσμίας τῆς ἐγγυήσεως, ὁ μαθητής ἐκεῖνος ὀφείλει παραστῆναι ἕτερον ἐγγυητήν ἀναδεχόμενον πάσας τάς ὑποχρεώσεις τοῦ τελευτήσαντος.

5. Ἡ Σχολή δέχεται μαθητάς μόνον πρό τῆς ἐνάρξεως τοῦ Σχολαστικοῦ ἔτους.

6. Οἱ εἰσακτέοι μαθηταί παρουσιάζονται ἐγκαίρως πρός τήν Ἐφορίαν, ἥτις λαμβάνουσα ἀποχρώσας πληροφορίας περί τῶν ἀπαριθμηθέντων προσόντων, χορηγεῖ τῷ ἔχοντι αὐτά τό εἰσιτήριον κατά τό ἄρθρον 3. τοῦ Β΄. κεφαλαίου.

7. Ὁ εἰσερχόμενος μαθητής δύναται καταταχθῆναι εἰς ἀνωτέραν τάξιν μέχρι τῆς τοῦ τετάρτου ἔτους, ἐάν ἐξετασθείς ἀποδειχθῇ ἐπιστάμενος ἁπαξάπαντα τά τῶν κατωτέρων τάξεων μαθήματα.

8. Ὁ μαθητής ἀποπέμπεται α΄) ἄν φωραθῇ χωλαίνων περί τά ἤθη· β΄) ἄν ἀποδειχθῇ ἀμελής καί ἀδιόρθωτος· καί γ΄) ἄν μή τηρῇ ἀκριβῶς τούς νόμους καί τάς διατάξεις τῆς Σχολῆς. Ἐν δέ τοιαύταις περιστάσεσι, καθώς καί ἐάν τις τῶν μαθητῶν μεταμεληθείς πρίν ἤ τελειώσῃ τήν σειράν τῶν μαθημάτων, θελήσῃ ἀπελθεῖν ἐκ τῆς Σχολῆς, ἤ μή χειροτονηθῆναι ἱεροδιάκονος, ὅταν φθάσῃ τήν κανονικήν ἡλικίαν, ὑποχρεοῦται ὁ ἐγγυητής αὐτοῦ ἀποζημιῶσαι τήν Σχολήν, ἀποτείνων ἀνά πέντε καί εἴκοσι λίρας Τουρκικάς δι’ ἕκαστον ἔτος διαμονῆς αὐτοῦ ἐν τῇ Σχολῇ.

9. Οἱ περιπεσόντες εἰς νόσους κολλητικάς ἤ ὀργανικάς, καθώς καί οἱ κατά τό πρῶτον ἔτος ἀνεπίδεκτοι μαθήσεως ἀποδειχθέντες, ἀπολύονται δίχα τινός ἀποζημιώσεως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ΄

Περί τῶν Μαθημάτων

1. Τά ἐν τῇ Σχολῇ παραδιδόμενα μαθήματα εἰσί τά τῆς Ἱερᾶς Θεολογίας μετά τῆς δεούσης ἐγκυκλίου παιδεύσεως.

Καί ἡ μέν ἱερά Θεολογία καθόλου περαίνεται ἐν τρισίν ἔτεσι· τῶν δέ ἐγκυκλίων μαθημάτων, ἡ Φιλοσοφία ἐν δυσίν· ἡ Ἐλληνική γλῶσσα ἐν πέντε· ἡ Λατινική ἐν τέσσαρσιν· ἡ Σλαβωνική ἐν τρισίν· ἡ Τουρκική ἐν τρισίν· ἡ Γαλλική ἐν τρισίν· ἡ Ρητορική ἐν ἑνί· αἱ Συνθέσεις ἐν τέσσαρσιν· ἡ Πολιτική ἱστορία ἐν δυσί· τά Στοιχεῖα τῶν Μαθηματικῶν ἐν τρισίν· ἡ Πειραματική Φυσική ἐν ἑνί· ἡ Μαθηματική καί Φυσική Γεωγραφία καί ἡ Χρονολογία ἐν ἑνί· ἡ Ἐκκλησιαστική Μουσική ἐν τρισίν. Ἡ ὅλη σειρά τῶν ἀνωτέρω μαθημάτων διανύεται ἐν ἔτεσιν ἑπτά συνδυαζομένη κατά τό ἑξῆς Πρόγραμμα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Α΄ ΕΤΟΥΣ

α΄) Ἱερά Κατήχησις, κατά πᾶσαν Κυριακήν, β΄) Ἱερά ἱστορία, γ΄) Ἑλληνική γλῶσσα (Μέγας Βασίλειος, Ξενοφῶν, Ἰσοκράτης, Πλούταρχος, Λυσίας. Λυκοῦργος) μετά Συντακτικοῦ καί Θεματογραφίας, δ΄) Τουρκική γλώσσα, ε΄) Γαλλική γλῶσσα (Στοιχειώδη μαθήματα, Γραμματικῆς Τεχνολογικόν), Ϛ΄) Ἀριθμητική, ζ΄) Ἐκκλησιαστική Μουσική κατά πᾶσαν Κυριακήν (Στιχηραρικόν καί Εἱρμολογικόν).

ΤΟΥ Β΄ ΕΤΟΥΣ

α΄) Ἐκστήθισις ἐκ τοῦ κειμένου τῶν ἁγίων Γραφῶν, κατά πᾶσαν Κυριακήν, β΄) Ἑλληνική γλῶσσα, καί Συνθετικόν μετά Θεματολογίας (Γρηγόριος Θεολόγος, Συνέσιος, Δημοσθένης, Αἰσχίνης, Πλάτων), γ΄) Λατινική γλῶσσα (Γραμματική, Στοιχειώδη μαθήματα, Κορνήλιος, Εὐτρόπιος), δ΄) Τουρκική γλῶσσα, ε΄) Γαλλική γλῶσσα (Συντακτικόν), Ϛ΄) Γεωμετρία, ζ΄) Μαθηματική καί φυσική Γεωγραφία καί χρονολογία, η΄) Πολιτική ἱστορία (ἀρχαία), θ΄) Συνθέσεις ἁπλαῖ (Βιογραφίαι, Χωρογραφίαι καί Ἠθικοί χαρακτῆρες), ι΄) Ἐκκλησιαστική Μουσική (Παππαδικόν).

ΤΟΥ Γ΄ ΕΤΟΥΣ

α΄) Ἐκκλησιαστική ἱστορία, β΄) Ἑλληνική φιλολογία (Ἡρόδοτος, Θουκυδίδης), γ΄) Λατινική γλῶσσα (Καῖσαρ, Κυπριανός καί Ἀμβρόσιος), δ΄) Σλαβωνική γλῶσσα (Στοιχειώδη μαθήματα, Τεχνολογικόν), ε΄) Τουρκική γλῶσσα, Ϛ΄) Γαλλική φιλολογία (Ποιηταί), ζ΄) Ἄλγεβρα, η΄) Πολιτική ἱστορία (Μέση καί νεωτέρα), θ΄) Ἑλληνικαί συνθέσεις (τύποι ἐπιστολῶν), ι΄) Ἐκκλησιαστική Μουσική (Καλοφωνικόν, θεωρία καί ἱστορία τῆς Μουσικῆς).

ΤΟΥ Δ΄ ΕΤΟΥΣ

α΄) Ἐκκλησιαστική ἱστορία (συνέχεια), β΄) Στοιχεῖα φιλοσοφίας (ἀνθρωπολογία, ἤτοι σωματολογία, ψυχολογία καί λογική), γ΄) Ἑλληνική φιλολογία (Ποιηταί, Ὅμηρος, Εὐριπίδης, Θεόκριτος, καί ἔπη Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου), δ΄) Μετρική, ε΄) Λατινική φιλολογία (Κικέρων, Τερτυλλιανός, Ἱερώνυμος, Σαλλούστιος, Τάκιτος) μετά θεματογραφίας, Ϛ΄) Σλαβωνική γλῶσσα (μεταφράσεις τῶν θείων Πατέρων· συντακτικόν), ζ΄) Στοιχεῖα Πειραματικῆς φυσικῆς, η΄) Συνθέσεις Ἑλληνικαί (Ρητορικά προγυμνάσματα).

ΤΟΥ Ε΄ ΕΤΟΥΣ

α΄) Εἰσαγωγή εἰς τήν ἁγίαν Γραφήν τῆς Παλαιᾶς καί Καινῆς διαθήκης, β΄) Δογματική Θεολογία, γ΄) Φιλοσοφία (Ἠθική, φυσική Θεολογία καί ἱστορία τῆς φιλοσοφίας), δ΄) Ἑλληνική φιλολογία (Ποιηταί· Σοφοκλῆς, Αἰσχύλος, Πίνδαρος, θεωρία ποιήσεως), ε΄) Λατινική φιλολογία (Πεζογράφοι Αὐγουστῖνος. Ποιηταί· Βιργίλιος, Ὁράτιος, Ὀβίδιος), Ϛ΄) Σλαβωνική φιλολογία (Πεζογράφοι, Ποιηταί καί ἱστορία τῆς Σλαβωνικῆς φιλολογίας), ζ΄) Ρητορική, η΄) Συνθέσεις ἔμμετροι, θ΄) Ἀναλύσεις ρητορικῶν λόγων.

ΤΟΥ Ϛ΄ ΕΤΟΥΣ

α΄) Ἠθική Θεολογία, β΄) Ἑβραϊκή Ἀρχαιολογία, γ΄) Ἱερά ἑρμηνευτική καί ἐξηγητική, δ΄) Πατρολογία, ε΄) Ἱστορία τῆς Θεολογίας, Ϛ΄) Γυμνάσματα ρητορικά.

ΤΟΥ Ζ΄ ΕΤΟΥΣ

α΄) Κανονικόν δίκαιον, β΄) Ποιμαντική Θεολογία, γ΄) θέσεις Θεολογικαί, δ΄) Γυμνάσματα ὁμιλητικά.

1. Ἐφεξῆς προστεθήσεται ἐν καιρῷ καί ἡ διδασκαλία τῆς ἑβραϊκῆς καί ἄλλων γλωσσῶν.

2. Οἱ μαθηταί ὀφείλουσιν ἀκροᾶσθαι ἁπάντων ἀνεξαιρέτως τῶν μαθημάτων τοῦ σχολαστικοῦ ἔτους, ὅπερ διανύουσι.

3. Τά κείμενα τῶν ἑλλήνων Ρητόρων καί τῶν Ποιητῶν Ὁμήρου καί Πινδάρου, καί ἰδίᾳ τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀποστηθίζονται ὑπό τῶν μαθητῶν ἀπαραιτήτως.

4. Ἕκαστον μάθημα διαρκεῖ ἀκριβῶς μίαν ὥραν· μόνα δέ τά μαθήματα τοῦ πρώτου καί δευτέρου ἔτους τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, διαρκοῦσι μίαν καί ἡμίσειαν ὥραν.

5. Ὁ Σχολάρχης συσκεπτόμενος μετά καί τῶν λοιπῶν Καθηγητῶν κανονίζει πρό τῆς ἐνάρξεως τοῦ σχολαστικοῦ ἔτους, τάς ὥρας καί ἡμέρας τῆς παραδόσεως ἑκάστου μαθήματος διά προγράμματος ὑπογεγραμμένου ὑπ’ αὐτοῦ.

6. Τά ὁμιλητικά γυμνάσματα τοῦ ἑβδόμου ἔτους γίνονται ἐπί τοῦ Ἄμβωνος τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Σχολῆς, κεχειροτονημένου ἤδη τυγχάνοντος τοῦ μαθητοῦ, εἰς ἐπήκοον πάντων, Διδασκάλων καί μαθητῶν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄

Περί τῆς ἐνάρξεως τῶν Μαθημάτων

1. Τό Σχολαστικόν ἔτος ἄρχεται ἀπό τῆς πρώτης Σεπτεμβρίου καί παρατείνεται μέχρι τέλους Ἰουνίου.

2. Οἱ μαθηταί ὀφείλουσι πάντες συνέρχεσθαι ἐν τῇ Σχολῇ ἡμέρας τινάς πρό τῆς ἐνάρξεως· οἱ δέ Καθηγηταί τουλάχιστον πρό μιᾶς ἑβδομάδος, ἵνα συσκεφθῶσι μετά τοῦ Σχολάρχου περί τοῦ Προγράμματος τῶν μαθημάτων.

3. Τῆς ἐνάρξεως προηγεῖται ἱερά τελετή, καί μετ’ αὐτήν σύντομος λόγος, ἐκφωνούμενος ὑπό τοῦ Σχολάρχου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ΄

Περί τῶν ἐξετάσεων

1. Οἱ μαθηταί ἐξετάζονται μέν καθ’ ἡμέραν ὑφ’ ἑκάστου τῶν Καθηγητῶν, σημειοῦντος ἐν ἰδιαιτέρῳ ἐλεγκτικῷ Καταλόγῳ τόν βαθμόν τῆς ἀποκρίσεως, καθυποβάλλονται δέ καί ἃπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ εἰς δημοσίας ἐξετάσεις. Οἱ δέ ἀποπερατώσαντες τήν σειράν τῶν μαθημάτων ὑφίστανται ἐξετάσεις διδακτορικάς.

2. Αἱ δημόσιαι ἐξετάσεις ἄρχονται τῇ πρώτῃ Ἰουλίου, παρόντων τοῦ τε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, δύο τουλάχιστον Συνοδικῶν Ἀρχιερέων καί τῶν μελῶν τῆς Ἐφορίας.

3. Πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν ἐξετάσεων, γενομένης ἱερᾶς τελετῆς, ὁ Σχολάρχης ἀναγινώσκει ἔκθεσιν τῆς ὑλικῆς, ἠθικῆς καί διανοητικῆς καταστάσεως τῆς Σχολῆς ἐν γένει, ἐν ᾗ καταδεικνύει καί τάς θεραπευτέας αὐτῆς ἀνάγκας, πρός δέ καί κατάλογον ἀκριβῆ τῶν προσενεχθέντων τυχόν τῇ Σχολῇ ἀφιερωμάτων καθ’ ὅλον τό ἔτος· ἀκολούθως δέ ἤ αὐτός, ἤ ἕτερός τις τῶν Καθηγητῶν, τῇ συναινέσει αὐτοῦ, ἐκφωνεῖ σύντομον λόγον, ἔχοντα ὑπόθεσιν ἀείποτε ἐκκλησιαστικήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι΄

Περί τῶν ἐτησίων ἐξετάσεων

1. Ὁ ἐξεταστικός Σύλλογος σύγκειται ἐκ μόνων τῶν Καθηγητῶν τῆς Σχολῆς, προεδρεύοντος τοῦ Σχολάρχου. Καί κυρίως μέν ἕκαστος τῶν Καθηγητῶν ἐξετάζει τό ἴδιον αὐτοῦ μάθημα· δύνανται δέ ἀμοιβαίως οἱ συγκαθηγηταί προβάλλειν ἐρωτήσεις, τῇ γνώμῃ τοῦ Σχολάρχου.

2. Οἱ μαθηταί ἐξετάζονται διά κλήρου ἐπί πάντων τῶν παραδοθέντων αὐτοῖς μαθημάτων, διηρημένων εἰς ζητήματα· ἡ δέ τάξις τῶν ἐξετασθησομένων μαθημάτων προσδιορίζεται διά Προγράμματος, ὅπερ ἐκδίδωσιν ὁ Σχολάρχης πρό τῶν ἐξετάσεων, συσκεπτόμενος μετά τῶν Καθηγητῶν.

3. Ὁ Καθηγητής τῶν Συνθέσεων παρουσιάζει τάς καθ’ ὅλον τό ἔτος ἐκπονηθείσας συνθέσεις τῶν μαθητῶν, ἐμμέτρους τε καί καταλογάδην, ἔν τε τῷ ἀρχαίῳ καί τῷ καθ’ ἡμᾶς ἰδιώματι τοῦ Ἕλληνος λόγου, καί ἀναγινώσκει ἀκριβῆ κατάλογον αὐτῶν μετά σημειώσεως τῆς ἀξίας ἑκάστης.

Αἱ συνθέσεις αὗται καθαρῶς γεγραμμέναι βιβλιοδετοῦνται καί ἀποτίθενται ἐν τῷ τῆς Σχολῆς Ἀρχείῳ. Ὁμοίως δέ καί αἱ θέσεις τοῦ τελευταίου ἔτους καί τά ὁμιλητικά Γυμνάσματα ἀπαρτίζουσιν ἰδιαίτερον Κώδικα.

4. Μετά τήν λῆξιν τῶν ἐξετάσεων ὁ ἐξεταστικός Σύλλογος, συνελθόντες ἰδίᾳ, ἀποφαίνονται περί τοῦ βαθμοῦ τῆς ἀξίας ἑκάστου τῶν ἐξετασθέντων, λαμβανομένων ὑπ’ ὄψιν μάλιστα τῶν καθημερινῶν ἐλεγκτικῶν καταλόγων. Οἱ δέ βαθμοί εἰσίν οὗτοι· Μετρίως, Καλῶς, Ἄριστα.

5. Ὁ βαθμός τῆς ἀξίας τῶν ἐξετασθέντων προσδιορίζεται ὡς ἐφεξῆς. Κατά μέν τό πρῶτον ἔτος ὅσοι τῶν Καθηγητῶν ἐδίδαξαν τόν ἐξετασθέντα, ἀποφαίνονται τίνος βαθμοῦ κρίνει ἕκαστος αὐτόν ἄξιον ἐφ΄ ἑκάστου ἰδίᾳ τῶν ὑπ’ αὐτοῦ διδαχθέντων μαθημάτων. Ταῖς ψήφοις τούτων προστίθεται καί μία τοῦ Σχολάρχου. Καί τό μέν Μετρίως λογίζεται ὡς ἕν, τό δέ Καλῶς ὡς δύο, τό δέ Ἄριστα ὡς τρία· οἱ ἀριθμοί οὗτοι συνάπτονται, καί τό ἂθροισμα αὐτῶν διαιρεῖται διά τοῦ ἀριθμοῦ τῶν μαθημάτων ηὐξημένου κατά μονάδα· τό δέ πηλίκον προσδιορίζει τόν βαθμόν τῆς ἀξίας τοῦ ἐξετασθέντος· ἐάν δέ μείνῃ κατάλοιπον, εἰ μέν τοῦτό ἐστι μεῖον τοῦ ἡμίσεος τοῦ διαιρέτου, οὐ λογίζεται· εἰ δέ μεῖζον, δείκνυσιν, ὅτι ὁ ἐξετασθείς ἐστιν ἄξιος τοῦ ἀμέσως ἀνωτέρου βαθμοῦ. Ἐάν δε λάβῃ τις ἐν πάσαις ταῖς ψήφοις τό Ἄριστα, δηλοῦται τοῦτο ἐν τῷ ἀποδεικτικῷ διά τοῦ ἐπιρρήματος παμψηφεί. Κατά δέ τά ἐφεξῆς ἔτη μέχρι τοῦ ἓκτου καί αὐτοῦ, γίνεται μέν ἡ ψηφοφορία ὡσαύτως, προστίθεται δέ ἑκάστοτε καί ὁ βαθμός τοῦ ἀμέσως προλαβόντος ἔτους, ὡς σημειοῦται ἐν τῷ ἀποδεικτικῷ, δύναμιν ἔχων καί αὐτός μιᾶς ψήφου. Οἱ ἐκ τῶν ψήφων τούτων ἀριθμοί συναπτόμενοι, διαιροῦνται διά τοῦ ἀθροίσματος τῶν ἐξετασθέντων μαθημάτων, ηὐξημένου κατά δύο· τό δέ πηλίκον προσδιορίζει τόν βαθμόν τοῦ ἐξετασθέντος.

6. Τό ἀποτέλεσμα τῆς ἀποφάσεως τοῦ ἐξεταστικοῦ Συλλόγου κηρύττεται δημοσίᾳ.

7. Ὅστις τῶν ἐξετασθέντων λάβῃ τό Ἄριστα, Καλῶς, προβιβάζεται, ἵνα ἀκούσῃ ὑψηλότερα μαθήματα· λαμβάνει δέ παρά τοῦ Σχολάρχου ἐνδεικτικόν.

8. Ὅστις δέ λάβῃ τό μετρίως, ὀφείλει πρό τῆς ἐλευσομένης ἐνάρξεως τῶν μαθημάτων ἀποδεῖξαι ἑαυτόν διά νέων ἐξετάσεων ἄξιον μαθημάτων ὑψηλοτέρων· ἄλλως ἐπαναλαμβάνει τά τοῦ παρελθόντος ἔτους μαθήματα· ἄν δέ καί ἐκ δευτέρου λάβῃ τό μετρίως, ἀποπέμπεται τῆς Σχολῆς ὡς ἀμελής, ὑποκύπτων ταῖς ὑποχρεώσεσι τοῦ 8 ἄρθρου τοῦ Ϛ΄.Κεφαλαίου.

9. Ἐάν τις τῶν μαθητῶν μή θελήσῃ ὑποστῆναι ἐξέτασιν, ἀποπέμπεται ὡς ἀμελής, κατά τό 8 ἄρθρον τοῦ Ϛ΄. κεφαλαίου, πλήν εἰ μή δι’ ἀσθένειαν, καί τοῦτο ἐπί ἐγγράφῳ πιστοποιήσει τοῦ Ἰατροῦ· τότε δέ ἀναβάλλεται ἡ ἐξέτασις αὐτοῦ εἰς τόν καιρόν τῶν ἐνάρξεων τῶν μαθημάτων.

10. Ὅσοι τῶν μαθητῶν λάβωσι τό Ἄριστα ἐπί τρία ἐφεξῆς ἔτη, ἤ τό Ἄριστα παμψηφεί ἐπί δύο ἐφεξῆς ἔτη, λαμβάνουσι παρά τῆς Ἐφορίας βραβεῖον ἀνάλογον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί τῶν Διδακτορικῶν ἐξετάσεων

1. Αἱ Διδακτορικαί ἐξετάσεις προηγοῦνται κατ’ ἔτος τῶν ἐτησίων ἐξετάσεων.

2. Ἅπαντες ἀνεξαιρέτως οἱ διανύσαντες τήν ὅλην σειράν τῶν τῆς Σχολῆς μαθημάτων καθυποβάλλονται ὑπό τάς διδακτορικάς ἐξετάσεις.

3. Αἱ ἐξετάσεις αὗται γίνονται ὡς ἐφεξῆς· α΄) δεκαπέντε ἡμέρας τουλάχιστον πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν ἐξετάσεων ἕκαστος τῶν ἐξετασθησομένων παρουσιάζει τῷ Σχολάρχῃ θέσιν ἐπί ζητήματος Θεολογικοῦ, ἐκλεγομένην ἐν καιρῷ παρ’ αὐτοῦ ἐπιδοκιμασίᾳ τοῦ Σχολάρχου, γεγραμμένην τῇ ἀρχαίᾳ Ἑλληνικῇ γλώσσῃ, κατεσκευασμένην ἀποδεικτικῶς, καί ἔκτασιν ἔχουσαν τουλάχιστον ἑνός τυπογραφικοῦ φύλλου· ὁ δέ Σχολάρχης διακοινοῖ αὐτήν ἰδίᾳ τοῖς ἁρμοδίοις Καθηγηταῖς, β΄) κατά τήν ἡμέραν τῶν ἐξετάσεων ἕκαστος τῶν ἐξετασθησομένων πρῶτον ἐξετάζεται διά κλήρου ἐφ’ ἑκάστου τῶν Θεολογικῶν μαθημάτων, εἰς ζητήματα διῃρημένων· δεύτερον, ἀναγινωσκομένης τῆς θέσεως αὐτοῦ, ἐπιλύει τάς ὑπό τοῦ ἐξεταστικοῦ Συλλόγου ἀντιπροβαλλομένας ἐνστάσεις, γ΄) προτείνεται μετά ταῦτα ἑκάστῳ ὑπό τοῦ Σχολάρχου κεφάλαιόν τι Θεολογικοῦ μαθήματος, ὅπερ ὀφείλει ἀναπτύξαι ἐκ τοῦ παραχρῆμα, ἔχων ὑπ’ ὄψιν τό κείμενον.

4. Μετά τήν λῆξιν τῶν ἐξετάσεων ὁ Σχολάρχης καί οἱ Καθηγηταί τῶν Θεολογικῶν μαθημάτων, συνελθόντες ἰδίᾳ, ψηφοφοροῦσι περί τοῦ βαθμοῦ ἐν γένει τῆς ἀξίας ἑκάστου τῶν ἐξετασθέντων μαθητῶν, λογιζόμενοι καί τόν βαθμόν τοῦ προλαβόντος ἔτους. Τό κεφάλαιον τοῦ ἀριθμοῦ τῶν βαθμῶν διαιρεῖται διά τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Καθηγητῶν ηὐξημένου κατά δύο.

5. Οἱ βαθμοί εἰσίν ὅσοι καί τῶν ἐτησίων ἐξετάσεων, καί προδιορίζονται κατά τό 5 ἄρθρον τοῦ Ι’. κεφαλαίου· καί οἱ μέν λαβόντες τό καλῶς, ἄριστα, ἀξιοῦνται τοῦ διδακτορικοῦ διπλώματος, ὑπογεγραμμένου ὑπό τοῦ Σχολάρχου καί τοῦ Γραμματέως, σεσημασμένου τῇ τῆς Σχολῆς σφραγῖδι, καί ἐπικεκυρωμένου ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Οἱ δέ λαβόντες τό μετρίως, δύνανται ἐμφανιζόμενοι εἰς τήν Σχολήν τόν καιρόν τῶν ἐξετάσεων τοῦ ἑπομένου ἔτους καθυποβληθῆναι ὑπό δευτέραν δοκιμασίαν.

6. Ὁ μή κριθείς ἄξιος τοῦ διπλώματος, μή θέλων καθυποβληθῆναι καί δεύτερον ὑπό δοκιμασίαν, ἀπέρχεται ἄνευ τινός ἀποδεικτικοῦ ἐγγράφου, ἀποζημιῶν τήν Σχολήν κατά τό 8 ἄρθρον τοῦ Ϛ΄. κεφαλαίου. Ἐάν δέ καί τήν δευτέραν δοκιμασίαν ὑποστάς πάλιν ἀποτύχῃ, ἀπολύεται ἄνευ ἀποζημιώσεως, λαμβάνων μόνον ἐνδεικτικόν τῆς ἐν τῇ Σχολῇ διαμονῆς, διαγωγῆς καί ἀκροάσεως τῶν μαθημάτων, ὑπογεγραμμένον ὑπό τοῦ Σχολάρχου καί τοῦ Γραμματέως, καί ἐπικεκυρωμένον ὑπό τοῦ Πατριάρχου.

7. Ἐάν δέ φθάσας τήν κανονικήν ἡλικίαν, μή θελήσῃ ἱερωθῆναι, οὔτε δίπλωμα λαμβάνει, καί τήν Σχολήν ἀποζημιοῖ.

8. Ἐν τῷ διπλώματι μεγαλογραφεῖται ὁ βαθμός τῆς ἀξίας τοῦ λαμβάνοντος αὐτό.

9. Τά διπλώματα, ἔντυπα ὄντα, ἀπονέμονται δωρεάν παρά τῆς Σχολῆς· τούτων δέ ἴσα ὡσαύτως ἔντυπα, ἐπικεκυρωμένα ὑπό τοῦ Σχολάρχου καί τοῦ Γραμματέως, τηροῦνται ἐν ἰδίῳ κώδικι.

10. Ἡ ἐπίδοσις τῶν Διπλωμάτων γίνεται πανδήμως τῇ πρώτῃ Κυριακῇ μετά τήν λῆξιν τῶν διδακτορικῶν ἐξετάσεων, ὡς ἐφεξῆς. Ἱερᾶς τελετῆς γενομένης, ὁ Σχολάρχης ἐκφωνεῖ προσφώνημα κατάλληλον. Εἶτα ὁ Γραμματεύς ἀναγινώσκει τήν γενομένην πρᾶξιν τῆς ἀναγορεύσεως· ἓν δέ τῶν μελῶν τῆς Ἐφορίας ἀναγινώσκει μεγαλοφώνως ἕκαστον τῶν Διπλωμάτων· ὁ δέ Σχολάρχης προσκαλῶν ἕκαστον τῶν εὐδοκιμησάντων καί ἐγχειρίζων τό δίπλωμα, ἀναγορεύει αὐτόν Διδάσκαλον τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Θεολογίας.

11. Ὅσαι θέσεις τῶν ἀριστευσάντων μαθητῶν κριθῶσιν ἄρισται, ἐκδίδονται διά τοῦ τύπου δαπάνῃ τῆς Σχολῆς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ΄

Περί τῶν διακοπῶν

1. Μετά τήν λῆξιν τῶν ἐτησίων ἐξετάσεων γίνονται διακοπαί τῶν μαθημάτων διαρκοῦσαι μέχρι πρώτης Σεπτεμβρίου.

2. Διαρκουσῶν τῶν διακοπῶν ἐπιτρέπεται τοῖς μαθηταῖς ἀπέρχεσθαι τῆς Σχολῆς ἐπί ὡρισμένας ἡμέρας, ἀλλά μόνον εἰς Κωνσταντινούπολιν, καί τοῦτο ἐπί ἐγγράφῳ ἀδείᾳ τοῦ Σχολάρχου· οὐδέποτε δ’ ἄλλοτε ἔξεστι μαθητῇ ἀπεῖναι τῆς Σχολῆς.

3. Οἱ Καθηγηταί δύνανται ὡσαύτως ἀπέρχεσθαι, ὅπου ἄν θέλωσι, οὐχί ὅμως συγχρόνως ἅπαντες· ἐφ’ ᾧ καί συμφωνοῦσι πρότερον μετά τοῦ Σχολάρχου, παρ’ οὗ λαμβάνουσι καί τήν ἄδειαν.

4. Ἡμέραι, καθ’ ἅς γίνονται προσέτι διακοπαί τῶν μαθημάτων, εἰσίν ἅπασαι αἱ Δεσποτικαί καί Θεομητορικαί ἑορταί, καί αἱ τῶν ἑορταζομένων ἁγίων, αἱ παραμοναί τῶν Χριστουγέννων καί τῶν Θεοφανείων, ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Φωτίου, τελουμένη τῇ 6. Φεβρουαρίου, ὡς ἑορτή τῆς ἱερᾶς μονῆς, τά Σάββατα τῆς Ἀποκρέω καί τῆς Τυροφάγου, ἡ Μεγάλη καί ἡ Διακαινήσιμος Ἑβδομάς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί τῶν Θρησκευτικῶν Καθηκόντων

1. Αἱ ἱεραί ἀκολουθίαι ψάλλονται ὑπό τῶν μαθητῶν ἐκ περιτροπῆς ἐν τῷ Ναῷ τῆς μονῆς μετά πάσης ἀκριβείας κατά τήν τάξιν, ἥν παρέλαβεν ἠ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία παρά τῶν ἁγίων Πατέρων.

2. Ἅπαντες ἀνεξαιρέτως οἱ ἐν τῇ ἱερᾷ Σχολῇ ὀφείλουσι συνέρχεσθαι ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀκολουθίαις, εἰ μή τι τό εὐλόγως κωλῦον, καί ἀκροᾶσθαι μετ’ ἄκρας εὐλαβείας καί ἡσυχίας.

3. Πρό τῆς τραπέζης καί μετά τήν τράπεζαν γίνεται ἡ συνήθης προσευχή· μετά δέ τήν ἑσπερινήν τράπεζαν ἀναγινώσκεται εὐθύς τό Ἀπόδειπνον.

4. Οἱ μαθηταί ἐξομολογοῦνται καί μεταλαμβάνουσι τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων τετράκις τουλάχιστον τοῦ ἐνιαυτοῦ· α΄) κατά τήν Χριστοῦ γέννησιν, β΄) τό ἅγιον Πάσχα, γ΄) τήν ἑορτήν τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, δ΄) τήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου· πρό δέ τῆς ἱερᾶς μεταλήψεως τελεῖται τό ἅγιον Εὐχέλαιον.

5. Ἅπασαι αἱ νενομισμέναι ὑπό τῆς Ἐκκλησίας νηστεῖαι φυλάττονται ἀπαραβάτως ὑπό πάντων τῶν διαιτωμένων ἐν τῇ Σχολῇ. Εἰ δέ ἀσθένεια σωματική ἀπαιτεῖ τινα συγκατάβασιν, μόνος ὁ Σχολάρχης δύναται ἐπιτρέψαι τοῦτο ἐπί τῇ προτάσει τοῦ Ἰατροῦ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄

Περί τῶν Σχολαστικῶν Καθηκόντων

1. Ἡ ἔναρξις ἑκάστου μαθήματος σημαίνεται διά τοῦ κώδωνος ὑπό τοῦ ἐπί τούτῳ διωρισμένου ὑπηρέτου· ὀφείλουσι δέ οἱ μαθηταἰ συνέρχεσθαι εἰς τάς παραδόσεις πρό τῆς ἐλεύσεως τοῦ Καθηγητοῦ.

2. Οὐδενί τῶν μαθητῶν ἐπιτρέπεται ἀπεῖναι τῆς παραδόσεως, εἰ μή δι’ ἀσθένειαν, καί τοῦτο τῇ εἰδήσει τοῦ Σχολάρχου.

3. Διαρκούσης τῆς παραδόσεως, οἱ μαθηταί ἀκροῶνται τῶν μαθημάτων μετ’ ἄκρας ἡσυχίας καί προσοχῆς, οὔτε ψιθυρίζοντες, οὔτε ὑποβάλλοντες ἀλλήλοις τά ἀπορούμενα, ἐρωτῶσι δέ ἰδίᾳ, καί ἀποκρίνονται εὐσχημόνως πρός ὅσα ὑπό τοῦ Καθηγητοῦ ἐρωτῶνται.

4. Ἐάν τις τῶν μαθητῶν ἐν καιρῷ παραδόσεως παρεκτραπῇ τῶν διαγεγραμμένων καθηκόντων, ὁ Καθηγητής ἀναλόγως τῆς παρεκτροπῆς α΄) προσκαλεῖ αὐτόν εἰς εὐταξίαν, β΄) ἐπιπλήττει καί ἀπομακρύνει τῆς ἀκροάσεως, γ΄) καταγγέλλει αὐτόν τῷ Σχολάρχῃ.

5. Οὐδενί τῶν μαθητῶν ἐφεῖται ἀντιλέγειν ἤ ἀπειθεῖν διά παρατήρησιν ἤ ἐπίπληξιν ἀποτεινομένην αὐτῷ ὑπό τοῦ καθηγητοῦ ἐπί παραδόσεως· εἰ δέ νομίζει ἑαυτόν ἠδικημένον, ἀναφέρεται πρός μόνον τόν Σχολάρχην.

6. Αἱ ἰδιαίτεραι μελέται τῶν μαθητῶν γίνονται κατά μόνας ἐν τοῖς κελλίοις αὐτῶν κατά τάς ὡρισμένας ὥρας ἐν ἄκρᾳ σιωπῇ καί ἡσυχίᾳ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ΄

Περί τῶν Σκευῶν καί τοῦ Ἱματισμοῦ τῶν Μαθητῶν

1. Οἱ μαθηταί φεύγοντες πᾶν περιττόν καί πολυτελές, φέρουσι μεθ’ ἑαυτῶν μόνον τά ἀπολύτως ἀναγκαῖα ἔπιπλα καί ἱμάτια, ὧν καί τό εἶδος καί τό χρῶμα ἀνάγκη μή ἀπάδειν τῷ χαρακτῆρι τῶν Ἱεροσπουδαστῶν.

2. Οἱ μαθηταί ἐκτός τῶν διδακτικῶν βιβλίων δύνανται μέν ἔχειν καί ἕτερα πρός ἰδιαιτέραν ἀνάγνωσιν, μή ἀπάδοντα ὅμως τῇ εὐσεβείᾳ, τῇ πολιτικῇ τῆς Κυβερνήσεως, καί τῇ χρηστοηθείᾳ· τῶν δέ τοιούτων ἡ χρῆσις ἀπαγορεύεται. Ἐπί τούτῳ ὀφείλει ἕκαστος διδόναι τῷ Σχολάρχῃ κατάλογον ἀκριβῆ τῶν βιβλίων αὐτοῦ, φέροντα τήν ἰδίαν ὑπογραφήν καί διατηρούμενον ὑπό τοῦ Γραμματέως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ΄

Περί τῆς τροφῆς καί τῆς τραπέζης

1. Ἡ Σχολή παρέχει τροφήν τοῖς ἐν αὐτῇ διαιτωμένοις τρίς τῆς ἡμέρας· τό πρόγευμα, συνιστάμενον ἐκ καφέ καί τεμαχίου ἄρτου, δίδοται μετά τήν πρωϊνήν ἀκολουθίαν· τό γεῦμα, συνιστάμενον ἐκ ζωμοῦ καί δύο τρυβλίων φαγητῶν καί τυροῦ ἤ ἐλαιῶν· κατά καιρούς δέ καί ὀπώρας, δίδοται ἀκριβῶς τήν μεσημβρίαν· τό δέ δεῖπνον, συνιστάμενον ἐξ ὅσων καί τό γεῦμα, πλήν τοῦ ζωμοῦ, δίδοται πάντοτε τήν ὀγδόην μετά μεσημβρίαν.

2. Ἐν τῇ τραπέζῃ ἕκαστος κατέχει τήν προσδιωρισμένην αὐτῷ θέσιν, καί ἐσθίει μετ’ εὐσχημοσύνης καί ἡσυχίας, ἀπαγορευομένης πάσης συνδιαλέξεως μετά τῶν παρακαθημένων.

3. Οὐδείς δύναται ἐλλεῖψαι ἤ ἀναχωρῆσαι ἀπό τῆς τραπέζης ἄνευ τῆς τοῦ Σχολάρχου ἀδείας· μόνον δέ οἱ ἀσθενοῦντες λαμβάνουσιν ἰδίᾳ τήν κατάλληλον τροφήν.

4. Ἕκαστος τῶν μαθητῶν κατά σειράν ἀναγινώσκει μεγαλοφώνως ἐπί τραπέζης βιβλίον τι Ἐκκλησιαστικόν, διοριζόμενον ὑπό τοῦ Σχολάρχου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΖ΄

Περί τῆς εἰσόδου καί ἐξόδου ἐκ τῆς Σχολῆς

1. Οἱ μαθηταί ἐξέρχονται εἰς περίπατον ἅπαξ τῆς ἡμέρας μετά τόν ἑσπερινόν ἐπί μίαν ὥραν. Περιπατοῦσι δέ εὐτάκτως καί ἡσύχως ἐντός τῶν τεταγμένων ὁρίων, ἐποπτευόμενοι ὑπό τοῦ Ἐπιστάτου.

2. Οὐδενί τῶν ἐκτός ἐπιτρέπεται ἐπισκέπτεσθαι τήν Σχολήν ἤ τούς ἐν αὐτῇ διαιτωμένους ἄνευ τῆς διά τοῦ Ἐπιστάτου εἰδήσεως τοῦ Σχολάρχου.

3. Ἀπαγορεύεται πᾶσι τοῖς ἐκτός διανυκτερεύειν ἐν τῇ Σχολῇ, ἐκτός ἀναποφεύκτου ἀνάγκης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ΄

Περί τῶν πειθαρχικῶν καθηκόντων

1. Οἱ μαθηταί ὀφείλουσι τηρεῖν ἀκριβῶς πάντα νόμον τοῦ παρόντος Κανονισμοῦ πρός αὐτούς ἀναφερόμενον, καί πᾶσαν περί αὐτῶν εἰδικήν τοῦ Σχολάρχου διάταξιν.

2. Ὀφείλουσι προσφέρεσθαι πρός ἀλλήλους ὡς ἀδελφοί, καί διάγειν μετ’ εὐκοσμίας καί σεμνότητος, εὐπειθείας τε και ἡμερότητος.

3. Πᾶσα πρότασις τῶν μαθητῶν πρός τούς προϊσταμένους αὐτῶν ὀφείλει γίνεσθαι ἐν προσήκοντι τόπῳ καί χρόνῳ.

4. Ἡ ἐν ἀλλοτρίῳ κελλίῳ διατριβή τελείως ἀπαγορεύεται· ἐπιτρέπεται δέ ἡ μετάβασις εἰς ἕτερον κελλίον μόνον ἐν ἡμέρᾳ, ἐπ’ ὀλίγον, καί ἐπί ἐλλόγῳ προφάσει.

5. Βιβλία, ἐνδύματα, ἐδώδιμα, ἐπιστολαί καί τά τοιαῦτα, οὔτε εἰσάγονται, οὔτε ἐξάγονται τῆς Σχολῆς, εἰ μή διά τοῦ Ἐπιστάτου.

6. Ἀπαγορεύεται τοῖς μαθηταῖς ἡ λαθροφαγία, ἡ λαθροποσία καί τό κάπνισμα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘ΄

Περί τῶν ποινῶν

1. Ἐάν τις τῶν μαθητῶν παραβῇ τι τῶν ἰδίων καθηκόντων, μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν κατ’ ἰδίαν γινομένην πρός αὐτόν ὑπό τοῦ Σχολάρχου, ἐπιβάλλονται αἱ ἐφεξῆς ποιναί· α΄) Δημοσία ἐπίπληξις· β΄) Ἀποπομπή.

Αἱ ποιναί αὗται ἐπιβάλλονται ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Σχολάρχου, ὅστις κατά τήν δευτέραν περίπτωσιν γνωστοποιεῖ τῇ Ἐφορίᾳ τάς προκαλεσάσας τήν ἀποπομπήν αἰτίας διά τά περαιτέρω τοῦ νόμου.

2. Ἐάν τις τῶν μαθητῶν ἀνακαλυφθῇ ὑποκινῶν στάσιν πρός ἀνατροπήν τῶν καθεστώτων τῆς Σχολῆς, οὗτος ἀμέσως ἀποπεμπόμενος τῆς Σχολῆς, οὐ μόνον ἀποτίει τήν δι’ αὐτόν γενομένην δαπάνην ὑπό τῆς Σχολῆς, ἀλλά καί τιμωρεῖται ὑπό τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς, περιοριζόμενος ἐπί τινα χρόνον ἐντός τοῦ Μοναστηρίου.

3. Ὁ ἅπαξ ἀποπεμφθείς τῆς Σχολῆς ὑπάρχει τοῦ λοιποῦ ἀπαράδεκτος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κ΄

Περί τοῦ Γραμματέως

1. Ὁ Γραμματεύς διορίζεται ὑπό τῆς Ἐφορίας, ἐνοικεῖ ἐν τῇ Σχολῇ, καί διατελεῖ ὑπό τάς ἀμέσους διαταγάς τοῦ Σχολάρχου.

2. Ὁ Γραμματεύς διέπει τό Γραφεῖον τῆς Σχολῆς, ἔχων ὑφ’ ἑαυτόν ἕνα Γραφέα, διοριζόμενον ὁμοίως ὑπό τῆς Ἐφορίας.

3. Ἔργα τοῦ Γραμματέως εἰσί· α΄) ἡ σύνταξις τῶν Πρακτικῶν τῆς Σχολῆς· β΄) ἡ σύνταξις πάντων τῶν ἐπισήμων ἐγγράφων καί τῆς ἀλληλογραφίας τοῦ Σχολάρχου μετά τῆς Ἐφορίας καί τῆς ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς· γ΄) ἡ κατάστρωσις αὐτῶν ἐν τοῖς ἁρμοδίοις βιβλίοις· δ΄) ἡ ἐγγραφή τῶν μαθητῶν ἐν τῷ Μητρώῳ· ε΄) ἡ ἀκριβής τήρησις τῶν ἐγγράφων τῶν πεμπομένων πρός τήν Σχολαρχίαν, τῶν ὑποσχετικῶν, ἐγγυητικῶν καί εἰσιτηρίων τῶν μαθητῶν, καί τῶν καταλόγων τῶν βιβλίων ἑκάστου μαθητῶν.

4. Βιβλία τοῦ Γραφείου τῆς Σχολῆς εἰσί τά ἑξῆς· α΄) τό Μητρῶον, ἐν ᾧ καταγράφονται τό ὄνομα, τό ἐπώνυμον, ἡ πατρίς, τό γένος, ἡ ἡλικία, ὁ ἐγγυητής καί ὁ χρόνος τῆς εἰς τήν Σχολήν εἰσαγωγῆς ἑκάστου μαθητοῦ· β΄) ὁ Κῶδιξ τῶν Πρακτικῶν, ἐν ᾧ καταχωρίζονται αἱ ἐτήσιαι ἐκθέσεις τοῦ Σχολάρχου, αἱ πράξεις τῶν διδακτορικῶν ἐξετάσεων, καί τά κατ’ ἐνιαυτόν προγράμματα τῶν μαθημάτων καί τῶν ἐξετάσεων· γ΄) ὁ Κῶδιξ τῶν διπλωμάτων, ἐν ᾧ διατηροῦνται τά ἴσα τῶν χορηγουμένων τοῖς ἐξερχομένοις μαθηταῖς διπλωμάτων καί ἐνδεικτικῶν· δ΄) Βιβλίον ἀπογραφῆς, ἐν ᾧ καταχωρίζονται τά ἴσα τῶν πρός τήν Ἐφορίαν καί τήν ἀνωτάτην Ἐκκλησιαστικήν Ἀρχήν γραμμάτων τοῦ Σχολάρχου, τῶν ἀφορώντων τήν Σχολήν· ε΄) Κῶδιξ τῶν ἀφιερωμάτων, ἐν ᾧ καταγράφονται ἐν ἰδιαιτέροις ὑπομνήμασι τά ὀνόματα τῶν ἀφιερωτῶν, καί λεπτομερής ἀπαρίθμησις καί περιγραφή τοῦ εἴδους τῶν ἀφιερωμάτων.

5. Ὁ Γραμματεύς παρεδρεύει ἐν τῷ Καθηγητικῷ Συλλόγῳ, μή ἔχων ὅμως ψῆφον· ὑπογράφει μετά τοῦ Σχολάρχου τά ἐπίσημα τῆς Σχολῆς ἔγγραφα, καί παρακάθηται ἐν τῇ τραπέζῃ μετά τούς Καθηγητάς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΑ΄

Περί τοῦ Βιβλιοθηκαρίου

1. Ἡ Σχολή ἔχει δημοσίαν βιβλιοθήκην πρός χρῆσιν τῶν ἐν αὐτῇ διδασκόντων καί διδασκομένων, καί παντός ἔξωθεν λογίου καί φιλομούσου, ἐπιθυμοῦντος ὠφεληθῆναι ἐξ αὐτῆς.

2. Ἡ Βιβλιοθήκη ἔχει ἰδίαν σφραγῖδα, φέρουσαν τήν ἑξῆς ἐπιγραφήν· Βιβλιοθήκη τῆς ἐν Χάλκῃ Θεολογικῆς Σχολῆς, καί φυλασσομένην παρά τῷ Σχολάρχῃ.

3. Τό Κατάστημα τῆς βιβλιοθήκης περιέχει α΄) τήν κυρίως βιβλιοθήκην, β΄) τήν Πειραματοθήκην, γ΄) τό Μουσεῖον, δ΄) τό Ἀναγνωστήριον καί τό Γραφεῖον αὐτῆς.

4. Ποσότης τις χρηματική ἀνάλογος τῶν πόρων τῆς Σχολῆς προσδιορίζεται κατ’ ἔτος εἰς προμήθειαν βιβλίων, καί ἄλλων ἐπιστημονικήν ἀξίαν ἐχόντων, εἰς ἐπαύξησιν τῆς βιβλιοθήκης.

5. Ἡ φύλαξις τῆς βιβλιοθήκης καί ἡ διεύθυνσις τοῦ Γραφείου αὐτῆς ἀνατίθεται ἑνί Βιβλιοθηκαρίῳ, διοριζομένῳ ὑπό τῆς Ἐφορίας καί διατελοῦντι ἀμέσως ὑπό τόν Σχολάρχην.

6. Ὁ Βιβλιοθηκάριος ὀφείλει διατιθέναι εὐμεθόδως τά βιβλία ἐν ταῖς προσηκούσαις θέσεσι, πρός εὐχερῆ εὕρεσιν παντός ζητουμένου, φροντίζειν ὑπ’ εὐθύνῃ ἑαυτοῦ περί τῆς ἀβλαβοῦς διατηρήσεως καί καθαριότητος τῶν τε βιβλίων καί τῶν Πειραματικῶν ὀργάνων, καί ἔχειν ἀκριβεῖς καταλόγους ἁπάντων μετά τῆς σημειώσεως τοῦ ἀριθμοῦ καί τῆς θέσεως ἑκάστου.

7. Ἅπαντα τά βιβλία φέρουσι τήν σφραγῖδα τῆς Σχολῆς· τά δέ δεδωρημένα καί τήν σημείωσιν τοῦ ὀνόματος τοῦ δωρητοῦ.

8. Ἡ Βιβλιοθήκη ὑπάρχει καθ’ ἑκάστην ἐργάσιμον ἡμέραν ἀνεωγμένη ἀπό τῆς 8 πρ.μεσημ. μέχρι τῆς 12, ὁ δέ Βιβλιοθηκάριος διαμένει ἐν αὐτῇ καθ’ ὅλον τοῦτο τό διάστημα.

9. Οἱ Καθηγηταί δύνανται ἐπισκέπτεσθαι τήν βιβλιοθήκην ἀκωλύτως καί ἐνδιατρίβειν ἐν αὐτῇ, καί λαμβάνειν παρ’ αὐτῆς βιβλία ἐπί ἀποδείξει καί ἐπί ρητόν χρόνον. Ἐκ δέ τῶν μαθητῶν μόνοις τοῖς τοῦ πέμπτου, ἓκτου καί ἑβδόμου ἔτους ἐπιτρέπεται, δι’εἰσιτηρίου χορηγουμένους καθάπαξ παρά τοῦ Σχολάρχου, εἰσέρχεσθαι καί μελετᾶν ἐν αὐτῇ, ὅταν σχολάζωσιν ἀπό τῶν μαθημάτων· οὐδέποτε δέ λαμβάνουσιν ἐξ αὐτῆς βιβλία ἐν τοῖς κελλίοις αὐτῶν.

10. Οἱ μελετῶντες ἐν τῷ Ἀναγνωστηρίῳ ἀναγινώσκουσι καθ’ ἑαυτούς ἄνευ τοῦ ἐλαχίστου θορύβου, προσέχοντες ἐν ταυτῷ περί τῆς καθαριότητος τοῦ ἀναγινωσκομένου βιβλίου.

11. Οἱ παραβάται τῶν ἀνωτέρω ὅρων καταγγελλόμενοι πρός τόν Σχολάρχην, ἐπιπλήττονται ὑπ’ αὐτοῦ· μή διορθούμενοι δέ, ἀποκλείονται τοῦ λοιποῦ τῆς εἰς τήν βιβλιοθήκην εἰσόδου.

12. Οἱ ἔξωθεν ἐρχόμενοι λόγιοι δύνανται μέν ἀναγινώσκειν κατά τάς ὡρισμένας ὥρας ἐν τῷ Ἀναγνωστηρίῳ διατηροῦντος ἡσυχίαν, οὐδέποτε ὅμως λαμβάνουσιν ἐξ αὐτῆς βιβλία.

13. Ὁ ὁπωσδήποτε λυμηνάμενος βιβλίον ὑποχρεοῦται ἀποτίνειν διπλῆν τήν ἀξίαν τοῦ ὅλου σώματος.

14. Τά χειρόγραφα οὐδέποτε οὐδαμῶς ἐξέρχονται τῆς Βιβλιοθήκης.

15. Οἱ προσφέροντες τῇ Σχολῇ βιβλία, ἤ ἄλλην τινα ἀξιόλογον προσφοράν, λαμβάνουσιν ἀποδεικτικόν παρά τῆς Ἐφορίας.

16. Τά πεμπόμενα ὁθενδήποτε βιβλία ἐπί τῷ διανεμηθῆναι τοῖς μαθηταῖς. ἀποτίθενται ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ, καί διανέμονται ὑπό μόνου τοῦ Σχολάρχου κατ’ ἀναλογίαν τοῖς ἐπιμελέσι καί προκόπτουσι τῶν μαθητῶν.

17. Πειραματικά ὄργανα, Σφαίρας, Χάρτας καί λοιπά, ἀναγκαιοῦντα ἐν ταῖς παραδόσεσι, λαμβάνει ὁ ἁρμόδιος Καθηγητής μόνον κατά τήν ὥραν τῆς παραδόσεως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΒ΄

Περί τοῦ Πνευματικοῦ καί τῶν δύο Ἐφημερίων

1. Ὁ Πνευματικός καί οἱ Ἐφημέριοι διορίζονται ὑπό τῆς Ἐφορίας τῇ εἰδήσει καί ἀδείᾳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.

2. Ὁ Πνευματικός, ἐάν μή ἐνοικῇ τυχόν ἐντός τῆς Σχολῆς, ὀφείλει ἀνυπερθέτως ἔρχεσθαι εἰς αὐτήν, ὁσάκις ἄν προσκαλῆται παρά τοῦ Σχολάρχου πρός ἐκτέλεσιν τοῦ Ἱεροῦ μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως.

3. Οἱ Ἐφημέριοι, διαμένοντες ἀείποτε ἐν τῇ Σχολῇ ἐπιτελοῦσι μετά πάσης τῆς ἀπαιτουμένης ἀκριβείας τήν θείαν Λειτουργίαν καί πάσας τάς διατετυπωμένας ἱεράς προσευχάς τῆς ἡμερονυκτίου ἀκολουθίας, προϊσταμένου ἑκάστοτε τοῦ Σχολάρχου, βοηθούμενοι ὑπό Ἱεροδιακόνων μαθητῶν, οὕς ἄν διορίσῃ ὁ Σχολάρχης.

4. Κατά πᾶσαν ἱεράν Μυσταγωγίαν, οἱ Ἐφημέριοι ὀφείλουσιν ἀπαραιτήτως μνημονεύειν ἐν τῇ ἱερᾷ προθέσει τάς ἐν τοῖς ἱεροῖς διπτύχοις καταγεγραμμένα ὀνόματα τῶν καθιδρυτῶν, τῶν συντηρητῶν, τῶν εὐεργετῶν καί τῶν Καθηγητῶν τῆς ἱερᾶς ταύτης Θεολογικῆς Σχολῆς, ζώντων καί τεθνεώτων, καθώς καί τῶν κεκοιμημένων αὐτῆς τροφίμων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΓ΄

Περί τοῦ Ἰατροῦ

1. Ἡ Σχολή ἔχει Ἰατρόν ἐπιστήμονα διοριζόμενον ὑπό τῆς Ἐφορίας, καί Φαρμακοθήκην ἰδίαν καί Νοσοκομεῖον.

2. Ὁ Ἰατρός κατοικεῖ μέν ἐκτός τῆς Σχολῆς, ἐπισκέπτεται ὅμως αὐτήν ἅπαξ τουλάχιστον ἑκάστης ἡμέρας· πληροφορεῖται δέ παρά τοῦ Ἐπιστάτου, ἄν τις τῶν ἐν αὐτῇ ἀσθενῇ, καί ἐπισκέπτεται αὐτόν. Ἐπίσης ἐξετάζει δι’ αὐτοψίας τό εἶδος καί τήν ποιότητα τῶν παρασκευαζομένων διά τούς ἐν τῇ Σχολῇ βρωμάτων, καί τήν κατάστασιν τῶν ἀγγείων.

3. Ἡ Φαρμακοθήκη καί τό Νοσοκομεῖον ἀνατίθενται τῇ ἀμέσῳ ἐπιστασίᾳ καί ἐπιτηρήσει τοῦ Ἰατροῦ.

4. Κατά διαταγήν τοῦ Ἰατροῦ ὁ Ἐπιστάτης μεταφέρει τόν ἀσθενῆ ἐν περιπτώσι βαρυτέρας ἀσθενείας ἀπό τοῦ κελλίου αὐτοῦ εἰς τό Νοσοκομεῖον, καί παρέχει αὐτῷ τήν ὑπό τοῦ Ἰατροῦ διατασσομένην θεραπείαν διά τῶν ἐπί τούτῳ διωρισμένων νοσοκόμων.

5. Τά Ἰατρικά προμηθεύονται ὑπό τῆς Ἐφορίας κατ’ αἴτησιν τοῦ Ἰατροῦ καί ἀπονέμονται τοῖς χρήζουσι δωρεάν.

6. Ἐάν τις τῶν μαθητῶν περιπέσῃ εἰς χρονικήν ἤ κολλητικήν νόσον, ὁ Ἰατρός ἀναγγέλλει τοῦτο ἐγγράφως τῷ Σχολάρχῃ, γνωμοδοτῶν ἤ περί τῆς προσκαίρου ἀπομακρύνσεως αὐτοῦ ἀπό τῆς Σχολῆς, ἤ περί τῆς τελείας ἀπολύσεως, κατά τήν ἔννοιαν τοῦ 9. ἄρθρου τοῦ Ϛ΄. Κεφαλαίου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔ΄

Περί τοῦ Ἐπιστάτου

1. Ἡ ἄμεσος ἐπιτήρησις τῆς διαγωγῆς τῶν μαθητῶν ἀνατίθεται ἑνί Ἐπιστάτῃ, διοριζομένῳ ὑπό τῆς Ἐφορίας καί ὑπείκοντι ἀμέσως τῷ Σχολάρχῃ.

2. Ἐπιστάτης διορίζεται ἀνήρ ἱερωμένος, ἀνεπίληπτος τήν διαγωγήν, φρόνιμος, καί ἄγρυπνος περί τήν ἐκτέλεσιν τῶν καθηκόντων αὐτοῦ.

3. Ὁ Ἐπιστάτης ὀφείλει ἔχειν ἀκριβῆ γνῶσιν τῆς διαγωγῆς ἑκάστου τῶν μαθητῶν, φροντίζειν μή τις αὐτῶν ἐλλείπῃ τῶν θρησκευτικῶν, σχολαστικῶν, καί πειθαρχικῶν αὐτοῦ καθηκόντων, παρακολουθεῖν αὐτοῖς κατά τούς περιπάτους καί ἐπιμελεῖσθαι αὐτῶν ἐν καιρῷ ἀσθενείας.

4. Ὁ Ἐπιστάτης ὀφείλει ἀναγγέλλειν τῷ Σχολάρχῃ ἐγγράφως καί ἄνευ ἀναβολῆς πᾶν ἀντιβαῖνον τῇ πειθαρχίᾳ, τῇ περί τά ἤθη χρηστότητι καί τῇ ἱεροπρεπείᾳ τῶν μαθητῶν· ἐν περιπτώσει δέ ἀμελείας, μεροληψίας, ἤ ἄλλης οἱασδήποτε καταχρήσεως ἀποβάλλεται παραχρῆμα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕ΄

Περί τοῦ Οἰκονόμου

1. Ὁ Οἰκονόμος διορίζεται ὑπό τῆς Ἐφορίας, ὑπάγεται δέ ἀμέσως ὑπό τόν Σχολάρχην.

2. Ὀφείλει προμηθεύειν τά καθ’ ἑκάστην ἀναγκαῖα τρόφιμα, καί φροντίζειν περί τοῦ ὑλικοῦ τῆς Σχολῆς.

3. Φροντίζει περί πάντων τῶν ἀναγκαίων τῷ ἱερῷ Ναῷ τῆς Μονῆς.

4. Διατηρεῖ καθημερινήν ἀλληλογραφίαν μετά τοῦ Ταμίου τῆς Σχολῆς, παρ’ οὗ ζητεῖ ἐγκαίρως τά χρειώδη.

5. Ἔχει ὑπό τήν ἄμεσον αὐτοῦ ἐπιτήρησιν τούς ὑπηρέτας τῆς Σχολῆς.

6. Ὀφείλει καταγράφειν ἀκριβῶς ἐν ἰδίῳ καταστίχῳ τά καθ’ ἑκάστην προμηθευόμενα ὑπ’ αὐτοῦ διά τήν Σχολήν, καί ἀποστέλλειν τοῦτο κατά τό τέλος ἑκάστου μηνός πρός τόν Ταμίαν.

7. Τόν παραβαίνοντα τά χρέη αὐτοῦ ὑπηρέτην, καταμηνύει πρός τόν Σχολάρχην, ὅστις ἐπιβάλλει αὐτῷ τήν κατάλληλον ποινήν, ἤ καί ἀποβάλλει αὐτόν αὐτοδικαίως· ἐν δέ τῇ περιπτώσει ταύτῃ ὁ Οἰκονόμος ὀφείλει αἰτεῖν ἀνυπερθέτως παρά τοῦ Ταμίου τήν ἀντικατάστασιν ἑτέρου.

8. Ἐάν ὁ Οἰκονόμος φανῇ ἐλλείπων τινός τῶν ἰδίων καθηκόντων, κατά πρώτον μέν νουθετεῖ αὐτόν ὁ Σχολάρχης· μή διορθουμένης δέ τῆς ἐλλείψεως, ἀναφέρει τό πρᾶγμα πρός τήν Ἐφορίαν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΣΤ΄

Περί τῶν ὑπηρετῶν

1. Οἱ ὑπηρέται διορίζονται ὑπό τοῦ Ταμίου, καί ὑπάγονται ὑπό τήν ἄμεσον ἐπιτήρησιν τοῦ Οἰκονόμου· ὁ δέ ἀριθμός αὐτῶν ἐστίν ἀνάλογος πρός τάς ἀνάγκας τῆς Σχολῆς.

2. Οἱ ὑπηρέται ὀφείλουσιν εἶναι χρηστοήθεις καί ἄνευ σωματικοῦ ἐλαττώματος ἤ ἀσθενείας.

Σημείωσις:

α) Πᾶσα προλαβοῦσα διάταξις ἀντιβαίνουσα τοῖς ὅροις τοῦ παρόντος Κανονισμοῦ μένει ἄκυρος.

β) Ἕκαστος μαθητής λαμβάνει παρά τῆς Ἐφορίας μετά τοῦ εἰσιτηρίου ἕν ἀντίτυπον τοῦ παρόντος Κανονισμοῦ πρός ὁδηγίαν αὐτοῦ.

Ἐν Κωνσταντινουπόλει, τῷ ᾳωνζ΄. Σωτηρίῳ ἔτει.

Κατά Μῆνα Μάρτιον

† ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ἀποφαίνεται

† ΕΦΕΣΟΥ ΠΑΪΣΙΟΣ † ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ

† ΚΥΖΙΚΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜ † ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

† ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ † ΔΕΡΚΩΝ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

† ΠΡΟ. ΔΙΔΥΜΟΤΥΧΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΣ † ΚΡΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ

† ΜΕΛΕΝΙΚΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ † ΣΑΜΑΚΟΒΙΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΣ»

(Κανονισμός τῆς ἐν Χάλκῃ Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκ τῆς τοῦ Γένους Πατριαρχικῆς τυπογραφίας, 1837, σσ. 1-34. - Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης 16501, http:anemi. lib.uoc.gr.)

1845

ΤΟ ΕΣΧΑΤΩΣ ΕΚΔΟΘΕΝ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ

ΣΙΓΓΙΛΙΩΔΕΣ ΓΡΑΜΜΑ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΤΗΣ Μ. ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΗΣ ΕΝ ΤΗ ΚΑΤΑ ΧΑΛΚΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

Οὔτε θείων Ναῶν χωρίς, οὔτε ἱερῶν Καταστημάτων ἄνευ, ἐπί τήν Ἱεράν ἐν αὐτοῖς Θεολογίαν διδάσκεσθαι, τήν ὀρθόδοξον, καί κοσμοσωτήριον ἡμῶν Πίστιν ὑπάρχειν ἔξεστι· ἅ γάρ ἐν τοῖς θείοις τελεῖται Ναοῖς, ὑπό τῆς ἱερᾶς χορηγεῖται Θεολογίας· τά δέ ὑπό τῆς ἱερᾶς Θεολογίας διδασκόμενα ἐν τοῖς θείοις ἐπιτελοῦνται Ναοῖς· ἀμφότερα γάρ ταῦτα τήν ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, καί τήν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν διαιωνίζουσι, καί οὕτω τοῖς ὀρθοδόξοις παρέχει τελεῖν, καί μυοῦν, καί τῷ Θεῷ ἑνοῦσθαι, καί τήν βεβαίαν ἐν τῇ ψυχῇ λαμβάνειν ἐλπίδα τῆς τῶν Οὐρανῶν Βασιλείας ἐπαπολαύσεως· λόγον δ’ ἐχόντων πρός ἄλληλα ὅν τό αἴτιον πρός τό ἀποτέλεσμα, εὔδηλον ὡς ἐπί τῷ ὑπάρχειν θείους Ναούς, καί πιστῶν Συστήματα, ἀνάγκη προϋπάρχειν θεολογικῆς διδασκαλίας Καταστήματα, καί Θεολόγους διδασκάλους· καί μαρτυροῦσιν ἡμῖν τῷ λόγῳ, καί συνιστῶσιν αὐτοῦ τήν ἀλήθειαν οἱ ἀπό τῶν Θεοκηρύκων Ἀποστόλων καί μετά ταῦτα τῆς εὐσεβείας αἰῶνες· οὐ γάρ μόνον ἐδίδασκον οὗτοι, περιερχόμενοι τάς τῆς ἱερᾶς ἡμῶν Πίστεως ἀληθείας, ἀλλά καί σχολεῖα συνίστων κατηχητικά, καί θεολογικά, καί ἄνδρας ἐν αὐτοῖς ἐπ’ ἀρετῇ, καί παιδείᾳ διαπρέποντας, οἷον τό ἐν Ἐφέσῳ ὑπό Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ συσταθέν, καί τό ἐν Σμύρνῃ ὑπό τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου, καί ἐξαιρέτως τό ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ὑπό Μάρκου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, ὅν τρόπον καί οἱ τῶν ἁγίων Ἀποστόλων διάδοχοι, οἱ θειότατοι τῆς Ἐκκλησίας Πατέρες, τό ἐκείνων παράδειγμα μιμησάμενοι, τόν στηριγμόν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως πολλαπλασιάζοντος, οὐκ ἀπελείποντο τῆς συστάσεως θεολογικῶν σχολείων, ἐφ’ ᾧ τήν ἱεράν ἐν αὐτοῖς Θεολογίαν διδάσκεσθαι. Καίτοι τοίνυν οὕτως ἀναγκαιοτάτης καί ἀπαραιτήτου οὔσης ἐν τῷ ἐκκλησιαστικῷ στερεώματι τῆς διδασκαλίας τῆς ἱερᾶς Θεολογίας, ἐστερεῖτο μέντοι πρό χρόνων ἡ ἁγία αὕτη τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία, καί τό εὐσεβές ἡμῶν γένος Σχολῆς Θεολογικῆς, διά τάς γνωστάς ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν μεσολαβούσας ἀντιξόους περιστάσεις. Σκοπός δέ καί πόθος προσκτήσεως αὐτῆς ἀπό πολλοῦ ἐκκαίων τάς καρδίας τῶν τά ἐκκλησιαστικά πράγματα ἀνεζωσμένων, ἐπί μέν τοῦ Παναγιωτάτου πρώην Κωνσταντινουπόλεως Κυρίου Γρηγορίου ἐπεβάλετο θεολογικοῦ σχολείου συστάσεως, ἀλλά διά τό ἀκατάλληλον τοῦ μέρους, καί τῶν πόρων τό ἀφαυρόν, μικρόν ἀκμάσασα κατεπαύσατο. Πρό δύω δέ ἤδη χρόνων ἐπί τοῦ Παναγιωτάτου Προκατόχου ἡμῶν κυρίου Γερμανοῦ, προστεθέντος θεοφιλοῦς σκοποῦ τῇ τε ἐκείνου Παναγιότητι, καί τῇ Ἁγίᾳ, καί Ἱερᾷ Συνόδῳ ἀνοικοδομῆσαι τό ἐν τῇ νήσῳ Χάλκῃ ἱερόν μοναστήριον τῆς ἁγίας Τριάδος, ὅπερ διά τήν παλαιότητα, καί τήν συμβᾶσαν ἐν μέρει πυρπόλησιν, καί τήν ὑπό σεισμῶν βλάβην τῆς ἐν αὐτῷ ἱερᾶς Ἐκκλησίας, ἐρείπιον διετέλει, τότε μέν κατ’ ἀρχάς καί ἐν τῇ ἐνάρξει τῆς οἰκοδομῆς αὐτοῦ, ὡς περί μόνης ἀνακαινίσεως ὄντος τοῦ λόγου, καί τῆς φροντίδος, πρός τῇ προαιρετικῇ συνδρομῇ τῶν τε ἁγίων Ἀρχιερέων, καί ἄλλων εὐσεβῶν χριστιανῶν, καί φιλάδελφος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διάθεσις, ἀμειβομένη τόν ζῆλον τῆς ἐκείνου Παναγιότητος, ἅ τε δή καταβάλλοντος ἐπί τῇ οἰκοδομῇ καί γρόσια εἰκοσιπέντε χιλιάδας, παρεχώρησεν αὐτῷ ἐν εἴδει προσφορᾶς τήν τε μετάβασιν, καί ἐγκατοίκησιν ἐν αὐτῷ τῷ ἱερῷ μοναστηρίῳ, ὅτε ἄν ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἀπομακρυνθῇ, καί πᾶσαν ἐν γένει τήν διαχείρισιν τῶν προσόντων αὐτῷ, περί οὗ καί γράμμα τῶν ἐνδημούντων Ἀρχιερέων ἐπεδόθη τῇ αὐτοῦ Παναγιότητι κατά τάς αὐτάς ἐννοίας. Ἐπεί δέ ἡ οἰκοδομή περαιωθεῖσα σύν Θεῷ λίαν εὐρύχωρος, καί περικαλλής, ἔτι δέ καί τοῦ μέρους πρόσφορον, καί πρός ἕδραν τῆς Ἱερᾶς Θεολογίας τῷ ὄντι κατάλληλον, ἐνεθάρρυνε, καί ἐπερρώσατο τόν κοινόν ζῆλον, καί τήν προθυμίαν, ἐπί τῷ ἀναδεῖξαι αὐτό Σχολήν Θεολογικήν κοινῇ τότε γνώμῃ, καί ἀποφάσει τῆς τε ἐκείνου Παναγιότητος ἀπ’ ἀρχῆς ἀπευθυνομένου πρός αὐτόν τόν θεοφιλῆ σκοπόν, καί πάσης τῆς Ἱεραρχικῆς Ὁμηγύρεως, ἀφοσιώθη ἡ νεόδμητος αὕτη Μονή εἰς ἀποκατάστασιν Θεολογικῆς Σχολῆς, καί πρός ἀσφάλειαν, καί εὐόδωσιν τῆς ἐν εὐθέτῳ καιρῷ πραγματικῆς ἐνεργείας τῶν κοινῇ γνώμῃ ἐγκριθέντων, ἵνα μή παρείσφρυσις οἰκογενειῶν κοσμικῶν ἐμποδών γένηται, ἐξεδόθη ἀμέσως καί Γράμμα Πατριαρχικόν, καί Συνοδικόν Σιγγιλιῶδες ἄπειργον μέν, καί διακωλῦον τήν κατοικίαν οἰκογενειῶν ἐν τῷ ἱερῷ Μοναστηρίῳ, ἐπιτρέπον δέ τήν οἴκησιν μόνοις τοῖς ἐκ τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων βουλομένοις, καί τῶν Πατριαρχῶν, ὥσπερ δή καί τῆς ἐκείνου Παναγιότητος, μετά τήν ἀπό τόν Οἰκουμενικόν Θρόνον ἀπομάκρυνσιν, ἕως οὗ ἡ θεία πρόνοια εὐδοκήσῃ τήν εὐκολίαν τῶν ἀναγκαίων πόρων ὡς πρός τήν ἀποκατάστασιν ἐν αὐτῷ διδασκάλου Θεολόγου, καί ὑποτρόφων μαθητῶν ἱερωμένων τε, καί ἱερωθησομένων· οὕτω μέν οὖν προέβησαν τά προκαταρκτικά τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, τοῦ τελεσιουργοῦ τῶν καλῶν θείου ἔρωτος πᾶσαν ἐκλείναντος δυσκολίαν ἀναφυεῖσαν, καί ἀντιβαῖνον, καί ἐπιπροσθοῦν ἐξομαλύναντος. Μετά δέ ταῦτα σπουδῆς, καί φροντίδος συντόνου καταβληθείσης καί πρός τήν σύστασιν τῶν ἀναγκαίων πόρων, ἀφ’ὧν οἵ τε διδασκαλικοί μισθοί, καί τά τῆς τροφῆς τῶν ἐνδιαιτωμένων μαθητῶν, καί εἴ τι ἄλλο τῆς Σχολῆς δαπάνημα, τό διαρκές καί μόνιμον ἕξουσι, μετά πολλάς Συνοδικάς διασκέψεις, γνώμῃ κοινῇ, καί γενναίᾳ, καί φιλοτίμῳ διαθέσει τῆς ἱεραρχικῆς ὁμηγύρεως, προσεδιωρίσθη γίνεσθαι ἀφ’ ἑκάστου τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων ἐτήσιον καταβολήν ἀναλόγως τῇ καταστάσει τῶν Ἐπαρχιῶν, καί συνεκροτήθη τό ὅλον τῆς ἐτησίου ταύτης ποσότητος εἰς γρόσια ἑκατόν τεσσαράκοντα πέντε χιλιάδας, διορισθέντος καί Ταμίου εἰς τήν ἐπιστασίαν τῶν ἐσόδων, καί ἐξόδων, καί οὓτως ἀποκατεστάθη τῇ θείᾳ εὐδοκίᾳ πάνυ καλῶς, καί εὐρύθμως ἡ Θεολογική αὕτη Σχολή, καί διδάσκαλοι εἰσήχθησαν ἐν αὐτῇ ἄριστοι τῆς τε ἱερᾶς Θεολογίας, καί τῶν ἑλληνικῶν ἐγκυκλίων μαθημάτων, καί μαθητῶν ἱκανός συνεπληρώθη ἀριθμός, τῶν μέν Ἱερωμένων, τῶν δέ ἱερωθῆναι ἐπαγγειλαμένων. Ἔνθεν τοι ἡ Μετριότης ἡμῶν, ἅμα τῷ θείῳ ἐλέει ἐνιδρύσει αὐτῆς ἐπί τῆς ἐκκλησιαστικῆς ταύτης Περιωπῆς, χρέος αὐτῆς ἱερόν ἀπαραίτητον ἡγησαμένη τήν ἑδραίωσιν τοῦ ἱεροῦ τούτου Καταστήματος, καί τήν ἀρίστην αὐτοῦ διεξαγωγήν, καί εὐταξίαν, ἀφ’ ἧς ὁμολογουμένως ἡ πρόοδος αὐτοῦ ἐλπίζεται, καί βελτίωσις, ἐπί ἐκπαιδεύσει τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν Ὀρθοδόξου Κλήρου, εὐκλείᾳ τε τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, καί πρός κοινήν τοῦ Ὀρθοδόξου Πληρώματος ὠφέλειαν, συσκεψαμένη μετά τῶν περί αὐτήν Ἱερωτάτων, καί Σεβασμίων Συναδελφῶν ἁγίων Ἀρχιερέων κοινῇ ἀμεταθέτῳ γνώμῃ δεῖν ἔγνωμεν ἐπικυρῶσαι, κρατῦναί τε, καί ἐμπεδῶσαι τήν ἱεράν ταύτην Θεολογικήν Σχολήν, ἀναδεικνύοντες ἅμα σύμφωνον τῇ ἐπαγγελίᾳ καί τήν ἐνέργειαν, φέρουσαν καθαρεύουσαν δηλαδή πάσης ἐπεμβάσεως, καί παντός ἄλλου προσώπου κατοικίας ἐλεύθερον, μόνοις δέ διδασκάλοις, καί μαθηταῖς ἀφοσιωμένην, καί γνήσιον χρῆμα Σχολῆς Θεολογικῆς τῷ πράγματι, καί τῇ ἀληθείᾳ διατηρουμένην, οὐ καινοτομίαν τινα μετιόντες, οὐδ’ ἄλλα παρά τά προδεδογμένα θεσπίζοντες, ἀλλά τῷ αὐτῷ βαίνοντες θεοφιλεῖ σκοπῷ, καί τῇ ἐννοίᾳ τοῦ προεκδεδομένου Σιγγιλώδους Γράμματος βαδίζοντες ὡς πρός τήν εὐδοκηθεῖσαν σύν Θεῷ ἀποκατάστασιν τῆς πρό πολλοῦ ποθουμένης, καί σύν οὐκ ὀλίγοις ἀγῶσι τε, καί θυσίαις κατορθωθείσης Θεολογικῆς ταύτης Σχολῆς. Διό καί γράφοντες Συνοδικῶς μετά τῶν περί ἡμᾶς Ἱερωτάτων Ἀρχιερέων, καί ὑπερτίμων, τῶν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητῶν, καί περιποθήτων ἡμῖν ἀδελφῶν, καί συλλειτουργῶν, ὁριζόμεθα, καί ἀποφαινόμεθα, ἵνα, ἀκύρου μένοντος, καί ἀνισχύρου τοῦ εἰς χεῖρας τοῦ Παναγιωτάτου Προκατόχου ἡμῶν, κυρίου Γερμανοῦ, Ἀρχιερατικοῦ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Γράμματος, τοῦ ἐν τῇ ἐνάρξει τῆς οἰκοδομῆς τοῦ ἱεροῦ Μοναστηρίου τῆς ἁγίας Τριάδος ἐπιδοθέντος, ὅ τε οὐδείς ἦν λόγος, οὐδέ μνείᾳ ἐν αὐτῷ περί Θεολογικῆς Σχολῆς ἐγένετο, καί διαλαμβάνοντος, ὡς εἴρηται, τήν ἐνδιατριβήν, καί ἐγκατοίκησιν τῆς αὐτοῦ Παναγιότητος μετά τῶν περί αὐτόν ἀνθρώπων, καί τά τῆς διοικήσεως τοῦ ἱεροῦ τούτου Μοναστηρίου. Οὐ μήν δέ ἀλλά ἀπρακτούσης ἤδη κατά λόγον καί τῆς ἐν τῷ προεκδοθέντι Σιγγιλιώδει Γράμματι ἐννοίας τοῦ κατοικεῖσθαι ὑπό ἱερωμένων, ἅτε δή εὐδοκηθείσης τῆς εὐκολίας τῶν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς πόρων, καί μηδεμιᾶς λειπομένης ἀμφιβολίας, δι’ ἥν ἡ ἐξαίρεσις, καί ὑποχώρησις ἐκείνη ἐγένετο, ἡ διαληφθεῖσα ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Τριάδος ὑπάρχῃ διά παντός, καί λέγηται, καί τῷ πράγματι, καί τῇ ἐνεργείᾳ γινώσκηται Θεολογική Σχολή, ἔχουσα μέν ὡς καί πρότερον, τήν Σταυροπηγιακήν ἀξίαν, καί κλῆσιν, προστατευομένη ὑπό τοῦ κατά καιρούς Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, οὗ καί τό ὄνομα μνημονεύηται ἐν αὐτῇ, διατελῇ δέ διά παντός ἀφοσιωμένη, καί προσκεκληρωμένη εἰς κατοικίαν μόνων Διασκάλων, καί μαθητῶν, καί ἀπηλλαγμένη παντός συρφετοῦ πολυανθρωπίας ἔξωθεν ἐπιγιγνομένης, καί ἐλευθέρα πάσης τύρβης, τῆς περί τάς σπουδάς τῶν μαθημάτων, καί τήν πρόοδον ἐμποδιστατούσης, μήτε τοῦ εἰρημένου Παναγιωτάτου Προκατόχου ἡμῶν, μήτε ἄλλου τῶν χρηματισάντων Πατριαρχῶν, ἤ ἐκ τῶν Ἀρχιερέων, καί ἄλλων οἱωνδήποτε Ἱερωμένων, ἤ λαϊκῶν δυναμένων κατοικίαν ποιῆσαι, καί διατρίβειν, καί κατασκηνοῦσθαι ἐν αὐτῇ τῇ ἱερᾷ Θεολογικῇ Σχολῇ, ἐχούσῃ διεξάγεσθαι, καί διευθύνεσθαι τά γε περί τό ἐσωτερικόν, κατά τόν διαγραφέντα περί αὐτῆς, καί παρ’ ἡμῶν ἐπικυρωθέντα Κανονικόν Διοργανισμόν, ἀνακειμένης τῆς λοιπῆς ἁπάσης φροντίδος, καί προστασίας τοῦ ἱεροῦ τούτου Καταστήματος τῷ ἀεί Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ, καί τῇ περί αὐτόν Ἱερᾷ τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων Συνόδῳ. Τοῖς μέν οὖν θεοφιλῶς, καί ζήλῳ τῷ τῆς εὐσεβείας, καί τῆς ἱερᾶς ἡμῶν Πίστεως, πρός τό σεπτόν τοῦτο Θεολογικόν Κατάστημα προστασίαν ἐνδειξομένοις, καί τήν πρόοδον αὐτοῦ, καί βελτίωσιν διαπραξαμένοις, ἐπί ἐκπαιδεύσει τοῦ ἱεροῦ Κλήρου, καί κοινῇ ὠφελείᾳ τοῦ χριστωνύμου πληρώματος, ὑπέρ τε τῆς διηνεκοῦς αὐτοῦ διαρκείας ἐν εἰλικρινείᾳ ἀγωνισαμένοις, καί τήν ἀρίστην εὐρυθμίαν περί πολλοῦ θήσουσιν, εὐχόμεθα ἐκ βαθέων καρδίας τά σωτήρια, καί τήν θείαν αὐτοῖς ἀντίληψιν ἐξαιτούμεθα ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις τῆς ζωῆς αὐτῶν. Ὅς δ’ ἄν, καί ὁποῖος τῶν ἁπάντων ἱερωμένος, ἤ λαϊκός εἰς τοσοῦτον ἐλάσει δυσεβείας, καί κακίας, ὥστε ἐχθρά βουλεύεσθαι περί τῆς Θεολογικῆς ταύτης Σχολῆς, καί διασεῖσαι ἐπιχειρήσῃ τήν εὐταξίαν, καί ἁρμονίαν αὐτῆς, ταραχήν τε, καί ἐπήρειαν, καί σκάνδαλα προξενῆσαι διανοηθῇ, παραλύων τάς ὁρισθείσας διατάξεις τάς ἐν τῷ ἰδιαιτέρῳ Κανονισμῷ αὐτῆς Διοργανιμῷ ἐκτεθείσας, καί ὅλως βουληθῇ ἀνατρέψαι μέχρι κεραίας τά ἐν τῷ παρόντι Συνοδικῶς ἐκπεφρασμένα· ὁ τοιοῦτος ὡς κακότροπος, καί αὐτῆς τῆς ἱερᾶς ἡμῶν Πίστεως πολέμιος, ἀφωρισμένος ὑπάρχῃ κατά τῆς ἁγίας, καί ὁμοουσίου, καί ζωοποιοῦ, καί ἀδιαιρέτου μακαρίας Τριάδος, τοῦ ἑνός τῇ φύσει μόνου Θεοῦ, καί κατηραμένος, καί ἀσυγχώρητος, καί μετά θάνατον ἄλυτος, καί τυμπανιαῖος, καί πάσαις ταῖς πατρικαῖς, καί συνοδικαῖς ἀραῖς ὑπεύθυνος, καί ἔνοχος τοῦ πυρός τῆς γεέννης, καί τῷ αἰωνίῳ ὑπόδικος ἀναθέματι. Ὅθεν εἰς ἔνδειξιν, καί διηνεκῆ τήν ἀσφάλειαν ἐγένετο καί τό παρόν ἡμέτερον Πατριαρχικόν, καί Συνοδικόν Σιγγιλιῶδες ἐν Μεμβράναις Γράμμα, καταστρωθέν κἄν τῷ Κώδικι τῆς καθ’ ἡμᾶς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.

ΕΝ ΕΤΕΙ ΣΩΤΗΡΙΩ ᾳωμε΄.

Κατά μῆνα Μάϊον, ἐπινεμήσεως γ΄.

† ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

† ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

† ΚΥΖΙΚΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜ

† ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

† ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ

† ΔΕΡΚΩΝ ΝΕΟΦΥΤΟΣ

† ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ καί ΒΕΛΛΑΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ

† ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ

† ΔΡΑΜΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

† ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ

† ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ».

1845

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

ΟΡΓΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΝ ΤΗ ΚΑΤΑ ΧΑΛΚΗΝ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΤΗΣ Μ. ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄

Περί τοῦ Ἱεροῦ Καταστήματος

1. Τό ψήφῳ καί συνδρομῇ τῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας συστηθέν Ἱεροσπουδαστήριον φέρει ὄνομα ‘ΣΧΟΛΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ Μ. ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ’.

2. Ὡς σκοπόν προθέμενον τό ἱερόν τοῦτο Κατάστημα τήν προσήκουσαν τοῖς λειτουργοῖς τοῦ Ὑψίστου ἐκπαίδευσιν, καί ἠθικήν μόρφωσιν, δέν δέχεται ἄλλους, εἰμή τούς πρεσβεύοντας τά δόγματα τῆς καθ’ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.

3. Ἀποκλείεται τοῦ συλλόγου τῶν μαθητευόντων πᾶς μή ἔχων σκοπόν τοῦ ἱερατεῦσαι. Οἱ δέ παραδεκτοί γενόμενοι ὡς μαθηταί διάγουσιν ἀνεξαιρέτως βίον κοινοβιακόν, μή ὑπερβαίνοντες πρός τό παρόν τούς τεσσαράκοντα.

4. Ἐκτός τῶν Διδασκάλων καί μαθητῶν, καί τῶν ἀναγκαίων προσώπων τῶν ὑπό τοῦ Διοργανισμοῦ τούτου διοριζομένων, μηδείς ἕτερος δύναται νά κατοικῇ ἐπ’ οὐδεμιᾷ προφάσει ἐντός τοῦ Καταστήματος.

5. Ἡ Σχολή ἔχει πρός τό παρόν τέσσαρας Διδασκάλους, ὀνομαζομένους Καθηγητάς, καί εἰ μέν δυνατόν τούς πάντας Ἱερωμένους, εἰ δέ μή, τούς τῆς Θεολογίας τουλάχιστον. Ἐξ αὐτῶν δέ ὁ τῆς δογματικῆς Θεολογίας διευθύνει τό Κατάστημα, ὅς τις ἐπονομάζεται Σχολάρχης. Ἐξαρτᾶται δέ ὑπό τῆς αὐτοῦ Παναγιότητος καί τῆς περί αὐτόν Ἱερᾶς Συνόδου.

6. Τό Κατάστημα ἔχει Ἱερέα Ἐφημέριον, καί Πνευματικόν, προσέτι Ἐπιστάτην εἰδικόν, ἤ συνάμα καί Οἰκονόμον, ἕνα ἰατρόν, καί τούς ἀναγκαίους ὑπηρέτας.

7. Τό Κατάστημα ἐξαρτᾶται κατ’ εὐθεῖαν ἀπό τόν κατά καιρόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, καί τήν περί αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον, ὁ δέ Σχολάρχης ἀναφέρεται ἤ πρός τήν αὐτοῦ Παναγιότητα ἀμέσως, ἤ πρός τήν ἀντιπροσωπεύουσαν αὐτόν Ἱεράν Ἐπιτροπήν.

8. Ἐπιτροπή τις διμελής, ἤ τριμελής ἐξ ἁγίων Ἀρχιερέων, ὑπό τῆς αὐτοῦ Παναγιότητος καί τῆς περί αὐτόν Ἱερᾶς Συνόδου ἐκλεγομένη, ἐφορεύει τά τῆς Σχολῆς γενικῶς. Πρός ταύτην δέ ἀναφέρεται καί ὁ Σχολάρχης ὁσάκις ἀπαιτοῦσι τά πράγματα· ἐν δυσχερέσι δέ περιστάσεσιν ἀναφέρεται καί πρός τήν αὐτοῦ Παναγιότητα, καί τήν περί αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον.

9. Εἶναι δέ τῶν καθηκόντων τῆς Ἐπιτροπῆς ταύτης ἡ ἐπιμελής διεξαγωγή παντός ἀφορῶντος τήν Σχολήν· προσέτι ἀνατίθεται τῇ Ἱερᾷ Ἐπιτροπῇ ἡ δι’ εἰσιτηρίου ἐφοδίασις παντός μέλλοντος εἰσαχθῆναι ἐν τῇ Σχολῇ. Ὅθεν πᾶς μαθητής μή συνεισφέρων τοιοῦτον ἀποκλείεται τῆς Σχολῆς.

10. Ἡ Ἐπιτροπή αὕτη ὀφείλει ἵνα διαβιβάζῃ πᾶσαν αὐτῆς διαταγήν ἀποβλέπουσαν τήν Σχολήν ἀποκλειστικῶς πρός τόν Σχολάρχην, μεθ’ οὗ διατηρεῖ συνεχῆ ἀλληλογραφίαν.

11. Ἡ διάρκεια τῆς Ἐπιτροπῆς εἶναι ἐνιαύσιος· ὀφείλει δέ κατά τήν τάξιν τοῦ ἔτους ἵνα δίδῃ λόγον τῶν ἐνιαυσίων πράξεων αὐτῆς, πρός τε τήν αὐτοῦ Παναγιότητα, καί τήν περί αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί Μαθητῶν

1. Ἡ Σχολή παραδέχεται ὡς μαθητάς τούς εὐμοιροῦντας τῶν ἐφεξῆς κατηγοριῶν· α΄. ὀφείλουσιν ἵνα ὦσι τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς