Και ο Λόγος περί Κανονισμών

“Οἱ Κανονισμοὶ ἀποτελοῦν ἀστείρευτον πηγὴν πληροφοριῶν περὶ τῆς πρακτικῆς λειτουργίας πολυειδῶν καὶ εἰς διαφόρους τόπους ὀργανισμῶν καὶ τῆς διαχρονικῆς ἐνίων ἐξελίξεως, περὶ τῆς ἠθικῆς στάθμης καὶ κυρίως τῆς ποιότητος τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους, τοῦ πολιτισμικοῦ ἐπιπέδου του, τῆς κοινωνικῆς ζωῆς καὶ συνοχῆς του, κατὰ διαφόρους ἱστορικὰς περιόδους, λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς του, ὡς αὕται θεωροῦνται σήμερον εἰς τὴν τελευταίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὸ τὸ βαρὺ κατάσκιον τῆς ὀθωμανικῆς πραγματικότητος ὑπερφυῶς ἀνθοῦσαν ρόγαν τοῦ βότρυος τῆς Ρωμιοσύνης μὲ κεφαλαίαν πραγματικότητα τὸ πάνσεπτον Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.” Απόσπασμα από τον Πρόλογο της Εκδόσεως του Καθηγουμένου της Ι.Μ.Μ.Β. Αρχ. Εφραίμ

“Οἱ Κανονισμοὶ ἀποτελοῦν ἀστείρευτον πηγὴν πληροφοριῶν περὶ τῆς πρακτικῆς λειτουργίας πολυειδῶν καὶ εἰς διαφόρους τόπους ὀργανισμῶν καὶ τῆς διαχρονικῆς ἐνίων ἐξελίξεως, περὶ τῆς ἠθικῆς στάθμης καὶ κυρίως τῆς ποιότητος τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους, τοῦ πολιτισμικοῦ ἐπιπέδου του, τῆς κοινωνικῆς ζωῆς καὶ συνοχῆς του, κατὰ διαφόρους ἱστορικὰς περιόδους, λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς του, ὡς αὕται θεωροῦνται σήμερον εἰς τὴν τελευταίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὸ τὸ βαρὺ κατάσκιον τῆς ὀθωμανικῆς πραγματικότητος ὑπερφυῶς ἀνθοῦσαν ρόγαν τοῦ βότρυος τῆς Ρωμιοσύνης μὲ κεφαλαίαν πραγματικότητα τὸ πάνσεπτον Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.” Απόσπασμα από τον Πρόλογο της Εκδόσεως του Καθηγουμένου της Ι.Μ.Μ.Β. Αρχ. Εφραίμ

“Οἱ Κανονισμοὶ ἀποτελοῦν ἀστείρευτον πηγὴν πληροφοριῶν περὶ τῆς πρακτικῆς λειτουργίας πολυειδῶν καὶ εἰς διαφόρους τόπους ὀργανισμῶν καὶ τῆς διαχρονικῆς ἐνίων ἐξελίξεως, περὶ τῆς ἠθικῆς στάθμης καὶ κυρίως τῆς ποιότητος τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους, τοῦ πολιτισμικοῦ ἐπιπέδου του, τῆς κοινωνικῆς ζωῆς καὶ συνοχῆς του, κατὰ διαφόρους ἱστορικὰς περιόδους, λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς του, ὡς αὕται θεωροῦνται σήμερον εἰς τὴν τελευταίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὸ τὸ βαρὺ κατάσκιον τῆς ὀθωμανικῆς πραγματικότητος ὑπερφυῶς ἀνθοῦσαν ρόγαν τοῦ βότρυος τῆς Ρωμιοσύνης μὲ κεφαλαίαν πραγματικότητα τὸ πάνσεπτον Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.” Απόσπασμα από τον Πρόλογο της Εκδόσεως του Καθηγουμένου της Ι.Μ.Μ.Β. Αρχ. Εφραίμ

“Οἱ Κανονισμοὶ ἀποτελοῦν ἀστείρευτον πηγὴν πληροφοριῶν περὶ τῆς πρακτικῆς λειτουργίας πολυειδῶν καὶ εἰς διαφόρους τόπους ὀργανισμῶν καὶ τῆς διαχρονικῆς ἐνίων ἐξελίξεως, περὶ τῆς ἠθικῆς στάθμης καὶ κυρίως τῆς ποιότητος τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους, τοῦ πολιτισμικοῦ ἐπιπέδου του, τῆς κοινωνικῆς ζωῆς καὶ συνοχῆς του, κατὰ διαφόρους ἱστορικὰς περιόδους, λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς του, ὡς αὕται θεωροῦνται σήμερον εἰς τὴν τελευταίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὸ τὸ βαρὺ κατάσκιον τῆς ὀθωμανικῆς πραγματικότητος ὑπερφυῶς ἀνθοῦσαν ρόγαν τοῦ βότρυος τῆς Ρωμιοσύνης μὲ κεφαλαίαν πραγματικότητα τὸ πάνσεπτον Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.” Απόσπασμα από τον Πρόλογο της Εκδόσεως του Καθηγουμένου της Ι.Μ.Μ.Β. Αρχ. Εφραίμ

“Οἱ Κανονισμοὶ ἀποτελοῦν ἀστείρευτον πηγὴν πληροφοριῶν περὶ τῆς πρακτικῆς λειτουργίας πολυειδῶν καὶ εἰς διαφόρους τόπους ὀργανισμῶν καὶ τῆς διαχρονικῆς ἐνίων ἐξελίξεως, περὶ τῆς ἠθικῆς στάθμης καὶ κυρίως τῆς ποιότητος τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους, τοῦ πολιτισμικοῦ ἐπιπέδου του, τῆς κοινωνικῆς ζωῆς καὶ συνοχῆς του, κατὰ διαφόρους ἱστορικὰς περιόδους, λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς του, ὡς αὕται θεωροῦνται σήμερον εἰς τὴν τελευταίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὸ τὸ βαρὺ κατάσκιον τῆς ὀθωμανικῆς πραγματικότητος ὑπερφυῶς ἀνθοῦσαν ρόγαν τοῦ βότρυος τῆς Ρωμιοσύνης μὲ κεφαλαίαν πραγματικότητα τὸ πάνσεπτον Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.”

“Οἱ Κανονισμοὶ ἀποτελοῦν ἀστείρευτον πηγὴν πληροφοριῶν περὶ τῆς πρακτικῆς λειτουργίας πολυειδῶν καὶ εἰς διαφόρους τόπους ὀργανισμῶν καὶ τῆς διαχρονικῆς ἐνίων ἐξελίξεως, περὶ τῆς ἠθικῆς στάθμης καὶ κυρίως τῆς ποιότητος τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους, τοῦ πολιτισμικοῦ ἐπιπέδου του, τῆς κοινωνικῆς ζωῆς καὶ συνοχῆς του, κατὰ διαφόρους ἱστορικὰς περιόδους, λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς του, ὡς αὕται θεωροῦνται σήμερον εἰς τὴν τελευταίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὸ τὸ βαρὺ κατάσκιον τῆς ὀθωμανικῆς πραγματικότητος ὑπερφυῶς ἀνθοῦσαν ρόγαν τοῦ βότρυος τῆς Ρωμιοσύνης μὲ κεφαλαίαν πραγματικότητα τὸ πάνσεπτον Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.”