Δίδυμοι Πειρασμοί

By Γιώργος Ντόβας

Το 13ο βιβλίο του Γιώργου Ντόβα, είναι ένα Ερωτικό Μυθιστόρημα!

Η Έρικα και η Κάτια, δύο εκρηκτικοί δίδυμοι πειρασμοί, προσπαθούν να εμπλέξουν στα ερωτικά τους παιχνίδια, τον Φοίβο, έναν οικογενειακό τους φίλο!
Ο Φοίβος όμως , βρίσκεται σε δίλημμα, γιατί είναι ερωτευμένος από χρόνια, με την μητέρα τους!
Θα εμπλακεί άραγε, σε αυτό το πολύπλοκο και επικίνδυνο παιχνίδι ή όχι;

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Γιώργος Ντόβας
• Release date: Nov 26, 2020
• ISBN: 9781005083502

Γιώργος Ντόβας

GreekΟ Γιώργος Ντόβας, γεννήθηκε στο Βόλο.Έχει σπουδάσει Ηλεκτρονική και Επιστήμη Υπολογιστών.Είναι Σύμβουλος Πληροφορικής και Επικοινωνιών, Συγγραφέας Βιβλίων και Θεατρικών Κειμένων, Σεναριογράφος και Ερευνητής Παράξενων Φαινόμενων.Δημιουργεί Ψηφιακά Έργα Τέχνης και γράφει διάφορα, παράξενα και μη, Βιβλία.Έχει γράψει τα βιβλία, «Κλαίρη – Έρικα – Κλειώ» (Τριλογία), «Ελένη & Μενέλαος», «Ένα Βροχερό Απόγευμα και Πολλές Ηλιόλουστες Μέρες», «Ο Εκδότης», «Απόπειρα Βιασμού», «4 Ερωτικές Ιστορίες», «Αναγέννηση», «Η Πολιτικός», «Χέρμα», «Η Νύφη», «Η Ρεπόρτερ», «Δίδυμοι Πειρασμοί», «Συνέβη στο Χαλάνδρι – Βραχίονας του Ωρίωνα», «Η Κόρη του Δημάρχου», «Masculinia» και «Εχθροί Μέσα Μου» .Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Κλαίρη – Έρικα – Κλειώ», καθώς και τα «Ένα Βροχερό Απόγευμα και Πολλές Ηλιόλουστες Μέρες» και «Ελένη & Μενέλαος», έχουν μεταφρασθεί στα Αγγλικά και κυκλοφορούν παγκόσμια.Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.Web: https://homoastralis.orgemail: [e-mail] Ntovas was born in Volos, Greece.He studied Electronics and Computer Science.He is an I.T. and Communications Consultant, Books and Theatrical Texts Author, Scripts Writer and Paranormal Phenomena Investigator.He creates Digital Artworks and writes various strange or not, books.He has written in Greek, the books “Claire – Erica – Cleo” (Trilogy), “Eleni & Menelaos”, “A Rainy Afternoon and Many Sunny Days”, “The Publisher”, “Attempt of Rape”, “4 Erotic Stories”, “Renaissance”, “The Politician”, “Herma”, “The Bride”, “The Reporter”, “Twins Temptations”, “It happened in Halandri - Orion Arm”, “Mayor's Daughter“, “Masculinia“ and "Enemies Inside Me".The first book of the trilogy “Claire – Erica – Cleo”, “A Rainy Afternoon and Many Sunny Days” and “Eleni and Menelaos”, have been translated into English and are available worldwide.He speaks English, French and German and lives and works in Athens, Greece.Web: https://homoastralis.orgemail: [e-mail]

Book preview

1. Δίδυμοι Πειρασμοί!

«Φοίβο μου, δεν ξέρω πώς να σε ευχαριστήσω!» είπε η Χρύσα. «Πραγματικά σε ευγνωμονώ που θα μου κάνεις αυτή την μεγάλη χάρη!»

«Μην το συζητάς, καλή μου! Έχεις κάνει τόσα πολλά για μένα, που αυτό δεν είναι τίποτα! Άλλωστε δεν μου ζήτησες και κάτι τόσο δύσκολο!» διευκρίνισε εκείνος.

«Ναι, καλά! Πολύ θα ήθελα να μου το πεις και στο τέλος αυτό! Θα μείνεις μόνος σου, τουλάχιστον πέντε ημέρες, μπορεί και περισσότερο, με δύο έφηβες δεκατεσσάρων χρόνων! Και το λες και εύκολο! Εγώ που είμαι η μητέρα τους και δεν τις αντέχω! Όλο σκανδαλιές, είναι!» πρόσθεσε η Χρύσα.

«Ίσως επειδή, εσύ τις έχεις συνέχεια κοντά σου! Εγώ δεν έχω καθόλου πρόβλημα! Είναι αξιαγάπητες! Και κούκλες!» πρόσθεσε ο Φοίβος.

«Από την μαμά τους, το πήραν!» είπε η Χρύσα και έβαλε τα γέλια.

«Αυτό σίγουρα! Στο έχω πει πολλές φορές, ότι είσαι, μία από τις ομορφότερες γυναίκες που έχω γνωρίσει! Και δεν είναι κομπλιμέντο, αυτό!» διευκρίνισε.

«Σε ευχαριστώ πολύ! Αν και δεν το πολυπιστεύω! Ας είναι! Κάθισε τώρα να σου δώσω μερικές οδηγίες και μετά τις φωνάζω!»

Η Χρύσα, βάλθηκε να του δίνει οδηγίες για το τι έπρεπε, καθώς και για το τι δεν έπρεπε να κάνει, όσο θα ήταν μόνος του, με τις δίδυμες κόρες της.

Ο Φοίβος από την άλλη, ήταν σίγουρος, ότι δεν θα αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα μαζί τους. Τις ήξερε εδώ και τέσσερα χρόνια και είχε πάντα μία άριστη σχέση με τις δίδυμες. Ίσως γιατί δεν τις αντιμετώπιζε σαν παιδιά, όπως τις αντιμετώπιζαν όλοι οι άλλοι. Για τον Φοίβο, ήταν συνομήλικοι. Και ας ήταν εκείνος, 42 χρόνων. Αυτό το θέμα με τις ηλικίες το είχε πάντα.

Τις συμπεριφερόταν και τις μιλούσε σαν να ήταν ενήλικες. Και αυτό εκείνες το εκτιμούσαν πάρα πολύ. Άσε που μερικές φορές είχαν κάνει και σκανδαλιές μαζί του. Και αυτό επίσης, το λάτρευαν.

Όταν λοιπόν έμαθαν, ότι θα περνούσαν πέντε ημέρες μαζί του, πήδηξαν από την χαρά τους! Κυριολεκτικά!

Από την άλλη, ο Φοίβος όντως χρωστούσε πολλά στην Χρύσα. Την είχε γνωρίσει πριν από τέσσερα χρόνια, σε μία εταιρεία που δούλευε. Η Χρύσα ήταν μέτοχος σε εκείνη την εταιρεία και έτυχε να συνεργαστούν μαζί. Είχε μόλις παντρευτεί τον δεύτερο σύζυγο της, τον Πέτρο.

Η Χρύσα, δεν είχε ακόμη αποφασίσει, εάν θα έμεινε στην εταιρεία ή όχι. Και όπως και να είχε, ήθελε έναν ικανό συνεργάτη δίπλα της. Και τον βρήκε στον Φοίβο. Σύμβουλος Οργάνωσης, προερχόμενος από την Πληροφορική, από την πρώτη στιγμή, που γνωρίστηκε με την Χρύσα, αναπτύχθηκε μία έντονη χημεία μεταξύ τους. Ίσως εάν η Χρύσα δεν ήταν ήδη φρεσκοπαντρεμένη, να είχε αναπτυχθεί και κάτι περισσότερο.

Συνεργάστηκαν πολύ καλά και ήταν όλοι πολύ ευχαριστημένοι. Η Χρύσα, ήταν πολύ ευκατάστατη, με μεγάλη περιουσία. Και βόηθησε πάρα πολύ τον Φοίβο να ορθοποδήσει, μετά από μία σειρά κακές επιλογές που είχε κάνει εκείνος. Και έναν λάθος γάμο επίσης, που κατέληξε σε ένα δύσκολο διαζύγιο.

Τρία χρόνια, πέρασαν μία χαρά. Στο διάστημα αυτό ο Φοίβος, δέθηκε ακόμη πιο πολύ με την Χρύσα. Και με την οικογένεια της. Μόνον με τον Πέτρο, τον σύζυγο της, δεν είχε και πολλά πάρε-δώσε. Με τις δίδυμες όμως, τα πήγαινε περίφημα!

Όλα ήταν πολύ καλά, μέχρι που η Χρύσα, αποφάσισε να αποχωρήσει από την εταιρεία. Πούλησε τις μετοχές της και έφυγε. Στην εταιρεία κατόπιν, έγιναν καθοριστικές αλλαγές. Και ο Φοίβος, έμεινε εκτός. Όχι, ότι καλύτερο για εκείνον, που δεν είχε κανένα άλλο εισόδημα.

Η Χρύσα ευτυχώς, στάθηκε και πάλι δίπλα του. Επειδή θεώρησε ότι ήταν έως ένα βαθμό και δική της υπαιτιότητα, η απώλεια της απασχόλησης του, του υποσχέθηκε ότι, μέχρι να αναπληρώσει το εισόδημα του, θα τον βοηθούσε εκείνη. Και το έκανε.

Αρχικά, του έδωσε ένα αρκετά μεγάλο ποσό. Και όταν αυτό τελείωσε, συνέχισε να του δίνει, ένα καλό μηνιαίο επίδομα. Και ο Φοίβος ουσιαστικά, ζούσε με αυτά τα χρήματα.

Φυσικά, έκανε ότι ενέργειες μπορούσε για να βρει απασχόληση. Οι καιροί όμως ήταν πολύ δύσκολοι και αυτό δεν ήταν και τόσο εύκολο. Η Χρύσα ωστόσο, του συμπαραστεκόταν και τον στήριζε.

Ο Φοίβος λοιπόν, της χρωστούσε πολλά. Και θα έκανε, ότι χάρη του ζητούσε. Ήξερε επίσης, αν και δεν το παραδεχόταν, ότι κατά βάθος ήταν ερωτευμένος, μαζί της. Αλλά έτσι όπως ήταν τα πράγματα, δεν είχε την παραμικρή πιθανότητα να ευδοκιμήσει μία τέτοια σχέση. Οπότε προσπαθούσε να κρατήσει τα αισθήματα του, όσο πιο βαθιά μέσα του, μπορούσε. Και ο καιρός κυλούσε!

Η Χρύσα, τέλειωσε επιτέλους τις οδηγίες. Τώρα ήταν στον επίλογο, καθώς και στους λόγους του ταξιδιού της.

«Φοίβο μου, αυτό το ταξίδι θα είναι λίγο παράξενο. Και έχει μεγάλη σημασία για μένα!» διευκρίνισε εκείνη.

«Γιατί το λες αυτό, γλυκιά μου;» την ρώτησε τρυφερά.

«Θα σου πω! Ξέρεις ότι με τον Πέτρο, τον τελευταίο καιρό, δεν τα πάμε και τόσο καλά. Η σχέση μας, έχει βαλτώσει! Ωστόσο δεν είμαι σίγουρη, εάν θα πρέπει να την διακόψω, ή όχι! Θα ήθελα να της δώσω άλλη μία ευκαιρία! Με τον Πέτρο, είχαμε ένα μεγάλο έρωτα και έχουμε περάσει και πολύ ωραίες στιγμές. Σκέφτηκα λοιπόν, αυτό το Σαββατοκύριακο, να προσπαθήσω να τον αναθερμάνω! Εάν θέλει και εκείνος, βέβαια! Θα πάμε στην Σαντορίνη! Που θα πηγαίναμε ούτως ή άλλως! Είναι η αρχή της σεζόν και θέλω να ρίξω μία ματιά στο Ξενοδοχείο μου. Όλο και κάτι χρειάζεται! Έχει και ο Πέτρος, τις δουλειές του εκεί! Άρα θα συνδυάσουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου! Το Σαββατοκύριακο, θα ασχοληθούμε με μας! Και από Δευτέρα, με τις δουλειές μας. Βλέποντας και κάνοντας!» συνέχισε χαμογελώντας.

«Εύχομαι τα καλύτερα!» ευχήθηκε ο Φοίβος. «Και όσο για μας, μην ανησυχείς καθόλου! Μπορείτε να καθίσετε όσο θέλετε!»

«Σε ευχαριστώ και πάλι! Και στο λέω ξανά! Η βοήθεια σου, είναι πολύτιμη! Δεν θα μπορούσα να το κάνω αλλιώς αυτό! Οι δίδυμες δεν είναι και τόσο εύκολα παιδιά! Και δεν θα ήθελα να τις πάρω μαζί μου! Καταλαβαίνεις; Ούτε και εδώ θα μπορούσα εύκολα να τις αφήσω! Δεν εμπιστεύομαι και πολλούς! Δηλαδή, κανέναν, μην σου πω!» διευκρίνισε χαμογελώντας και πάλι η Χρύσα.

«Στο λέω και εγώ, για άλλη μία φορά! Μην αγχώνεσαι! Μια χαρά θα περάσουμε εμείς!» την διαβεβαίωσε για πολλοστή φορά ο Φοίβος.

«Στο εύχομαι! Νομίζω επίσης, ότι θέλουν να ψωνίσουν, οπότε εάν θέλεις, πήγαινε της για ψώνια. Θα γλυτώσεις και την γκρίνια τους! Μπορείτε και να φάτε και έξω, εάν θέλετε! Και γενικά κάντε ότι καταλαβαίνετε! Για τα έξοδα, θα σου αφήσω την κάρτα μου! Δεν έχει όριο και μπορείτε να ξοδέψετε όσα θέλετε! Μην τα σκέφτεσαι καθόλου! Και μπορείς βέβαια, να ψωνίσεις και εσύ ότι θέλεις! Α, έχει και χρήματα στο χρηματοκιβώτιο στην Κρεβατοκάμαρα! Τα κορίτσια, τον ξέρουν τον συνδυασμό! Από χρήματα άλλωστε σε αυτό το Σπίτι, άλλο τίποτα!»

«Σε ευχαριστώ πολύ! Δεν θα κάνουμε κατάχρηση! Στο διαβεβαιώνω!» τόνισε ο Φοίβος.

«Και να κάνετε, σκασίλα μου! Και για να μην το ξεχάσω, όταν γυρίσω, θα τακτοποιήσω και το μηνιαίο επίδομα σου. Ξέρεις! Και αυτό το μήνα, θα είμαι ιδιαίτερα γενναιόδωρη, μαζί σου!» διευκρίνισε χαμογελώντας.

«Τώρα με κάνεις και αισθάνομαι άσχημα!» είπε χαμηλόφωνα ο Φοίβος. «Αλλά, σε ευχαριστώ πολύ, για άλλη μία φορά! Και δεν το κάνω για αυτό, το ξέρεις!»

«Το ξέρω Φοίβο μου! Το ξέρω! Και δεν χρειάζεται να νοιώθεις άσχημα! Κάθισε να πάω να τις μαζέψω, τώρα! Δεν ξεκολλάνε από την πισίνα! Λέπια, θα βγάλουν σε λίγο!» είπε γελώντας η Χρύσα.

Σηκώθηκε και πήγε προς την Πισίνα. Και ο Φοίβος, την ακολούθησε.

Οι δίδυμες, η Κάτια και η Έρικα, ήταν όντως στην Πισίνα και τσαλαβουτούσαν. Η Χρύσα, τις είπε να βγούνε.

Εκείνες, δεν τις έδωσαν καθόλου σημασία. Μόλις όμως είδαν τον Φοίβο, κολύμπησαν γρήγορα στην άκρη της Πισίνας, βγήκαν και έτρεξαν να τον αγκαλιάσουν. Κάνοντας τον, μούσκεμα βέβαια!

«Καλά, είστε απαράδεκτες!» σχολίασε η Χρύσα. «Μούσκεμα τον κάνατε τον άνθρωπο!»

«Δεν πειράζει!» είπε ο Φοίβος! «Νεράκι, είναι! Θα στεγνώσει σε λίγο!»

«Ορίστε!» είπε η Κάτια. «Ο άνθρωπος, δεν έχει πρόβλημα. Εσύ όμως, δεν χάνεις ευκαιρία, να μας κάνεις παρατήρηση!» συνέχισε με παράπονο.

«Γλυκιά μου!» επενέβη ο Φοίβος. «Η μητέρα σας, σας λατρεύει! Απλά, δεν θέλει να δημιουργείτε θέματα! Από ενδιαφέρον το κάνει!» συνέχισε και την πήρε στην αγκαλιά του.

«Ακριβώς!» συμφώνησε η Χρύσα. «Και να μην σχολιάσω καν, αυτά που φοράτε!»

«Να μην τα σχολιάσεις! Κορίτσια είμαστε! Όχι καλόγριες!» είπε χαμογελώντας και η Έρικα.

Η Χρύσα, είχε δίκιο βέβαια. Οι δίδυμες, ήταν πολύ ανεπτυγμένες για την ηλικία τους. Ειδικά η Έρικα, ήταν ήδη ψηλότερη από την μητέρα της και είχε μεγαλύτερο στήθος, από εκείνη. Δεδομένου επίσης ότι, η Χρύσα, ήταν πληθωρική και πολύ προικισμένη σε αυτό το σημείο.

Αυτό που δεν ήθελε να σχολιάσει η Χρύσα, ήταν ότι οι δίδυμες, φορούσαν ένα μικροσκοπικό, πολύ αισθησιακό μπικίνι. Πιο μικροσκοπικό δεν γινόταν. Το πάνω μέρος του, σκέπαζε μόλις και μετά βίας, το ένα τρίτο, του μεγάλου και στητού στήθους τους. Και το κάτω μέρος, ένα μικροσκοπικό στρινγκάκι, δεν έκρυβε και πολλά πράγματα.

Ο Φοίβος, τώρα τις πρόσεξε καλύτερα. Πιο προκλητικές δεν γινόταν να γίνουν. Και αυτός ο συνδυασμός, αθωότητας και αναπτυγμένου κορμιού, ήταν όλα τα λεφτά! Σκέτη κόλαση! Δύο καυτές και αισθησιακές Λολίτες!

Συνειδητοποίησε επίσης ότι, ποτέ μέχρι σήμερα, δεν τις είχε δει σαν γυναίκες! Τώρα όμως, ένοιωσε έναν αντανακλαστικό ερεθισμό, ανάμεσα στα πόδια του! Και αμέσως ντράπηκε για αυτόν και προσπάθησε να τον καταπολεμήσει!

«Είδες Φοίβο μου! Αυτά ακριβώς εννοούσα! Μήπως άλλαξες γνώμη τώρα;» ρώτησε χαμογελώντας η Χρύσα.

«Όχι, προς θεού!» την διαβεβαίωσε χαμογελώντας και εκείνος. «Αυτά δεν είναι τίποτα! Είναι της ηλικίας! Τα κορίτσια σου, αρχίζουν και αισθάνονται γυναίκες! Δεν μένουν πάντα παιδιά, ξέρεις!»

«Έχεις δίκιο! Και αυτό είναι που φοβάμαι!» συμφώνησε και εκείνη.

«Δεν χρειάζεται να το φοβάσαι! Απλά αποδέξου το! Δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς!»

«Και πάλι έχεις δίκιο!» συμφώνησε ξανά η Χρύσα. «Λοιπόν, κορίτσια, εγώ φεύγω! Να είστε φρόνιμες και να ακούτε, τον Φοίβο! Θα λείψουμε πέντε ημέρες! Ίσως και περισσότερο, οπότε για ακόμη μία φορά, να είστε φρόνιμες. Και θέλω να τον βρω σε ένα κομμάτι τον Φοίβο, όταν γυρίσουμε!» είπε χαριτολογώντας.

«Μην ανησυχείς, μαμά!» συμφώνησαν και εκείνες. «Αλλά μόνη σου, θα πας στο Αεροδρόμιο;» ρώτησε η Κάτια απορημένη.

«Όχι! Ο πατέρας σας, με περιμένει ήδη εκεί! Εγώ έχω καλέσει, ταξί! Θα έρθει όπου να ναι!» διευκρίνισε η Χρύσα.

«Ο Πέτρος, εννοείς;» σχολίασε λίγο πικρόχολα η Έρικα.

«Ο Πέτρος, ναι!» διευκρίνισε η Χρύσα.

Η αλήθεια ήταν, ότι οι δίδυμες, δεν είχαν αποδεχθεί ποτέ τον Πέτρο, μέσα στην οικογένεια τους. Από την αρχή είχαν πολλές κόντρες μαζί του. Παρόλο που δεν ήταν και τόσο δεμένες με τον βιολογικό πατέρα τους.

Ποτέ λοιπόν, δεν είχαν αποδεχτεί τον ρόλο του Πέτρου. Ούτε σαν τον άνδρα της οικογένειας, αλλά ούτε και σαν κηδεμόνα τους. Πόσο δε σαν πατέρα τους. Και παρόλο που είχαν ήδη περάσει τέσσερα χρόνια, που ζούσαν μαζί του, δεν έχαναν ευκαιρία, να το υπενθυμίζουν αυτό, συνέχεια στην μητέρα τους. Απλά τον ανεχόταν!

Αντιθέτως τον Φοίβο, τον λάτρευαν. Ήταν άπειρες οι φορές που είχαν πει, το τι καλά που θα ήταν, εάν ο Φοίβος ήταν ο πατέρας τους. Και τις περισσότερες φορές, έτσι του συμπεριφέρονταν. Τον συμβουλεύονταν, του εκμυστηρεύονταν τα μυστικά και τις ανησυχίες τους και δεν κρατούσαν τίποτα κρυφό από εκείνον. Και βέβαια, τον άκουγαν και έκαναν πάντα, ότι τις έλεγε.

Και ο Φοίβος από την άλλη, δεν είχε προδώσει ποτέ την εμπιστοσύνη τους, ούτε έκανε κατάχρηση σε όλα αυτά. Πάντα τις άκουγε και τις έδινε σημασία.

Η Χρύσα φυσικά, τα ήξερε όλα αυτά. Και προσπαθούσε να κρατήσει τις ισορροπίες. Πράγμα, όχι και τόσο εύκολο!

Το Ταξί, ήρθε. Την χαιρέτησαν όλοι, την ξεπροβόδισαν, της ευχήθηκαν καλό ταξίδι και η Χρύσα έφυγε.

«Και τώρα που έφυγε η Κακιά Μάγισσα, θα ξεσαλώσουμε!» είπε η Κάτια, που ήταν και το μεγαλύτερο πειραχτήρι.

«Εντάξει, τα παραλές! Όχι και Μάγισσα, η μητέρα σου! Και μάλιστα κακιά!» σχολίασε ο Φοίβος, χαμογελώντας.

«Κακιά, κακιά! Ξέρω τι λέω! Όσο για το Μάγισσα, εντάξει! Μπορεί και να μην είναι! Πάντως κακιά, είναι. Δεν άκουσες τι είπε, για τα μαγιό μας!» σχολίασε και εκείνη.

«Η αλήθεια, πάντως κορίτσια να λέγετε! Τα μαγιό σας, είναι λίγο τολμηρά! Έως πολύ θα έλεγα! Αλλά από την άλλη, σας πηγαίνουν πολύ, επίσης!» συνέχισε ο Φοίβος.

«Είδες, αυτό εννοούσα!» είπε ευχαριστημένη η Κάτια. «Εσύ που είσαι καλός άνθρωπος, είπες τον καλό λόγο! Εντάξει, μπορεί να είναι λίγο τολμηρά, αλλά εσένα δεν σου αρέσουν;»

«Εμένα, σαν κλασικό άνδρα, μου αρέσουν πολύ! Πάρα πολύ!» διευκρίνισε ο Φοίβος, χαμογελώντας πονηρά.

«Έτσι σε θέλω!» πετάχτηκε και η Έρικα.

Ο Φοίβος, είχε καταλάβει, ότι παρόλο που η Έρικα, δεν ήταν και τόσο εκδηλωτική, εκείνη ήταν αυτή που σκεπτόταν περισσότερο και υποκινούσε τις καταστάσεις! Και που κινούσε ουσιαστικά τα νήματα. Θεωρούσε επίσης τον εαυτό της μεγαλύτερο, επειδή είχε γεννηθεί είκοσι λεπτά, πριν από την Κάτια. Ουσιαστικά ήταν η πρωτότοκη. Το ευτύχημα ήταν, ότι με την αδελφή της, τα πήγαιναν θαυμάσια. Εκτός, από κάποιες ασήμαντες μικροδιαφορές, δεν είχαν κανένα πρόβλημα μεταξύ τους. Και ήταν πολύ αγαπημένες. Και αυτό ήταν καλό, πολύ καλό!

«Κορίτσια, τι θα φάμε το μεσημέρι;» ρώτησε ο Φοίβος

«Εγώ θέλω βόλτα και θάλασσα!» είπε η Κάτια.

«Και εγώ το ίδιο!» συμφώνησε και η Έρικα.

«Και εγώ, δεν χαλάω ποτέ χατίρι!» σχολίασε ο Φοίβος. «Ντυθείτε και φεύγουμε!»

Οι δίδυμες έτρεξαν χαρούμενες στα δωμάτια τους για να ντυθούν. Ο Φοίβος, μπήκε μέσα στο Σπίτι, έκλεισε τις πόρτες και τις περίμενε.

Σε λίγο κατέβηκαν. Και τότε διαπίστωσε για άλλη μία φορά, ότι όντως εκείνες, γινόντουσαν γυναίκες. Ή μάλλον είχαν γίνει ήδη γυναίκες, απλά τώρα το συνειδητοποιούσαν.

Είχαν φορέσει και οι δύο, από ένα καλοκαιρινό, πολύ κοντό φόρεμα, το οποίο τόνιζε εφιαλτικά το μεγάλο στήθος τους. Και αυτό, γιατί είχε υπερβολικά αποκαλυπτικό ντεκολτέ. Ήταν τόσο κοντό δε, που σχεδόν σε κάθε κίνηση τους, φαινόταν το κιλοτάκι τους. Το οποίο φυσικά, ήταν στρινγκ και αποκαλυπτικό επίσης.

«Και πάλι κόλαση!» σκέφτηκε ο Φοίβος.

«Πως είμαστε;» τον ρώτησε η Έρικα αυτή την φορά, κοιτάζοντας τον στα μάτια.

«Χάρμα οφθαλμών!» απάντησε εκείνος.

«Είδες! Αυτός είναι άνδρας!» σχολίασε, κοιτάζοντας την αδελφή της.

«Ναι! Αλλά δεν είναι πολύ κοντό; Φαίνεται το βρακί μας!» είπε λίγο αμήχανα η Κάτια, δείχνοντας το φόρεμα της.

«Και τι σε νοιάζει; Κλεμμένο το έχεις;» απάντησε χαμογελώντας η Έρικα.

«Δεν με νοιάζει καθόλου!» συμφώνησε και η Κάτια. «Εσύ έχεις πρόβλημα, Φοίβο μου;» ρώτησε τον Φοίβο, κοιτάζοντας τον και πάλι στα μάτια.

«Εγώ δεν έχω!» διευκρίνισε εκείνος. «Οι άλλοι θα έχουν!»

«Τι εννοείς;» τον ρώτησε απορημένη η Έρικα.

«Εννοώ ότι δεν βλέπουν κάθε μέρα, δύο πανέμορφες, σέξι, κοπέλες! Που φαίνεται και το κιλοτάκι τους, επίσης!» απάντησε χαμογελώντας, ο Φοίβος.

«Α, αυτό εννοείς!» είπε και χαμογέλασε και η Κάτια, αυτή την φορά. «Και εσύ έχεις πρόβλημα με αυτό; Μήπως αισθάνεσαι άσχημα;» ρώτησε και πάλι.

«Εμένα η καλύτερη μου! Θα με ζηλεύουν όλοι, που θα συνοδεύω δύο τόσο όμορφες υπάρξεις!»

«Μπράβο! Για αυτό σε αγαπάμε!» είπαν και οι δύο και τον φίλησαν στο μάγουλο.

«Θέλω όμως να σχολιάσω, κάτι ακόμη, κορίτσια!» πρόσθεσε.

«Τι;» ρώτησαν και οι δύο απορημένες.

«Τα φορέματα, είναι θαυμάσια! Αλλά δεν πάνε, με αυτά τα παπούτσια!» είπε με στόμφο.

Και είχε δίκιο. Γιατί οι δίδυμες είχαν φορέσει άσπρα αθλητικά παπούτσια.

«Και με τι παπούτσια θα πήγαιναν;» ρώτησαν ξανά εκείνες.

«Με ψηλοτάκουνα, στιλέτο, πέδιλα!» είπε ο Φοίβος.

«Έχεις δίκιο! Αλλά δεν έχουμε! Η κακιά, δεν μας αφήνει να πάρουμε. Αύριο όμως που θα πάμε να ψωνίσουμε, θα τα τσακίσουμε. Θα πάμε αύριο για ψώνια, έτσι δεν είναι;» ρώτησε η Έρικα.

«Και βέβαια, θα πάμε! Και θα ψωνίσετε, ότι θέλετε! Και όσα θέλετε! Σας το υπόσχομαι!» τις διαβεβαίωσε ο Φοίβος.

Και εκείνες πέταξαν από την χαρά τους.

Ήταν ήδη μεσημέρι και η μέρα ήταν θαυμάσια. Αρχές καλοκαιριού, δεν έκανε ακόμη πολύ ζέστη και η θάλασσα ήταν γαλήνια. Από την Βούλα, που ήταν το Σπίτι τους, κατέληξαν στο Λαγονήσι.

Έκαναν μία μεγάλη βόλτα στην θάλασσα, πέταξαν και βοτσαλάκια και μετά κατέληξαν σε μία Ψαροταβέρνα, για ψαράκι. Οι δίδυμες, έκαναν και την υπέρβαση, με την άδεια του Φοίβου βέβαια και ήπιαν και λίγο κρασάκι. Η διάθεση όλων τους, ήταν στα ύψη!

Κάποια στιγμή, πήρε τηλέφωνο η Χρύσα και τους ενημέρωσε ότι έφθασαν κανονικά στην Σαντορίνη. Θα μιλούσαν και πάλι το βράδυ.

Τέλειωσαν το φαγητό τους και μετά πήγαν στο Αυλάκι για παγωτό. Αργά το απόγευμα, γύρισαν Σπίτι τους.

Το σούρουπο, ήταν μαγευτικό. Και το βραδάκι που ερχόταν σιγά-σιγά, το ίδιο υπέροχο.

Τα φώτα της Πισίνας, είχαν ανάψει. Και έτσι όπως κυμάτιζε το νερό, η ατμόσφαιρα ήταν ειδυλλιακή. Ο Φοίβος, έφτιαξε κοκτέιλ από διάφορους χυμούς, έριξε και λίγο ποτό μέσα και σερβίρισε στα κορίτσια. Κάθισαν όλοι δίπλα στην Πισίνα και απολάμβαναν το θαυμάσιο βράδυ.

«Φοίβο μου, θέλουμε να σου μιλήσουμε για κάτι πολύ σοβαρό!» άνοιξε πρώτη την συζήτηση η Έρικα. «Κάτι που μας απασχολεί πάρα πολύ, τον τελευταίο καιρό! Κάτι που επίσης μόνον με εσένα, μπορούμε να το συζητήσουμε! Μπορούμε;»

«Φυσικά και μπορείτε! Και βέβαια το ξέρετε, πως ότι λέμε, είναι άκρως εμπιστευτικό και μένει μεταξύ μας! Εγώ θα χαρώ πολύ, να σας βοηθήσω! Και αυτό το ξέρετε επίσης, πιστεύω!» τις διαβεβαίωσε εκείνος.

«Και βέβαια, το ξέρουμε! Και για αυτό θέλουμε να σου μιλήσουμε! Είναι ευκαιρία, τώρα που δεν είναι η μαμά εδώ! Ούτε και ο άλλος, ο αχώνευτος! Και ευτυχώς που θα κάνουν μέρες να επιστρέψουν!» σχολίασε με λίγο κακία, η Κάτια. Και η Έρικα συμφώνησε μαζί της.

«Σας ακούω, λοιπόν!» είπε ο Φοίβος.

«Θα θέλαμε να μιλήσουμε για το σεξ!» έριξε την βόμβα, η Έρικα.

Του Φοίβου, του ήρθε λίγο ξαφνικό. Αυτό δεν το περίμενε, ήταν αλήθεια. Δεν το έδειξε όμως.

«Κατάλαβα! Και τι θέλετε ακριβώς να μάθετε;» ρώτησε προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο, για να συνέλθει και να αποφασίσει πως θα το διαχειριστεί.

«Θα σου πω!» συνέχισε η Έρικα. Η οποία σήμερα, ήταν ασυνήθιστα λαλίστατη. «Πρώτα όμως, θα ήθελα να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα! Εντάξει;»

«Εντάξει!» συμφώνησε και ο Φοίβος. «Σας ακούω! Μιλήστε ελεύθερα!»

«Σε ευχαριστούμε!» συνέχισε η Έρικα. «Λοιπόν, το σεξ και όλα τα τριγύρω από αυτό, μας απασχολούν πολύ τον τελευταίο χρόνο. Το τελευταίο εξάμηνο, ακόμη πιο πολύ. Σε διαβεβαιώνω, ότι δεν έχουμε καμία σχέση με τα αγόρια. Δεν τα έχουμε ακουμπήσει καν. Χαϊδευόμαστε όμως συχνά!» είπε αφοπλιστικά.

Σε αυτή την τελευταία δήλωση, καθώς και στην εικόνα, που ήρθε ασυναίσθητα στο μυαλό του, ο Φοίβος τα έπαιξε. Και κατέβαλλε ιδιαίτερη προσπάθεια για να το κρύψει και να παραμείνει ψύχραιμος. Όπως επίσης να κρύψει και τον ερεθισμό, που ένοιωσε στο παντελόνι του.

«Και πως είναι;» ρώτησε τάχα μου, αδιάφορα.

«Να σου πω!» συνέχισε η Έρικα. «Μερικές φορές είναι καλό. Τις περισσότερες όμως, δεν τα καταφέρνουμε. Νομίζω ότι κάτι δεν κάνουμε καλά. Και θα θέλαμε την γνώμη σου, σε αυτό! Πες και εσύ κάτι!» είπε κοιτάζοντας αμήχανα, την Κάτια.

Εκείνη συμφώνησε μαζί της.

«Δηλαδή;» ρώτησε απορημένος ο Φοίβος, που προσπαθούσε να καταλάβει που το πήγαιναν, οι δίδυμες.

«Να σου πω. Έχουμε δει μερικά Video και έχουμε επίσης ρωτήσει κάποιες φίλες μας, οι οποίες λένε, ότι είναι έμπειρες σε αυτό τον τομέα. Επίσης λένε, αν και εγώ δεν το πολυπιστεύω, ότι έχουν κάνει σεξ. Άλλες