Αναγέννηση

By Γιώργος Ντόβας

Το 8ο Βιβλίο του Γιώργου Ντόβα
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πεπειραμένος πολιτικός και πρώην πρωθυπουργός, συνειδητοποιεί μετά από 50 χρόνια πολιτικής καριέρας, ότι υπεύθυνο για τα περισσότερα δεινά της χώρας είναι το πολιτικό σύστημα. Ένα σύστημα που έχει και εκείνος συμβάλει για να εδραιωθεί και να διατηρηθεί.
Αποφασίζει να το αλλάξει και να αποκτήσει η χώρα ένα πολιτικό σύστημα που της αξίζει, καθώς και να την βοηθήσει να ξεπεράσει την κρίση και να αναπτυχθεί.
Σ’ αυτή του την προσπάθεια, ζητάει την βοήθεια του Δημήτρη, 42 χρόνων Συμβούλου Πληροφορικής και της Χρύσας, 28 χρόνων Διδάκτορα Πολιτικών Επιστημών.
Μία ισχυρή χημεία, φέρνει κοντά την Χρύσα και τον Δημήτρη, η οποία προκαλεί έναν θυελλώδη έρωτα!
Όλοι μαζί θα προσπαθήσουν να φέρουν σε πέρας, αυτό το δύσκολο έργο.

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Γιώργος Ντόβας
• Release date: Dec 5, 2020
• ISBN: 9781005192006

Γιώργος Ντόβας

GreekΟ Γιώργος Ντόβας, γεννήθηκε στο Βόλο.Έχει σπουδάσει Ηλεκτρονική και Επιστήμη Υπολογιστών.Είναι Σύμβουλος Πληροφορικής και Επικοινωνιών, Συγγραφέας Βιβλίων και Θεατρικών Κειμένων, Σεναριογράφος και Ερευνητής Παράξενων Φαινόμενων.Δημιουργεί Ψηφιακά Έργα Τέχνης και γράφει διάφορα, παράξενα και μη, Βιβλία.Έχει γράψει τα βιβλία, «Κλαίρη – Έρικα – Κλειώ» (Τριλογία), «Ελένη & Μενέλαος», «Ένα Βροχερό Απόγευμα και Πολλές Ηλιόλουστες Μέρες», «Ο Εκδότης», «Απόπειρα Βιασμού», «4 Ερωτικές Ιστορίες», «Αναγέννηση», «Η Πολιτικός», «Χέρμα», «Η Νύφη», «Η Ρεπόρτερ», «Δίδυμοι Πειρασμοί», «Συνέβη στο Χαλάνδρι – Βραχίονας του Ωρίωνα», «Η Κόρη του Δημάρχου», «Masculinia» και «Εχθροί Μέσα Μου» .Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Κλαίρη – Έρικα – Κλειώ», καθώς και τα «Ένα Βροχερό Απόγευμα και Πολλές Ηλιόλουστες Μέρες» και «Ελένη & Μενέλαος», έχουν μεταφρασθεί στα Αγγλικά και κυκλοφορούν παγκόσμια.Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.Web: https://homoastralis.orgemail: [e-mail] Ntovas was born in Volos, Greece.He studied Electronics and Computer Science.He is an I.T. and Communications Consultant, Books and Theatrical Texts Author, Scripts Writer and Paranormal Phenomena Investigator.He creates Digital Artworks and writes various strange or not, books.He has written in Greek, the books “Claire – Erica – Cleo” (Trilogy), “Eleni & Menelaos”, “A Rainy Afternoon and Many Sunny Days”, “The Publisher”, “Attempt of Rape”, “4 Erotic Stories”, “Renaissance”, “The Politician”, “Herma”, “The Bride”, “The Reporter”, “Twins Temptations”, “It happened in Halandri - Orion Arm”, “Mayor's Daughter“, “Masculinia“ and "Enemies Inside Me".The first book of the trilogy “Claire – Erica – Cleo”, “A Rainy Afternoon and Many Sunny Days” and “Eleni and Menelaos”, have been translated into English and are available worldwide.He speaks English, French and German and lives and works in Athens, Greece.Web: https://homoastralis.orgemail: [e-mail]

Book preview

Ειδικός Σύμβουλος

Ο Δημήτρης Γεωργίου, 42 χρόνων, Τεχνικός Διευθυντής στην εταιρεία Πληροφορικής και Τεχνολογίας που εργάζονταν τα τελευταία 8 χρόνια, κατευθυνόταν στο Προεδρικό Μέγαρο. Μαζί του ήταν και η Μαργαρίτα Στεφάνου, 48 χρόνων στέλεχος Πωλήσεων στην ίδια εταιρεία. Στέλεχος πωλήσεων βέβαια κατ’ ευφημισμό μια που ο φάντης είχε περισσότερη σχέση με το ρετσινόλαδο, από όσο η Μαργαρίτα Στεφάνου με τις Πωλήσεις. Παλιά του σχέση, την κρατούσε περισσότερο από οίκτο στην εταιρεία. Χωρίς καθόλου προσόντα, θα ήταν πολύ δύσκολο να βρει απασχόληση στην ελεύθερη αγορά. Και αυτό ο Δημήτρης Γεωργίου, το ήξερε καλά. Και η Μαργαρίτα Στεφάνου, έμεινε έτσι στην εταιρεία. Χωρίς ουσιαστικά να κάνει τίποτα.

Το σημερινό τηλεφώνημα τον είχε προβληματίσει. Το πρωί τον είχε καλέσει η ίδια η Ιδιαιτέρα Γραμματέας του Προέδρου της Δημοκρατίας, για να τον καλέσει να παρευρεθεί σε μία συνάντηση μαζί του, ιδιαίτερης σημασίας. Λεπτομέρειες δεν του αποκάλυψε. Τόνισε όμως το γεγονός ότι θα έπρεπε να είναι ελεύθερος για το υπόλοιπο της ημέρας.

Τα ερωτηματικά ήταν πολλά. Με την Προεδρία της Δημοκρατίας, η εταιρεία του είχε μία σύμβαση συντήρησης για ένα υπολογιστικό σύστημα που ουσιαστικά είχαν δωρίσει πριν από δύο χρόνια. Η δωρεά ήταν πρωτοβουλία και ιδέα του Προέδρου της εταιρείας του. Από τότε είχε πάει μερικές φορές στο Προεδρικό Μέγαρο για θέματα εκπαίδευσης και τεχνικής υποστήριξης. Δύο φορές είχε δει και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και είχε μιλήσει αρκετά μαζί του.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ήταν «ιερό τέρας» της πολιτικής τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια. Σκληρός και απρόσιτος, αμείλικτος με τους αντιπάλους, φοβερός φυσιογνωμιστής και πολύ πιστός και αγαπητός με τους φίλους του. Σταθερός, ένας άνθρωπος πραγματικά με αρχές, που δεν τις παραβίαζε σχεδόν ποτέ και για τίποτα. Υπερασπιζόταν με πάθος αυτές τις αρχές και τις ιδέες και δεν λογάριαζε το πολιτικό κόστος. Σιχαινόταν τους υποτακτικούς και τους «αυλοκόλακες», αλλά τους χρησιμοποιούσε. Και για αυτό ακριβώς τους σιχαινόταν. Επειδή δεχόντουσαν να τους χρησιμοποιεί, χωρίς καθόλου ίχνος αξιοπρέπειας από μέρους τους. Μεγάλος σε ηλικία, αλλά πολύ ενεργητικός και πολύ εύστροφος. Ποτέ δεν παραδεχόταν τις αδυναμίες του. Παρόλο που η πρεσβυωπία του ήταν καθοριστική, δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι δεν μπορούσε να διαβάσει τα ψιλά γράμματα. Υπήρχε έτσι ένα μεγάλο πρόβλημα στην δακτυλογράφηση των λόγων του. Το μέγιστο μέγεθος που μπορούσε να τυπώσει η πιο εξελιγμένη γραφομηχανή, δεν ήταν αποδεκτό. Και φυσικά ούτε τα χειρόγραφα ήταν η λύση.

Σε αυτό το «κρίσιμο» πρόβλημα ο Δημήτρης Γεωργίου, έδωσε λύση. Πρότεινε ένα σύστημα επεξεργασίας κειμένου, βασισμένο σε εξελιγμένο ηλεκτρονικό υπολογιστή με δυνατότητα επιλογής γραμματοσειράς και μεγέθους γραμμάτων. Ακόμη υπήρχε δυνατότητα ελέγχου στην απόσταση μεταξύ των γραμμών, έντονων γραμμάτων, υπογράμμισης, σχολίων κλπ. Το σύστημα ήταν επίσης εφοδιασμένο, με τον κατάλληλο εκτυπωτή. Έτσι το αποτέλεσμα ήταν άψογο.

Ο Πρόεδρος το λάτρεψε. Και μαζί με αυτό και τον Δημήτρη φυσικά. Με εκείνες τις εκτυπώσεις πήγε στην Βουλή και έβγαλε έναν από τους πιο μακροσκελείς λόγους του, που τον βοήθησε να επανεκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας για δεύτερη φορά. Και παρότι δεν είχε την υποστήριξη της κυβερνώσας παράταξης, τον ψήφισαν ακόμη και οι αντίπαλοι του. Ένα χρόνο μετά, σε μία από τις σπάνιες συναντήσεις και συζητήσεις τους, παρουσία και του υπασπιστή του, παραδέχτηκε ότι σκεφτόταν σοβαρά να μην βάλει ξανά υποψηφιότητα. Και ο λόγος ήταν ότι, δεν μπορούσε να βγάλει τον λόγο που ήθελε. Αυτό το πρόβλημα έλυσε ο Δημήτρης. Ο Πρόεδρος επανεκλέχτηκε, η χώρα γλύτωσε τις εκλογές και ο Δημήτρης και η εταιρεία του, κέρδισαν την εύνοια της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Όλα αυτά όμως εξακολουθούσαν να μην δίνουν απάντηση στα ερωτήματα του.

»Γιατί τον κάλεσε η ίδια η Ιδιαιτέρα του Προέδρου; Ποτέ δεν έπαιρνε η ίδια τηλέφωνο. Έβαζε το κατώτερο προσωπικό να το κάνει.

»Τι δουλειά είχε αυτός σε συνάντηση ιδιαίτερης σημασίας;

»Και γιατί να είχε ελεύθερη όλη την ημέρα; Από ότι ήξερε αυτές οι συναντήσεις, δεν κρατούσαν και τόσο πολύ. Τουλάχιστον αυτές που έκανε ο Πρόεδρος.

Υπομονή, σκέφτηκε. Σε λίγο θα μάθω, περί τίνος επρόκειτο.

Σε λίγο έφθασαν στο Προεδρικό Μέγαρο. Έδωσε τα στοιχεία του, έκαναν έλεγχο στο αυτοκίνητο του και του επέτρεψαν την είσοδο. Άφησε το αυτοκίνητο στο Πάρκινγκ και κατευθύνθηκαν στην είσοδο προσωπικού του Προεδρικού Μεγάρου.

Στο γραφείο υποδοχής, ειδοποίησαν την Κυρία Μίρτζη, την Ιδιαιτέρα του Προέδρου. Εκείνη ήρθε αμέσως και μόλις τον είδε, ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της.

«Καλημέρα Κύριε Γεωργίου. Πρώτα να σας ευχαριστήσω που ανταποκριθήκατε τόσο γρήγορα στο κάλεσμα του Προέδρου. Και φυσικά να σας ζητήσω συγνώμη για την αιφνίδια πρόσκληση. Ήταν απόφαση τελευταίας στιγμής και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.»

«Καλημέρα και σε σας Κυρία Μίρτζη. Μην το συζητάτε. Πάντα θα ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα του Προέδρου. Ειδικά όταν τονίζετε ότι είναι σημαντικό.»

«Σας ευχαριστώ και πάλι. Πράγματι είναι πολύ σημαντικό. Και φυσικά καταλαβαίνω ότι, θα σας έχουν δημιουργηθεί πολλές απορίες. Λίγη υπομονή και θα διευκρινισθούν όλα.»

Γυρίζοντας προς το μέρος της Μαργαρίτας Στεφάνου, η Κυρία Μίρτζη, χαμογέλασε ευγενικά και συνέχισε:

«Η Κυρία;»

«Είναι η Κυρία Μαργαρίτα Στεφάνου, Σύμβουλος Πωλήσεων στην εταιρεία μας. Την πήρα μαζί μου σκεπτόμενος μήπως μας φανεί χρήσιμη.» Απάντησε ο Δημήτρης.

Καθώς και επειδή με είχε φάει να δει το Προεδρικό Μέγαρο, από μέσα. Σκέφτηκε και χαμογέλασε.

«Α, μάλιστα. Φοβάμαι όμως, ότι η Κυρία Στεφάνου δεν θα μας χρειασθεί. Οπότε μάλλον θα πρέπει να αποχωρήσει.»

«Κανένα πρόβλημα.» Ο Δημήτρης πήρε πιο πέρα την Μαργαρίτα Στεφάνου και της είπε χαμηλόφωνα.

«Θα πρέπει να γυρίσεις στο γραφείο. Πάρε ένα ταξί.»

«Αυτή την μίσησα!» Είπε η Μαργαρίτα Στεφάνου και έφυγε πολύ ενοχλημένη.

Ο Δημήτρης γύρισε πάλι στην Κυρία Μίρτζη.

«Είμαι στην διάθεση σας.»

«Πολύ ωραία, θα σας οδηγήσω αμέσως στον Πρόεδρο.»

Ακολούθησαν τον ανατολικό διάδρομο, ο οποίος έβγαζε στο γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η Κυρία Μίρτζη, τον οδήγησε στο γραφείο του Προέδρου και μετά έκλεισε την πόρτα πίσω του.

Ο Πρόεδρος τον υποδέχτηκε εγκάρδια με ένα πλατύ χαμόγελο. Του έκανε μεγάλη εντύπωση, μια που αυτός ο άνθρωπος σπάνια χαμογελούσε. Συνειδητοποίησε ότι από τις άπειρες φωτογραφίες που είχε δει, δεν θυμόταν να χαμογελάει σχεδόν σε καμία.

«Κύριε Γεωργίου, ευχαριστώ πολύ για την άμεση απόκριση σας στο κάλεσμα μου.»

«Εγώ ευχαριστώ Πρόεδρε μου, μην το συζητάτε. Πέστε μου πως μπορώ να βοηθήσω;»

«Πραγματικά θα μπορούσατε να βοηθήσετε. Δεν θα σας πω όμως τώρα πως. Θα ξέρετε ίσως, ότι έχω ένα ιδιαίτερο τρόπο, εκκεντρικό θα τον έλεγα, για να κάνω μερικά πράγματα. Και αυτό που θα συμβεί σε λίγο, είναι ένα από αυτά. Θα σας πω λοιπόν, μόνον αυτά που πρέπει να ξέρετε αυτή την στιγμή. Στην συνέχεια θα λύσω και όλες τις απορίες σας. Πριν συνεχίσω, θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να υπογράψετε αυτήν την αρχική τυπική δήλωση εμπιστευτικότητας. Έχει ετοιμάσει η Κυρία Μίρτζη, το κατάλληλο έγγραφο και το έχω εδώ. Και νομίζω ότι, δεν χρειάζεται να τονίσω, ότι λέμε, ακούσετε ή διαβάσετε είναι αυστηρά εμπιστευτικά.» Και πριν προλάβει ο Δημήτρης να μιλήσει, ο Πρόεδρος συνέχισε.

«Θα ήθελα να διευκρινίσω φυσικά, ότι δεν είστε υποχρεωμένος να το κάνετε. Εάν δεν συμφωνείτε, σταματάμε εδώ. Και εγώ βέβαια δεν θα σας κρατήσω κακία.» Του είπε κοιτάζοντας τον στα μάτια, περιμένοντας την απάντηση του.

Ο Δημήτρης, δεν μίλησε. Χαμογέλασε, πήρε το έγγραφο που βρισκόταν στο γραφείο του Προέδρου, υπόγραψε σε όλες τις σελίδες και στα δύο αντίγραφα και το άφησε ξανά, στο γραφείο.

Ένα ακόμη πιο πλατύ χαμόγελο, σχηματίστηκε ξανά στα χείλη του Προέδρου. Σηκώθηκε, του έσφιξε το χέρι και του είπε φανερά ευχαριστημένος.

«Ήταν ακριβώς η αντίδραση που περίμενα από εσάς Κύριε Γεωργίου. Και χαίρομαι που δεν έπεσα έξω.»

«Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική, Πρόεδρε μου. Σας έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.»

«Μακάρι να μου είχαν την μισή εμπιστοσύνη από εσάς, ορισμένοι συνεργάτες μου.» Είπε με πικρία ο Πρόεδρος. «Ας, έχει. Ακούστε προσεκτικά τι θα σας πω, γιατί έχουμε ήδη αργήσει. Στην Αίθουσα Συνεδριάσεων, μας περιμένει μία διακρατική επιτροπή. Αποτελείται από την δική μας μεριά, από τους Υπουργούς Εξωτερικών και Ενέργειας και από την μεριά του άλλου κράτους από τους Υπουργούς Εξωτερικών, Ανάπτυξης και Τεχνολογίας. Και βέβαια από τους αναγκαίους παρατρεχάμενους. Δεν σας λέω άλλες λεπτομέρειες, γιατί δεν θέλω να χαλάσω το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Θα σας παρουσιάσω, θα καθίσετε δίπλα μου, δεν θα μιλήσετε, ούτε θα σχολιάσετε τίποτα. Μπορείτε να κρατήσετε σημειώσεις, εάν θέλετε. Μόλις τελειώσει η συνάντηση, θα επιστρέψουμε στο Γραφείο και θα μου πείτε την γνώμη σας. Τότε θα σας λύσω και τις τυχόν απορίες σας. Είμαστε εντάξει;»

«Φυσικά.» Απάντησε ο Δημήτρης. Είχε αρχίσει και του κέντριζε πολύ το ενδιαφέρον, το όλο σκηνικό. Ο Πρόεδρος ήταν γνωστός για τις ίντριγκες που κατά καιρούς οργάνωνε. Κυρίως όταν ήταν νέος.

Ο Πρόεδρος σηκώθηκε και ο Δημήτρης τον ακολούθησε. Η Αίθουσα Συνεδριάσεων ήταν μόλις στην διπλανή Αίθουσα, οπότε δεν περπάτησαν πολύ.

Η Κυρία Μίρτζη, που προπορευόταν, άνοιξε την πόρτα και μπήκαν μέσα. Στην Αίθουσα βρισκόταν άλλα δώδεκα άτομα. Αναγνώρισε τους Έλληνες Υπουργούς. Τους άλλους δεν τους ήξερε.

Ο Πρόεδρος χαιρέτησε με χειραψία τους πέντε υπουργούς και τους ζήτησε συγνώμη για την καθυστέρηση και την αναμονή. Μετά κάθισε. Έκανε νόημα στον Δημήτρη να καθίσει στα δεξιά του. Ο Δημήτρης κάθισε. Το ίδιο και όλοι οι άλλοι. Οι Έλληνες Υπουργοί τον κοίταξαν με καχυποψία, προσπαθώντας να καταλάβουν ποιος ήταν και γιατί ήταν μαζί με τον Πρόεδρο.

Ο Πρόεδρος πήρε τον λόγο και τον σύστησε στους παρευρισκόμενους. Και εκεί ήταν το πρώτο σοκ. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τον σύστησε σαν «Ειδικό Σύμβουλο του, σε θέματα Προγραμματισμού και Στρατηγικής». Μετά ζήτησε από τον Υπουργό Ενέργειας να τους ενημερώσει για την συνάντηση.

Η συνάντηση ήταν η πρώτη και ήταν άτυπη. Ουσιαστικά ήταν η πρώτη ανάγνωση μίας πρότασης της Ιταλικής κυβέρνησης, η οποία ζητούσε να παραχωρηθεί η χρήση και το δικαίωμα στην Ιταλική Δημοκρατία, για ορισμένα Ελληνικά νησιά και συγκεκριμένα την Κάσο και μερικά από τα Κουφονήσια, με σκοπό να αναπτύξουν εκεί Κέντρα Ερευνών σε Ενέργεια και διάφορες Τεχνολογίες. Η σύμβαση θα ήταν τουλάχιστον είκοσι χρόνων. Σε αντάλλαγμα η Ιταλική Δημοκρατία πρόσφερε χρήματα, πρόσβαση σε Ιταλικά ερευνητικά κέντρα και ανταλλαγή τεχνολογίας. Μίλησαν όλοι, έκαναν ορισμένες παρουσιάσεις, χωρίς όμως να τοποθετηθούν καθαρά.

Η συνάντηση κράτησε δύο ώρες και κάτι. Μετά αποχώρησαν οι Ιταλοί, αφού παρέδωσαν το αντίστοιχο υλικό που είχαν ετοιμάσει. Ο Πρόεδρος ανακοίνωσε στους Έλληνες αξιωματούχους που είχαν απομείνει, ότι θα μελετήσει το υλικό και θα τους απαντήσει σε δέκα ημέρες. Ο Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος ήταν γνωστό ότι δεν πολυσυμπαθούσε τον Πρόεδρο, έφερε τις αντιρρήσεις του, λέγοντας ότι δεν ήταν αυτή η συνηθισμένη πρακτική. Συνήθως οι επιτροπές των Υπουργείων έκαναν τις μελέτες και τις προτάσεις τους. Η Προεδρεία έπαιζε «διακοσμητικό» ρόλο. Επίσης ζήτησε αντίγραφο του υλικού και τόνισε ότι η Προεδρεία δεν είχε τους κατάλληλους μηχανισμούς για διεκπεραιώσει κάτι τέτοιο.

Ο Πρόεδρος, φανερά ενοχλημένος, αλλά διπλωματικά ψύχραιμος, απάντησε ότι το θέμα ήταν εθνικό. Και θα το αντιμετώπιζε σαν εθνικό θέμα. Ο καθ’ ύλην αρμόδιος σε εθνικά θέματα ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τόνισε ότι σε οποιαδήποτε απόφαση, η υπογραφή θα ήταν δική του. Και ότι δεν ήταν διατεθειμένος να βάλει την υπογραφή του σε τόσο σοβαρά θέματα, εάν δεν ήταν σίγουρος για αυτά. Σε μία κατά μέτωπο «επίθεση», είπε κατάμουτρα στον Υπουργό Εξωτερικών, ότι δεν ήταν καθόλου σίγουρος για την αποτελεσματικότητα του Υπουργείου του, σε παρόμοια θέματα. Και του έφερε σαν παράδειγμα τους κακούς χειρισμούς προκατόχων του, σε παρόμοια θέματα.

Ο Υπουργός Εξωτερικών άλλαξε χίλια χρώματα. Κρατώντας με κόπο την ψυχραιμία του, του είπε ότι προσβάλλει ευθέως τον ίδιο, το Υπουργείο του ακόμη και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.

Ο Πρόεδρος χαμογέλασε και του είπε, χτυπώντας τον στην πλάτη.

«Δεν πειράζει, θα το ξεπεράσετε. Λοιπόν Κύριοι, θα μελετήσουμε το υλικό και σε δέκα ημέρες το πολύ, θα σας ανακοινώσουμε την άποψη μας. Καλή σας ημέρα.»

Έκανε νόημα στον Δημήτρη, να τον ακολουθήσει, γύρισε την πλάτη και απομακρύνθηκε από την Αίθουσα.

Πήγαν πάλι στο Γραφείο.

«Λοιπόν;» Τον ρώτησε.

«Αρχικά ειλικρινά θα πω ότι σας χάρηκα.»

«Δεν ήμουν το συνηθισμένο στερεότυπο «φυτό», έ;» Είπε σχεδόν γελώντας ο Πρόεδρος.

«Όχι καθόλου. Και αυτό ήταν που χάρηκα. Θα μου πείτε όμως τώρα, περί τίνος πρόκειται;»

«Φυσικά. Άκου, λοιπόν.»

Ο Πρόεδρος του εξήγησε ότι είχε αγανακτήσει και ήθελε να αντιστρέψει τον διακοσμητικό ρόλο της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Δεν ήταν πλέον διατιθέμενος να υπογράφει εν λευκώ ότι χαρτί του έφερνε η Κυβέρνηση. Και αυτό το είχε αποφασίσει πριν την επανεκλογή του. Είχε επίσης αποφασίσει, να ασκήσει, τα δικαιώματα που του έδινε το Σύνταγμα. Άλλωστε είχε ακόμη τέσσερα και κάτι χρόνια, για να ολοκληρώσει την θητεία του.

Αποφάσισε να ορίσει ομάδες από Ειδικούς Συμβούλους που θα γνωμοδοτούσαν επί διαφόρων θεμάτων. Και αυτός θα ήταν ο πρώτος από αυτούς. Με αφορμή την πρόταση της Ιταλικής Δημοκρατίας, σκέφτηκε να αρχίσει από εκεί. Ήταν μία θαυμάσια ευκαιρία, επειδή ήταν σε εθνικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο κυβερνήσεων. Λόγω της ιδιαιτερότητας του θέματος, πρώτα έκανε μία διερευνητική συζήτηση με την Κυρία Μίρτζη και εκείνη τότε, του πρότεινε εκείνον. Του ήταν ιδιαίτερα συμπαθής, και δεν χρειάσθηκε και πολύ χρόνο για να το αποφασίσει.

Η πρόταση είχε ως εξής:

»Ο Δημήτρης, θα οριζόταν σαν «Ειδικός Σύμβουλος του Προέδρου σε θέματα Προγραμματισμού και Στρατηγικής». Ο προϊστάμενος του θα ήταν μόνον ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και κανένας άλλος. Θα αναφερόταν μόνον σε εκείνον. Η Προεδρία της Δημοκρατίας, ήταν αυτόνομη, με δικό της προϋπολογισμό και δεν ελεγχόταν από κανέναν.

»Η Σύμβαση θα ήταν ατομική με διάρκεια μέχρι το τέλος της θητείας του Προέδρου. Η αμοιβή του θα ήταν 120.000 Ευρώ το χρόνο. Θα υπήρχαν και επί πλέον παροχές όπως τηλεπικοινωνιακές, διπλωματικό διαβατήριο, ασυλίες, αυτοκίνητο με διπλωματικές πινακίδες κλπ.

»Χώρος εργασίας και απασχόλησης του, θα ήταν ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο, λίγο πιο κάτω από το Προεδρικό Μέγαρο. Προς το παρόν, το χρησιμοποιούσαν για βοηθητικές διοικητικές υπηρεσίες. Θα ήταν ο πρώτος, τη τάξει εκεί. Και φυσικά θα είχε και Βοηθό-Γραμματέα. Για αυτά τα θέματα, θα τον ενημέρωνε αναλυτικά, η Κυρία Μίρτζη, η οποία θα ήταν και ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους. Ωράριο δεν θα είχε. Ούτε υποχρέωση καθημερινής παρουσίας εκεί. Αυτά θα τα κανόνιζε ο ίδιος.

»Εάν δεχόταν θα άρχιζε αμέσως. Πρώτο αντικείμενο του, θα ήταν η μελέτη του υλικού καθώς και η πρώτη εισήγηση του για την πρόταση της Ιταλικής Δημοκρατίας.

«Πριν μου δώσεις την απάντηση σου, θα ήθελα να σου τονίσω ακόμη δύο πράγματα. Πρώτον, ανεξάρτητα από την απάντηση σου αυτή, θα ήθελα τώρα αμέσως μία πρώτη αξιολόγηση. Για αυτό άλλωστε και σε αιφνιδίασα και δεν σου είπα τίποτα. Δεύτερον, εάν δεχτείς την πρόταση μου να είσαι σίγουρος ότι, θα δεχτείς «πόλεμο» και χτυπήματα κάτω από την μέση. Για μένα δεν μπορούν να κάνουν κάτι, αλλά εσένα θα προσπαθήσουν να σε βγάλουν από την μέση. Από την δική μου μεριά, εγώ είμαι έτοιμος για αυτό και θα σε προστατέψω όσο μπορώ. Θα πρέπει να σκεφτείς πολύ καλά, εάν εσύ, μπορείς να αντέξεις, ή όχι.»

Σε αυτό το σημείο πρόσεξε την αλλαγή στον ενικό βαθμό, όταν του μιλούσε πλέον. Και αυτό σήμαινε πολλά. Αξιολόγησε πολύ γρήγορα, αυτά που του είπε ο Πρόεδρος και το αποφάσισε.

«Πρόεδρε μου, θα ήθελα ειλικρινά να πω και αυτό πιστέψτε με ότι δεν είναι τυπικό, ότι η πρόταση σας με έχει συγκινήσει και με τιμά αφάνταστα. Δεν χρειάζεται να το σκεφτώ για πολύ. Φυσικά και δέχομαι να συνεργαστώ μαζί σας.»

Ο Πρόεδρος, συγκινημένος και αυτός, σηκώθηκε και του έσφιξε το χέρι. Ο Δημήτρης συνέχισε:

«Τώρα, όσον αφορά τα ερωτήματα σας, θα απαντήσω πρώτα στο δεύτερο. Δεν έχω κανένα πρόβλημα στις επιθέσεις εναντίον μου. Εφ’ όσον έχω φυσικά την υποστήριξη σας. Δεν είμαι φιλικά προσκείμενος στην Κυβέρνηση και ξέρω ότι υπάρχουν κάποια «καλά» παιδιά στους κόλπους της, που χρησιμοποιούν ανορθόδοξους μεθόδους. Τις τυχόν επιθέσεις, θα τις αντιμετωπίσω αναλόγως, όταν προκύπτουν. Εάν χρειαστεί μπορώ να γίνω πολύ σκληρόπετσος, ξέρετε.»

«Το ξέρω. Ξέρω πολύ περισσότερα για σένα από ότι νομίζεις. Μην στεναχωριέσαι, έχουμε πολλά περισσότερα πλεονεκτήματα από ότι μπορείς να φανταστείς. Μπορώ να τους κάνω πολύ δύσκολη την ζωή. Και σίγουρα δεν θα το ήθελαν αυτό. Και μην ξεχνάς ποτέ ότι, την εντολή διάλυσης της Κυβέρνησης την υπογράφει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και δεν χρειάζεται αιτιολόγηση για αυτό.» Στο σημείο αυτό σχεδόν γέλασε.

«Ελπίζω να μην χρειασθεί να φτάσουμε σε κάτι τέτοιο.»

«Και εγώ το ελπίζω. Αν χρειασθεί όμως είμαι έτοιμος να το κάνω.»

«Πολύ ωραία. Θα ήθελα ακόμη να δηλώσω για να μην υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων, ότι θα παραιτηθώ από την εταιρεία μου και θα μεταβιβάσω αμέσως τις μετοχές μου στον συνεταίρο μου.»

«Σε ευχαριστώ πολύ και σε τιμά αυτό. Μην ανησυχείς για την εταιρεία σου. Ξέρεις πολύ καλά ότι είμαι γνωστός με τον συνεταίρο σου. Θα το κανονίσω εγώ το θέμα.»

«Ευχαριστώ και πάλι. Θέλετε τώρα να σας απαντήσω και στο πρώτο ερώτημα σας;»

«Εννοείτε. Πρώτα όμως να ενημερώσουμε την Κυρία Μίρτζη, για να ολοκληρώσει τις διαδικασίες. Αν βέβαια, δεν τις έχει ήδη ολοκληρώσει. Ήταν πολύ σίγουρη ότι θα δεχτείς. Είναι πανούργα γυναίκα, ξέρεις. Και νομίζω ότι σου έχει ετοιμάσει και άλλη μια έκπληξη. Αλλά δεν θα πω τίποτα για αυτό.»

Σήκωσε το τηλέφωνο, κάλεσε την Κυρία Μίρτζη και της έδωσε το ΟΚ. Μετά γύρισε πάλι στον Δημήτρη.

«Σε ακούω, λοιπόν.»

«Ξεφύλλισα λίγο την πρόταση. Είναι δημιουργικά ασαφής. Είναι πάρα πολλά τα σημεία, που θέλουν διευκρινίσεις. Και αυτό σε επίπεδο Διεθνούς Δικαίου.»

«Είπες την λέξη κλειδί. Διεθνές Δίκαιο.» Τον διέκοψε ο Πρόεδρος. «Μην ανησυχείς για αυτό. Θα έχεις τον κατάλληλο άνθρωπο δίπλα σου. Μεταπτυχιακό στο Διεθνές Δίκαιο και όχι μόνον. Συνέχισε.»

«Αυτό είναι μόνον ένα από τα σημεία που πρέπει να διευκρινισθούν. Κατά την γνώμη μου δεν θα πρέπει ποτέ να μιλήσουμε για παραχώρηση. Μόνον για ελεγχόμενη χρήση γης. Θα πρέπει να προδιαγραφεί και να περιγραφεί κάθε χρήση αυτής της Γης. Αυτό που φυσικά μπορούμε να θεσμοθετήσουμε και να δώσουμε είναι ευκολίες και επιτάχυνση των διαδικασιών στην ανάπτυξη των εγκαταστάσεων. Αυτό που με προβληματίζει κυρίως, είναι οι αρμοδιότητες πολλών υπουργείων και φορέων σε αυτού του είδους των εγκαταστάσεων. Εάν πάμε με την κανονική οδό δεν θα τελειώσουμε, ούτε μετά από είκοσι χρόνια. Εφ’ όσον συμφωνήσουμε επί της αρχής, θα πρέπει να βρούμε τρόπο να παρακάμψουμε αυτές τις διαδικασίες.»

«Κατάλαβες τώρα, γιατί οι Ιταλοί ήρθαν σε μένα και όχι στην Κυβέρνηση!»

«Ναι και είχαν δίκιο. Άλλο είναι αυτό, που με προβληματίζει. Γιατί στην Κάσο και στα Κουφονήσια. Εάν δεν καταλάβουμε την σκοπιμότητα και το τι κρύβεται από πίσω, θα είναι παρακινδυνευμένο να πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση.»

«Λοιπόν μου αρέσεις. Έκανες ακριβώς δέκα λεπτά για να φτάσεις στο συμπέρασμα, που προηγούμενος αναλυτής έκανε ένα μήνα. Και επιβεβαιώνεις φυσικά, την επιλογή μου. Και αυτό χωρίς ειδικές σπουδές και ένα κάρο διπλώματα. Παρόλο που τυπικά δεν έχεις ακόμη υπογράψει τα απαραίτητα έγγραφα, θα σου εκμυστηρευτώ ορισμένα πράγματα. Όχι όλα βέβαια. Αυτό θα γίνεται σταδιακά. Θα σου δίνω κάθε φορά, ότι είναι απαραίτητο. Το υλικό που μας άφησαν, είναι επιτηδευμένα ασαφές. Και αυτό για λόγους ασφάλειας και διαρροών. Έχω κανονίσει δίαυλο επικοινωνίας, ο οποίος μόλις πάρεις τα διαπιστευτήρια σου, θα μπορέσεις να επικοινωνήσεις με τον κατάλληλο άνθρωπο και να σου δώσει όλες τις λεπτομέρειες. Για τώρα θα αρκεστείς στο ότι, η απάντηση στο ερώτημα «Γιατί την Κάσο;» είναι το υπέδαφος των συγκεκριμένων νησιών.»

«Το είχα φανταστεί. Μία άλλη παράμετρος που θα πρέπει να εξετασθεί επίσης και παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, είναι οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα των κατοίκων αυτών των νησιών. Για μένα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο ο βαθμός αποδοχής από την πλευρά των κατοίκων. Εάν βελτιωθεί η ζωή τους, θα τους έχουμε με το μέρος μας. Εάν όχι, θα έχουμε πολλά προβλήματα. Νομίζω ότι, με τον κατάλληλο χειρισμό, θα μπορούσαμε να το κάνουμε χωρίς να αποκαλύψουμε φυσικά, τον πραγματικό σκοπό μας.»

«Και αυτή είναι μία πολύ καλή παρατήρηση!»

«Και βέβαια πρέπει να αποτιμηθεί και ο παράγοντας κινδύνου και περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων.»

«Όσο για αυτό με έχουν διαβεβαιώσει ότι δεν θα υπάρχει κανένας.»

«Ότι και να λένε, εμείς πρέπει να το προδιαγράψουμε και να πειστούμε. Άφησα για το τέλος τα οφέλη.»

«Τι εννοείς, ακριβώς;»

«Θα πρέπει να προσδιορισθούν όλα τα οφέλη. Βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Και φυσικά να καταμερισθούν. Τι παίρνει ποιος και πότε.»

«Λοιπόν, είμαι πολύ ευχαριστημένος μαζί σου. Μέσα σε λιγότερο από μία ώρα, κάναμε μεγάλη πρόοδο. Κατάλαβα πλήρως ότι μου είπες, χωρίς να είμαι ειδικός. Και συμφωνώ σε όλα όσα έθεσες. Επειδή τώρα δεν έχουμε πολύ χρόνο, προτείνω να κινηθούμε ως εξής:

»Ολοκληρώνεις όλα τα γραφειοκρατικά με την Κυρία Μίρτζη. Εγώ θα τα υπογράψω αμέσως.

»Σε τοποθετεί στο Γραφείο σου. Ενημερώνεσαι και αρχίζεις τις ενέργειες. Ότι χρειαστείς το ζητάς από την Κυρία Μίρτζη. Εκείνη ξέρει πώς να χειριστεί τα πράγματα. Όπου χρειαστείτε την βοήθεια μου, ζητήστε την.

»Εάν σε χρειαστώ, θα σε καλέσω. Εάν σε στριμώξει οποιοσδήποτε, παρέπεμψε τον σε μένα. Να θυμάσαι πάντα ότι αναφέρεσαι σε μένα και μόνον σε μένα. Η Κυρία Μίρτζη παίζει μόνον συντονιστικό ρόλο. Μεταφέρει μόνον από μένα σε σένα. Όχι το αντίθετο. Δεν λογοδοτείς σε κανέναν, το τονίζω. Και αυτό το λέω, γιατί στην αρχή θα προσπαθήσουν διάφοροι, να σου πάρουν τον αέρα. Υπουργοί, Πρωθυπουργός κλπ. Ξαφνικά θα θέλουν όλοι να σου μιλήσουν και να κλείσουν συναντήσεις μαζί σου. Πως το λέγανε στον στρατό, α το θυμήθηκα, να σε «ψαρώσουν». Μην το δεχτείς. Συμβουλή μου, απέφυγε τους όλους, τουλάχιστον για το αρχικό διάστημα. Θα είναι χάσιμο χρόνου.»

»Εάν κρίνεις ότι κάτι είναι επείγον και πρέπει να μιλήσεις μαζί μου, ζήτα επείγουσα συνάντηση. Σε περίπτωση που είναι εκτός ωραρίου, θα σου δώσω τον αριθμό του προσωπικού μου κινητού. Θα με καλέσεις βέβαια, μόνον σε περίπτωση εξαιρετικής ανάγκης.»

«Ευχαριστώ πάρα πολύ. Να είστε σίγουρος ότι θα τα ακολουθήσω όλα κατά γράμμα.»

«Και αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν παίρνεις πρωτοβουλίες. Εσύ κρίνεις και αποφασίζεις. Αυτά προς το παρόν. Καλή αρχή και καλή συνεργασία. Είμαι σίγουρος ότι θα τα πάμε περίφημα.»

«Και εγώ αυτό νομίζω. Ευχαριστώ και πάλι.»

Τον χαιρέτησε με μία δυνατή χειραψία και βγήκε από το γραφείο του Προέδρου.

Η Κυρία Μίρτζη, τον περίμενε έξω από το Γραφείο.

«Χαίρομαι τόσο πολύ Κύριε Γεωργίου, που θα συνεργαστούμε μαζί. Παρακαλώ ακολουθήστε με στο Γραφείο μου.»

Πήγαν πάλι μαζί, στο Γραφείο της Κυρίας Μίρτζη.

«Είναι τόσο πολλά που πρέπει να γίνουν, σε τόσο λίγο χρόνο, οπότε θα πρέπει να οργανωθούμε σωστά. Πρώτα η ενημέρωση.

»Αναλαμβάνετε Ειδικός Σύμβουλος του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτό γίνετε με ειδική σύμβαση ανάθεσης έργου, ορισμένου χρόνου και αμοιβής. Η σύμβαση ισχύει μέχρι το τέλος της Προεδρικής θητείας. Όποτε και αν συμβεί αυτή. Η αμοιβή σας ορίζετε στο ποσό των 120.000 Ευρώ ετησίως. Η σύμβαση υπάγεται σε ειδικό καθεστώς και δεν επιβαρύνεται με φόρο. Του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Έχετε επί πλέον προνόμια και ατέλειες, τα οποία θα σας τα δώσω αναλυτικά σε έγγραφο, όπως επίσης την δυνατότητα χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου, ατελειών και αυτοκινήτου της Προεδρίας της Δημοκρατίας, με διπλωματικές πινακίδες. Ειδικά για το αυτοκίνητο, μπορείτε να επιλέξετε οποιοδήποτε αυτοκίνητο από τον ΟΔΔΥ, το οποίο θα προμηθευτεί η Προεδρία και θα σας το παραχωρήσει. Όλα τα έξοδα του αυτοκινήτου καλύπτονται από την Προεδρία. Έχω εδώ έτοιμη την σύμβαση. Μπορείτε να την διαβάσετε. Στο μεταξύ εγώ θα επικοινωνήσω με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως για την δημοσίευση της. Τυπικά η σύμβαση ισχύει από την ημερομηνία της δημοσίευσης. Πριν όμως θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν υπάρχει κάποιο τυπικό κώλυμα, που θα σας εμπόδιζε να υπογράψετε την σύμβαση;»

«Σαν τι ακριβώς;» Ρώτησε απορημένος ο Δημήτρης.

«Δεν είναι πολλά τα κωλύματα. Ουσιαστικά δικαστική απαγόρευση για αξιόποινη πράξη, εκκρεμής κατηγορία και παραπομπή σε δίκη για ποινικό αδίκημα, παλιά καταδίκη και παραμονή σε φυλακές, απαγόρευση πολιτικών δικαιωμάτων. Αυτά είναι νομίζω.»

«Όχι δεν έχω τέτοιου είδους κωλύματα.» Απάντησε χαμογελαστός ο Δημήτρης. «Σκέφτηκα όμως και το έχω ήδη πει στον Πρόεδρο, ότι θα πρέπει να παραιτηθώ από την θέση μου στην εταιρεία, καθώς και να μεταβιβάσω αμέσως τις μετοχές μου στον συνεταίρο μου.»

«Αυτό δεν είναι απαραίτητο, αλλά η πρόθεση σας για κάτι τέτοιο σας τιμά ιδιαίτερα. Θα κλείσει επίσης τα στόματα ορισμένων επικριτών σας. Και σωστά κάνατε, που μου το είπατε. Είχα σκοπό να βάλω σαν ημερομηνία της σύμβασης την σημερινή. Αλλά νομίζω ότι το καλύτερο θα ήταν να βάλετε την σημερινή ημερομηνία στην παραίτηση σας και να βάλουμε την αυριανή ημερομηνία στην σύμβαση. Τι λέτε;»

«Και εγώ νομίζω ότι αυτό θα ήταν το καλύτερο.»

«Ωραία. Όσο εγώ μιλάω με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εσείς διαβάστε την σύμβαση.»

Η Κυρία Μίρτζη κάλεσε την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και κανόνισε την δημοσίευση της σύμβασης. Ο Δημήτρης άρχισε να διαβάζει την σύμβαση. Ήταν πολύ σωστά και έξυπνα δομημένη. Σε πολλά σημεία παρέπεμπε σε Προεδρικές αποφάσεις που θα εξέδιδε ο Πρόεδρος σε μέλλοντα χρόνο. Έτσι υπήρχε η ευελιξία για στρατηγικούς ελιγμούς και επί πλέον παροχές. Η Κυρία Μίρτζη τελείωσε το τηλεφώνημα. Σε λίγο, είχε και ο Δημήτρης τελειώσει την ανάγνωση της Σύμβασης.

«Λοιπόν διευθετήθηκε και αυτό.» Είπε η Κυρία Μίρτζη. «Αύριο θα δημοσιευθεί η σύμβαση και θα αναλάβετε και τυπικά τα καθήκοντα σας. Είστε εντάξει με την σύμβαση; Μήπως θέλετε να αλλάξουμε κάτι;»

«Όχι δεν χρειάζεται καμία αλλαγή. Είναι μία χαρά.»

«Χαίρομαι. Αρχικά θα χρειασθώ την ταυτότητα σας.»

Ο Δημήτρης της έδωσε την ταυτότητα του και κάποια άλλα στοιχεία που του ζήτησε. Η Κυρία Μίρτζη, συμπλήρωσε την σύμβαση, την τύπωσε και του την έδωσε να την υπογράψει. Ο Δημήτρης την υπόγραψε και της την έδωσε πίσω. Η Κυρία Μίρτζη ειδοποίησε τον Πρόεδρο ότι ήταν έτοιμη για να την υπογράψει και εκείνος. Ο Πρόεδρος της απάντησε να πάει αμέσως στο Γραφείο του. Πήγε στο Γραφείο του Προέδρου και γύρισε σχεδόν αμέσως, με την σύμβαση υπογεγραμμένη.

«Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που ο Πρόεδρος υπογράφει έγγραφο τόσο γρήγορα.» Είπε σχεδόν γελώντας, η Κυρία Μίρτζη. «Το έχει πάρει πολύ ζεστά το όλο θέμα.»

«Και εγώ το ίδιο.» Απάντησε ο Δημήτρης. «Ελπίζω να μην τον απογοητεύσω.»

«Μην αγχώνεστε. Όλα θα πάνε καλά.»

«Το ελπίζω.»

«Εδώ έχω το αντίγραφο σας. Εύχομαι ολόψυχα καλή συνεργασία. Είναι και κάποια άλλα έγγραφα που θα πρέπει να ετοιμάσω. Αλλά αυτά είναι τυπικά και μπορούν να υπογραφούν αύριο. Επίσης αύριο θα σας παραδώσω και όλα τα διαπιστευτήρια σας. Για σήμερα μπορούμε να κάνουμε την προκαταρκτική εργασία. Η φυσική σας θέση θα είναι σε ένα νεοκλασικό κτίριο εδώ πιο κάτω. Είναι ένα υπέροχο διώροφο κτίριο με λίγο «πονηρή» ιστορία. Αρχικά κτίστηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα, από διάσημο αρχιτέκτονα της εποχής. Η ουσιαστική του χρήση ήταν να στεγάσει τις κατά περίπτωση ερωμένες, της τότε βασιλικής οικογένειας. Για αυτό και ο πρώτος όροφος έχει δύο από τις ωραιότερες κρεβατοκάμαρες που έχω δει ποτέ. Μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο εξυπηρετούσε αυτό τον σκοπό. Μετά για διάφορους λόγους άρχισε να χρησιμοποιείτε σαν βοηθητικό κτίριο της βασιλικής οικογένειας. Μετά την κατάργηση της βασιλείας, περιήλθε στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Οι ανάγκες της Προεδρίας δεν ήταν πολλές και για αρκετά χρόνια το κτίριο δεν χρησιμοποιούνταν. Δέκα χρόνια πριν, έπεσε στην αντίληψη ενός περίφημου αρχιτέκτονα που είχε αναλάβει τότε την ανακαίνιση του Προεδρικού Μεγάρου. Έκανε την εισήγηση του, για την ανακαίνιση και συντήρηση του. Ο νυν Πρόεδρος ήταν τότε Πρωθυπουργός. Και είναι γνωστό ότι πάντα εκτιμούσε την αρχιτεκτονική και ενδιαφερόταν για τα παλιά κτίρια. Πήρε το θέμα επάνω του και επιμελήθηκε προσωπικά την ανακαίνιση του. Το κτίριο επανήλθε στην παλιά του αίγλη. Στον πρώτο όροφο παρέμειναν οι δύο υπέροχες κρεβατοκάμαρες. Στον υπόλοιπο χώρο δημιουργήθηκε ένα μεγάλο γραφείο, το οποίο θα είναι και το γραφείο σας, χώρος συνεδριάσεων και το γραφείο της Γραμματέας σας. Στο ισόγειο ο κύριος χώρος συνεδριάσεων και γραφεία του υπόλοιπου προσωπικού. Μαζί με βοηθητικούς χώρους φυσικά. Μεταξύ μας φημολογείται ότι ο τότε Πρωθυπουργός και νυν Πρόεδρος, που ήταν γνωστός γυναικάς, το είχε χρησιμοποιήσει πολλές φορές για τόπο ερωτικών συνευρέσεων. Όταν ανέλαβε την Προεδρία, πέντε χρόνια πριν, αρχίσαμε να το χρησιμοποιούμε για τις ανάγκες της Προεδρίας. Σήμερα εκεί στεγάζεται ένα τμήμα της Γραμματείας. Εκεί θα είναι και το στρατηγείο σας. Θα είστε ο πρώτος τη τάξει εκεί μέσα. Και βέβαια μπορείτε να κάνετε όποιες αλλαγές επιθυμείτε. Εκεί θα στεγασθεί και το τυχόν προσωπικό που θα επιλέξετε.»

«Ακούγεται πάρα πολύ ωραίο. Αλλά να κάνω μία ερώτηση;»

«Φυσικά.»

«Πόσο ευσταθούν όλες αυτές οι φήμες; Εννοώ περί ερωτικών συνευρέσεων κλπ.»

«Αγαπητέ μου, η εξουσία και η πολιτική είναι πολύ ισχυρό αφροδισιακό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι πολιτικοί ήταν και οι μεγαλύτεροι εραστές. Και συνήθως οι φήμες αποτελούν μέρος της πραγματικότητας. Μικρό μέρος θα έλεγα.»

«Δεν αντιλέγω. Αλλά πόσο αληθεύουν σχετικά με τον Πρόεδρο;»

«Αγαπητέ μου Κύριε Γεωργίου, νοιώθω ότι μπορώ να σας εμπιστευθώ και μου είστε πολύ συμπαθής. Άλλωστε η εμπιστοσύνη είναι ακρογωνιαίος λίθος σε αυτού του είδους τις συνεργασίες. Στην πορεία θα μάθετε εξ’ άλλου πολλά μυστικά. Αυστηρά και μόνον για τα αυτιά σας, θα σας πω ότι, οι φήμες όχι μόνον ευσταθούν, αλλά ευσταθούν πολύ. Εάν καταλαβαίνετε τι εννοώ!»

Στο σημείο αυτό ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίσθηκε στα χείλη της Κυρίας Μίρτζη.

«Κατάλαβα και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την εμπιστοσύνη.»

«Και για να κλείσω το θέμα, θα σας πω επίσης ότι, έχω προσωπική εμπειρία και ο Πρόεδρος εξακολουθεί να είναι ενεργός σε αυτό τον τομέα. Μερικές φορές περισσότερο ενεργός από ότι φαντάζεστε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, όπως θα διαπιστώσετε και εσείς σε λίγο, ότι στο κτίριο υπάρχουν μόνον γραμματείς και είναι όλες κούκλες.»

Ο Δημήτρης μόλις συνειδητοποίησε τι ακριβώς του είχε πει, έμεινε να την κοιτάζει εμβρόντητος. Μία σκέψη του ήρθε στο μυαλό και έπρεπε να την εκφράσει αμέσως.

«Να τολμήσω να ρωτήσω και με όλο το σεβασμό, εάν το κτίριο εξακολουθεί να χρησιμοποιείτε για παρόμοιες δραστηριότητες;»

Η Κυρία Μίρτζη έβαλε κυριολεκτικά τα γέλια.

«Προς θεού όχι. Τουλάχιστον όχι από την πλευρά της Προεδρίας. Ο Πρόεδρος άλλωστε, μένει μόνιμα στο Προεδρικό Μέγαρο και έχει και σπίτι στην Εκάλη. Φυσικά και δεν μπορώ να ξέρω τι κάνουν οι Γραμματείς εκεί. Δεν τις επιτηρεί κανείς άλλωστε. Τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι μόνον γυναίκες εκεί μέσα. Και θα είστε ο μόνος, τουλάχιστον στην αρχή, άνδρας. Ένας άνδρας με πολύ εξουσία. Αλήθεια η οικογενειακή σας κατάσταση πως είναι, Κύριε Γεωργίου;» Το πονηρό χαμόγελο ζωγραφίστηκε πάλι στα χείλη της.

Ο Δημήτρης αιφνιδιάστηκε και πάλι. Κράτησε όμως την ψυχραιμία του. Χαμογέλασε λίγο και απάντησε στην Κυρία Μίρτζη.

«Διαζευγμένος πριν από δύο χρόνια, Κυρία Μίρτζη. Και αυτή την περίοδο χωρίς σχέση ή οποιαδήποτε άλλη δέσμευση.»

«Ποιος την χάρη τους λοιπόν. Ένας άνδρας στην κατάλληλη ηλικία, γοητευτικός, με εξουσία, μέλλον και χρήματα. Τι άλλο θέλουν! Διευκρινίζω ότι η Προεδρία είναι πολύ ανεκτική σε αυτού του είδους τις σχέσεις. Υπό την προϋπόθεση βέβαια, να μην επηρεάζουν την λειτουργία του γραφείου και την αποδοτικότητα των εργαζομένων. Και διευκρινίζω επίσης ότι, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή στην διαχείριση των πληροφοριών. Εκεί είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Εάν τα προσέξετε αυτά μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε. Επίσης μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον χώρο και σαν χώρο διαμονής σας. Προσωρινής ή και μόνιμης. Το μόνο που θέλω εγώ, είναι να μου το πείτε για να κανονίσω το ανάλογο προσωπικό. Ο χώρος έχει όλες τις δυνατότητες και είναι πλήρως εξοπλισμένος. Αυτή την στιγμή έχουμε το ελάχιστο προσωπικό κουζίνας. Σερβίρουμε καφέδες, ροφήματα και ελαφρύ πρωινό, κάθε πρωί.»

«Καλοπερνάνε οι κοπέλες! Και πόσες είναι αυτή την στιγμή;»

«Οι γραμματείς είναι τέσσερις. Εδώ και μία εβδομάδα στον χώρο βρίσκεται και η Γραμματέας σας. Και εδώ υπάρχει ένα ευαίσθητο σημείο, και θέλω την προσοχή σας.»

«Την έχετε, σας ακούω.»

«Η Γραμματέας σας είναι μία εξαιρετική περίπτωση. Είναι η βαφτισιμιά μου. Την ξέρω από τότε που γεννήθηκε. Είναι μία καταπληκτική κοπέλα. Την λένε Χρύσα Μυρτιά. Το Χρύσα βγαίνει από το Χρυσανθέμη. Είναι 28 χρόνων. Έχει σπουδάσει Πολιτική Επιστήμη και Δημόσια Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακό στο Πάντειο, Διεθνές Δίκαιο και Διπλωματικές Σπουδές. Και διδακτορικό στο Cambridge, Politics and International Studies. Το περίφημο POLIS. Ακόμη μιλά Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Ισπανικά όλα σε επίπεδο C2.»

«Συγνώμη, αυτή θα είναι η Γραμματέας μου;»

«Τι εννοείτε ακριβώς;» Ρώτησε η Κυρία Μίρτζη.

«Εννοώ ότι τα προσόντα της είναι πάρα πολλά για αυτή την θέση. Για να μην πω ότι θα αισθάνομαι εγώ μειονεκτικά απέναντι της.»

«Α, αυτό εννοείτε.» Έκανε καθησυχασμένη η Κυρία Μίρτζη. «Μην ανησυχείτε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να νοιώθετε μειονεκτικά. Θα σας εξηγήσω. Η Χρύσα, μπορεί να έχει όλη αυτή την μόρφωση και τα προσόντα, αλλά δεν έχει καθόλου εμπειρία. Άλλωστε πριν από ένα χρόνο, τελείωσε τις σπουδές της. Έχει βλέψεις για το διπλωματικό σώμα, αλλά έχει κατανοήσει ότι, θα πρέπει να ξεκινήσει από κάπου και με πολύ κόπο θα πρέπει να φτάσει εκεί που θέλει. Δεν αρκούν μόνον τα προσόντα ξέρετε. Εγώ προσπαθώ να την βοηθήσω όσο μπορώ. Στην Προεδρία ακόμη και εγώ, δεν θα μπορούσα να την τοποθετήσω. Άλλωστε δεν νομίζω να την ενδιέφερε. Πριν από μερικούς μήνες, άνοιξαν κάποιες θέσεις με σύμβαση δύο ετών στο Υπουργείο Εξωτερικών. Δεν ήταν το καλύτερο για εκείνη, αλλά μπόρεσα και την τοποθέτησα εκεί. Ευτυχώς που έχει κατανοήσει πλήρως την στρατηγική και την σκοπιμότητα ορισμένων ενεργειών. Όταν πριν από ένα μήνα συζητήσαμε για πρώτη φορά με τον Πρόεδρο, την πρόταση της Ιταλικής Δημοκρατίας, συνειδητοποίησα ότι αυτή θα ήταν μία θαυμάσια ευκαιρία για εκείνη, να ασχοληθεί με το αντικείμενο της. Όχι φυσικά από διευθυντική θέση, μια που της λείπει η εμπειρία, αλλά από υποστηρικτική. Πρότεινα επί σκοπό έργου να την αποσπάσω στην Προεδρία και να την τοποθετήσω στο Κτίριο που προανέφερα. Φυσικά αφού πρώτα μίλησα μαζί της και συμφώνησε.»

«Θα με ενδιέφερε πολύ η άποψη της.»

«Είναι ενθουσιασμένη με την ιδέα. Νομίζω ότι θα είναι ένας πολύτιμος συνεργάτης για σας και θα τα πάτε μία χαρά.»

«Μακάρι! Προσωπικά εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση εάν συμφωνεί και εκείνη.»

«Θα μου επιτρέψετε, μερικές ακόμη διευκρινίσεις για την Χρύσα. Δεν έχει πολλές εμπειρίες με το αντίθετο φύλο. Δεν είναι συνεσταλμένη, αλλά αφ’ ενός είχε ρίξει το βάρος στις σπουδές της, αφ’ ετέρου είχε μερικές τραυματικές εμπειρίες με λάθος επιλογές. Κατάγετε από πολύ καλή και εύπορη οικογένεια και για το τέλος είναι μία κούκλα. Αυτό θα το διαπιστώσετε και εσείς σε λίγο, άλλωστε.»

«Όλα τέλεια σε αυτή, λοιπόν.» Σχολίασε ο Δημήτρης.

«Όχι ακριβώς. Υπάρχει και μία πολύ τραγική στιγμή στην ζωή της. Πριν από τέσσερα χρόνια, καλοκαίρι, σκοτώθηκαν και οι δύο γονείς της σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Σαντορίνη. Η Χρύσα, μόλις είχε τελειώσει με το μεταπτυχιακό της και ήθελε να περάσει ένα ήσυχο καλοκαίρι. Μετά θα αποφάσιζε τι να κάνει. Ο χαμός των γονιών της όμως, την επηρέασε πάρα πολύ. Εγώ της συμπαραστάθηκα όσο μπορούσα. Τακτοποίησε τις εκκρεμότητες με τις επιχειρήσεις του πατέρα της και μετά πήγε στην Αγγλία και το έριξε στις σπουδές. Διάλεξε το πιο δύσκολο διδακτορικό του Cambridge, το POLIS και το τελείωσε σε τρία χρόνια. Δηλαδή στον ελάχιστο χρόνο που δίνει το πανεπιστήμιο. Για να καταλάβετε μόλις ένας στους δέκα το πετυχαίνει αυτό. Μετά γύρισε στην Ελλάδα. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί θέλω να την βοηθήσω, εκτός από την αδυναμία που της έχω φυσικά. Και θα ήθελα να σας παρακαλέσω να προσπαθήσετε να την βοηθήσετε και εσείς.»

«Καταλαβαίνω. Να είστε σίγουρη ότι θα το κάνω. Πιστεύω ότι θα είναι μία πολύτιμη βοηθός.»

«Και που ξέρετε, μπορεί να γίνει και κάτι περισσότερο από αυτό.» Είπε πάλι με πονηρό ύφος η Κυρία Μίρτζη.

«Δηλαδή;» Ρώτησε απορημένα ο Δημήτρης.

«Ε, καταλαβαίνετε. Ελεύθερος εσείς, ελεύθερη αυτή, πολλές ώρες την ημέρα μαζί, η κρεβατοκάμαρα δίπλα, πολλά μπορούν να συμβούν.» Είπε ξανά με νόημα η Κυρία Μίρτζη.

«Έχετε πονηρό μυαλό, Κυρία Μίρτζη!» Απάντησε χαμογελώντας ο Δημήτρης. «Και αν ακόμη συνέβαινε κάτι τέτοιο, εσείς θα το επικροτούσατε;» Ρώτησε πονηρά με την σειρά του.

«Απολύτως. Για να μην πω ότι θα το ευχόμουν κιόλας. Και μην με ρωτήσετε, γιατί!»

«Μάλιστα. Θα το έχω υπ’ όψιν μου.»

«Μην μου την πληγώσετε μόνον. Σας παρακαλώ. Αλλά ας γυρίσουμε στις ενέργειες μας. Για τα γραφειοκρατικά τα είπαμε. Ο κύριος όγκος θα γίνει αύριο. Για τώρα θα πρότεινα να πάμε στο κτίριο, να σας γνωρίσω στο προσωπικό και μετά να σας αφήσουμε ελεύθερο να πάτε στην εταιρεία σας για να κανονίσετε τα περαιτέρω. Σύμφωνοι;»

«Σύμφωνοι.»

«Περιμένετε να ειδοποιήσω ότι πάμε.»

Μίλησε στο τηλέφωνο και ξεκίνησαν για το κτίριο. Τελικά ήταν πολύ κοντά, ούτε διακόσια μέτρα. Και πραγματικά ήταν υπέροχο. Ένα μεγάλο διώροφο νεοκλασικό κτίριο, με παρτέρια και μεγάλο κήπο στο πίσω μέρος.

Μπήκαν στον διάδρομο και προσέγγισαν την κεντρική είσοδο.

«Θα κανονίσω αυτές τις ημέρες να μπει και φύλαξη στην είσοδο του κτιρίου.» Είπε η Κυρία Μίρτζη.

«Είναι αναγκαίο;»

«Φυσικά και είναι. Είστε πολύτιμοι πλέον, όσοι θα είστε εδώ μέσα. Και φρουρά και προσωπικό ασφάλειας. Σε 24ωρη βάση.»

«Δεν έχω αντίρρηση εάν το θεωρείτε αναγκαίο.» Συμφώνησε και ο Δημήτρης.

«Πιστεύω επίσης ότι και το σύστημα ασφάλειας, θέλει αναβάθμιση. Αλλά αυτό θα το αναλάβετε εσείς. Ειδικότητα σας άλλωστε. Και οποιοσδήποτε άλλος τεχνολογικός εξοπλισμός χρειάζεται.»

Μην μου δίνεις εμένα