Het lot van de elfjes 1 - De dappere krijgers

By Peter Gotthardt

Een machtige vijand is aangekomen in het land van de elfen. Hij wil iedereen die daar woont, tot slaaf maken. Als de elfen zullen overleven, zullen ze zowel moed als hoop nodig hebben.De elfen ontvluchten het leger van hun vijand en worden gedwongen zich te verstoppen in het bos. Daisy raakt bevriend met een jonge elf genaamd Humulus. Samen ontdekken ze iets wat de elfen in staat stelt om terug te vechten tegen de vijand, maar zullen ze sterk genoeg zijn?Dat zijn de eerste vier boeken in de reeks 'Het Lot van de Elven'. Lees alle boeken in de reeks:De Dappere KrijgersHet Stenen HartDe Vergeten TombesDe Magische Fluit-

• Language: Nederlands
• Publisher: SAGA Egmont
• Release date: Dec 19, 2018
• ISBN: 9788711869130

Book preview

Het lot van de elfjes 1 - De dappere krijgers

Dit is het verhaal over één van de meest donkere tijden in de geschiedenis van de elfen dat zich afspeelt ten tijde van een invasie door een machtige vijand met zijn leger. Zijn doel was: de elfen tot zijn slaaf maken. De elfen waren vervult van verdriet en boosheid. De vijand teisterde hun prachtige land en hun vrijheid stond op het spel. Zonder aarzeling vochten de elfen tegen hun vijand. Ze wisten immers dat ze vochten voor het voortbestaan van de elfen.

Op de binnenplaats van het kasteel stond een eik met prachtige, groene bladeren. Onder de boom zat een kleine groep elfen. Eén van deze elfen was koningin Veronica. Zij leefde op het kasteel samen met de ridders die gezworen hadden het elfenrijk te beschermen tegen al het kwaad. Vandaag had de koningin haar vrienden bijeen geroepen om het begin van de lente te vieren. Op de tafel voor hun stond er vers gebakken brood, peperkoek, gedroogd fruit en verse eieren.

‘Dit is de mooiste tijd van het jaar,’ zei de koningin vreugdevol. ‘Wanneer alles in de natuur weer groen wordt, dan wordt mijn hart met blijdschap vervult. Dit jaar heb ik nog een reden om blij te zijn. Ik was zo ongerust over mijn kinderen, maar ze zijn gelukkig hier bij mij.’

De koningin lachte en keek haar dochter Daisy aan en vervolgens haar zoon Bramble. Ze waren net teruggekeerd naar het elfenrijk na een gevaarlijke reis door een vreemd, aangrenzend rijk.

‘Jullie zijn zo groot geworden’ zei Carnation.

Carnation zorgde voor Daisy en Bramble toen ze nog kleine elfen waren.

Daisy was nu bijna net zo groot als haar moeder. Haar jongere broertje, Bramble was ook al flink groot geworden.

‘Ik hoorde dat je heel goed bent geworden in schermen,’ zei heer Hazel.

Heer Hazel was de man van Carnation. Hij heeft Daisy door de jaren heen het schermen bijgebracht.

‘Daisy is een kampioen schermen,’ zei Bramble snel.

Daisy moest van het compliment blozen.

‘Bramble heeft gelijk,’ zei Sir Blackthorn, die een jonge ridder was. Hij was samen met Daisy en Bramble