Bewijs Het

By Eduard Meinema

Agent Hamill onderzoekt een melding over vandalisme. Hij hoopt dat hij nog op tijd thuis is voor de belangrijkste wedstrijd van het jaar. Maar deze uitzonderlijke vandalen eisen het uiterste van hem. Hij moet vechten voor zijn leven om aan te tonen dat hij de badge waard is. Zou jij het aankunnen? Zou jij de badge waard zijn?

• Language: Nederlands
• Publisher: Eduard Meinema
• Release date: Jun 29, 2020
• ISBN: 9780463747018

Eduard Meinema

"I love writing into the dark; like to be surprised by the characters scavenging through my own stories. Just before things are getting familiar; when I think, or at least believe, to know where a new story is going to, I give it a twist and make my readers (and myself) wonder... how the hell is this going to end?"WORDS and VISIONEduard Meinema is writer and visual artist. He writes in an exciting and humorous style. Creates intense, passionate and mysterious stories filled with unexpected twists which will seduce anyone to finish reading at full speed. Beside his full length novels, Eduard is fond of writing Flash Fiction and Short Stories. All of these 'Twisted Tales' are published as stand alone eBooks in the series 'Flash & Shorts'.Meinema's works of art include so called 'lyric abstract' paintings. Expressionistic works made of Acrylics and Sand. But also Pop-art, including characters known as 'Skredches' (Yes! There is a blog:check out the official site to find blog feeds!!) and...fish paintings. As Meinema says: "Ah! I love fish. Love to see them. Love to keep them. Breed them, paint them, eat them... (ouch, sorry for that...). Oh yeah, I love fish in each and every way."Meinema, born 1963 (Delft, The Netherlands) is former CEO of a temp office, specialized in contracting technicians. Together with his wife he has managed a gallery for contemporary art and jewelry for more than ten years. Nowadays Meinema is fulltime writer and visual artist.

Book preview

Eduard Meinema

Bewijs het

Copyright © 2020 by Eduard Meinema

All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, scanning, or otherwise without written permission from the publisher. It is illegal to copy this book, post it to a website, or distribute it by any other means without permission.

First edition

This book was professionally typeset on Reedsy

Find out more at reedsy.com

Contents

Bewijs het

About the Author

Bewijs het

‘Bewijs maar dat je het kan; bewijs me maar dat je die penning waard bent,’ had Trudeau tegen hem gezegd. ‘Be the badge,’ had hij hem zelfs nog grappig nageroepen. De lul.

Nu stond hij hier. Alleen. Bij de villa van de weduwe Cummings. ‘Kom op, even doorbijten, des te eerder ben je er vanaf,’ sprak hij zichzelf moed in. ‘Ben ik misschien nog net op tijd thuis; voor de wedstrijd begint…’

De villa lag er verlaten bij. Agent Hamill baande zich een weg door het kniehoge onkruid dat de ooit zo geroemde tuin van meneer Cummings in slechts enkele jaren tot in de kleinste hoekjes had overwoekerd. De hand van de meester werd hier duidelijk gemist; maar niet zo hard als de weduwe Cummings de meester zelf nu al tien jaar moest missen.

Met tegenzin belde hij aan. De weduwe had eerder die avond naar het bureau gebeld en melding gemaakt van een groepje vandalen dat haar lastig viel. Jongeren die het spannend en stoer vonden de villa binnen te sluipen. De woning zag er dan ook onbewoond en verlaten uit. Over haar bewoonster deden de meest vreemde en enge verhalen de ronde. Dat prikkelde de fantasie van kinderen. Ze hitsten elkaar op, maakten elkaar gek. Wie is er stoer genoeg? Wie durft de villa binnen te gaan? Als Hamill ergens een pesthekel aan had waren het kinderen. Vooral dit soort etterletters die gewoon voor de lol andermans bezittingen naar de klote hielpen.

Er werd niet opengedaan, maar binnen klonk wel gestommel. Agent Hamill belde nog een keer aan. ‘Be the badge,’ echode het door zijn hoofd. De sarcastische lul. Alsof hij bang was voor die kleine lamstralen. Hij haatte ze. Zijn baas wist dat hij de pest had aan kinderen; en toch had hij Hamill alleen op pad gestuurd om deze melding te controleren.

Agent Hamill deed een stap naar achteren. Keek of hij ergens licht zag branden. Het imposante huis leek donker. En stil. Het gestommel dat hij net dacht te horen, was nu weg. Hij stond in tweestrijd; zou hij gewoon weggaan? Hamill was nog maar net vijftig geworden, maar had er toch al dertig dienstjaren op zitten. Hij was er de man niet naar om zomaar weg te lopen; deed wat er van hem verwacht werd. Nam contact op met het bureau, de kleine politiepost van Olcape, meldde de situatie die hij had aangetroffen en vroeg wat hij moest doen.

‘Helemaal donker? Weet je het zeker?’