‘DILSEKSIE IS MY SUPERKRAG’
HY WAS nog nooit ’n pak-en-dassoort sakeman nie. Toe ek eenkeer met Richard Branson by sy Switserse chalet ’n onderhoud gaan voer het, het die Virgin-entrepreneur in sy sokkies trapaf gekom om my te ontmoet.
Dié keer praat ons via Zoom, en die 71-jarige het ’n gebleikte oranje T-hemp aan wat soos een van my tienerseun s’n lyk. Die Britse miljardêr is in Marokko by sy Arabiese kasteel in die Atlasgebergte – bruingebrand, natuurlik, en met ’n songebleikte haredos.
Dis tipies Richard. Hy was nog altyd gelukkiger om uit vliegtuie te spring of saam met supermodelle uit te hang as om syfers in die raadsaal te laat klop.
Richard was nog altyd ’n handelsnaam en sakeman – ’n ontwrigter wat daarvan hou om “groot maatskappye op hul kop te keer”, soos hy dit stel.
Maar al besit hy ’n Karibiese eiland, ’n vuurpyl en 400 ondernemings binne die Virgin-groep, wat alles van gims tot vliegtuie en selfs ’n bank insluit, beskou hy homself steeds as ’n buitestander eerder as deel van die korporatiewe binnekring.
Hy is trots daarop dat hy nuwe uitdagings aanpak en homself altyd tot die uiterste dryf, of dit nou is om in ’n warmlugballon om die wêreld te vlieg of om Elon Musk in die ruimtereis te klop.
“Ek haat dit om nee te sê; ek staan bekend as Dr. Yes,” sê hy en hy is oortuig daarvan sy positiwiteit is een van die geheime agter sy sukses.
“Ek dink om ’n optimis te wees is soveel meer pret as om ’n pessimis te wees. As leier is dit soveel beter om na die
