Die engel by die agterdeur

NELLIE staan met haar palms op die kombuis se toonbank gerus, haar kop vooroor gebuig. Sy is moeg. Sy maak die belt om haar middel los, en die swart rok val vormloos oor haar heupe. Haar hand beweeg vanself na haar buik, maar sy keer dit, vryf dan moeg oor haar oë.

Sy gooi vir haar ’n glas water en sluk dit gulsig af. Niemand het dit vreemd gedink dat sy ná die begrafnisdiens niks geëet het nie. Hulle het bloot aanvaar dat sy te ontsteld was. Dit was egter nie ontsteltenis nie, maar die naarheid wat die afgelope weke in haar keel opstoot wat gemaak het dat sy nie eens na die toebroodjies met eier en mayonnaise kon kýk sonder om mislik te voel nie.

Xander se huilende stem klink op uit die slaapkamer. Agttien maande oud. Hoe gaan sy die kind sonder ’n pa groot