Ma van een
DIE koekmeel plof met ’n dowwe geluid tussen Emma se grys pantoffels neer.
“Tannie Emma, is jy nog daar?” Johan se stem klink ver terwyl hy met haar praat.
Emma draai om en staar geskok na die selfoon wat op die kombuiskas lê. Dit is makliker om die luidspreker aan te sit wanneer mense bel terwyl sy vir haarself kos berei. Sy trap rukkerige meelspore tot by die foon en druk die rooi knoppie. Dan sit sy die foon heeltemal af en staan lank nes Lot se vrou langs die dooie instrument.
… Sy sê sy is jou kind … geboortedatum 20 September. Hét jy ’n baba weggegee in 1966?
Johan se woorde eggo deur haar bevrore brein en stamp stormram-hard teen haar hart. Daardie betrokke gebeurtenis was vir donkiejare met ’n reusesleutel toegesluit, maar nou rasper sy woorde ou wonde van voor af rou.
Emma trek ’n
