Bikiniblues
’A-NEE-A! Hoekom doen jy dit aan my? Jou verraaier! Ek en jy was dan altyd getroue oefenbuddies en gesond eet was ons leuse. Ek het immers ’n fortuin bestee aan allerlei verfermingsrome en skommeldrankies. Juis om jou jonk te hou. Jy kom beslis nie jou end van die deal na nie.”
Brenda krimp ineen voor die gewraakte spieëlbeeld en wonder meteens wie die vreemde vrou met die karikatuuragtige figuur is wat so treurig na haar staar. “’n Spieël jok nie,” hoor sy haar man se goedige gespot in haar agterkop. Dis seker waar, maar spieëls in klerewinkels se oorbeligte aantrekhokkies skreeu die naakte waarheid luidkeels uit.
“Somer was dalk altyd jou gunstelingseisoen, maar jou lyf se rakleeftyd het nou verval, Mevrou. Jou soort figuur verkies die winter. Dan kan jy darem die oortolligheid veilig onder bonkige jasse en truie versteek.”
Die bikinipassingskok tref haar soos ’n stinkbom. Oorbedeelde figure hoort duidelik
