Die wêreld staan stil
BENITA en Michael sit op die rusbank. Sy leun met haar skraal lyf teen hom aan, haar bene opgetrek. Albei se oë is vasgenael op die televisieskerm waar die president verduidelik wat die inperking behels. Sy tel ’n rafeltjie van die kussing af op met haar netjies gemanikuurde voorvinger en duimnael.
Hier kom groot moeilikheid,” sug sy. “Hoe gaan ons geoefen kry? Hierdie heupe van my gaan stoel as ek nie draf nie. Ek wou nog my hare se ligpunte opgedollie het, maar die haarkapster was die hele week vol bespreek. Hoe gaan ek volgende week lyk?” ’n Frons vorm tussen haar bruin oë.
Michael trek haar teen hom vas. “Aag, moenie worry nie; jy sal altyd pragtig wees.” Hy soen haar op haar oor.
“Jy kan lekker praat; mans van 40 het nie soveel goeters soos ons nie, plooie en rolle . . . Ek kyk net
