Duin van drome
EK STAAN in die skadu van die bosse sodat die verkyker se lense nie in die laatson weerkaats nie. Hulle is ongeveer 10 mense wat laggend in ’n halwe kring sit terwyl ’n 2 L-wynbottel die rondte doen. Hulle is jonk, vrolik en bruingebrand.
Die kragtige lense verskuif na die vrou wat so effens eenkant sit. Effens is dalk lig gestel, so ’n hardpraatstem ver. Ek kan net haar gesig se profiel effens sien, wel, die goue hare wat welig en lank om haar skouers hang. Van hier af sou ek reken sy moet ouer as die ander wees. Ek begin skuldig voel en wil net die verkyker wegsit, toe staan sy op en roep na die ander. Hulle moes geantwoord het, want sy draai om en kom in my rigting gestap.
Sy is beeldskoon; ek reken so in haar mid-40’s. Die lang romp wapper vrolik om haar bene,
