Eins og Emil segir sjálfur frá þá var hann örugglega ekki félagslyndasti strákurinn í bekknum á sínum unglingsárum. Hann drakk ekki, borðaði hollt, mætti sjálfur á aukaæfingar, lét ekki sjá sig á böllum og pældi ekkert í stelpum. Það virðist vera þema í gegnum feril Emils að þegar eitthvað gengur ekki upp, eitthvað fór ekki eins og það átti að fara eða honum langaði að færi þá var lausnin bara að leggja meira á sig. Hvort sem það var að koma Hellas Verona frá C-Deildinni upp í A-deildina á Ítalíu eða bíta í það súra epli að fá ekki að spila með íslenska landsliðinu á EM og vera síðan valinn besti leikmaður landsliðsins á HM tveimur árum seinna.