Domineer De Alfa

By Samantha Cole

Iets beginnen met de vriend en werknemer van je broer is nooit een goed idee... Nadat hij voor een nacht de controle heeft afgestaan aan Jake Donovan, wil Nick Sawyer meer. Nicks verleden als Navy SEAL heeft ervoor gezorgd dat hij in elke relatie die hij heeft gehad de leiding neemt, nu verlangt hij ernaar om zich weer aan Jake te onderwerpen. Het probleem is dat Jake vastbesloten is dat dit nooit zal gebeuren.Toch begint Nick door Jake's verdediging heen te breken wanneer ze samen een meisje in gevaar moeten helpen. Hun chemie zorgt voor een band tussen hen. Kan Jake de geesten uit zijn verleden confronteren wanneer alles uit de hand loopt, voordat ze zijn toekomst stelen?

• Language: Nederlands
• Publisher: Tektime
• Release date: Apr 23, 2024
• ISBN: 9788835465096

Book preview

Domineer De Alfa

Domineer De Alfa

Trident Security Boek 5

Samantha Cole

Vertaald door

Lenna DuFin

Contents

Woord van de Auteur

Hoofdstuk Een

Hoofdstuk Twee

Hoofdstuk Drie

Hoofdstuk Vier

Hoofdstuk Vijf

Hoofdstuk Zes

Hoofdstuk Zeven

Hoofdstuk Acht

Hoofdstuk Negen

Hoofdstuk Tien

Hoofdstuk Elf

Hoofdstuk Twaalf

Hoofdstuk Dertien

Hoofdstuk Veertien

Hoofdstuk Vijftien

Hoofdstuk Zestien

Hoofdstuk Zeventien

Hoofdstuk Achttien

Hoofdstuk Negentien

Hoofdstuk Twintig

Hoofdstuk Eenentwintig

Hoofdstuk Tweeëntwintig

Hoofdstuk Drieëntwintig

Hoofdstuk Vierentwintig

Hoofdstuk Vijfentwintig

Hoofdstuk Zesentwintig

Hoofdstuk Zevenentwintig

Hoofdstuk Achtentwintig

Epiloog

andere boeken van Samantha Cole

over de auteur

Domineer De Alfa

Copyright © 2015 Samantha A. Cole

Alle rechten voorbehouden.

Suspenseful Seduction, Inc.

Domineer De Alfa is fictie. Namen, personages, bedrijven, organisaties, plaatsen, gebeurtenissen en incidenten zijn het product van de verbeelding van de auteur of worden fictief gebruikt. Elke gelijkenis met echte personen, levend of dood, gebeurtenissen of locaties is geheel toevallig.

Cover door Samantha Cole

Redactie door Eve Arroyo

Vertaald door Lenna DuFin

Niets uit dit boek mag worden gereproduceerd, gescand of gedistribueerd in gedrukte of elektronische vorm zonder toestemming. Neem niet deel aan piraterij van auteursrechtelijk beschermd materiaal en moedig dit niet aan, dit is in strijd met de rechten van de auteur. Koop alleen geautoriseerde edities.

Woord van de Auteur

Het verhaal in dit boek is volledig fictief, de concepten van BDSM zijn echt. Als je ervoor kiest om deel te nemen aan de BDSM-levensstijl, onderzoek het dan zorgvuldig en neem alle voorzorgsmaatregelen om jezelf te beschermen. Fictie is gebaseerd op het echte leven, het echte leven is niet gebaseerd op fictie. Onthoud: veilig, verstandig en vrijwillig!

Alle informatie over personen of plaatsen is gebruikt met creatieve literaire vrijheid, dus er kunnen verschillen zijn tussen fictie en werkelijkheid. De missies en persoonlijke kwaliteiten van de Navy SEAL’s zijn gecreëerd om het verhaal te verbeteren en kunnen, nogmaals, overdreven zijn en niet overeenkomen met de werkelijkheid.

De auteur heeft alle respect voor de leden van het Amerikaanse leger en de verschillende leden van de wetshandhavingsdiensten en dankt hen voor hun voortdurende inzet om dit land zo veilig en vrij mogelijk te maken.

Hoofdstuk Een

Nick Sawyer deed het licht aan en sloot de deur van zijn hotelkamer. Hij liep door de kamer, knoopte het jasje van zijn marinekleding los en gooide het op de leuning van een stoel bij het raam terwijl hij zijn gepoetste schoenen uittrok. De verloofde van zijn broer, nu zijn vrouw, stond erop dat de mannen in de suite hun formele uniformen droegen. Nick had al gebeden dat zijn oudste broer, Ian, en zijn toekomstige schoonzus, Angie Beckett, zouden weglopen van een groot huwelijksfeest. Na jaren in gevechtstenue, T-shirts, trainingsbroeken of jeans te hebben gelopen, was het zo irritant als de pest om zich in zijn apenpak te kleden. Vooral in de hitte en vochtigheid van Florida, het weekend na Labor Day.

Toen hij de badkamer binnenging, trok hij zijn witte hemd over zijn hoofd en legde het naast de wastafel neer. Hij spoelde door en waste zijn handen voordat hij terugkeerde naar de hoofdkamer. Het was twee uur en hij was nog steeds lekker opgefokt van een avondje feesten. Devon en Kristen hadden een groot feest georganiseerd voor hun bruiloft. Nick wist dat het grootste deel, zo niet alles, Kristens idee was. Devon had haar in een BDSM-ceremonie gecollard in de club die hij samen met Ian bezat en zou blij zijn geweest met een snel bezoek langs een van de vrederechters in Tampa om het legaal te maken. Zijn broer hield van de vrouw en een verliefde man zou alles doen om zijn geliefde gelukkig te zien.

Seconden nadat Nick met zijn gezicht naar beneden op het kingsize bed was gevallen, ontlokte een klop op zijn deur een grom uit zijn borst. Hij wilde dat hij gewoon 'Kom binnen’ kon roepen, zuchtte en stond weer op om te antwoorden, ervan uitgaande dat het Ian of hun vader was. Hij draaide aan de knop en trok de deur open. De schok sloeg hem in de buik bij de aanblik voor hem. Het was niet zijn broer of vader. Het was Jake. Jake Donovan, de teamgenoot van zijn broers in de SEAL’s en nu in hun bedrijf, Trident Security. Ook bekend onder zijn bijnaam bij de marine, Reverend. En, verdomme, die man was heet. Zo ongemakkelijk als Nick was geweest in zijn uniform, Jake zag er volkomen op zijn gemak uit in het zijne. En sexy. Had hij dat al gezegd?

'Hé.’ Was dat alles wat hij kon zeggen tegen de sexy man die voor hem stond?

Hij keek toe hoe Jake’s smaragdgroene ogen naar beneden keken en Nicks naakte borst, gebeeldhouwde buikspieren, open riemgesp en alles daaronder in zich opnamen. Zijn adem stokte toen de intense blik van de man terugkeerde naar zijn gezicht en zijn pik begon te zwellen bij de hitte die hij daar zag.

'Mag ik binnenkomen?’

Allemachtig! Nick wist precies wat Jake vroeg. Het was waar hij de hele avond over gefantaseerd had. Over hem... Jake... samen. Holy shit!

'Eh, ja.’

Hij deed een stap opzij en opende de deur wijder. Toen Jake langs hem liep, inhaleerde Nick diep en zijn pik trilde tegen de stof van zijn broek. De man rook ongelooflijk, als een bos, vers van een ochtendregen, gecombineerd met een vleugje leer. Nick vroeg zich af wat voor eau de cologne het was.

Met een lange uitademing sloot hij de deur voordat hij zich omdraaide en...

Fuck! Jake lag op zijn zij langs de onderkant van het bed met zijn hoofd in zijn hand. Zo poserend zou hij model kunnen staan voor een tijdschrift. Hij had er zeker het lichaam voor. Het enige wat zijn mooie, gebeeldhouwde gezicht ontsierde was een klein litteken naast zijn linkeroog. Dat kwam zijn knappe uiterlijk net ten goede. De bovenste twee knopen van Jake’s witte jas stonden open, waardoor de kraag van zijn hemd en een paar lichte lokken borsthaar zichtbaar werden. Nicks mond stond watertandend open terwijl zijn benen slap werden.

Wat aan deze man maakte dat hij op zijn knieën wilde vallen en smeken? Nick was altijd de alfa geweest in elke relatie die hij had sinds hij op zijn achttiende bij de marine ging. Jake liet hem verlangen om zich op elke manier te onderwerpen. Hij wist alles over de BDSM-club die zijn broers bezaten en waar Jake lid van was. Hij was zelfs een paar keer binnen geweest en wilde spelen. Dat deed hij nooit... spelen, wel te verstaan.

Het was niet dat hij nog nooit een man had gezien in wie hij geïnteresseerd kon raken, want een paar knappe mannen waren hem opgevallen. Wat hem tegenhield was dat hij de aantrekkingskracht van de levensstijl niet helemaal begreep en dat hij nog niet uit de kast was gekomen bij zijn familie. Iemand aan de haak slaan bij The Covenant was niet hoe hij dat laatste wilde doen.

Hij wist dat zijn ouders en broers er geen probleem mee zouden hebben dat hij homo was. Waarom hij er nog niet voor uit was gekomen, was een vraag die hij zichzelf bleef stellen. Met Jake Donovan in zijn hotelkamer, met een schaamteloos verlangen in zijn ogen, kon het Nick op dit moment helemaal niets meer schelen.

'Ik was...’ hij schraapte zijn keel, 'ik maakte me net klaar om naar bed te gaan.’

Shit, dat klonk zo verdomde stom. Doe normaal, Sawyer.

‘Echt waar? Laat me je dan niet tegenhouden. Ga alsjeblieft door.’

De whiskystem bezorgde Nick rillingen over zijn ruggengraat en hij vertrok geen spier. Hij wist dat Jake hem beval zich uit te kleden. Hij werd op zijn plaats gehouden door de doordringende blik. Die ogen leken recht in zijn ziel te graven, en probeerden erachter te komen wat hem bezielde, erachter lagen nog steeds zijn eigen geheimen achter een sluier verborgen. Nick slikte hard, kruiste zijn rechterarm over zijn borst en pakte de tegenoverliggende elleboog vast. Het was een defensieve, onzekere houding en hij keek toe hoe Jake’s pupillen zich verwijdden in onvervalste lust. Nick voelde zich als een schaap dat werd bekeken door een hongerige wolf en zijn ademhaling en hartslag namen toe.

’ Ik... uhm...’

Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij wilde deze man op de ergste manier, en hij wist zeker dat het gevoel wederzijds was. Ze hadden elkaar de hele nacht ontweken. Toch hadden hun blikken elkaar de afgelopen tien uur honderden keren ontmoet. Het was al een paar jaar geleden dat ze elkaar hadden gezien. Omdat SEAL Team Drie gestationeerd lag in Coronado, Californië, had Nick niet veel mogelijkheden om naar Tampa te gaan. Bij de weinige keren dat hij naar de Sunshine State ging, was Jake telkens voor een of andere opdracht de stad uit. Nick was twee dagen geleden in Florida aangekomen en was meteen gevloerd door de hunk toen ze elkaar voor het eerst zagen op het vrijgezellenfeest later die avond. Hij had Jake altijd al knap gevonden. De plotselinge aantrekkingskracht, die Nick deze keer boven het hoofd steeg, was sterker dan alles wat hij ooit had gevoeld.

Jake was een dikke tien centimeter groter dan Nicks meter vijfentachtig en had met zijn bijna twee meter ongeveer tien kilogram meer spieren. In feite zouden magere, pezige spieren een betere omschrijving zijn. Zijn middelbruine haar was een beetje langer dan Nick zich herinnerde en hij verlangde ernaar om er met zijn vingers doorheen te gaan om te zien of het zo zijdeachtig was als het eruit zag. Op het feest van de vorige avond, dat gehouden werd in Donovan's, een pub die eigendom was van Jake’s broer, had de man twee dagen lang zijn stoppelbaard laten staan op zijn gebeitelde gezicht. Sindsdien had hij zich geschoren voor de bruiloft. Nick wist niet zeker wat zijn voorkeur had, want beide waren zo sexy als de hel.

Hij deinsde terug toen Jake van het bed sprong en op hem afkwam. De wolf veranderde in een panter. In zijn ogen stond dezelfde honger af te lezen. De man had de onvrijwillige ruk niet gemist en een kwaadaardige grijns verspreidde zich over zijn knappe gezicht. Hoe lang stond Nick daar al te staren? Seconden? Minuten? Eonen? Hij trok zich terug tot hij met zijn rug tegen de muur stond en nergens anders heen kon. Niet dat hij wilde ontsnappen. Verdomme, nee!

Jake beet op zijn onderlip, zijn blik ging over Nicks gezicht.

‘Laat me je helpen je klaar te maken.’

Biddend dat hij zichzelf niet in verlegenheid zou brengen, kwam Nick bijna klaar in zijn boxershort toen de hand van de man naar de open gesp van de riem greep en deze opende. Een arm kruiste zijn borst en hield hem gevangen tegen de muur. Het enige wat hij kon doen was zijn vuisten balanceren terwijl ze zwaar aan zijn zij hingen, en kokend bloed door zijn aderen gierde. De rijke, rokerige geur van Jack Daniel’s Single Barrel drong zijn neus binnen. Jake vertoonde echter geen tekenen van dronkenschap. Misschien was hij een beetje dronken, zeker niet meer dan Nick.

Jake’s gezicht kwam dichterbij en Nick likte zijn lippen in afwachting. Hij voelde hoe de rits van zijn broek over zijn kloppende erectie werd getrokken en hij bad opnieuw dat hij niet voortijdig klaar zou komen. Dat was sinds zijn vijftiende niet meer gebeurd en dat wilde hij nu zeker niet. Niet met deze man. Ademhaling streelde zijn mond en kin toen Jake stopte op enkele centimeters van waar Nick hem wilde hebben.

‘Ben je klaar om de controle af te geven, kleine jongen? Want ik ga je domineren en je zult je aan al mijn grillen onderwerpen.’

Nick verstijfde en hield zijn kin uitdagend schuin.

‘Ik ben geen jongen.’ Hij wenste dat hij er ook aan had toegevoegd dat hij geen onderdanige was. De Dom voor hem zou hem toch niet geloofd hebben. Deze man was de enige die hem ooit onderdanig had laten voelen, die hem liet verlangen en nodig had op een manier die hij nooit had gekend, en hij vocht tevergeefs tegen het gevoel in zijn buik.

‘Vanavond ben je dat. Vanavond ben je mijn jongen, en ik ga mijn jongen neuken zoals ik dat wil.’

Nick had geen kans om te reageren toen Jake’s mond hard tegen de zijne kwam en...

'Meneer? Excuseer, meneer?’

Hoofdschuddend opende Nick zijn ogen om de blonde eerste klasse stewardess naar hem te zien staren. Hij keek snel naar beneden en zag tot zijn opluchting dat het boek dat hij aan het lezen was open op zijn schoot lag en zijn pijnlijke erectie verborg. Hij keek weer op met een schaapachtige uitdrukking.

‘Het spijt me. Wat zei je?’

Ze gaf hem een duizend-watt glimlach, waarvan hij zeker wist dat heteroseksuele mannen kwijlend naar haar keken. Het deed hem niets.

‘We maken ons klaar om te landen, meneer. Zet alstublieft uw stoel en dienblad omhoog.’

Nick greep naar de hendel en ging voorover zitten, met een pijnscheut toen zijn spijkerbroek nog strakker in het kruis kwam te zitten. De herinnering aan die ongelofelijke nacht twee maanden geleden vervaagde en hij vroeg zich af wat Jake zou zeggen als hij hem weer zag. Hij had vier weken verlof en in plaats van zijn ouders en oude vrienden in Norfolk, Virginia te bezoeken, besloot hij het erop te wagen en zijn vrije tijd in Florida door te brengen. Hij hoopte dat hij juist had gehandeld.

Hoofdstuk Twee

Ijsberend naast de bagageband, nam Jake’s frustratie toe. Ian had hem naar het vliegveld gestuurd om zijn broer Nick op te halen en hem terug te brengen naar Trident Security. Hij zou zijn baas hebben geweigerd als hij kon, maar er was niemand anders beschikbaar. Ian moest op het laatste moment een conferentiegesprek voeren met het Pentagon en Jake kon geen geldig excuus bedenken om de opdracht te vermijden, dus hier stond hij. Hij ijsbeerde... en wachtte.

Fuck! Wat moest hij in godsnaam tegen hem zeggen? Hé, bedankt voor de stoeipartij twee maanden geleden, maar het zal niet meer gebeuren. Je was geweldig om mee te neuken. Dat was het dan ook: een neukbeurt voor een nacht. Misschien iets minder ruw. Toch was dat het wel zo'n beetje. Misschien zou hij het er niet eens over hebben. Ja, dat was een vruchteloos gebed.

Hij stopte en wierp voor de honderdste keer sinds zijn aankomst een kwartier geleden een blik op de monitor. American Airlines vlucht 1780 uit San Diego stond officieel bij de gate. Het werd verdomme tijd. Zijn maag klemde zich samen terwijl zijn hartslag versnelde. Hij haalde zijn vingers door zijn haar en begon weer te ijsberen. Misschien had Ian wel een opdracht buiten de stad die hij de komende vier weken kon uitvoeren, totdat Junior naar huis ging. Hij grinnikte bijna om de bijnaam, omdat hij wist dat het jongste broertje Sawyer het zou haten. Met zijn vijfentwintig jaar, negen jaar jonger dan Jake, was dat wel wat Nick was.

Hij wist dat hij een lafaard was om de jongen niet te willen zien. Die nacht, hoe geweldig hij ook was geweest, was een vergissing geweest. Een kolossale, door alcohol veroorzaakte vergissing. Ja, hij was niet dronken geweest. Hij had die nacht wel wat extra moed gehad. En was dat niet klote? Wanneer had hij ooit alcohol nodig gehad om een jongen aan de haak te slaan? Slechts een keer, de nacht dat hij op zestienjarige leeftijd zijn homoseksuele maagdelijkheid verloor. Hij had zijn 'echte’ maagdelijkheid een jaar eerder verloren om zichzelf ervan te overtuigen dat hij geen homo was. Het had niet gewerkt. Ja, hij was klaargekomen met Vanessa Thatcher achterin zijn vaders Cadillac omdat ze warm, nat en enthousiast was geweest. Maar de hele act had geforceerd gevoeld en hem diep in zijn binnenste onbevredigd achtergelaten. Daarna had hij definitief aan zichzelf toegegeven dat vrouwen het nooit voor hem zouden doen.

Een groep reizigers kwam de roltrap van de gates af en Jake scande hun gezichten. Hoezeer hij Nick ook niet wilde zien, hij wenste dat de jongen er snel zou zijn. Hoe sneller hij zou arriveren, hoe sneller ze konden vertrekken. Dan kon Jake hem afzetten aan het Trident gebouw bij Ian en als de donder weggaan. Ja, wegrennen was klote, maar dat was precies wat hij een paar uur nadat ze hadden gerotzooid had gedaan. Jake wilde niet dat iemand wist van hun wilde vrijpartij, dus was hij uit Nicks hotelkamer geslopen en iets na vijf uur in de ochtend naar huis gegaan terwijl zijn tevreden minnaar sliep. Daarna vond hij excuses om Nick twee dagen niet te zien, totdat de jongen terugkeerde naar Californië.

Jake had geen idee waarom hij die avond op Nicks hoteldeur klopte. Wie hield hij voor de gek? Hij was daar beland omdat hij met zijn pijnlijke pik aan het denken was geweest. Hij had gedacht hoe lekker Nick eruit zag in zijn witte pak en hoe graag hij hem wilde nemen. Hij had gedacht aan die brede schouders, smalle taille en strakke kont. Hij had gedacht aan de blik van die baby blues... ogen... die zijn huid deden tintelen, terwijl ze van top tot teen over zijn lichaam zwierven. Hij wilde de brutale bink doen buigen. En hij had het gedaan. Heilige hel, hij had het gedaan. Hij had zijn innerlijke Dom het over laten nemen en het resultaat was beter dan hij had gehoopt.

Ja, de jongen had zich eerst verzet. Dat was waarschijnlijk omdat hij nog nooit door een Dom was gedomineerd. Het had echter niet lang geduurd voordat hij zich overgaf en zodra dat was gebeurd, werd hij beloond. Jake had Nicks riem uit zijn broek gehaald en hem rondgedraaid tot zijn borst tegen de muur stond. Met de riem had hij Nicks handen achter zijn rug vastgebonden voordat hij hem bij zijn arm pakte en op het bed duwde. Hij trok Nicks broek en boxer ruw uit de weg en...

'Jake? Hé, wat doe jij hier?’

Weggerukt uit de erotische herinnering knipperde hij met zijn ogen en probeerde zich te concentreren op de man die voor hem stond. Shit. Het was Drew Murdock, een agent uit Clearwater met wie hij afgelopen herfst had gedate. Ze waren uit elkaar gegaan nadat Jake hem niet had verteld over twee aanslagen op zijn leven toen een huurmoordenaar het op de agenten van Trident Security had gemunt. Drew was boos toen hij er een paar dagen later achter kwam en niet van Jake, maar van een krantenartikel en een foto. Jake had hem verteld dat het was omdat hij hem niet ongerust wilde maken. Het was meer geweest dan dat. Drew had erover gezeurd om elkaar voor te stellen aan hun respectievelijke families.

Hoewel Jake’s familie en vrienden wisten dat hij homo was, had hij zijn moeder en Mike nooit voorgesteld aan iemand met wie hij uitging. Hij had er geen behoefte aan dat Drew de eerste zou zijn. Bij The Covenant wisten zijn teamgenoten met wie hij omging. Jake deed nooit iets in het openbaar, tenzij hij gevraagd werd om een onderdanige te slaan voor een andere Dom. En zelfs dan was het een niet-seksuele scène.

'Oh, hey, hoe is het? Ik ben hier om de broer van mijn baas op te halen. Ian had een vergadering die hij niet kon missen,’ Drew kende Ian van naam. Hij had hem nog nooit ontmoet. Jake tilde zijn kin op naar de handbagage van de andere man die aan zijn schouder hing.

‘Aankomen of vertrekken?’’

‘Ik kom net terug uit Quantico. Zakenreis voor een driedaags trainingsseminar,’ hij aarzelde, onzeker over wat hij wilde zeggen, 'je ziet er goed uit, Jake. Ik, uh... Ik heb de laatste tijd aan je gedacht. Denk je dat we een keer kunnen afspreken om te praten?’

Jake wilde net zeggen dat het waarschijnlijk geen goed idee was. Hij zag Nick vanuit zijn ooghoek toekomen. De jongen had duidelijk iets van hun gesprek afgeluisterd en als zijn uitdrukking een indicatie was, was hij ronduit kwaad.

Zonder te laten doorschemeren dat hij wist dat Nick er was, antwoordde Jake, ‘ja, Drew, dat klinkt goed. Bel me, dan spreken we verder af.’

De tevreden grijns op het gezicht van de agent deed Jake bijna huiveren. Hij wilde echt niet weer met Drew afspreken. Als een afspraakje Nick echter op zijn plaats zette, dan was het dat waard.

'Geweldig. Ik moet dringend door. Een van de jongens van het bureau wacht om me een lift te geven. Ik spreek je snel weer.’

'Tuurlijk.’ Nadat zijn ex zich omdraaide en de terminal uitliep, deed Jake alsof hij de menigte weer afspeurde voordat zijn blik op Nick viel en ... fuck... hij was bloedmooi. De jongen droeg een verbleekte spijkerbroek en een nauwsluitend marineblauw T-shirt en Jake moest mentaal zijn sluipschuttersgeweer uit elkaar halen om te voorkomen dat hij een stijve zou krijgen. Hun blikken ontmoetten elkaar en hij zag dat Nick wilde vragen wie Drew was. Jake gaf hem de kans niet.

‘Hey. Het werd tijd dat je kwam. Ian had een last-minute vergadering. Op welke carrousel staat je bagage?’

Tien minuten later liep Jake naar zijn Chevy Suburban op de kortparkeerplaats. Hij opende de kofferbak voor de bagage. Nick had nauwelijks een dozijn woorden tegen hem gezegd, en hij hoopte dat het zo zou blijven tot hij de man bij Trident had afgezet.

Zoveel geluk had hij niet. Zodra hij de SUV startte, staarde Nick hem boos aan.

‘Wie was dat?’ Jake slaakte een zware zucht en zette het voertuig achteruit op zijn plaats.

‘Een oude vriend.’

‘Oude vriend of oud lief?’ Hij schakelde en stuurde naar de uitgang.

‘Niet dat het jou iets aangaat, maar ja, Drew en ik hebben vorig jaar een relatie gehad.’ Nick staarde hem met vernauwde ogen aan terwijl een ondraaglijke stilte de lucht vulde. Shit, dit gesprek ging sneller bergafwaarts dan een lawine.

'Wat, Nick? Dacht je dat een nacht ons exclusief maakte? Het was avontuurtje. Niets meer. En het gaat niet meer gebeuren. Ik was geil en jouw kont was beschikbaar. Er waren genoeg jongens voor jou en genoeg sindsdien,’ Jake stikte bijna in de leugen. Er was niemand meer geweest sinds die nacht in het hotel, twee maanden geleden. Sindsdien had hij alle aanbiedingen die hij had, in of buiten de club, afgeslagen omdat geen van hen te vergelijken was met zijn jongen. Ja, hoewel hij dat niet wilde, dacht hij nog steeds aan Nick als de zijne.

‘Fuck you, Jake.’

'Nee, dank je. Dat hebben we al gedaan en het was niets bijzonders,’ God, wat was hij een eikel.

'Jij vuile...’ zijn kaak en vuisten balden zich en Nick draaide zijn hoofd naar het passagiersraam, ‘het zal wel.’

De rest van de rit verliep in ongemakkelijke stilte. Jake parkeerde de truck niet eens, zette de man af bij Trident, maakte een U-bocht en