Mastering Wisdom: Το μονοπάτι σας για μια ολοκληρωμένη ζωή

By I J Nayak

Ξεκινήστε το μεταμορφωτικό ταξίδι του "Mastering Wisdom" του I. J. Nayak, μια βαθιά εξερεύνηση της Advaita Vedanta, του Ζεν Βουδισμού και της σύγκλισης της αρχαίας σοφίας με τη σύγχρονη πνευματικότητα. Αυτό το βιβλίο είναι ο οδηγός σας για μια γεμάτη ζωή, αντλώντας έμ

• Language: Ελληνικά
• Publisher: I J Nayak
• Release date: Nov 16, 2023
• ISBN: 9798869002570

Book preview

Κατακτώντας τη Σοφία – Το μονοπάτι σας για μια Πληρωμένη Ζωή

Αυτό το κείμενο δημοσιεύθηκε αρχικά στην Ινδία το έτος 2023.

Οι τροποποιήσεις και η διάταξη αυτής της έκδοσης είναι πνευματικά δικαιώματα © 2023

από τον I J Nayak

Αυτή η δημοσίευση δεν έχει σχέση με τον αρχικό συγγραφέα ή την εταιρεία έκδοσης.

Κατακτώντας τη Σοφία

Το μονοπάτι σας για μια γεμάτη ζωή

I J Nayak

Ινδία

2023

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Κεφάλαιο 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η εποχή μας

Κεφάλαιο 2: ΛΕΞΕΙΣ: Η ποίηση των πλασμάτων

Κεφάλαιο 3: Η Χάρη του Σώματος

Κεφάλαιο 4: Μαθήματα αγάπης

Κεφάλαιο 5- Η Ιστορία και η Ανάπτυξη της ΠΙΣΤΗΣ

Κεφάλαιο 6 - Επαναλαμβάνοντας την ελπίδα

Κεφάλαιο 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η εποχή μας

Είμαι ακροατής για χάρη της ζωής. Αναζητώ σοφία και ομορφιά, καθώς και φωνές που δεν ουρλιάζουν για να τις ακούσω. Το βιβλίο αφηγείται ορισμένες πτυχές του τι

Έμαθα από αυτό που μετατράπηκε σε μια συζήτηση που εκτείνεται σε γενιές, χρόνο, πειθαρχεία και θρησκευτικά δόγματα.

Η περιπέτεια ξεκίνησε όταν ο αιώνας άλλαξε και μεγάλωσε και άλλαξε όπως έχει. Η εστίασή μου σε αυτές τις σελίδες είναι στις εγγενείς πτυχές της ζωής που με εξέπληξαν, διαλύοντας τις πεποιθήσεις μου. Προσπάθησα, στις παραγράφους που θα ακολουθήσουν, να δείξω πώς προέκυψαν οι ιδέες μου μέσω της συζήτησης, ένα πέρα δώθε ανάμεσα στο χαριτωμένο μυαλό και τη ζωή. Έχω συναντήσει τη διασύνδεση στα γραπτά μου ως μορφή χάρτη σοφίας σχετικά με τον μεταβαλλόμενο κόσμο μας. Είναι ένας οδικός χάρτης γραμμένος με λέξεις προς την τεράστια περιοχή στην οποία βρισκόμαστε όλοι μαζί. Είναι ένα σύνολο δεικτών που παίρνουν τις άκρες τόσο σοβαρά όσο το πολυσύχναστο κέντρο. Γιατί η αλλαγή ήταν πάντα στο περιθώριο της ιστορίας της ανθρωπότητας και λαμβάνει χώρα ακριβώς σήμερα. Οι αλλαγές στο σεισμικό περιβάλλον της καθημερινής ζωής, και συμβαίνουν στον κόσμο της γεωφυσικής επιστήμης, ξεκινούν από ρωγμές και χώρους.

Αυτός ο συναρπαστικός και εκθαμβωτικός αιώνας αποκαλύπτει θεμελιώδη ερωτήματα που ο εικοστός αιώνας νόμιζε ότι είχε αντιμετωπίσει. Οι ερωτήσεις που θέτουμε είναι βαθιές και πολιτισμικές ταυτόχρονα, καθορίζοντας τους ορισμούς της εποχής που ξεκινά η ζωή και της ώρας που αρχίζει.

Ο θάνατος συμβαίνει, για τη σημασία της οικογένειας και του γάμου καθώς και για την έννοια της ταυτότητας. της σχέσης μας με τη φύση. της σύνδεσής μας με την τεχνολογία καθώς και των συνδέσεών μας μέσω της τεχνολογίας. Το Διαδίκτυο στις πρώτες μέρες του έχει αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε να δημιουργούμε και να ηγούμαστε, καθώς και να είμαστε μέρος του. Μας φέρνει σε μια εποχή Μεταρρύθμισης, ωστόσο αυτή τη φορά, είναι όλοι οι θεσμοί μας ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών, πολιτικών οικονομικών, θρησκευτικών κ.λπ. Το πιο ενδιαφέρον και δύσκολο πράγμα αυτή τη στιγμή είναι ότι γνωρίζουμε ότι οι παλιές δομές δεν λειτουργούν. Δεν είμαστε ακόμη σε θέση να προσδιορίσουμε πώς θα είναι οι μελλοντικές φόρμες. Τα φτιάχνουμε χρησιμοποιώντας πραγματικό χρόνο. αναθεωρούμε ακόμη και την έννοια του χρόνου.

Η ανθρωπότητα άρχισε για πρώτη φορά να κοιτάζει το εσωτερικό της με μια σφαιρική άποψη σε αυτό που μερικές φορές αναφέρεται ως Αξονική εποχή, η οποία ήταν μερικούς αιώνες πριν το σήμα της μέσης χιλιετίας ήταν η Κοινή Εποχή. Σε τελείως διαχωρισμένους πολιτισμούς ενός εναλλακτικού κόσμου αλλαγής, ο Κομφούκιος γεννήθηκε στην Κίνα και ο Βούδας έψαχνε για φώτιση. Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης κοίταξαν την ψυχή και το μυαλό ενώ οι Εβραίοι προφήτες άρχισαν να γράφουν την ιδέα ενός λαού του Θεού που θα γεννηθεί. Η επιδίωξη της εσωτερικής ειρήνης ξεκίνησε στο πλαίσιο της συγκλονιστικής ιδέας ότι η ευημερία όσων ήταν εκτός φυλής και συγγενών - του ορφανού, του ξένου καθώς και των μειονεκτούντων - ήταν συνδεδεμένη με την ευημερία του ατόμου. Η ανθρωπότητα έχει δώσει φωνή σε ερωτήματα που έχουν διαμορφώσει τον κόσμο της θρησκείας και της φιλοσοφίας από τότε Τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος; Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή; Ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη σε έναν θάνατο; Τι μπορούμε να κάνουμε για να υπηρετήσουμε τους συνανθρώπους μας και τον κόσμο;

Τα ερωτήματα ξαναγεννιούνται και ξαναπλαισιώνονται στον καιρό της διαρκώς αυξανόμενης αλληλεξάρτησης με μακρινούς ξένους. Είναι θέμα του τι θα γίνει άνθρωπος να γίνει άρρηκτα συνδεδεμένο με το θέμα του πώς ορίζουμε τον εαυτό μας σε κάθε συνάνθρωπό μας. Έχουμε έναν πλούτο κατανόησης και σοφίας οργάνων που είναι τόσο φυσικά όσο και πνευματικά για να ανταποκριθούμε σε αυτήν την πρόκληση. Παρατηρούμε ότι η τεχνολογία μας γίνεται πιο προηγμένη και σκεφτόμαστε με δέος την ικανότητά τους να είναι συνειδητοί. Διαρκώς έχουμε τη δυνατότητα μέσα στο μυαλό μας να γίνουμε έξυπνοι. Η σοφία εμπλουτίζει τη νοημοσύνη μας, ενισχύει τη συνείδηση και επιταχύνει τη διαδικασία της ίδιας της εξέλιξης.

Οι πνευματικές και θρησκευτικές παραδόσεις έχουν φέρει σοφία στο πέρασμα του χρόνου, ακόμη και σε τεταμένα περιβάλλοντα, μπορεί να παραμορφωθούν σε παρωδίες. Όταν μιλάω για αυτά τα πράγματα, μιλάω για τα μέρη που δίνουν στην ανθρωπότητά μας μια μέγιστη προσοχή που δεν συγκρίνεται με άλλους κλάδους: την ικανότητά μας να αγαπιόμαστε και να νιώθουμε ευχαρίστηση, την ικανότητά μας να σαμποτάρουμε και να εξαπατούμε τους εχθρούς μας, το αμετάβλητο της αποτυχίας και την αποτυχία, την επιθυμία να υπηρετήσουν. Με προκαλεί δέος η βαθιά οξυδέρκεια σχετικά με την ελπίδα που γεννά η θρησκεία, η λατρεία της για την υποτιμημένη αξία της ομορφιάς και η σοβαρότητά της σχετικά με την παγκόσμια ανθρώπινη εμπειρία του μυστηρίου.

Η πνευματική ζωή μας είναι τα μέρη όπου αντιμετωπίζουμε το μυστήριο μας και των συνανθρώπων μας.

Πολεμήσαμε για να τελειώσει το μυστήριο από τη Δύση τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια, αλλά επιβεβαιώσαμε τις αιχμηρές άκρες της πραγματικότητας - λύσεις, ιδέες και σχέδια καθώς και τον φασισμό, τον κομμουνισμό και τον ιμπεριαλισμό του καπιταλισμού, που αλλάζουν μεταξύ των τριών. Στη ζοφερή και ξινή εποχή μας, επιστρέφουμε στην πραγματικότητα που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό ότι είναι η ανθρώπινη κατάσταση σε όλο της το χάος και το μεγαλείο της, είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο οι ελπίδες και οι φιλοδοξίες μας μπορούν να πραγματοποιηθούν ή να αποτύχουν. Η παλιά παροιμία «όποιος δεν ξέρει ιστορία είναι καταδικασμένος να την επαναλάβει» δεν είναι αρκετά μακριά. Ο κύκλος της ιστορίας επαναλαμβάνεται μέχρι να συνειδητοποιήσουμε πραγματικά και βαθιά τη δική μας ιστορία. Σήμερα, η χαοτική παγκόσμια οικονομία υποδηλώνει ότι παίζει ρόλο η ανθρώπινη παρέμβαση. Αυτό συμβαίνει και με τις κακοκαιρία. Η τρομοκρατία, ο μοναδικός «ισμός» που αριστερίστηκε στον μεταψυχρό πόλεμο κόσμο είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης απελπισίας παντού.

Είμαι πεπεισμένος για την ηθική εξίσωση που δημιούργησε ο Αϊνστάιν, η οποία είναι εξίσου ριζοσπαστική με τις μαθηματικές του εξισώσεις, αν και πολύ λιγότερο γνωστή. Ο Αϊνστάιν ξεκίνησε τη ζωή του με μια βαθιά πεποίθηση για το κοινωνικό όφελος της επιστήμης - μια συλλογική κοσμική προσπάθεια που θα πρέπει να υπερβαίνει τις φυλετικές συγκρούσεις και τις εθνικές γραμμές. Στη συνέχεια, είδε τη γερμανική επιστήμη να παραδίδεται στον φασισμό. Είδε φυσικούς και χημικούς μηχανικούς να δημιουργούν συσκευές με μαζική καταστροφή. Υποστήριξε ότι οι επιστήμονες στην εποχή του γινόταν μια κοφτερή λεπίδα που βρισκόταν στα χέρια ενός βρέφους τριών ετών. Άρχισε να αναγνωρίζει ανθρώπους όπως ο Γκάντι ή ο Μωυσής, ο Ιησούς και ο Βούδας και ο Άγιος. Φραγκίσκος της Ασίζης, ως «ιδιοφυΐες στην τέχνη της ζωής». Υποστήριξε ότι τα ταλέντα τους που ήταν αποτέλεσμα «πνευματικής ιδιοφυΐας» ήταν πιο σημαντικά για τη διασφάλιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ασφάλειας και ευτυχίας παρά η αντικειμενική γνώση.

Η δουλειά μου με έχει διδάξει ότι πνευματικές ιδιοφυΐες από την καθημερινή ζωή είναι παντού γύρω μας. Είναι στο περιθώριο και δεν έχουν δημοσιογράφο. Δεν βρίσκονται στο ραντάρ και είναι σπασμένα. Ο τρόπος που μιλάμε για την καθημερινότητά μας είναι όλο και πιο καταθλιπτικός. Στο επάγγελμά μου της δημοσιογραφίας, όπου προσπαθούμε να δημιουργήσουμε την πρώτη μας εκδοχή της ιστορίας, χρησιμοποιούμε τις πιο αναλυτικές μας ικανότητες για να διερευνήσουμε την ανεπάρκεια, τη διαφθορά, την καταστροφή και την αποτυχία. Στον τομέα της δημοσιογραφίας οι «ειδήσεις» ορίζονται ως τα πιο ασυνήθιστα γεγονότα της ημέρας, ωστόσο τις περισσότερες φορές ερμηνεύονται ως τα απίστευτα τρομερά πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο. Σε έναν κύκλο πληροφοριών 24 ώρες το 24ωρο, 7 ώρες το 24ωρο, είναι εύκολο να δεχθούμε τον καταιγισμό κακών πληροφοριών ως την κανονική πραγματικότητα του ποιοι έχουμε γίνει και τις προκλήσεις που παλεύουμε ως είδος.

Ωστόσο, ο κόσμος μας είναι γεμάτος ομορφιά, θάρρος και χάρη. Γνωρίζω ότι υπάρχει μια αυξανόμενη επιθυμία να συνεισφέρουμε, χρησιμοποιώντας κάθε εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας, στη μεταμόρφωση των ανθρώπινων όντων που μπορεί να επιφέρει κοινωνική αλλαγή. Η ψηφιακή εποχή, ενώ είναι μια εντελώς σύγχρονη Άγρια Δύση από πολλές απόψεις, αλλά σε θεμελιώδες επίπεδο είναι απλώς μια οθόνη πάνω στην οποία προβάλλουμε τις πολυτέλειες και τις δυνατότητες της ζωής με σάρκα και οστά. Η πνευματικότητα εξελίσσεται και οι πηγές διατροφής γίνονται ευρύτερα προσβάσιμες. Η επιστήμη είναι αποκαλυπτική γνώση για τον εγκέφαλο και το σώμα μας που είναι μια καθημερινή μορφή δύναμης που μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα σε αυτό που είμαστε και σε ποιους θέλουμε να γίνουμε, τόσο ως άτομα όσο και ως άνθρωποι. Μέσω των ιατρικών και κοινωνικών κλάδων αναπτύσσουμε μια εντελώς νέα κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης. ζωτικότητα και πληρότητα.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε μεταμορφωτικές, ανθεκτικές νέες πραγματικότητες με το να γίνουμε ανθεκτικοί, μεταμορφωμένοι άνθρωποι. Πρόκειται για τον εραστή και τον αγαπημένο και τον πολίτη και τον πολιτικό, τον κοινωνικό επιχειρηματία και τον άνθρωπο που έχει ανάγκη. Είμαι εγώ, και σημαίνει επίσης εσένα.

* * *

Το να είσαι παρών σημαίνει να ακούς Δεν είναι να είσαι ακίνητος. Αλληλεπιδρώ με άλλους που μοιράζονται τις εμπειρίες μου και όχι μόνο με τις απορίες μου. Έχω μάθει να είμαι ευγνώμων για το απρόβλεπτο του μονοπατιού που ακολούθησε η ζωή μου και την προοπτική που μου δόθηκε. Μου έδωσε μια βαθιά γνώση των περιθωριακών χώρων που είναι στην πραγματικότητα το θεμέλιο της κοινωνίας και μου έδωσε πρόσβαση σε τομείς που ασκούν εξουσία -- τις δυνατότητες των ιδεών και τη δύναμη της δράσης. Είχα κατανοήσει τα μακρά τόξα του παρελθόντος που αποτελούν πηγή έμπνευσης για αυτό που θεωρούμε ότι είναι οι κρίσεις που βιώνουμε σήμερα. Έχω μάθει από πού ήρθαμε και πώς φτάσαμε από εκεί που είμαστε.

Η γενέτειρά μου ήταν νωρίς αργά το βράδυ, όταν έφτασαν τα αποτελέσματα των εκλογών του 1960, που ήταν η χρονιά που ο John F. Kennedy εξελέγη πρόεδρος. Μεγάλωσα στο Shawnee της Οκλαχόμα, μια μικρή πόλη στη μέση μιας νεαρής πολιτείας που βρισκόταν ανάμεσα στην Αμερική και όπου οι άνθρωποι είχαν την τάση να ξεχνούν την ιστορία του παρελθόντος τους και να αφήνουν τις προγονικές τους μάστιγες στο παρελθόν. Ο παππούς και η γιαγιά μου από τη μητέρα μου οδήγησαν τα βαγόνια τους καλυμμένα στην παλιά Ινδική Επικράτεια για να δημιουργήσουν τη ζωή τους από το μηδέν στην άγρια σκόνη της Οκλαχόμα. Ο πατέρας μου υιοθετήθηκε από την οικογένεια που αναφέρθηκα ως παππούδες μου όταν ήμουν τριών ετών. Ήταν απλώς ένα λεπτό, εύθραυστο στρώμα για εκείνον και εμάς.

Μεγάλωσα με πολλή επιθυμία, αλλά δεν ήμουν σίγουρος για το τι ήταν και δεν είχα ιδέα για το σύμπαν έξω από την Οκλαχόμα ή το Τέξας. Η κύρια πηγή κοινωνικής αλληλεπίδρασης ήταν αυτή της εκκλησίας των Νοτίων Βαπτιστών, στην οποία ο παππούς μου ήταν πάστορας. Το μόνο βιβλίο που έπρεπε να μελετήσω ήταν η Βίβλος και γι' αυτό συχνά έβρισκα τον εαυτό μου αργά το βράδυ να παλεύω με τα τεράστια ερωτήματα που έθεσε καθώς και με αυτά που δεν φαινόταν να διευθετούνται. Μετά από αυτό, πέρασα όλη τη σεζόν του καλοκαιριού στο Λύκειο σε μια κατασκήνωση συζητήσεων στο Σικάγο και γνώρισα ανθρώπους που με βοήθησαν να καταλάβω τις δυνατότητες του κοσμικού. Ένας από αυτούς θα έκανε τα πάντα για να σπουδάσει στο Brown University, για το οποίο δεν είχα ακούσει ποτέ, γι' αυτό και μπόρεσα να κάνω αίτηση. Το να πάω στο Μπράουν για μένα ήταν παρόμοιο με το να πάω στον Άρη. Έφτασα και βρήκα έναν από τους γονείς μου, τον από καιρό νεκρό πρόεδρο να ζει στο δωμάτιο του κοιτώνα μου. Ο κόσμος των παράλληλων συμπάντων, άλλων πλανητών και τα είδη των ιστοριών που λάτρευα στην επιστημονική φαντασία, και που οι επιστήμονες θεωρούν τώρα σοβαρά - τόσα πολλά σχετικά με το άλμα από το Shawnee και το Providence μου φάνηκαν τέλεια.

Συναρπαστικά άλματα, όσο συναρπαστικά κι αν είναι, ως επί το πλείστον, σκληρά για τα πλάσματα. Ο πάτος ενός λάκκου που μπορώ τώρα να δω, καθώς η πρώτη φορά που βίωσα κατάθλιψη κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους στο πανεπιστήμιο, ένιωσα κατακλυσμένος από όλα τα βιβλία που δεν είχα διαβάσει ποτέ, τους προορισμούς που δεν είχα πάει ποτέ. Νόμιζα ότι δεν θα προλάβαινα ποτέ τους συμμαθητές μου σε αυτόν τον απομονωμένο κόσμο. Ωστόσο, αποφάσισα να ρίξω τον εαυτό μου στις δυνατότητες που ήταν τώρα προς την κατεύθυνση μου. Πήρα ένα μάθημα στα γερμανικά και ταξίδεψα πίσω στην Ευρώπη και μετά πήγα στον Άρη για δεύτερη φορά: μπόρεσα να περάσω τη διάρκεια ενός εξαμήνου συμμετέχοντας σε ένα εξωπραγματικό πρόγραμμα ανταλλαγής στο Rostock, την κομμουνιστική πόλη Rostock της Ανατολικής Γερμανίας που βρίσκεται στο Βαλτική θάλασσα.

Στο Ρόστοκ, με συνέλαβε -διανοητικά και συναισθηματικά- η διαίρεση της Γερμανίας ειδικότερα και του κόσμου γενικότερα σε κομμουνισμό και καπιταλισμό, γεωπολιτικό καλό και γεωπολιτικό κακό. Ενθουσιάστηκα από το μήνυμα από τα μέσα του 20ού αιώνα ότι η πολιτική σκηνή ήταν εκεί που βρίσκονταν όλα τα κρίσιμα ζητήματα και ότι υπήρχαν όλες οι νόμιμες λύσεις. Άφησα στην άκρη τις σκέψεις μου για τον Θεό και άρχισα να προστατεύω τον κόσμο με σεβασμό μέσω των μέσων ενημέρωσης και του πολιτικού συστήματος.

Μετά το κολέγιο, σπούδασα στην ήσυχη πρωτεύουσα της Δυτικής Γερμανίας, τη Βόννη, και αργότερα μετακόμισα σε ένα διχασμένο Βερολίνο ως κορυφαίος των New York Times. Δεν είχα εγγυημένο εισόδημα που να ήταν βιώσιμο ή κάποιου είδους byline. Αλλά ήταν μια πολυάσχολη περίοδος σε όλη την Κεντρική Ευρώπη και κατέγραφα ιστορίες μέσω τηλετύπου στην Ανατολική Γερμανία και μέσω της καινοτόμου νέας τεχνολογίας μόντεμ που ήρθε από τη Δύση. Μετά από 18 μήνες πήρα μια θέση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο ήταν ουσιαστικά ένας κυβερνητικός βραχίονας στη μεταπολεμική ρύθμιση των τεσσάρων εξουσιών που ίσχυε για το

Ο τοίχος γκρεμίστηκε. Ήμουν στην ανάπτυξη των σχέσεων σε όλο το Τείχος του Βερολίνου και μου ανατέθηκε να το διατηρήσω. Υπήρξε ένας πολλαπλασιασμός των ανθρώπινων δεσμών σε όλους εκείνους που παρέσυραν τα «εσωτερικά σύνορα» στη δεκαετία του ογδόντα, με τους περιβαλλοντολόγους να αφυπνίζονται στον απόηχο των ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων και του περιβάλλοντος που μοιράζονταν με την εκκλησία, την τέχνη και την πολιτική τους να συγκρούονται σε συναρπαστικά ανατρεπτικά τρόπους? νεαρά άτομα που ενηλικιώνονται ο κόσμος της κομμουνιστικής προπαγάνδας την ημέρα και η δυτική τηλεόραση τη νύχτα. είναι σχιζοφρενής, πολιτισμικά μπερδεμένος και ταραγμένος πέρα από την κατανόηση.

Είχα την τύχη να έχω συναρπαστικές δουλειές στη Δύση και τελικά έγινα επιτελάρχης του νεοδιορισθέντος Αμερικανού πρέσβη, ο οποίος ήταν ειδικός στα πυρηνικά όπλα. Η καριέρα που δημιουργούσα ήταν η ταυτότητά μου. Έμαθα πολλά στο Βερολίνο που μεταφράζεται στην εντελώς διαφορετική επαγγελματική πορεία στην οποία βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Δεν υπήρχαν συζητήσεις εκείνες τις μέρες σχετικά με τη θρησκεία, το πνεύμα ή οποιοδήποτε άλλο νόημα που δεν ήταν πολιτικό. Το γεωπολιτικό δράμα όμως στη στιγμή και σε εκείνο τον τόπο ήταν ένα υπαρξιακό ζήτημα. Ως παιδί με γοήτευε αυτή η ζέση. Η γερμανική ιστορία ήταν ένας λαβύρινθος στρωμάτων και τόσο έντονη για ανθρώπους όλων των ηλικιών, με ένα ισχυρό, ακλόνητο βάρος. Οι δαίμονές του ήταν παρόντες σε κάθε δωμάτιο, ταυτίζονταν και μάχονταν αδιάκοπα.

Αυτό που ήταν πιο συναρπαστικό για μένα στο συμπέρασμα από την πολιτική που κυριάρχησε στο Βερολίνο ήταν το τεράστιο κοινωνικό πείραμα στο οποίο είχε μετατραπεί. Η πόλη, που ήταν ένας λαός και μοιραζόταν τη γλώσσα, και η ιστορία και ο πολιτισμός χωρίστηκαν σε δύο εντελώς αντίθετες κοσμοθεωρίες και προοπτικές που είχαν ριζώσει σταθερά όταν ήρθα για πρώτη φορά στο Βερολίνο. Έμεινα δέος από τους ανθρώπους από κάθε πλευρά του Τείχους που διέσχιζε τη μέση και την ψυχή αυτής της πόλης. Ωστόσο, με τράβηξε μια απέλπιδα προσπάθεια να διατηρήσω τη λογική μου προς την Ανατολή και την Ανατολή όπου θα μπορούσα να κινδυνεύσω και η ζωή και το μυαλό μου ήταν πιο ζωτικά και ενεργητικά. Η συνειδητοποίηση κλόνισε την αντίληψή μου για την προσωπική μου εξέλιξη και εκπαίδευση και με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ήταν δυνατό να απολαύσω την ελευθερία και πολλά μέσα στη Δύση και να ζήσω μια μοναχική ζωή. Ήταν επίσης δυνατό για μένα να «δεν έχω τίποτα» στην Ανατολή και να οδηγήσω ένα περιβάλλον οικειότητας, ομορφιάς και αξιοπρέπειας.

Όταν το Τείχος άρχισε να ανοίγει στις 9 Νοεμβρίου 1989, τα είκοσι ένατα γενέθλιά μου - κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την πιθανότητα να πέσει ή να πέσει το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Περιορίζουμε την αφήγησή μας για αυτά τα περιστατικά στη σφαίρα των πυραύλων και της διπλωματίας και στο συναρπαστικό χάρισμα που ήταν ο Ρίγκαν και ο Γκορμπατσόφ. Ο καθένας έπαιξε σημαντικό ρόλο στο δράμα, σίγουρα, όπως και οι στρατηγοί και οι διπλωμάτες που ήταν γύρω τους. Ωστόσο, έφτασαν την κατάσταση μόνο σε ένα ορισμένο σημείο. Το Τείχος τελικά γκρεμίστηκε με έναν ψίθυρο, όχι με κρότο, και ο τρόμος εξαφανίστηκε αμέσως από ολόκληρη τη χώρα. Είχα περπατήσει ή περνούσα με το αυτοκίνητο μέσω του Checkpoint Charlie

πολλές φορές ενώ αναγνωρίζει τον παραλογισμό του ως πηγή αυθεντίας. Το βράδυ, το Τείχος γκρεμίστηκε, μετά την γκάφα του γραφειοκράτη κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου, ολόκληρη η πόλη πέρασε από το τείχος. Οι συνοριοφύλακες ενώθηκαν μαζί τους. Ήταν πραγματικά τόσο εύκολο. Υπάρχουν τομείς στη ζωή μας που δεν μπορούμε να σκεφτούμε ή ακόμα και να αντιμετωπίσουμε και να προσφέρουμε περισσότερες δυνατότητες αλλαγής από ό,τι θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.

Η εμπειρία μου στο Βερολίνο άρχισε να με οδηγεί στα είδη των ερωτήσεων που έχω θέσει από τότε. Πώς μιλάμε στα ακατέργαστα, ζωτικά ζωογόνα, σπαραχτικά μέρη μέσα μας, ώστε να μπορούμε να τα κατανοούμε καλύτερα συνειδητά, να ασκούμε τα μαθήματα που μας δίνουν και να χρησιμοποιούμε τη σοφία τους για την κοινή μας ζωή;

Ήταν η θεολογία που άρχισα να εξετάζω στα τριάντα μου και πρόσφερε μια ποικιλία θεολογικού λεξιλογίου και εργαλείων για να κάνω τα είδη των ερωτήσεων. Ενώ η δημόσια εμφάνιση της θεολογίας έχει συνδεθεί διαχρονικά με αφηρημένες έννοιες του Θεού και με μάχες για τον Θεό, είμαι ευγνώμων για την πλούσια παράδοσή της να παλεύει με τη συντριπτική περίπλοκη φύση των ανθρώπων, των πράξεών τους και του ανθρώπου. Έχει δώσει έμφαση στην ανάπτυξη γνωρισμάτων που θα μπορούσαν να ακούγονται ύποπτα και ευσεβή, αλλά και ιδεαλιστικά στον νεότερο εαυτό μου που ένιωθε δέος στη θεολογία: ολότητα που υπερβαίνει την πρόοδο. ελπίδα που ξεπερνά τον ρεαλισμό. αγάπη πέρα από τα όρια της realpolitik.

Στις σελίδες που ακολουθούν άνθρωποι και φωνές που μπορούν να δουν αυτή τη δυνατότητα στον τρέχοντα μετασχηματισμό που βιώνουμε αυτήν τη στιγμή. Υπάρχει ένας τόνος ποίησης σε αυτό το βιβλίο καθώς είναι όμορφο και ουσιαστικό, καθώς και λόγω βαθύτερων κινήτρων που θα εξερευνήσω. Υπάρχει και πολλή επιστήμη. Η συνομιλητική μου ζωή είναι γεμάτη με τη σοφία νευροεπιστημόνων και φυσικών βιολόγων και νευροεπιστημόνων που κάνουν ερωτήσεις και κάνουν ανακαλύψεις που ρίχνουν φως σε ζητήματα ηθικής που κάποτε επιφυλάσσονταν σε φιλοσόφους και θεολογία.

Το βασικό στήριγμα σε αυτές τις σελίδες είναι η γλώσσα που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την αρετή, έναν όρο παλιομοδίτικο, ίσως, αλλά έχω βρει ότι είναι μαγνήτης για νέους που αναγνωρίζουν αμέσως την ανάγκη συγκεκριμένων πειθαρχιών που μετατρέπουν την επιθυμία σε πράξεις. Οι θρησκευτικές μας παραδόσεις έχουν ενσωματώσει αρετές ανά τους αιώνες. Δεν είναι έργο αγίων ή ηρώων, αλλά όργανα για να ζήσετε τη ζωή ενός επαγγελματία. Είναι ένα κομμάτι σοφίας για την ανθρώπινη συμπεριφορά που μελετά η νευροεπιστήμη με νέες εικόνες και λέξεις που μπορούμε να εξασκήσουμε. Αυτό που κάνουμε και μαθαίνουμε, το μεταμορφώνουμε. Αυτό που συμβαίνει με το να παίζουμε στο πιάνο ή να κλωτσάμε ένα ποδόσφαιρο ισχύει για την ικανότητά μας να εξερευνούμε τον κόσμο με τρόπο καταστροφικό και ανόητο ή χαριτωμένα και γενναιόδωρα. Μπόρεσα να δω θετικές ιδιότητες και

τελετουργίες ως πνευματικές τεχνικές που μας βοηθούν να είμαστε ο καλύτερος μας σε αίμα και σάρκα στο χώρο και στο χρόνο.

Υπάρχουν ορισμένες αρετές που ξεπηδούν αμέσως στο μυαλό και θα μπορούσαν να είναι το αποτέλεσμα μιας μόνο μέρας ή για μια ζωή - η αγάπη συγχώρεση, η συμπόνια. Είναι οι λεπτές αλλαγές σκέψης και συμπεριφοράς που το επιτρέπουν αφήνοντας τις πρώτες ύλες που αποτελούν τη ζωή μας.

Έχω δομήσει τις σκέψεις μου σε πέντε κατηγορίες βασικών στοιχείων, τις θεμελιώδεις πτυχές της καθημερινής ζωής που έχω φτάσει να πιστεύω ότι αποτελούν τη βάση για τη σοφία. Η κατανόησή μου και η εμπειρία μου για αυτά τα θέματα έχουν αλλάξει εντελώς.

Το πρώτο είναι οι λέξεις. Έχουμε χάσει την πίστη μας στην αλήθεια των γεγονότων για να μας παράσχουμε την πλήρη ιστορία ή ακόμα και να αποκαλύψουμε στους αναγνώστες μας όλη την αλήθεια του εαυτού μας και του κόσμου. Συχνά είμαστε περιθωριοποιημένοι και έκπληκτοι από αυτό που θεωρείται λόγος στην καθημερινή μας ζωή. Οι λέξεις που θεωρούμε αρετή σαμποτάρονται επίσης μέσω υπερβολικής χρήσης και κλισέ. Ερευνώ τη σημασία του πραγματικού κόσμου που βρίσκεται στις «λέξεις που λαμπυρίζουν», στα λόγια της ποίησης της συγγραφέα Ελίζαμπεθ Αλεξάντερ. Είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατό να εκφράσουμε τις βαθύτερες πεποιθήσεις και τα πάθη μας με τρόπο που διευρύνει τη φαντασία αντί να τα κλείνει. Μοιράζομαι τις εμπειρίες μου σχετικά με τη σημασία της υποβολής περισσότερων ερωτήσεων. Ο σημερινός κόσμος χρειάζεται την πιο ζωντανή, μεταμορφωτική γλώσσα που θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε εσείς και εγώ. Μπορούμε να αρχίσουμε αμέσως να κάνουμε τις συζητήσεις που θα θέλαμε να ακούσουμε και να αφηγούμαστε την ιστορία της εποχής μας με έναν νέο τρόπο.

Το τρίτο αναφέρεται στο φυσικό. Το σώμα είναι το μέρος όπου υπάρχει ή πεθαίνει κάθε αρετή, ωστόσο, αυτό έχει διαφορετική σημασία στη ζωή μου από ότι για τον κόσμο της θρησκείας στα νιάτα μου. Η πιο πρόσφατη έρευνα στην επιστήμη αποκαλύπτει μια εικόνα για θεραπεία και αναγέννηση που είναι εφικτή όπως πριν. Τα φυσικά μας σώματα καθώς μαθαίνουμε είναι περισσότερα από απλά φυσικά. Μεταφέρουν πόνο και χαρά και αναμνήσεις, καθώς και την ικανότητά μας να ανοίγουμε και να κλείνουμε τον κόσμο και ο ένας τον άλλον. Υπάρχουν βαθιές σχέσεις μεταξύ ομορφιάς, χαράς και σοφίας. Και αυτά τα μαθαίνουμε ξανά με πρακτικό τρόπο, ξεκινώντας από τις διατροφικές επιλογές. Έχω καταλήξει να πιστεύω ότι η ικανότητά μας να φτάνουμε πέρα από τον εαυτό μας - βιώνοντας το μυστήριο ή το να είμαστε παρόντες στους άλλους - εξαρτάται από το πόσο πλήρως έχουμε φυτευτεί στο σώμα μας σε όλα τα ελαττώματα και τη χάρη τους.

Το τρίτο είναι η αγάπη. Είναι ο μόνος στόχος που είναι αρκετά μεγάλος για να χειριστεί την απεραντοσύνη της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης και των προκλήσεων στον 21ο αιώνα. Το Love είναι μια διαφορετική λέξη που έχει καταστραφεί λίγο (ή περισσότερο). Συχνά ξεχνάμε ότι είναι εκεί.

Αναφερόμαστε σε αυτό ως κάτι στο οποίο μπορούμε να είμαστε μέρος και από αυτό. Ως λίγη σοφία για την ανθρώπινη κατάσταση και το τι είμαστε ικανοί, είναι μια ιδιότητα και μια μέθοδος ζωής που μόλις έχουμε αρχίσει να ανακαλύπτουμε. Οι άνθρωποι που έχουν μετατοπίσει τον κόσμο γύρω από τον άξονά του κατά τη διάρκεια της ιστορίας προέτρεψαν την ανθρωπότητα να αγκαλιάσει την αγάπη. Πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρόκληση πιο ένθερμα στη ζωή μας και να μάθουμε τι σημαίνει να αγαπάμε ένα πρακτικό, δημιουργικό και να αντέχουμε ως κοινωνικό όφελος, όχι μόνο ως ιδιωτικό όφελος. Δεν είναι πλέον μόνο η πολιτική, όπως λέει η παροιμία, αλλά σχεδόν όλα έχουν μια αστική αξία. Ακούω τον όρο αγάπη να αναφέρεται ως ανάγκη για την κοινή μας ζωή όπου κι αν πάω. Μοιράζομαι αυτά που ακούω για το πώς θα μπορούσε να είναι η αγάπη όταν παλεύουμε με ζητήματα φυλής και οικονομικής ευημερίας. Η αυξανόμενη κατανόησή μας για τον εγκέφαλο είναι επίσης μέρος αυτής της ιστορίας. Ένας φανταστικός νέος φίλος στην απομάκρυνση από το φόβο και τη φροντίδα και στην κατανόηση της εγγενούς ανήκησής μας ο ένας στον άλλο.

Το τέταρτο στοιχείο είναι η πίστη. Η ζωή μου ξεκίνησε σε συζήτηση με το θέμα της πίστης. Οι ερωτήσεις μου έχουν εξελιχθεί καθώς η πίστη μου άλλαξε στις αρχές του 21ου αιώνα. Η σοφία του πνευματικού παρελθόντος είναι τώρα διαθέσιμη σε εμάς όπως ποτέ άλλοτε και τώρα μπορούμε να επιλέξουμε να σχεδιάσουμε τη δική μας προσωπική πνευματική ζωή. Αυτό, κατά κάποιο τρόπο, οδηγεί σε μια εκ νέου ανακάλυψη των βαθύτερων πτυχών της παράδοσης προς το συμφέρον ολόκληρου του πλανήτη. Οι σκέψεις και οι ανησυχίες μου εμπλουτίζονται από συνομιλίες με φυσικούς καθώς και από την εμφάνιση των αλλόθρησκων. Η παράδοξη φύση των συνδέσεων που με ενδιαφέρουν είναι το πώς η τεχνολογία μας ανοίγει μια συνειδητοποίηση ότι ο κυριολεκτικός κόσμος δεν είναι το μόνο που υπάρχει, και ότι το πλούσιο λεξιλόγιο οι μαθηματικοί και οι επιστήμονες διαθέτουν ομορφιά και μυστήριο. Πιστεύω ότι η εμπειρία του μυστηρίου είναι μια φυσιολογική ανθρώπινη εμπειρία που περιλαμβάνει τη γέννηση και τη βίωση της αγάπης και του θανάτου. Η αυξημένη επίγνωση της γλώσσας του μυστηρίου και η εγγενής αρετή της υποβολής