Wojna w Wietnamie: Niepowodzenie powstrzymywania w Azji Południowo-Wschodniej

By Mylène Théliol

Wojna wietnamska trwała 20 lat, od 1955 do 1975 roku i miała śmiertelne konsekwencje zarówno dla walczących żołnierzy, jak i wietnamskich cywilów. Po podziale Indochin Francuskich na mocy porozumień genewskich w 1954 r. doszło do eskalacji napięć między dwiema ideologicznie przeciwstawnymi połówkami kraju, co doprowadziło do długiego konfliktu między wspieranym przez USA Wietnamem Południowym z jednej strony a komunistycznym Wietnamem Północnym i Vietcongiem z drugiej. W ciągu zaledwie 50 minut dowiesz się o walce partyzanckiej, która była kluczem do sukcesu Viet Congu, o polityce powstrzymywania, która stanowiła podstawę interwencji USA i o ogromnym żniwie, jakie konflikt zebrał wśród jego uczestników. Ta prosta i pouczająca książka zawiera dokładne omówienie kluczowych momentów przedłużającej się wojny, w tym decyzji USA o interwencji dzięki rezolucji w Zatoce Tonkińskiej, ofensywy Tet z 1968 roku i paryskich porozumień pokojowych. Zawiera także pełną biografię kluczowych postaci konfliktu, w tym Ho Chi Minha i prezydenta USA Lyndona B. Johnsona, cenne wprowadzenie do kontekstu społecznego i politycznego oraz ocenę skutków wojny, dając ci wszystkie niezbędne informacje o tej wyniszczającej walce.

• Language: Język polski
• Publisher: 50Minutes.com (PL)
• Release date: Mar 30, 2023
• ISBN: 9782808663625

Book preview

KONTEKST POLITYCZNY I SPOŁECZNY

FRANCUSKA KOLONIZACJA W INDOCHINACH

Wietnam stanowił kolonię francuską od 1883 do 1954 roku. Podzielony na trzy odrębne państwa, Tonkin, Cochinchina i Annam, został włączony od 1887 roku do Unii Indochińskiej, w skład której wchodziły również Laos i Kambodża. Kolonizacja francuska zarządzała krajem w sposób częściowy. Wietnam zwiększał plantacje rolne herbaty, kawy, ryżu, pieprzu i kauczuku oraz eksploatował rudy węgla, cynku i cyny na rzecz metropolii. Rdzenni mieszkańcy nie posiadali takich samych praw jak mniejszościowa ludność europejska przebywająca w kraju. Choć nie istniał ani kodeks tubylczy, ani kompletny system akulturacji, jak w koloniach afrykańskich, ludność Wietnamu tworzyła złożony proletariat, który wykonywał pracę na polach ryżowych, w fabrykach czy kopalniach.

oeil WIEDZIAŁEŚ O TYM?

Indigénat to ustawodawstwo regulowane przez kodeks i wprowadzone w koloniach francuskich od 1887 roku. Dzieli ludność na dwie kategorie: obywateli francuskich z Francji metropolitalnej i poddanych obywatelom francuskim (Afrykanie, Algierczycy, Madagaskarczycy, Indianie Zachodni itd.) Ci ostatni zostali pozbawieni większości swobód obywatelskich i praw politycznych. W sensie cywilnym zachowywali oni jedynie swój status osobisty oparty na religii lub zwyczaju. Code de l'indigénat poddawał robotników kolonizowanych i imigrantów przymusowi pracy, rekwizycjom, podatkom kapitacyjnym od rezerwatów i szeregowi innych środków mających na celu dyskryminację.

Koncepcja akulturacji w koloniach opierała się na systemie asymilacji lub asocjacji: tubylcy są zobowiązani do nauki kultury osadników poprzez szkoły świeckie i religijne. Tradycje są oczerniane na rzecz zachodnich obyczajów. Zwyczajowe sposoby myślenia i życia zostały zdewaluowane przez administrację kolonialną, która narzuciła system i sposób życia wzorowany na modelu