Proces norymberski: Śledztwo w sprawie zbrodni przeciwko ludzkości

By Quentin Convard

Procesy norymberskie były pierwszym międzynarodowym trybunałem wojskowym w historii i miały na celu pociągnięcie do odpowiedzialności za zbrodnie kluczowych postaci III Rzeszy. Sądzili 24 przywódców nazistowskich, w tym Hermana Göringa, oraz osiem różnych organizacji pod zarzutem spisku, zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko pokojowi i zbrodni przeciwko ludzkości. W ciągu zaledwie 50 minut odkryjesz, jak te procesy wpłynęły na międzynarodowy wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych i zrozumiesz ich głęboki wpływ na historię prawa. Ta prosta i pouczająca książka zawiera dokładne omówienie kluczowych momentów tych pełnych napięcia procesów, w tym dowodów dotyczących zbrodni katyńskiej, otwarcia procesów i losów ich uczestników. Zawiera również pełną biografię sędziów, cenne wprowadzenie do kontekstu procesów i ocenę ich wpływu na przyszłość prawa międzynarodowego, dając Ci wszystkie niezbędne informacje o tym kluczowym epizodzie w następstwie II wojny światowej.

• Language: Język polski
• Publisher: 50Minutes.com (PL)
• Release date: Mar 30, 2023
• ISBN: 9782808663663

Book preview

KONTEKST

JAK OSZACOWAĆ WOJNĘ?

Od drugiej połowy XIX WIEKUe broń stawała się coraz bardziej wyrafinowana, a armia zawodowa stopniowo współistniała z armią poborową, przez co coraz trudniej było odróżnić walczących od cywilów. W celu lepszego uregulowania wojny i ograniczenia nadużyć, prawo międzynarodowe próbowało ustanowić regulacje prawne poprzez traktaty, które dziurawiły historię karną tego okresu. Częścią tych starań była Deklaracja Paryska z 1856 roku, regulująca prawo bojowe i morskie, oraz Konwencja Genewska z 1864 roku, której celem było poprawienie losu rannych na polu walki. Oprócz nich istniały dwa fundamentalne teksty: konwencje haskie z 1899 i 1907 roku, które określały prawa i zwyczaje wojenne na lądzie, kładąc jednocześnie nacisk na rozbrojenie i zapobieganie konfliktom.

Jednak I wojna światowa (1914-1948) i użycie gazu duszącego, deportacje ludności cywilnej oraz wojna podwodna zburzyły wszystkie wcześniejsze traktaty. Mimo że pod koniec konfliktu nie wszczęto postępowania sądowego, pojawiła się refleksja mająca na celu określenie odpowiedzialności poszczególnych narodów. Traktat wersalski z 1919 roku wskazał palcem na Wilhelma II (króla Prus i cesarza Niemiec, 1859-1941), którego uznano za odpowiedzialnego za wybuch działań wojennych po naruszeniu neutralności Belgii i Luksemburga. Premier Wielkiej Brytanii, David Lloyd George (1863-1945), posunął się nawet do wezwania do powieszenia niemieckiego suwerena. Wystąpiono do Holandii z wnioskiem o ekstradycję, aby wydać cesarza celem osądzenia go. Ponadto artykuł traktatu wersalskiego zobowiązuje rząd niemiecki do wydania mocarstwom alianckim osób oskarżonych o złamanie zasad wojennych. Holandia jednak nie wyraziła na to zgody i żądanie traktatu wersalskiego nie mogło zostać spełnione. Do sądzenia zbrodniarzy wojennych upoważniony był jednak Trybunał Rzeszy, najwyższy organ prawny w Cesarstwie Niemieckim. Następnie rozpoczęły się procesy lipskie, które odbyły się w latach 1921-1922. Z 16 postępowań tylko jedno zakończyło się wyrokiem skazującym, był to porucznik Ludwig Dithmar, odpowiedzialny za storpedowanie angielskiego statku szpitalnego, w wyniku czego został skazany na cztery lata więzienia. Jednak w obliczu okrucieństw popełnionych podczas konfliktu, wyroki te zostały odebrane przez narody alianckie jako jedna wielka kpina.

POTĘPIENIE ZBRODNI II