Η Επιστροφή της Κρις Κρινγκλ

By Caroline Mickelson

Μετά από χρόνια απουσίας από το Βόρειο Πόλο, η Κρις Κρινγκλ δέχεται με χαρά την προσφορά του θείου της Άγιου Βασίλη να επιστρέψει στο Χριστουγεννιάτικο Κέντρο ως επικεφαλής σεφ. Μαζί με την κορούλα της, η Κρις επιστρέφει στο σπίτι με δύο στόχους στο μυαλό της. Στόχος νούμερο ένα, να μεταφέρει την αγάπη της για την υγιεινή διατροφή στην υπηρεσία εστίασης του Βόρειου Πόλου. Στόχος νούμερο δύο, να ξεχάσει τον Κάιλ Μάστερσον, τον άντρα που της ράγισε την καρδιά. Αλλά όταν ο Άγιος Βασίλης προσλαμβάνει τον Κάιλ ως νέο βοηθό σεφ για την περίοδο των γιορτών, η Κρις συνειδητοποιεί ξαφνικά ότι η αντικατάσταση των αγαπημένων μπισκότων ζάχαρης των ξωτικών με καρότα θα είναι πανεύκολη υπόθεση σε σύγκριση με το να δουλεύει δίπλα στον πρώην αρραβωνιαστικό της.

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Bon Accord Press
• Release date: May 7, 2022
• ISBN: 9798201104313

Book preview

Κεφάλαιο Πρώτο

Και αν στον Άγιο Βασίλη δεν αρέσουν οι σαλάτες, μαμά;

Η Κρις Κρινγκλ έριξε μια ματιά στον πλαϊνό καθρέφτη. Το φεγγαρόφωτο ήταν αρκετό για να μπορέσει να δει ότι η εξάχρονη κόρη της, η Νοέλ, ήταν ξύπνια. Ακόμα. Φυσικά και του αρέσει η σαλάτα, γλυκιά μου. Γιατί όχι;

Όλοι γνωρίζουν ότι στον Άγιο Βασίλη αρέσουν τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα. Έχεις ακούσει ποτέ κάποιον να του αφήνει ένα ποτήρι γάλα και μια παγωμένη σαλάτα του Καίσαρα την παραμονή των Χριστουγέννων; Δε νομίζω.

Η Κρις χαμογέλασε. Μάλλον θα πρέπει να τον ρωτήσουμε όταν τον δούμε.

Εντάξει, αλλά ακόμα και αν προτιμάει τα μπισκότα θα φτιάξεις λαζάνια για χορτοφάγους το πρώτο βράδυ που θα μαγειρέψεις, έτσι δεν είναι;

Φυσικά και θα φτιάξω. Η  Κρις έπιασε το διακόπτη  του καλοριφέρ και το ανέβασε στο τέρμα. Έχουμε ακόμα μερικές ώρες μέχρι να φτάσουμε εκεί, οπότε γιατί δεν κοιμάσαι;

Η Νοέλ κούνησε το κεφάλι της με έμφαση. Δεν είμαι κουρασμένη. Εξάλλου, φοβάμαι ότι αν αποκοιμηθώ θα ξυπνήσω και θα μου πεις ότι όλα αυτά ήταν όνειρο.

Δεν είναι όνειρο, μωρό μου. Μετακομίζουμε στον Βόρειο Πόλο. Αυτό ήταν κάτι που η Κρις δεν πίστευε ότι θα έλεγε ή ότι θα έπρεπε να κάνει ποτέ, αλλά η πραγματικότητα της είχε ρίξει αρκετά σκληρά χτυπήματα, και το να γυρίσει πίσω στο σπίτι της ξαφνικά δεν της φαινόταν και τόσο κακή ιδέα. Πήγαινε για ύπνο. Σου υπόσχομαι ότι θα σε ξυπνήσω όταν φτάσουμε εκεί.

Θα μας στείλει έλκηθρο ο Άγιος Βασίλης;

Η Κρις κούνησε το κεφάλι της και ένα ειρωνικό χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη της. Έλειπε πολύ καιρό, αλλά κάποια πράγματα δεν τα είχε ξεχάσει. Δεν νομίζω, Νοέλ. Ο Άγιος Βασίλης δεν θέλει να πετάνε οι τάρανδοι τόσο κοντά στα Χριστούγεννα. Πάντα λέει ότι πρέπει να φυλάξουν τις δυνάμεις τους για την παραμονή των Χριστουγέννων. Ξέρει όμως ότι θα έρθουμε και υποσχέθηκε να στείλει κάποιον να μας πάρει.

Η κόρη της χασμουρήθηκε και ακούμπησε το κεφάλι της στο κάθισμα. Υπάρχει κανείς στην ηλικία μου για να παίξω μαζί του;

Αστειεύεσαι; Υπάρχουν εκατοντάδες ξωτικά που όλα θα θέλουν να γίνουν οι νέοι καλύτεροι φίλοι σου.

Η Νοέλ χαχάνισε.

Η ξαδέλφη μου η Κάρολ έχει δύο παιδιά, συνέχισε η Κρις. Η Χίλαρι είναι περίπου στην ηλικία σου και ο Πάτρικ είναι λίγο μικρότερος. Και θυμάσαι που σου είπα ότι ο ξάδερφός μου ο Νικ και η γυναίκα του η Χόλι μόλις απέκτησαν ένα αγοράκι;

Δεν θα είμαστε πια μόνοι, μαμά.

Ήταν περισσότερο δήλωση παρά ερώτηση, και διέλυσε την καρδιά της Κρις. Έχεις δίκιο. Δεν θα είμαστε. Τώρα κλείσε τα μάτια σου και μέτρα μέχρι το εκατό, εντάξει μωρό μου;

Η Νοέλ χασμουρήθηκε. Είναι δύσκολο να πιστέψω ότι θα ζήσουμε πραγματικά στο Βόρειο Πόλο. Τα βλέφαρά της έκλεισαν.

Η Κρις αναστέναξε. Ήταν δύσκολο να το πιστέψει. Αλλά, αφού εξέταζε τις επιλογές της δώδεκα φορές την ημέρα επί μήνες, επέστρεφε πάντα στο αναπόφευκτο γεγονός ότι το καλύτερο μέρος που θα μπορούσε να μεγαλώσει τη Νοέλ ήταν ο Βόρειος Πόλος. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να μετακομίσει στο σπίτι της.

Η Νοέλ θα ήταν ευτυχισμένη, είπε στον εαυτό της. Και πιο υγιής, που ήταν άλλο ένα τεράστιο πλεονέκτημα της μετακόμισης στο Βόρειο Πόλο. Ή τουλάχιστον έτσι ήλπιζε. Η κόρη της είχε ταλαιπωρηθεί από επίμονες τροφικές αλλεργίες από τη στιγμή που την έδωσαν στην Κρις. Η Κρις ήταν η πρώτη, και μοναδική, ανάδοχη οικογένεια της Νοέλ. Η αναδοχή, όχι η υιοθεσία, ήταν το σχέδιό της, αλλά από τη στιγμή που κράτησε για πρώτη φορά στην αγκαλιά της τη δίχρονη Νοέλ, η Κρις ήξερε ότι ήθελε να υιοθετήσει το κορίτσι. Ήταν μακράν η καλύτερη απόφαση που είχε πάρει ποτέ.

Κοίταξε πίσω πάνω από τον ώμο της. Τα βλέφαρα της κόρης της βάραιναν.

Η Κρις είχε πολλές ευτυχισμένες αναμνήσεις μεγαλώνοντας στο Χριστουγεννιάτικο Κέντρο. Δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο θείο και θεία από τον Άγιο Βασίλη και την κυρία Κλάους. Την αγαπούσαν όσο και τα δικά τους δύο παιδιά. Αλλά είχαν καταλάβει όταν έγινε δεκαοκτώ ετών ότι ήθελε να πάει κάτω για να βρει τη δική της ζωή. Ευτυχώς, έδειξαν να καταλαβαίνουν το ίδιο, όταν τους έγραψε τον περασμένο μήνα για να ρωτήσει αν μπορούσε να επιστρέψει με τη Νοέλ. Σπίτι. Πίσω στο σπίτι. Ακόμα ένιωθε περίεργα όταν το έλεγε.

Ένας καταιγισμός από νιφάδες στροβιλίστηκαν γύρω από το αυτοκίνητο. Ήταν σαν να οδηγούσες μέσα σε μια κουνημένη χιονόμπαλα. Ο ήχος της ομαλής αναπνοής της Νοέλ στο πίσω κάθισμα σήμαινε ότι η κόρη της κοιμόταν βαθιά. Επιτέλους. Η Κρις έπιασε τον χάρτη που βρισκόταν στο διπλανό κάθισμα. Είχε εγκαταλείψει τη χρήση του GPS του ενοικιαζόμενου αυτοκινήτου πριν από εκατό και πλέον χιλιόμετρα. Η συνεχής επανάληψη των τρομερών προειδοποιήσεων της αυτόματης γυναικείας φωνής πως οδηγούσε πολύ βόρεια είχε αρχίσει να της σπάει τα νεύρα.

Κοίταξε προσεκτικά τον χάρτη. Ίσως πενήντα μίλια βρίσκονταν ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον της. Ή μήπως ήταν το μέλλον και το παρελθόν της; Η Κρις αναστέναξε. Είχε κλείσει τον κύκλο της μέσα σε οκτώ χρόνια. Άπλωσε το χέρι της και άνοιξε το ραδιόφωνο. Όπως ακριβώς το περίμενε, το μόνο που μπορούσε να βρει τόσο βόρεια, ήταν ένας μόνο σταθμός που έπαιζε χριστουγεννιάτικη μουσική. Το άφησε ανοιχτό, έστω για να κάνει ένα διάλειμμα από τον ήχο της εσωτερικής της φωνής που αμφισβητούσε την απόφασή της να μετακομίσει στο σπίτι.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια δεν είχε επιστρέψει ούτε μία φορά στο Βόρειο Πόλο. Ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι είχαν αλλάξει πολλά. Είχαν άραγε βελτιωθεί καθόλου τα μενού εκεί; Η Κρις αμφέβαλλε. Το Χριστουγεννιάτικο Κέντρο ήταν ένα μέρος βαθιά ριζωμένο στην παράδοση. Παράδοση και υδατάνθρακες. Αλλά όλα αυτά επρόκειτο να αλλάξουν. Ο Αϊ-Βασίλης και η κυρία Κλάους θα έκαναν μια γαστρονομική επανάσταση. Το τηγανητό κοτόπουλο και τα ζυμαρικά θα έφευγαν, για να δώσουν στη θέση τους στις σαλάτες ρόκας με κουκουνάρι και κατσικίσιο τυρί. Οι καρδιές αγκινάρας σοταρισμένες σε ελαιόλαδο θα μπορούσαν εύκολα να αντικαταστήσουν τις τηγανητές πατάτες. Οι δυνατότητες ήταν ατελείωτες.

Το πρώτο πράγμα που θα έκανε, αποφάσισε η Κρις, ήταν να πετάξει τη φριτέζα.