Trein Wrak

By Blair London

Een ernstige misdaad waarmee de Amerikaanse samenleving wordt geconfronteerd, is nu een misdaad / thriller. Het combineren van twee treinongevallen, met een motief voor de oorzaak van de tweede crash, begint het verhaal met een treinongeval in 2011, nabij Reno, waarbij een semi-crashte in een treinwagon op de West-gebonden Californië Zephyr Amtrak passagierstrein.

Ben, een ingenieur, zat in Our Bar toen hij het gruwelijke nieuws hoorde van het treinongeluk. Hij rent de bar uit, met zijn beste vriend Mark achter hem aan en ontdekt dat zijn vriendin, Christy, permanent verblind is door de explosie van de crash. Hij belooft voor haar te zorgen, maar Christy wil dat niet, gaat in een depressie en neemt uiteindelijk haar leven. Eerder diezelfde dag ontdekte Ben een nieuwe operatie om het gezichtsvermogen te herstellen. Hij snelt naar huis om het aan Christy te vertellen, alleen om haar dood te vinden door een overdosis slaappillen. Ben raakt geobsedeerd door zijn liefde voor treinen, gebruikt een andere ingenieur voor haar kennis van de innerlijke werking van hen, en orkestreert vervolgens een ander treinongeluk, waarbij hij alles behalve zichzelf voor zijn rekening neemt. Temidden van het onderzoek begint een rechercheur de schokkende waarheid te beseffen dat zijn beste vriend Ben inderdaad de dader is en eindigt hij aan de hendel wanneer Ben geëlektrocuteerd wordt.

• Language: Nederlands
• Publisher: Reality Today Forum
• Release date: Dec 5, 2019
• ISBN: 9781071517079

Book preview

Trein wrak

Wraak van de Ingenieur

door Blair Londen

Reality Vandaag Forum

[e-mail]

Copyright: © 2019 door de realiteit van vandaag Forum. Alle rechten voorbehouden

Niets uit dit document mag worden gereproduceerd of in enige vorm of op enige wijze, elektronisch, mechanisch, fotokopie, opname of anderszins, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

Inhoudsopgave

Proloog

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 2

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 4

hoofdstuk 5

Hoofdstuk 6

hoofdstuk 7

hoofdstuk 8

hoofdstuk 9

hoofdstuk 10

hoofdstuk 11

hoofdstuk 12

hoofdstuk 13

hoofdstuk 14

Epiloog

Over de auteur

Blair Londen is een Minnesota-based auteur. Ze krijgt haar schokkende ideeën uit de zeer levendige dromen heeft ze samen met nieuwsberichten, mensen die ze kent, en een aantal persoonlijke ervaring. Blair schrijft over trein crashes, oorlogsdierenartsen met PTSS, sociale media, pesten, seriemoordenaars, kinderhandel, sekshandel, luchthaven stalkers, pedofielen, psychopaten, krakers, en illegale immigratie; alle hedendaagse criminaliteit. Blair waarschuwt dat u kan worden geschokt door wat je leest.

Blair heeft enkele beroemdheid aantekeningen op haar schrijven, met inbegrip van had: Matthew McConaughey, Taylor Swift, Megyn Kelly, John Walsh, Kirk Cameron en Meryl Streep.You verbinding kan maken met Blair op Facebook:https://www.facebook.com/blair.london.35 en op Twitter via: https://twitter.com/TheBlairLondon

Proloog

Door het raam, de wazige naderende cijfer gewist in een die onmiddellijk nam Ben Black's adem. Hij wilde niet per se beschouwen zichzelf als een romantische, maar de visie maakte hem plotseling geloven dat er was zoiets als liefde op het eerste gezicht. Hij staarde, het zien van het beeld van een mooie jonge vrouw, misschien net iets jonger dan hijzelf. Ze had een lichaam voor, de huid als gesmolten honing en donker krullend haar dat luxueus over haar schouders tuimelde om te sterven. Een lucht van vertrouwen om haar heen als ze liep, net als de wereld zelf was tot haar beschikking. Ben had nog nooit zoiets haar gezien. Grondig aan de grond genageld, vanaf dat moment, Ben wist deze vrouw had de macht om de loop van zijn leven voorgoed veranderen.

Breaking News: Train Crash Kills 6 Personen

24 juni 2011

Dwayne Benson

Van Reno, Nevada. Dit enkel binnen. Een semi rijden op een landelijke stretch van de Amerikaanse Route 95 in de buurt van Reno en Sparks, is neergestort in een van de trein auto's op de westwaartse California Zephyr Amtrak passagierstrein. Details over hoe de crash kwam te zijn onbekend zijn op dit moment.

We zijn op dit moment onderzoek naar de zaak, zegt Nevada Highway Patrol Trooper, Dan Lopez. We kunnen niet bevestigen op dit moment, afgezien van de zes mensen dood gevonden van de crash. Updates zal worden verstrekt als meer details beschikbaar komen. Blijf kijken.

Hoofdstuk 1

T

hij scene aan onze bar was hetzelfde als altijd op dinsdag op de middag. De mistige daglicht stroomde door de vette ramen, werd de lucht geparfumeerd met de muf en aanhoudende aroma's van gebakken voedsel en alcohol, werden de televisies afgestemd op de voetbalwedstrijd die dag aan het spelen was, en er was nauwelijks een ziel rond, met uitzondering van Spike, de barman.

Afgezien van Spike, een andere man zat lui op een versleten barkruk met een halfvolle pul bier in zijn hand. Hoewel slechts in de twintig, zijn ogen waren oud en moe, en waren op de TV vastgelijmd aan de voetbalwedstrijd die het dichtst bij hem. Zijn enigszins mollige gezicht, samen met zijn ontbreken van haar, gaf zijn hoofd het uiterlijk van een gepolijste witte biljartbal. Met de zwarte voetbalshirt hij droeg, en de weemoedige manier waarop hij keek naar het spel, gaf hij aan de indruk van een sport-ster die het nooit gemaakt, maar dat kon niet verder van de waarheid zijn.

Net zoals de omroepers op het scherm riep Touchdown! De toegangsdeuren van de bar zwaaide open en een andere man zonder plichtplegingen struikelde in, zwaar ademend. Sloten van lang haar ontsnapt zijn paardenstaart, die hij haastig geduwd terug van zijn heldere baby blauw ogen. Zijn geruite overhemd en vuile spijkerbroek zou hebben uitgemaakt van een houthakker, maar zijn slungelige lichaam en gladde huid maakte hem kijken meer als een boer. Hij haastte zich naar zijn vriend in de zwarte football jersey, gemakkelijk het licht weerkaatst op zijn kale hoofd spotten.

Zijn kale vriend draaide zich om, het zien van zijn vriend naderen. Hé, Mark! Ik wist niet dat je zou willen komen!Zei hij.

Nadat hij zijn weg over gemaakt, Mark legde zijn hand op de schouder van zijn vriendin. Ben, knop, hijgde hij, heb je het nieuws?

Wat voor nieuws?, Vroeg Ben, iets slurring zijn woorden. Ik ben net geweest kijken naar ons team te krijgen aan flarden gescheurd hier.

Mark keek naar de tv. Juist op dat moment werd het spel onderbroken. Heldere rode brieven lezen Breaking News geflitst op het scherm. Mark wees naar de tv. Kijk gewoon. Voetbal is het laatste wat ik wil de zorg over. Ben ... Oh, Ben, het spijt me, man ....

Ben richtte zijn aandacht op de tv, zonering in op de woorden van de nieuwslezer's.

... Amtrak crash. Net als elke andere dag, de meeste passagiers waren op weg naar hun werk. Hoewel er veel overlevenden, zijn er minstens zes mensen dood bevestigd. Geen van de lichamen zijn tot dusver geïdentificeerd, afgezien van de geleider en de vrachtwagenchauffeur ....

Ben's hart zonk op zijn maag, een gevoel van angst knijpen zijn borst. Zijn geest gevuld met afbeeldingen van olijf-huid, en briljante krullen. Een lange gestalte. Zijn eigen reden om te leven. Zijn alles. Zij was de enige reden dat hij uit bed de meeste dagen te komen. Hij kon haar horen lachen, voelen haar kussen, en de manier waarop haar aanwezigheid voelde hij zich alsof ze had gewacht op hem haar hele leven. Hij kon haar silhouet in zijn keuken, met als hoogtepunt de aanbesteding licht sijpelt door de ragfijne gordijnen terwijl vogels piepte op een knoestige oude dennenboom door het raam te zien. Hij kon haar zien draaien in de richting hem na krabbelen enkele noot op het aanrecht. Hij kon haar mooie glimlach te zien als ze liep naar hem toe en zei: Hoe gaat het, heet materiaal? Je hebt niet echt verwacht om weg zonder een mooi hallo te krijgen en tot ziens, hè?

Ben, zegt Mark. Je moet een tweede om jezelf te verzamelen, maatje.

Verzamel mezelf? Zijn beer viel op de grond, de glasgerinkel en de amberkleurige vloeistof die dwars over de oude houten vloer. Hij trok zijn portemonnee uit zijn zak en sloeg een vijftig-dollarbiljet op de bar voordat abrupt staan ​​uit zijn stoel en draaien in de richting van de uitgang. Ik moet gaan.

Hij rende de bar zonder om te kijken. Mark volgde hem, moeite om gelijke tred te houden met zijn verrassende snelheid. Na eindelijk in slaagt om de achterstand op Ben op de stoep, Mark greep hem bij de pols. Met zijn kale hoofd en een groot lichaam, keek hij meer intimiderend dan Mark hem ooit had gezien.

Ben keek weer naar zijn beste vriend. Mark, alsjeblieft ... Christy ... ze ... ze was .... Gekraakt Zijn stem. Ze was er. Hij schudde zijn hoofd. Ze zou om terug te zijn. Ik weet niet eens knowBen was te geschokt om coherent te spreken. Hij voelde zich als de wereld was crashen op hem neer.

En net als de dingen waren zo goed gaat ....

Zo goed dat ....

Hij had niet eens nodig de medicatie in zo'n lange tijd ....

En nu ... nu dit.

Mark's adem stokte in zijn keel, bij het zien van zijn vriend zo bedroefd. Toen hij zijn greep los, Ben maakte meteen een streepje voor zijn auto.

Ben, wacht! Riep Mark. In ieder geval neem mij mee. Ik kan u- rijden

Nee! Ik ben in orde!Ben schreeuwde naar hem. Hij sprong in zijn auto en cranked de motor uit voordat snel achteruit de parkeerplaats. De banden piepten, rook steeg van het asfalt, en de auto schoot in de straat, bijna sideswiping aantal geparkeerde voertuigen langs de weg, zoals hij vloog weg.

Shit, Ben, Mark mompelde. Hij haastte zich naar zijn eigen auto, vastbesloten om zo snel mogelijk te nemen naar zijn vriend. Hij wist dat hij kon het niet laten Ben gezicht iets als dit alleen. Toen hij de motor van de auto van zijn eigen auto aangezwengeld en haastte zich, vroeg hij zich af wat Ben zou gaan doen. Hij probeerde zich voor te stellen hoe hij zich voelde. Knopen geklemd in zijn maag en hij greep het stuur zo strak dat zijn knokkels pijn deden.

Een deel van hem af of hij werd opdringerig te zijn in het volgen van Ben-denken misschien een man nodig privacy op een moment als dit. Maar een ander deel van hem wist dat als hij er niet was voor Ben, zou hij niemand anders heen te hebben.

Ben had hem nodig.

Wat gaat hij doen? Mark mompelde naar zichzelf als zijn geest snel verschillende mogelijkheden onderzocht. Ik moet er al; hij gaat me nodig hebt.

Hoofdstuk 2

ik

n de voorgaande jaren, had Ben Black in wezen een ander persoon geweest. Hij had dunner en minder opgeblazen geweest. Beter geschikt. En hij had dik donker haar, en dus nog niet droeg de kale look.

Als jonge man vers van de universiteit, had hij een vaste baan werken voor Rialb Techniek geland. Het kon niet beter zijn geweest. De werkdagen waren lang, en de invoering van overwerk was vaak eerder regel dan uitzondering, maar hij had geen klachten over dat. Zijn leven was precies wat hij op dat moment had gewild, tot op een noodlottige nacht, toen hij zich realiseerde dat de leegte van zijn appartement hem hinderde. Hij was de enige inzittende is al jaren, en heel plotseling, raakte het hem dat hij was eenzaam.

De openbaring optreden nadat bijzonder stressvolle, maar leuke dag op het werk.

Die dag was Ben belast met het fine-tunen van het ontwerp van een speciale nieuwe vliegtuigvleugel-werken aan de hendel om de hoek van de vleugelkleppen te regelen. Hoewel hij geen werk van deze aard sinds college had gedaan, voelde hij zich helemaal aan de uitdaging. Altijd de probleemoplosser, het kostte hem slechts een paar uur, terwijl gebogen over zijn bureau om een ​​systeem van hydrauliek en hefbomen dat de vleugel flap de juiste mate van controle zou geven te ontwikkelen. Experimentele ontwerpen waren één ding, maar het opstellen van hen aan het werk zonder mankeren was iets heel anders. Maar Ben was uitgerust om dat te doen, met altijd beschouwd als iets van een ster bij Rialb. Zijn talent was al heel duidelijk door het werk dat hij had weten te produceren in zijn middelbare school en college dagen gemaakt.

Na zijn taak volbracht, Ben leunde achterover in zijn stoel, tevreden. Hij had er minder dan drie uur genomen om te eindigen, en had hem onder de indruk felicitaties van zijn baas oogstte. Het beste van alles, hoorde hij praten over het bestaan ​​van een hogere positie al snel dat kan hebben op zijn naam erop. Alles ging goed op het werk, maar hij kon het niet helpen, maar het gevoel dat er iets ontbrak.

Toch, als Ben keek de papieren verspreid over zijn bureau-de awards, de graden, de foto's van vliegtuigen hielp hij ontwerp-hij niets voelde. Het was alsof de gebieden die zijn hart bevatte en maag waren hol. Hij begon zich aan gewend, maar hij vond het niet leuk een beetje. Hij zou trots op zijn verleden en enthousiast over zijn toekomst zijn geweest, maar in plaats daarvan, kon hij niet afschudden het zinkende gevoel dat al zijn prestaties waren zinloos als hij niemand om ze te delen met gehad. Ondanks het feit dat de ster van vele grote dagen, de underwhelming die overschaduwd ze elke keer.

Tijdens de lunch, knabbelde hij op het broodje tonijn hij zelf had gepakt terwijl overweegt zijn leven en staren naar het kantoor van mesh ijzer plafond.

Als jongen, Ben had altijd een grote interesse in techniek. Zijn favoriete bezigheden hadden opgenomen sleutelen aan speelgoed robots, tekenen uitgewerkte plannen voor machines en bizarre uitvindingen, en dromen over vliegen naar de sterren-of op zijn minst het ontwerpen van een schip dat kon. Hij had het lezen van science-fiction, vooral fantasy-gedreven dingen zoals Star Wars hield. Hij was verwonderd over het realisme van romans van Isaac Asimov's, de wetenschap achter Star Trek, en dromen van onmogelijke, verbazingwekkende, onwerkelijk technologie aangewakkerd zijn liefde voor techniek op jonge leeftijd.

Hij nam een ​​keer apart van de familie computer, tot ongenoegen van zijn vader. Maar toen hij erin geslaagd om het weer in elkaar gezet, waardoor het soepeler en sneller dan voorheen, zijn vader nam hem voor ijs. Vanaf dat moment zijn ouders herkende zijn briljante geest en waren meer dan bereid om zijn belangen te ondersteunen. Daarom stuurden ze hem naar een exclusieve-techniek gebaseerde high school. Ben wist dat het een zeldzame en opmerkelijke opportunity een echte kans op iets groots. En het was precies dat zijn, zolang het duurde dat is.

Zodra hij begon op de school, Ben blonk academisch, maar sociaal, niet zo veel. Hij worstelde om vrienden te maken met zijn klasgenoten, maar in plaats daarvan werd hij liever intiem met een aantal van zijn leraren, omdat het leek veel gemakkelijker. De docenten waren verbaasd over zijn werk en eenvoudig te realiseren dat hij dingen die ze nooit had gezien andere zestien-jarige kinderen doen voor zou kunnen doen, althans niet met het zelfde niveau van bekwaamheid dat Ben weergegeven. Hij kon het ontwerpen van computerprogramma's, hele motoren te bouwen vanuit het niets, en wiskundige problemen die regelmatig de docenten stumped links op te lossen. Dienovereenkomstig iedereen beschouwde hem als de Wonderkid-the Boy Genius, waarvan het uiteindelijke potentieel had geen grenzen, en die in staat was om te doen wat hij zijn zinnen gezet op. Iedereen wist dat de toekomst Ben's was helderder dan de sterren hij droomde van een dag te bereiken. Tot hij werd verdreven,

Later, Ben begon zijn college studies aan het MIT. Voor de eerste twee jaar was hij op de top van zijn klasse. Maar toen hij eenentwintig, tijdens zijn ondergeschikt jaar, ontdekte hij zijn liefde voor iets anders-alcohol. Na zijn eerste nacht feesten, hij was verslaafd, en hij wist dat er geen weg terug. Ben gewoon kon zichzelf, hij niet helpen, hield van zijn bier, wodka, whisky en tequila, ondanks het feit dat zijn lichaam hebben ze niet al te goed verdragen. Hij zou zich vaker ziek dan niet te maken, wakker in de ochtend met verschrikkelijke katers waarvan hij dacht dat hij nooit meer zou herstellen. Elke keer als hij zou wakker worden met beukende hoofdpijn gepaard met koude zweet drenken zijn lichaam. Met klamme huid,

Elke keer, zou hij beloof nooit alcohol meer aanraken, zo zeker van dat hij zijn lesje had geleerd. Toch, elke keer, werd hij terug het raken van de fles slechts een paar nachten na een episode-altijd in onderhandeling met zichzelf om gewoon het drinken van een beetje meer op verantwoorde wijze; beloven zich aan niet overboord. zichzelf ervan te overtuigen dat de volgende keer rond, zou hij zijn drank beter te behandelen, alleen om wakker opnieuw met dezelfde vreselijke kater. Het was een vicieuze nooit eindigende cyclus die leek tot zijn sloop op hem sinds het drinkwater aanvankelijk begonnen onschadelijk genoeg. In het begin, zou Ben alleen geploegd op frat partijen in het weekend. Hij zou doen om te ontspannen en tot rust komen-een traktatie voor zichzelf na een lange week van hard studeren. Hij voelde dat hij verdiende een aantal leuke, net als iedereen. Na het krijgen van een goede buzz gaan,

Maar binnen een paar maanden, werd zijn drinken niet langer beperkt tot weekend frat partijen. Hij begon te drinken op doordeweekse nachten nadat hij klaar was met studeren. En dan, langzaam maar zeker, hij was het raken van de flessen van de middag, direct na het beëindigen van zijn lessen. En dan 's middags waren zelfs niet genoeg. Hij begon met een drankje eerste ding in de ochtend, en bleef gedurende de hele dag drinken tussen de huiswerkopdrachten, en tussen de bibliotheek studeren sessies. Het drinken wanneer het tijd is om te ontspannen was; drinken om hem te helpen in slaap te vallen; zelfmedicatie met alcohol bij elke gelegenheid dat hij kon grijpen.

Voor hij het wist, kon hij niet vertragen, zelfs als hij wilde. Bovendien had hij niet de minste scrupules it-ontslag aan het feit dat dit zijn leven voor onbepaalde tijd zou zijn, want naarmate de tijd verstreek, duurde het meer en meer alcohol om hem te kalmeren. Hij was voortdurend tolerantie opbouwen voor. Wat begon als nodig een schot van whisky zodra hij wakker werd in de ochtend, werd uiteindelijk nodig twee schoten. En op en op het ging.

Ironisch genoeg heeft de alcoholisme geen invloed op zijn schoolwerk te hebben. Een of andere manier, slaagde hij erin om te blijven in de buurt van de top van de klas. Maar zijn gezondheid begon te verslechteren. Hij begon gewicht toeneemt, groeit traag, en het krijgen van zeer humeurig. De sterke drank en bier maakte hem prikkelbaar meeste dagen van de week, en het duurde niet lang voordat de depressie geschopt. Terwijl depressie had niet al te veel van een probleem voor hem geweest, toen zij besloot aan de achterzijde zijn lelijke kop, is het werd onverbiddelijk. Het maakte hem geloven vreselijke dingen niet alleen over anderen, maar over zichzelf ook. Met behulp van de depressie als entry point, werd alcohol giftig beste vriend, degene Ben's die gelijktijdig maakte hem beter te voelen, maar drong aan op hem door het slijk elke stap van de weg. Zijn leven was officieel onbeheersbaar.

Langzaam, begon hij te beseffen dat de weinige vrienden die hij had weten te maken begon met hem te praten minder en minder. Ze hadden hem niet zo veel te bezoeken, en ze zelden nodigde hem op hun uitstapjes. Uiteindelijk stopten ze opknoping uit met hem helemaal. Hij werd een outcast op de campus. Het kwam tot het punt waar de enige zinvolle gesprekken die hij ooit gehouden waren degenen die hij met zichzelf en een denkbeeldig publiek gehad.

Die zomer, zijn familie zag zijn ongewone gedrag en maakte het hun bedrijf om hem te helpen, spoorde hem aan om serieus te nemen. Maar hun pogingen waren tevergeefs; Ben was geen kind meer, dus ze konden hem niet dwingen om sessies zoals vroeger. Dus het was uit hun handen toen Ben niet zou houden aan de twaalf-stappen programma, ga zo door met zijn therapiesessies, of doorgaan met het innemen van zijn medicijnen. Zo snel genoeg, was hij terug naar zijn oude gewoonten.

Toen hij afstudeerde, deed hij dat met de armste kwaliteiten die hij ooit in zijn leven had gehad. Voor het eerst was hij op de bodem van zijn klas en had net genoeg trots vertrokken beschaamd over te voelen; hij had nooit verwacht dat hij zijn college dagen eindigen in een dergelijke staat. Hij wist dat iedereen fluisterde achter zijn rug en vroeg zich af wat op aarde was gebeurd met zo'n briljante student hit rock bottom te maken. Het was vernederend.

Hoewel hij zijn diploma door de huid van zijn tanden had ontvangen, heeft hij niet de baan bij de NASA