Koningsbillen en drakenstreken

By Anaïd Haen & Django Mathijsen

Iedereen weet dat draken van koningsbillen houden en koningen van drakeneieren. Als koksmaatje Pienter Kwiekdijk meemag op jacht naar een draak, vindt hij een drakenei. Hij schrikt zich een hoedje als hij het ei kookt en het daarbij uitkomt. Zijn schrik wordt nog groter als de moederdraak het kasteel aanvalt om haar jong te redden. Zal het Pienter lukken de billen van de koning uit de klauwen van de draak te redden? Dit boek is geschikt voor jonge lezers (vanaf circa acht jaar) en voor ouders die graag voorlezen.

• Language: Nederlands
• Publisher: e-Publikant
• Release date: Dec 27, 2011
• ISBN: 9781466057197

Anaïd Haen & Django Mathijsen

De meervoudig prijswinnende auteurs Anaïd Haen en Django Mathijsen schrijven onder het label e-Publikidz kinderboeken.

Book preview

Koningsbillen en drakenstreken

By Anaïd Haen en Django Mathijsen

Cover: Anaïd Haen

Published by E-publikant at Smashwords

Copyright 2011 Django Mathijsen

Smashwords Edition, License Notes

This ebook is licensed for your personal enjoyment only. This ebook may not be re-sold or given away to other people. If you would like to share this book with another person, please purchase an additional copy for each recipient. If you’re reading this book and did not purchase it, or it was not purchased for your use only, then please return to Smashwords.com and purchase your own copy. Thank you for respecting the hard work of these authors.

Smashwords Editie, Licentie

Dit e-book is uitsluitend voor uw persoonlijke plezier. Dit e-book mag niet worden doorverkocht of doorgegeven aan iemand anders. Als u dit boek wilt delen met iemand anders, dan koop alstublieft een extra exemplaar voor elke ontvanger. Als u dit boek leest en u hebt het niet gekocht, of het was niet gekocht voor uitsluitend uw gebruik, dan ga alstublieft naar Smashwords.com en schaf uw eigen exemplaar aan. Dank u voor het respecteren van het harde werk van deze auteurs.

Erwtensoep in de zomer

Het is warm in de keuken van kasteel Nobel. De haard brandt voluit en er wordt hard gewerkt.

Pienter Kwiekdijk, elf jaar oud, schuift een grote schep kolen in het fornuis. De hitte van het vuur schroeit zijn neus. Snel doet hij het deurtje dicht. Hij zet de schep weer netjes in de kolenkit en klopt zijn handen af.

‘Warm, hè? puft kok Smikkel. Hij staat op een trapje voor het fornuis en roert met twee handen een enorme pollepel door een reuzenpan. Zijn dikke buik komt bijna tegen de pan aan, geen wonder dat hij het zo warm heeft. Hij stopt even met roeren en wist met zijn kraakwitte kookschort het zweet van zijn voorhoofd.

Pienter wast zijn handen onder de koperen pomp die in het midden van de keuken staat. Het koude water voelt lekker aan. ‘Wat kan ik nu doen, baas?’

Smikkel wijst naar de winterpenen op de snijplank. Het zijn er wel honderd. ‘Maak die maar netjes schoon en snijd ze in kleine blokjes. Maar voorzichtig met dat mes! Jij bent altijd zo onhandig!’

Pienter doet zijn mond open om te zeggen dat hij helemaal niet onhandig is, maar klapt hem dicht en haalt zijn schouders op. Smikkel is een goede pleegvader en een prima baas, ook al heeft hij vaak ongelijk. Pienter leert veel van hem. Zoals hoe je erwtensoep moet koken voor de hele hofhouding, midden in de zomer.

Hij pakt het mes op om aan de eerste peen te beginnen.

‘Zo! Het deksel kan erop. Geef jij het even aan?’ vraagt Smikkel.

Pienter legt het mes neer en loopt naar het fornuis. Ernaast hangt het deksel van de pan aan een haak tegen de muur. Het is enorm groot. In het midden zit een klein gat.

Met twee handen tilt Pienter het deksel van de haak. Hij moet zijn armen er helemaal wijd voor doen. Het is nu net of hij een schild vast heeft. Het schild van Ridder Grootkruis is zeker zo groot en zwaar als dit deksel.

Pienter draait zich om. Hij probeert door het gaatje te zien waar hij loopt, maar het deksel is heel zwaar. Hij zet het op zijn kant op de grond, haalt diep adem en pakt het nog eens vast. Nu met zijn ene hand onder en zijn andere boven.

‘Wat doe je dat toch raar!’ moppert Smikkel.

Pienter gluurt over de rand van het deksel om te zien waar hij heen moet en schuifelt voorzichtig om het fornuis heen. Zijn armen trillen van inspanning.

‘Geef maar hier.’ Smikkel komt de drie treden van het trapje af en pakt het deksel van Pienter aan alsof het niets weegt. ‘Je moet maar bij Lompo in de leer. Díe heeft spierballen.’ Hij klimt de trap weer op en legt het deksel op de pan. ‘Geef de sluitklemmen eens aan.’

Gelukkig wegen de klemmen niet veel. Pienter geeft ze aan Smikkel. Die zet ze vast aan het deksel en de pan.

Met een harde klik sluit Smikkel de laatste klem op het deksel. ‘Zo. Dat kan nu lekker snelkoken. Het moet ook een beetje opschieten. Ik verwacht vandaag een lading uit Chocoladia. Je weet hoeveel tijd het me altijd kost om de chocolade te keuren.’

Dat weet Pienter inderdaad. Kok Smikkel keurt altijd heel zorgvuldig als er chocolade wordt bezorgd. Soms is de helft van de lading al op voor iemand anders een hapje krijgt.

Smikkel draait het vuur onder de pan laag. ‘Over een half uur moeten de winterpenen erin. Hoe ver ben je ermee?’

Pienter kijkt naar de penen die hij nog moet snijden. De berg is zo hoog dat hij er niet overheen kan kijken.

‘Je moet nog beginnen! Wat ben je toch langzaam!’ Smikkel schudt zijn hoofd en geeft Pienter een knipoog. ‘Het is maar goed dat ik een geduldige man ben. Zonder mij kwam er niets van je terecht!’ Hij daalt het trapje af, klapt het in en hangt het aan een haak. ‘Ik kom je wel helpen.’

Samen schrappen en snijden ze de winterpenen.

‘Hierna de knolselderij nog. En de prei. En we moeten aardappelen schillen.’ Smikkel veegt zijn voorhoofd weer af. ‘Waarom wil koning Nobel midden in de zomer erwtensoep eten? Het geeft geen pas!’ Opeens stopt hij met snijden. ‘Hoor je dat?’

Pienter luistert. Hij hoort de varkens onrustig knorren in hun modderpoel, mensen luid praten en een kar ratelen. Als hij op zijn tenen gaat staan, kan hij net door het raam naar de binnenplaats kijken.

Door de poort komt een huifkar de binnenplaats opgereden. De huif is zwartgeblakerd. Het rechterachterwiel van de kar rookt; staat het in brand? De kar laat een spoor bruine drab na. Op de bok zitten twee mensen, een man en een vrouw. De haren van de vrouw staan alle kanten op en de muts van de man is ook verbrand; de punt is verdwenen. Zijn baardje wipt op en neer.

Vanuit het kasteel rennen wachters naar de huifkar. Ridder Grootkruis voorop.

‘We krijgen toch geen gasten?’ vraagt Smikkel. Hij legt zijn mes en zijn peen neer en loopt naar het raam. ‘Of zijn dit de mensen uit Chocoladia? Dat geeft toch geen pas, zo smerig ze eruitzien!’

Pienter ziet nu niets meer, want Smikkel staat voor het raam. Hij hoort des te meer. De paarden hinniken. De mensen roepen naar elkaar. Hij herkent de basstem van Ridder Grootkruis die roept: ‘Wat is er