Twee verskriklike nagte

Hierdie is nie ’n verhaal wat ek wou skryf of vertel nie, so hartseer en so tragies is dit. Maar wanneer ’n storie in my kop verskyn, kan ek aan niks anders dink nie, hy moet eers uit voordat ’n ander een kan begin. Ter wille van vooruitgang vertel ek hom dus nou, die verhaal van twee verskriklike nagte.

Die eerste keer dat ek aangeval is, was ’n ongelooflik skokkende ervaring. En totaal onverklaarbaar. Ek woon in ’n huis met soveel sekuriteit dat ekself partykeer nie daar kan in nie. En ek slaap baie lig, my ouma het gesê dis ons familiestraf, ons lê soos skottelgoedskuim, bo-op, nooit in die slaap nie.

So word ek een nag wakker en ek weet onmiddellik hulle is op die dak. Ek kan hoor hoe hulle skuifel en rondtrap en besig is om die teëls op te lig. Ek is dadelik verby histeries, anderkant droë mond tot by rof bewe, daai bewe wat mense kry as hulle