AGTER DIE BERGE
Sy het die tog deur die Klein-Karoo aangepak met verskeie verwagtinge vir haar etswerk voor oë: varser en skerper inhoude uit die kru, dog romantiese wêreld.
Om alleen te reis, is die enigste weg tot die nodige introspektiewe beelde wat weer op ’n poëtiese manier in haar werk kan blom. Veld en berg. Om onbekende landskappe wat oopvou, in ruimte en kleur en donker klipklowe fyn op ’n koperplaat in te krap.
Die berg skil weg terwyl Larissa rustig in haar rooi Mazdatjie verder ry. Ek wil weet wat agter daardie berge lê, het sy gister vir Juliet gesê.
“Kan ek en George saamgaan?” wou Juliet weet.
“Nee, jy speel seker, dis ’n reis om alleen aan te pak. ’n Diepdruk in die geheue en dan die transformasie na etse toe, jy weet.” Sy het gelag. “Buitendien, ou sus,
