Enjoy life: Gewoon genieten, #4

By Miranda Hillers

Emelia, Anthony, Fiona en Winston hebben alle vier met elkaar te maken. Alleen weten ze niet dat ze onderling ook met elkaar verbonden zijn. Maar op welke manier en of ze daarmee uiteindelijk kunnen omgaan is nog maar de vraag. Wordt het ingewikkeld, blijft het bij twijfelen of is het heel simpel: gewoon genieten, enjoy life.

• Language: Nederlands
• Publisher: MH Books
• Release date: Nov 1, 2023
• ISBN: 9798223472919

Book preview

Enjoy life

Enjoy life

Miranda Hillers

MH Books

Contents

Emelia

Anthony

Fiona

Winston

Emelia

Anthony

Fiona

Winston

Emelia

Anthony

Emelia

Fiona

Emelia

Winston

Dankwoord

Over de auteur

Lees ook van Miranda Hillers

Copyright © 2023 Miranda Hillers

Omslagbeeld: Depositphotos @darknula

Omslagontwerp: Miranda Hillers

ISBN 9798223472919

NUR 343

---

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, door middel van druk, fotokopieën, geautomatiseerde gegevensbestanden of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

www.mhbooks.nl

Emelia

‘I k zit in bad!’ roep ik als ik de voordeur in het slot hoor vallen.

Vreemd. Normaal laat Fiona weten dat ze thuis is door iets terug te zeggen, nu hoor ik niets.

Misschien heeft ze haar stem verloren. Gisteren was ze flink aan het hoesten.

‘Ik ga zo koken!’ laat ik haar weten. ‘Over een kwartiertje.’

Eer Fiona klaar is met werken, borrelt mijn buik hevig. Ze is nooit voor half zeven thuis. Dus ik ben degene die altijd voor het eten zorgt.

Ik hoor geen stemgeluid, wel voetstappen die de trap opkomen. Misschien mompelde Fiona dat ze naar haar slaapkamer ging en heb ik dat niet verstaan.

Na een werkdag relax ik door een bad te nemen. Niet elke dag, maar zeker drie keer in de week. Zo ook deze vrijdag.

Het sop van het badschuim dat naar vanille ruikt, is bijna verdwenen. Ik zit er ook al een uurtje in. Het is tijd om eruit te gaan, maar ik doe nog een ding: ik laat me onder water glijden.

Om daar te blijven, langer dan nodig, houd ik mijn adem in. Ik test mezelf. Wil het iedere keer langer volhouden.

Ik tel in mijn hoofd en bij twintig rek ik het nog tot dertig. Ik wil zo graag de zestig seconden halen, maar dat gaat me vandaag niet lukken. Ik oefen al maandenlang, maar mijn longen beginnen iedere keer te branden wanneer ik de veertig passeer.

Nog even.

Heel even.

Maar opeens word ik vastgegrepen en instinctief schiet ik overeind. Mijn hoofd knalt ergens tegenaan en ik hap naar adem, terwijl ik met mijn ogen knipper.

Mijn hartslag slaat op hol.

Ik ben niet meer alleen in de badkamer.

Anthony

‘H eb je me drieënveertig seconden lang aangestaard?’ brengt Emelia met een jachtige ademhaling uit. ‘Wat doe je hier?’ vervolgt ze op geagiteerde wijze en wrijft met een hand over haar natte gezicht.

Ik kan even niets uitbrengen. Mijn ogen glijden over haar bovenlichaam, helaas zijn die lange benen van haar verstopt onder het sop.

Onderhand ken ik het badritueel van de donkere schone wel en ik weet dat ze minimaal een halve minuut onder water kan blijven. Ook dat die twee borsten met de harde tepels me ontzettend opwinden.

De neiging om ze aan te raken is nog altijd zo sterk als toen ik ze voor de eerste keer in mijn handen had. Ik ben altijd al een borstenman geweest en sinds ik die van Emelia heb gevoeld, al dan niet met mijn mond, ben ik verslaafd aan decolletés.

De roze knopjes staren me aan. Ik kwijl nog net niet als ik denk aan wat mijn tong en tanden ermee kunnen doen. Door die gedachte, komt mijn pik tot leven.

‘Zonder kloppen of enige andere vorm van aankondiging zit je doodleuk op de badrand, nadat je mij eruit hebt getrokken. Wat heeft dit te betekenen? Je weet toch dat ik altijd in bad… Hallo? Tony?’

Haar aangename stem met nu een geïrriteerde ondertoon laat me glimlachen.

‘Ik heb een sleutel?’ Nonchalant haal ik mijn schouders op.

Rollend met haar ogen duwt ze me opzij. Ik glijd niet van de rand af, maar sta wel op en reik haar een handdoek aan. Emelia kijkt ernaar en dat kan ze net zolang doen, totdat ik een ons weeg.

Donkere ogen priemen in de mijne. Ze is boos dat ik haar badritueel heb verstoord. Toch kon ik het niet laten. Ik wilde haar zien, voordat Fiona thuiskomt.

En nu die er nog niet is… kan ik van alles met Emelia gaan doen. Maar het lijkt erop dat het niet gaat gebeuren.

De manier waarop ze als een waternimf en zuchtend uit het bad komt voorspelt niets goeds.