Dom Ćmy

By Tomasz Miłowicki

Do czego może doprowadzić nadzieja na życie wieczne? Do szaleństwa? Do obłudy? A może do krwawej ofiary złożonej przez czcicielkę. "Dom Ćmy" to opowieść o lodowatym, złowrogim domu, który spłodził wielkie grzechy, dojrzewającym chłopcu i odczłowieczającej wierze. Zachęcam do przeczytania i podzielenia się wrażeniami oraz emocjami, które towarzyszyły Ci w trakcie czytania.

• Language: Język polski
• Publisher: Tomasz Miłowicki
• Release date: Dec 20, 2022
• ISBN: 9788396693204

Tomasz Miłowicki

Tomasz Miłowicki – magister creative writing, badacz literatury gotyckiej i twórca queerowo-gotyckiego horroru ekstremalnego. W wolnym czasie słuchacz studiów podyplomowych z zakresu psychologii kryzysu i interwencji kryzysowej.

Book preview

DOM ĆMY

Tomasz Miłowicki

Postacie (jak i ich historia) przedstawione w poniższym opowiadaniu są całkowicie fikcyjne, a jakiekolwiek podobieństwo do osób żyjących lub zmarłych jest całkowicie przypadkowe.

Grafika tytułowa oraz grafiki strony zostały wygenerowane przez AI oraz poprawione na potrzeby opracowania graficznego.

Grafika pentagramu przy rozdziałach została pobrana z https://www.freepnglogos.com/ na zasadach dozwolonego użytku.

Kopiowanie, przetwarzanie oraz powielanie poniższej pracy jest zabronione!

Copyright 2022, Tomasz Miłowicki

Wszystkie prawa zastrzeżone.

PROLOG

Nim rozpocznę kreślić te plugawe słowa, pragnę się przedstawić.

Nie jestem w stanie jeszcze wyjawić ci swojego imienia, wszak obawiam się, iż wyrwę cię z tej masochistycznej potrzeby doświadczenia tego, co tu opiszę. Będzie to dziwaczna historia, która – jak o niej myślę teraz – faktycznie może wydać się lekko paranoiczna. W końcu sadyzm podkręcony obłąkańczymi reminiscencjami i anormalnymi objawieniami to przymioty osób z ostrymi zaburzeniami osobowości. Czy ja do nich należę? Nie mnie to oceniać. Owszem, w trakcie tych wydarzeń doznawałem przeróżnych osobliwych stanów, która nierzadko przeobrażały się w coś zgoła gorszego – pełnego krwi i nienasycalnego głodu martwiczego ciała. Ale czy od razu należy mnie nazywać chorym pojebem? Wynaturzeńcem i perwersem? No cóż… zależy od punktu widzenia. Dokonałem czynów, które przez ciebie i kulturę, w której istniejesz zostaną nazwane jako potworne i nieskazitelnie pokurwione. Zresztą możesz już na początku uznać mnie za antypatycznego chama – mam to gdzieś, w końcu i tak zaraz zdechnę w tej pustce, w której brodzić będę przez upiorną wieczność.

Mój kochany. Na początku naszej drogi pamiętaj, by traktować mnie jednak inaczej. Nie należymy do tego samego gatunku. Jestem tworem wykraczającym poza typową figurę człowieka z krwi i kości. Zastanawiasz się zapewne skąd się w takim razie wziąłem i dlaczego? Na początku też nie wiedziałem. Nie byłem w stanie skumać, w jaki sposób, ale tak chciał Prorok. Zesłano mnie na tę ziemię, by doprowadzać do jej przekształceń. Dokonywać krwawych rewizji, po których nastąpiłby proces odkupienia za zło, które mi uczyniono. Znowu brzmię jakbym się użalał? Ha, one też tak mówiły. Te nieempatyczne monstra