Discover millions of ebooks, audiobooks, and so much more with a free trial

Only $11.99/month after trial. Cancel anytime.

Verwilderd landschap
Verwilderd landschap
Verwilderd landschap
Ebook42 pages16 minutes

Verwilderd landschap

Rating: 0 out of 5 stars

()

Read preview

About this ebook

Verwilderd landschap (1934) is een dichtbundel van Jan Campert. Twee thema's die het oeuvre van Campert typeren komen er in aan bod: mislukking in het leven en in de liefde. Voor het laatste zijn de verzen 'Wie zijn hart zo slordig beheert / vindt een nooit meer te delgen schuld' illustratief. -
LanguageNederlands
PublisherSAGA Egmont
Release dateDec 20, 2018
ISBN9788726112658
Verwilderd landschap

Read more from Jan Campert

Related to Verwilderd landschap

Related ebooks

Related categories

Reviews for Verwilderd landschap

Rating: 0 out of 5 stars
0 ratings

0 ratings0 reviews

What did you think?

Tap to rate

Review must be at least 10 words

    Book preview

    Verwilderd landschap - Jan Campert

    Een Hovenier

    Landschap, verwilderd onder zon en wind,

    dat door een woekerkruid werd aangevreten,

    gedoemd om sneller nog te zijn vergeten

    dan wien geen sterveling ooit heeft bemind.

    Een looden lucht des daags en in den nacht

    het smachtend jammeren der dieren

    langs de verzande bedding der rivieren –

    o hart, mijn hart, en wat hebt gij verwacht?

    – Een hovenier, een hoeder van ’t gewas,

    van boomen, bloemen en het lage gras,

    die zonder hem zouden zijn omgekomen.

    Een hand die leidt, een mond die woorden spreekt,

    waarin een late deernis openbreekt

    als water, klaar en stroomende vernomen.

    De Aftocht

    Eens laten zij allen U los:

    vrouwen en vrienden en droomen –

    vreezende voor een gevaar,

    overhaast de wijk genomen

    in een aftocht, verward en ontzind,

    blaad’ren voor stormenden wind.

    Ook ik weet: het uur zal komen

    – vandaag misschien, morgen of later –

    dat zij mij achterlaten,

    vrouwen en vrienden en droomen.

    En met wien ik eens heb verkeerd

    heeft den weg naar dit rijk verloren –

    ik-zelve vergat het spoor,

    hij zal mijn stem niet meer hooren

    als ik hem aanroep over het eeuwige water

    dan stroomend tusschen hem en mij;

    reddeloos stort mijn kreet,

    geen vogel haalt de overzij.

    En wie ik eens heb bemind,

    oogen en mond en handen –

    God geve, dat zij niet vindt

    het pad naar dit laatste land.

    Zij

    Enjoying the preview?
    Page 1 of 1