Ο Αχαριστος Και Ο Ευχαριστος Τα Παιδια Της Ευγνωμοσυνης

By Maria (Μαρία) Machalioti (Μαχαλιώτη)

Δυο αδερφια διδυμα διεκδικουν το θρονο το πατερα τους.Μονο ο ενας απο τους δυο θα γινει βασιλιας.Αλλα ποιος απο τους δυο;Θα ταξιδεψουν σε εναν κοσμο μαγειας και περιπετειας.Ακολουθησε το ταξιδι τους στη μοιρα!

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Maria (Μαρία) Machalioti (Μαχαλιώτη)
• Release date: Jul 10, 2019
• ISBN: 9780463985281

Maria (Μαρία) Machalioti (Μαχαλιώτη)

Μαρια Μαχαλιωτη (Maria Machalioti) is a greek author who lives in Athens.She is an author,a poet,a painter.She is a surgical nurse and an English Literature tutor.She studies psychology.She loves children.She also loves animals and nature.The reason she became an author is because she wants to share her ideas and emotions with other people in the world and hopefully inspire others to become the best version of themselves.

Book preview

Ο Αχάριστος Και Ο Ευχάριστος

(Τα Παιδιά Της Ευγνωμοσύνης)

Μαρία Μαχαλιώτη

Copyright 2019

All rights reserved

Published by Smashwords 2019

ISBN 9780463985281

Κεφάλαιο 1:

Μια φορά κι έναν καιρό,σε ένα μαγικό χωριό,ζούσε μια ευτυχισμένη οικογένεια.Η βασίλισσα Ευγνωμοσύνη,ο βασιλιάς Θάρρος και οι δυο γιοί τους. Ο Αχάριστος και ο Ευχάριστος.Τα δυο αγόρια ήταν δίδυμα και έμοιαζαν σαν δυο σταγόνες νερό. Τουλάχιστον εξωτερικά. Γιατί εσωτερικά, διέφεραν πάρα πολύ.Είχαν και οι δυο μεγάλα γκριζογάλανα μάτια,ξανθά μαλλιά και την ίδια χλομή επιδερμίδα.Παρά το γεγονός ότι οι γονείς τους τους συμπεριφέρονταν σχεδόν πάντα με τον ίδιο τρόπο και τους έδωσαν ,όσο μπορούσαν,την ίδια ανατροφή,τα δυο αυτά αγόρια μεγαλώνοντας γίνονταν ολοένα και διαφορετικότεροι χαρακτήρες.Ο Αχάριστος ήταν εκείνος που απαιτούσε πάντα την περισσότερη προσοχή.Ήταν εγωιστής και απαιτητικός.Ήθελε πάντα περισσότερα και καλύτερα δώρα από τους γονείς του.Ήθελε περισσότερη προσοχή από όλους.Ήθελε να γινόταν πάντα το δικό του και ακριβώς όπως το ήθελε.Αλλιώς έφερνε πάντα τα πάνω,κάτω!Ήθελε ακόμα και στο σχολείο να έχει παντα τους καλύτερους βαθμούς από όλους τους συμμαθητές του και ειδικά από τον αδερφό του.Τον θεωρούσε πάντα κατώτερό του από τότε που είχε αρχίσει να καταλαβαίνει τον εαυτό του.Ωστόσο τον ζήλευε πάντα.Γιατί δε μπορούσε να καταλάβει πώς ήταν δυνατόν ενώ αυτός ήταν ανώτερος και καλύτερος από τον αδερφό του σε όλα και είχε πάντα τα πάντα,ο αδερφός του να είναι πάντα φιλικός,χαμογελαστός και καλός με όλους.Ακόμα και με τον ίδιο.Και ας του είχε κάνει τόσα...Γιατί ο Ευχάριστος τον αγαπούσε πάντα τον Αχάριστο και του το έδειχνε με κάθε τρόπο.Παρ'όλο που ο Αχάριστος του φερόταν πάντα άσχημα και δεν έχανε ευκαιρία να τον ταπεινώνει.Τον μισούσε κάθε φορά που ο Ευχάριστος τον πλησίαζε κεφάτος και χαμογελαστός για να παίξουν.Του έπαιρνε όλα τα αγαπημένα του παιχνίδια.Και ας τα βαριόταν μετά.Και ας τα χαλούσε.Και ας τα πετούσε. Του ήταν αρκετό ότι του τα έπαιρνε.Του στερούσε ότι αγαπούσε.Και προσπαθούσε να του στερήσει και το χαμόγελο.Αλλά δεν τα κατάφερνε.Κι όσο δεν τα κατάφερνε να νικήσει τον Ευχάριστο και να τον αλλάξει,να τον κάνει μοχθηρό και εγωιστή σαν τον ίδιο,τόσο τον μισούσε περισσότερο.

Από την άλλη μεριά ο Ευχάριστος,ποτέ του δεν κατάλαβε το μίσος και τη ζήλια του αδερφού του προς εκείνον.Ο Ευχάριστος πάντα θαύμαζε τον αδερφό του.Τον θεωρούσε πιο έξυπνο και ταλαντούχο και καλύτερο μαθητή.Πάντα προσπαθούσε έτσι ώστε να έχει τις καλύτερες σχέσεις με τον αδερφό του και να είναι οι καλύτεροι φίλοι.Γενικά ο Ευχάριστος ήταν αισιόδοξος,χαρούμενος,φιλικός με όλους και είχε χιούμορ.Του άρεσε να διασκεδάζει τους άλλους.Να τους κάνει να περνάνε όμορφα και να χαμογελάνε.Μα πιο πολύ του άρεσε να αγαπούν οι άλλοι τον εαυτό τους και να νιώθουν καλά με αυτό που είναι.Γι'αυτό ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και δημοφιλής σε όλους τους συμμαθητές του στο σχολείο.Όλοι τον ήθελαν στην παρέα τους.

Αντίθετα ο Αχάριστος ήταν πιο μοναχικός και αντιπαθής στους περισσότερους.Οι μόνοι που τον έκαναν παρέα ήταν μερικοί φτωχοί συμμαθητές του που τους δωροδοκούσε και τους μοίραζε το χαρτζιλίκι του για να του κάνουν θελήματα και τους είχε αντί για υπηρέτες.'Οταν πήγαιναν οι άλλοι συμμαθητές του και του ζητούσαν να παίξει μαζί τους στην ομάδα τους,εκείνος τους απαντούσε ότι προτιμάει να πάει με την ομάδα των νικητών γιατί αυτοί θα έχαναν σίγουρα,προκειμένου να τους αποφύγει.Κι αυτοί έφευγαν απογοητευμένοι.Δεν ήταν άνθρωπος που ήθελε να βρίσκεται σε ομάδες,εκτός αν ήταν ο αρχηγός.Αλλά όποτε ήταν αυτός ο αρχηγός,πάντα έχανε η ομάδα.Γι'αυτό έπαιζε κυρίως μόνος του.Όποτε προσφερόταν κάποιος να τον βοηθήσει σε μια εργασία,ο Αχάριστος του φόρτωνε και τις υπόλοιπες,χωρίς να ρωτήσει εάν ο άλλος μπορεί να το κάνει.Κι αν η εργασία δε γινόταν τέλεια,θύμωνε και τσακωνόταν με τον συμμαθητή του που την έκανε.

Ο Ευχάριστος, από την άλλη μεριά,είχε μάθει να εργάζεται σε ομάδες και να είναι ιδιαίτερα συνεργάσιμος με τους συμμαθητές του.Μόνο με τον Αχάριστο δεν έκαναν ποτέ καμία εργασία,ούτε διάβαζαν ποτέ μαζί.Κι αυτό γιατί ο