Modelowe Małżeństwo

By Dag Heward-Mills

Książka obfituje w wiedzę praktyczną pozyskaną na podstawie obserwacji związków w ich fazie przed zawarciem małżeństwa, w czasie jego trwania, a nawet po zakończeniu. Zawiera bogato udokumentowaną i popartą fachową literaturą wiedzę na temat anatomii oraz fizjologii seksu, rozrodczości człowieka, okresu ciąży i połogu. Umiejętność przekazywania przez dr. Daga Hewarda-Millsa skomplikowanej wiedzy w przystępny sposób to istotna cecha tej publikacji. Wszystko to daje nam najbardziej wszechstronny i przyjazny użytkownikowi poradnik spośród wielu, jakie w ostatnim czasie opublikowano. David Asomani, specjalista położnictwa i ginekologii

• Language: Język polski
• Publisher: Dag Heward-Mills
• Release date: Apr 6, 2018
• ISBN: 9781641344661

Dag Heward-Mills

Bishop Dag Heward-Mills is a medical doctor by profession and the founder of the United Denominations Originating from the Lighthouse Group of Churches (UD-OLGC). The UD-OLGC comprises over three thousand churches pastored by seasoned ministers, groomed and trained in-house. Bishop Dag Heward-Mills oversees this charismatic group of denominations, which operates in over 90 different countries in Africa, Asia, Europe, the Caribbean, Australia, and North and South America. With a ministry spanning over thirty years, Dag Heward-Mills has authored several books with bestsellers including ‘The Art of Leadership’, ‘Loyalty and Disloyalty’, and ‘The Mega Church’. He is considered to be the largest publishing author in Africa, having had his books translated into over 52 languages with more than 40 million copies in print.

Book preview

Rozdział 1

Ukochane osoby

Kim jest ukochana osoba?

Mój miły jest mój, a ja jestem jego...

Pieśń nad Pieśniami 2, 16

„Ukochana osoba to ktoś, z kim jesteśmy w związku, któ-rego celem jest małżeństwo. Innymi słowy, to mężczyzna lub kobieta, którego lub którą oficjalnie zgodziliśmy się poślubić. Niektórzy dla opisania związku używają określeń: narzeczony, narzeczona lub chłopak, dziewczyna, my natomiast na potrzeby tej książki przyjęliśmy określenie „ukochana osoba.

Nie zalecamy młodym ludziom zawierania bliskich związków z płcią przeciwną, jeśli ich celem nie jest małżeństwo, ponieważ tacy chłopcy i dziewczyny często dopuszczają się niemoralnych praktyk, jak cudzołóstwo. Dlatego wyczulamy na to, że w takie związki należy angażować się wyłącznie w celu zawarcia małżeństwa, a czas trwania takiego związku przed ślubem (tradycyjnie zwany okresem zalotów) nie powinien być zbyt długi.

Ze względu jednak na niebezpieczeństwo rozpusty niech każdy ma swoją żonę, a każda swojego męża.

1 List do Koryntian 7, 2

Czy masz pewność, że właśnie tę osobę chcesz poślubić?

Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie!

1 List do Tesaloniczan 5, 21

Zawołali zatem Rebekę i spytali: «Czy chcesz iść z tym człowiekiem?». A ona odpowiedziała: «Chcę iść».

Księga Rodzaju 24, 58

Osiem rzeczy, jakie należy rozważyć, wybierając ukochaną osobę

1. To, że rodzice są dobrzy, nie oznacza, że ich dziecko też będzie dobrym małżonkiem. Czy ta osoba jest oddana Bogu?1

2. Nie bierz ślubu tylko dlatego, że tak ci mówią rodzice. Czy partner, z którym wiążesz plany, jest twoim przyjacielem?2

3. Jeśli weźmiesz ślub zbyt wcześnie, pewne rzeczy w życiu (jak np. twoja młodość czy czas wolności jako singiel) cię ominą.

4. Weź pod uwagę, że ludzie się nie zmieniają, a zatem są nikłe szanse, aby coś, co ci nie odpowiada w ukochanej osobie, którą chcesz poślubić, mogło ulec zmianie.

5. Czy będziecie w stanie poradzić sobie finansowo?

6. Czy będziecie mieli gdzie zamieszkać po ślubie?

7. Różnice w pochodzeniu będą miały wpływ na wasze małżeń-stwo.

8. Różnice w poziomie wykształcenia także będą miały wpływ na wasze małżeństwo3

Przypisy

1. Theda Hlavka, Saying I Do Was the Easy Part, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2001, s. 83–88.

2. William L. Coleman, Engaged: When Love Takes Off, Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers, 1980, s. 18–19.

3. David H. Olson, John Defrain, Marriage and the Family, Mountain View, California: Mayfield Publishing Company, 2000, s. 276; Evans A. Laryea, Joining of Lives, Accra, Ghana: PAL International, 2002, s. 10–11, 166–205. 

Rozdział 2

Oficjalne uznanie związku przez Kościół

Trzy powody, dla których należy zarejestrować związek

Wkażdym kościele powinien być rejestr, do którego wpisuje się stosowne dane pary zamierzającej zawrzeć związek małżeński. Taki wpis stanowi oficjalne uznanie związku przez Kościół i należy go dokonać przynajmniej na pół roku przed planowaną datą ślubu. Czemu służy rejestracja?

I. Aby ustalić, czy ktoś ma już żonę lub męża

Niektóre pary mogą mieć już dzieci z obecnego lub wcześniejszych związków. W niektórych kulturach jest zwyczaj tzw. tradycyjnej ceremonii ślubnej. Ważne, aby wiedzieć, czy para miała taki obrzęd czy nie. Należy ujawnić każdą taką ceremonię, tradycję lub obrzęd. Nieujawnienie takich informacji może doprowadzić do zakończenia związku.

II. Aby się upewnić, że takie związki nie są ukrywane

Konieczne jest, aby wszystkie związki były otwarte przed Bogiem, pastorem oraz zgromadzeniem kościelnym. Otwartość w związku służy także wspieraniu zdrowej i wartościowej relacji.

III. Aby lepiej poznać parę

Rejestrując parę, lepiej poznasz ją osobiście.

1. Imiona i nazwiska osób (do uzupełnienia w rejestrze).

2. Możesz lepiej ocenić ich oddanie chrześcijańskim wartościom.

3. Jeśli ukochany lub ukochana członka twojej wspólnoty należy do innej wspólnoty, dowiesz się, do której.

4. Dowiesz się, jaki jest poziom ich zaangażowania w sprawy Kościoła.

5. Sprawdzisz, czy byli we wcześniejszych związkach.

6. Dowiesz się, czy miały miejsce przypadki cudzołóstwa, zarówno teraz, jak i w przeszłości. Pozwoli ci to także dowiedzieć się, czy zachowali czystość.

7. Potwierdzisz, czy obecny związek przebiega gładko czy jest burzliwy.

8. Upewnisz się, kiedy planują ślub. Nieuzasadnione długie narzeczeństwo nie jest zalecane.

Dziesięć informacji ujawnianych w drodze oficjalnego uznania związku

1. Imiona, nazwiska oraz wiek mężczyzny i kobiety.

2. Data rozpoczęcia ich związku.

3. Jak długo się znają.

4. Czy mają problem z anemią sierpowatą1.

5. Czy są nosicielami wirusa HIV2.

6. Inne możliwe problemy zdrowotne, jak epilepsja, wysokie

ciśnienie krwi, gorączka itp.

7. Poziom wykształcenia obojga.

8. Doświadczenie zawodowe obojga.

9. Wiedza na temat rodzicielstwa oraz zgoda na nie.

10. Przypuszczalna data ślubu. 

Badania w kierunku anemii sierpowatej oraz wirusa HIV

Zadaniem tej lekcji jest odpowiednie spojrzenie na znaczenie wymagania przez Kościół badań w kierunku anemii sierpowatej oraz wirusa HIV.

Badanie w kierunku anemii sierpowatej

Jeśli żaden z małżonków nie jest nosicielem mutacji genu łań- cucha hemoglobiny A (brak allelu hemoglobiny S, oba allele hemoglobiny A– „AA) lub gdy heterozygotycznym nosicielem mutacji genu hemoglobiny S jest jeden z nich („AS), wówczas nie ma realnego problemu. Jeśli natomiast u obojga test wykaże heterozygotyczną mutację genu hemoglobiny S (obecny jeden allel hemoglobiny S – „AS), doradca powinien zalecić parze rozstanie z następujących przyczyn: istnieje 25-procentowe ryzyko poczęcia dziecka będącego homozygotycznym nosicielem mutacji genu hemoglobiny S („SS), co oznacza, że homozygotycznym nosicielem hemoglobiny S („SS") może być jedno z ich dzieci albo wszystkie. Może się też zdarzyć, że żadne z dzieci nie będzie nosicielem. Tę sytuację możemy porównać do prawdopodobieństwa posiadania syna lub córki. Szanse na posiadanie chłopca lub dziewczynki wynoszą 50 procent. Oznacza to, że wszystkie twoje dzieci mogą być chłopcami lub wszystkie mogą być dziewczynkami.

MM Fig 1

Rys. 1. Możliwe wyniki badania w kierunku anemii sierpowatej

Z medycznego punktu widzenia w przypadku dzieci, które są homozygotycznymi nosicielami mutacji genu hemoglobiny S, mogą pojawić się problemy takie jak:

1. Częste hospitalizacje.

2. Liczne wydatki związane z opieką medyczną.

3. Wiele godzin spędzanych w szpitalu.

4. Możliwość nagłej śmierci dziecka.

5. Czas, który normalnie spędzałoby się w domu, będzie spędzany w szpitalu.

6. Będzie to dodatkowym obciążeniem dla żony (matki), obok wszystkich ról, które wypełnia.

7. Może to prowadzić do częstych kłótni domowych oraz możliwego braku pieniędzy.

8. Może wystąpić chorobliwy strach przed ciążą, co może mieć wpływ na życie seksualne pary.

9. Takie dziecko będzie bardzo nieszczęśliwe.

Doradca może poprosić zakochanych, aby przypomnieli sobie, czy znają jakieś osoby chore na anemię sierpowatą. Moż- liwe do zaakceptowania są sytuacje, gdy obydwie osoby mają negatywny wynik badania w kierunku anemii sierpowatej lub przynajmniej jedna z osób ma wynik negatywny, a druga pozytywny. Jeżeli obydwie mają wynik pozytywny, sytuacja może być niebezpieczna. Z medycznego punktu widzenia, podobnie jak z punktu widzenia Kościoła, odradza się takie małżeństwo, jednak ostateczna decyzja należy do pary.

Jeżeli para zdecyduje się na małżeństwo, nie zważając na wskazania medyczne czy rady Kościoła, małżeństwo takie także będzie pobłogosławione. Zostanie im udzielone wsparcie modlitewne o to, aby z łaski Boga nie mieli potomstwa ze skłonnościami do chorób.

Test na nosicielstwo wirusa HIV

W przypadku gdy jedna z osób planujących małżeństwo ma wynik pozytywny, z przyczyn oczywistych stanowczo zaleca się zakończenie takiego związku i zrezygnowanie z zawarcia małżeństwa.

Przypisy

1. Geoffrey Chamberlain, ed., Turnbull’s Obstetrics, 2nd ed., Edinburgh, Scotland: Churchill Livingstone, 1995, s. 262; Robert Shaw, Patrick Soutter, Stuart Stanton, ed. Gynaecology, 2nd ed., New York: Churchill Livingstone, 1997, s. 107; Margaret F. Myles, Textbook for Midwives, Edinburgh: Churchill Livingstone, 1986, s. 215; E.A. Badoe i S.K. Owusu, ed., Health and Disease: A Layman’s Guide to Good Health, Accra, Ghana: University of Ghana Medical School, 2015, s. 101–107.

2. Geoffrey Chamberlain, ed., Turnbull’s Obstetrics, 2nd ed., Edinburgh, Scotland: Churchill Livingstone, 1995, s. 485; William F. Ganong, Review of Medical Physiology, New York: McGraw-Hill, 2003, s. 533; E.A. Badoe i S.K. Owusu, ed., Health and Disease: A Layman’s Guide to Good Health, Accra, Ghana: University of Ghana Medical School, 2004, s. 101–107. 

Rozdział 3

Doradzanie zakochanym

Po otrzymaniu wyników zleconych badań medycznych omów z parą kwestie, jakie z nich wynikają. Potwierdź, na jakim etapie zaawansowania jest ich związek i ustal przypuszczalną datę ślubu.

W czasie trwania związku oczekuje się od pary świętości. Istotne jest, aby w sposób zdecydowany zachęcać ich do odstą- pienia od cudzołóstwa. Doradca nie powinien oceniać. Parę należy zachęcać do aktywnego udzielania się w Kościele oraz do pozostania na bezpiecznej drodze świętości1.

Zachowania niepożądane w związku pomiędzy zakochanymi

1. Unikaj przytulania, obejmowania i całowania2.

2. Nie siadaj mu na kolanach.

3. Nie przebywaj sam na sam z ukochaną osobą w pomieszczeniu przez dłuższy czas.

4. Nie przebywajcie sami w odizolowanych miejscach o dziwnych porach.

5. Nie wkładaj rąk pod spódnicę ani do dekoltu.

6. Nie śpij i nie kładź się na tym samym łóżku wraz z ukochaną osobą.

7. Nie rozbieraj się w obecności ukochanej osoby.

8. Nie pieść piersi, pochwy ani członka.

9. Nie uprawiaj seksu z ukochanym/ukochaną (to cudzołóstwo)!3

UWAGA: Doradztwo przedmałżeńskie obejmuje okres sześciu miesięcy. Zakochanych należy poinformować o tym, że powinni zacząć korzystać z poradni odpowiednio wcześniej, aby zdążyć przed ślubem skorzystać z porad dotyczących wszystkich aspektów małżeństwa.

Doradcy nie powinni ulegać presji, aby przeprowadzić kurs w krótszym czasie. Może to być zwodnicze.

Dla pań

Jeśli wystąpi grzech niemoralności, uważa się, że jest to wina kobiety. Jest tak dlatego, że nawet jeśli w związku to mężczyzna odczuwa silniejsze napięcie seksualne, zadaniem kobiety jest nie ulec tej presji.

a) Kobietę należy zachęcać do tego, aby kontrolowała związek.

b) Musi mieć do siebie dużo szacunku i nie może pozwolić nikomu tego zepsuć.

c) Musi dążyć do zachowania czystości, aby doradzając w przyszłości innym parom, mogła z przekonaniem mówić, czego nie robiła w okresie zalotów4.

Przygotowania do ślubu (lista najważniejszych rzeczy)

Przedyskutuj z młodymi kwestię ich przygotowań do ślubu i udziel im porad w jak największym możliwym zakresie. Omówcie poniższe kwestie:

a) Wybór miejsca.

b) Suknia panny młodej – należy wspomnieć o możliwości wypożyczenia.

c) Garnitury (pana młodego i świadka).

d) Samochód lub samochody, z jakich skorzystają.

e) Ramy czasowe ślubu.

f) Godzinę przybycia panny młodej – wyczul ich na rzeczy, które zazwyczaj opóźniają przybycie panny młodej.

g) Czytanie z Pisma – wybrane przez parę.

h) Przewodniczący ceremonii (fakultatywnie).

i) Plan usadzenia osób przy stole głównym – w tym rodziców, przewodniczącego ceremonii itp. (zazwyczaj z wyłączeniem pastorów).

j) Alkohol na weselu (weź pod uwagę, że niektóre pary mogą nie mieć wpływu na tę kwestię).

k) Propozycja toastu oraz odpowiedzi na toast. Poradź, aby były one możliwie najkrótsze i zawierały podziękowania dla Boga, rodziców, pastora oraz innych osób kluczowych.

l) Konieczna zgoda urzędu, w którego gestii są śluby w waszym regionie lub kraju.

m) Fotorelacja. Uważajcie na fotografów, którzy przychodzą niezaproszeni, a potem domagają się pieniędzy za swoje zdjęcia.

n) Relacja wideo.

o) Dekoracje.

p) Ustalenia dotyczące miesiąca miodowego.

q) Przestrzeż parę przed wykorzystaniem na wesele wszystkich pieniędzy, jakie mają.

Przypisy

1. Dexter Yager, Ron Ball, Dynamic People Skills, U.S.A. InterNET Services Corporation, 1997, s 144–145, 153.

2. Joshua Adjabeng, Before You Marry, Accra, Ghana: Olive Publications, 1999, s. 26–27.

3. Eddie L. Long, I don’t want Delilah, I Need You, Tulsa, Oklahoma: Albury, 1998, s. 192.

4. Dwight Hervey Small, Design for Christian Marriage, Old Tappan, New Jersey: Fleming H. Revel Company, 1974, s. 177–201; Gini Andrews, Your Half of the Apple. God and the Single Girl, Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House, 1974, s. 69–79. 

CZĘŚĆ 2

PODSTAWY

Rozdział 4

Definicja małżeństwa

Wstęp

Małżeństwo jest instytucją uświęconą i nakazaną przez Boga1. Jest to jedyna instytucja ustanowiona przed pojawieniem się na świecie grzechu.

Trzy sposoby zawierania małżeństw

1. Ślub cywilny

(Jest on zawierany w oparciu o przepisy prawa cywilnego obowiązującego w danym kraju).

a. W większości krajów przepisy dotyczące zawierania małżeństw przewidują, że świadectwo ślubu wydawane jest przez lokalne organy władzy, przy czym małżeństwo musi zostać zawarte w ciągu trzech miesięcy od upływu trzytygodniowego okresu, w trakcie którego rada miasta (bądź gminy) albo Kościół publikuje nazwiska pary. Jeżeli w ciągu tych trzech tygodni nikt nie poinformuje o przeszkodach, małżeństwo może zostać zawarte.

b. Podpis woficjalnej księdze składa przynajmniej dwóch świadków.

c. Pożądana jest zgoda rodziców, co więcej, zachęca się pary, aby dążyły do jej uzyskania, jednak nie jest ona w stu procentach konieczna, jeżeli młodzi ukończyli 18 lat.

d. Do rozwiązania małżeństwa może dojść wyłącznie na skutek rozwodu uzyskanego na drodze prawnej.

e. Ponowne zawarcie małżeństwa przez osoby, które w świetle przepisów prawa o zawieraniu małżeństw w dalszym ciągu pozostają w związku małżeńskim, jest przestępstwem.

2. Ślub zwyczajowy

(Zakłada on udział rodzin).

a. Rodziny gromadzą się wspólnie, aby zgodnie z tradycją przekazać córkę po dokonaniu zwyczajowych obrzędów.

b. Obrzędy różnią się, w zależności od zwyczajów panują-cych w danej rodzinie oraz jej pochodzenia.

c. Niektóre rodziny uznają te obrzędy za właściwe zaślubiny i oczekują, że po ich dokonaniu para zamieszka już razem.

d. Niektóre rodziny uważają, że są to jedynie zaręczyny, czyli zgoda na zawarcie małżeństwa.

e. Nasz Kościół nie uznaje ślubu zwyczajowego za właściwe małżeństwo, dopóki nie zostanie ono pobłogosławione przez pastorów. Ślub zwyczajowy to układ poligamiczny (oznacza to, że mężczyzna może poślubić tyle kobiet, ile zechce). Zdaniem Kościoła ważne jest, aby jego członkowie zawierali małżeństwa w oparciu o przepisy prawa o zawieraniu małżeństw, ponieważ zaślubiny dokonane w świetle prawa wykluczają poligamię.

3. Ślub duchowy

(Polega on na tym, że para ślubuje przestrzegać w swoim związku prawa Boskiego, a ich małżeństwo zostaje przypieczę- towane przez Boga).

a. Kościół dokonuje ceremonii zaślubin i błogosławi parę2.

b. Z punktu widzenia Kościoła bez takiej ceremonii małżeń-stwo nie istnieje.

c. Kościół publikuje także na tablicy ogłoszeń, przez co najmniej trzy tygodnie, informacje o wszystkich parach zamierzających się pobrać, aby umożliwić wyjawienie ewentualnych przeszkód dla zawarcia małżeństwa.

Wymagamy od par, aby zawierały wszystkie trzy rodzaje ślubów, co pozwoli im uniknąć późniejszych nieporozumień i wątpliwości co do faktu zawarcia przez nie małżeństwa3.

Przypisy

1. Al Janssen, The Marriage Masterpiece, Wheaton, Illinois: Tyndale, 2001, s. 3–4; Evans A. Laryea, Joining of Lives, Accra, Ghana: PAL International, 2002, s. 33–38; Derek i Ruth Prince, God is a Matchmaker, Grand Rapids, Michigan: Chosen Books, 2003, s. 51–52; Christopher Ash, Marriage Sex in the Service of God, Leicester, England: InterVarsity Press, 2003, s. 66–69.

2. Marva J. Dawn, Sexual Charachter: Beyond Technique to Intimacy, Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdman Publishing, 2001, s. 207.

3. Christopher Clulow, ed., Women, Men and Marriage, London: Sheldon Press, 1995, s. 40–43; Joshua Adjabeng, Before You marry, Accra, Ghana: Olive Publications, 1999, s. 63–67. 

Rozdział 5

Biblijne przyczyny małżeństwa

Wstęp

Małżeństwo nie jest wymysłem człowieka ani nie zostało przez niego zapoczątkowane. To sam Bóg odkrył odczuwaną przez człowieka potrzebę towarzystwa i jej zaradził. Aby zrozumieć, dlaczego Bóg ustanowił małżeństwo, musimy poszukać odpowiedzi w Biblii.

Biblijne przyczyny małżeństwa

1. Zaradzenie samotności

Potem Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc».

Księga Rodzaju 2, 18

2. Służenie pomocą

Potem Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc».

Księga Rodzaju 2, 18

Pomoc: w jaki sposób kobieta może pomagać mężczyźnie: modlitwą, seksem, przygotowywaniem jedzenia, poradą, zachę- tą, pociechą; okazując gościnność; wykonując domowe obowiązki; poprzez pomoc finansową lub socjalną, itp.1

3. Unikanie cudzołóstwa

Co do spraw, o których pisaliście, to dobrze jest człowiekowi nie łączyć się z kobietą. Ze względu jednak na niebezpieczeństwo rozpusty niech każdy ma swoją żonę, a każda swojego męża.

1 List do Koryntian 7, 1-2

4. Posiadanie dzieci

A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!». Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądź- cie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi».

Księga Rodzaju 1, 26-28

Kiedy dzieci przychodzą na świat poza małżeństwem, są ułomne i często okazują się przestępcami.

Uwaga: Brak dzieci nie unieważni waszego małżeństwa. Tak jak przyjście na świat dzieci nie powoduje jego zatwierdzenia.

Przypisy

1. Lana Packer, Women Making a Difference in Marriage, Nashville, Tennessee: Lifeway Press, 2003, s. 13–20 oraz David Searle, ed., Truth and Love in a Sexually Disordered World, Carlisle, Cumbria, U.K.: Paternoster Publishing, 1997, s. 6–7, 72–74. 

CZĘŚĆ 3

ZWIĄZEK

Rozdział 6

Boski model małżeństwa

Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głę-bokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę.

A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta». Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem. Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.

Księga Rodzaju 2, 21-25

Wzorzec pięcioraki

1. Jeden mężczyzna / jedna kobieta1

Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę.

Księga Rodzaju 2, 22

2. Opuszczanie i łączenie się2

Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.

Księga Rodzaju 2, 24

Istnieją cztery rodzaje opuszczania:

a) fizyczne (lokalizacja)

b) ekonomiczne/finansowe

c) dotyczące wpływania, kierowania i doradzania przez rodziców oraz innych członków rodzin wielopokoleniowych

d) dotyczące bliskich przyjaciół, zwłaszcza przeciwnej płci3

3. Towarzystwo4

(Mężczyzna był sam, bez przyjaciela).

Potem Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc».

Księga Rodzaju 2, 18

4. Otwartość5

(Niech twój małżonek/małżonka wie o tobie wszystko, aby uniknąć niespodzianek, braku zaufania oraz podejrzeń)6.

Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.

Księga Rodzaju 2, 21-25

Istnieją cztery rodzaje nagości/otwartości/transparentności:

a) historyczna, dotycząca np. wcześniejszych związków, dzieci

b) finansowa, dotycząca np. długów, dochodów, majątku, zobowiązań

c) fizyczna, np. nagość w domu, wolność seksualna

d) duchowa, dotycząca np. przyszłych aspiracji, grzechów osobistych7

5. Seks i rozrodczość

Boski plan zakłada, że seks oraz rozrodczość dzieją się w ramach małżeństwa. Seks i rozrodczość poza małżeństwem prowadzą do różnorakich problemów – rodzin przybranych, pasierbów i pasierbic oraz chorób przenoszonych drogą płciową. 

A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!». Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.

Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądź-cie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi».

Księga Rodzaju 1, 26-28

Przypisy

1. Carl J. Laney, The Divorce Myth, Minneapolis, Minnesota: Bethany, 1981, s. 26; Robert Lewis i William Hendricks, Rocking the Roles, Colorado Springs, Colorado: Navpress, 1991, s. 41–47.

2. Ray Mossholder, Marriage Plus: The Bible and Marriage, Lake Mary, Florida: Creation House, 1990, s. 148; Walter Trobisch, I Married You, Leicester, England: InrterVarsity Press 2003, s. 23–28.

3. Carl J. Laney, The Divorce Myth, Minneapolis, Minnesota: Bethany, 1981, s. 20; Dennis i Barbara Rainer, Starting Your Marriage Right, Nashville, Tennessee: Thomas Nelson Publishers, 2000, s. 15–19.

4. Jay E. Adams, Marriage, Divorce and Remarriage, Grand Rapids, Michigan: Baker Book House, 1980, s. 11–12; Gordon Mac Donald, Magnificent Marriage, Wheaton, Illinois: Tyndale House, 1982, s. 6–7, 44–46.

5. Evans A. Laryea, Joining of Lives, Acra, Ghana: PAL International, 2002, s. 67–69.

6. Dennis i Barbara Rainer, Starting Your Marriage Right, Nashville, Tennessee: Thomas Nelson Publishers, 2000, s. 26–28.

7. Bob i Jan Horner, Resolving Conflict in Your Marriage, Loveland, Colorado: Group Publishing Inc., 2000, s. 28–31.

8. David Searle, ed., Truth and Love in a Sexually Disordered World, Edinburgh: Paternoster Publishing, 1997, s. 64–66. 

Rozdział 7

Chrześcijański dom

Definicja

Chrześcijański dom nie jest tylko budynkiem. To atmosfera, to miejsce, w którym zawsze chętnie się przebywa. Dom to miejsce, w którym mieszka rodzina. Pierwszy dom był ogrodem. Daje to dwa obrazy domu:

1. Miejsce, w którym jest nam dobrze – piękne, spokojne, przyjazne.

2. Miejsce, którego doglądamy i które czynimy pięknym.

Jednak najważniejszym elementem domu nie jest sam budynek, jakkolwiek byłby duży i piękny, ale relacje łączące mieszkających w nim ludzi.

Strapieniem dla ojca – syn głupi, a rynną wciąż ciekną- cą – kłótliwa kobieta.

Księga Przysłów 19, 13

Lepsze mieszkanie w kącie dachu niż żona swarliwa i dom obszerny.

Księga Przysłów 25, 24

Rynna cieknąca stale w dzień dżdżysty, podobna do żony swarliwej. Kto chce ją wstrzymać, ten wiatr wstrzymuje lub zbiera oliwę do ręki.

Księga Przysłów 27, 15–16

Dom może mieścić się nawet w slumsach lub w rynsztoku, może też być przystankiem autobusowym dopóty, dopóki jest on miejscem, w którym dwoje kochających się ludzi postanowiło zamieszkać i stworzyć rodzinę, którą mogą tak samo kochać. 

Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa [we wszystko], życie jego nie jest zależne od jego mienia».

Ewangelia wg św. Łukasza 12, 15

Znaczenie domu dla małżonków

1. Miejsce odpoczynku – dla mężczyzny.

2. Ochrona i izolacja od świata oraz presji, jaką wywołuje – dla kobiety.

3. Miejsce orzeźwienia i pokrzepienia – dla obojga.

4. Miejsce szkolenia – dla dzieci1.

Budowanie chrześcijańskiego domu w czterech krokach

Dom pełen szczęścia i równowagi jest zawsze marzeniem nowożeńców.

Jednak wiele osób nigdy nie doświadcza radości ani szczęścia, do których dążą, decydując się na małżeństwo. Szczę- śliwy dom się nie przydarza. Szczęśliwy dom trzeba zbudować. Nic nie dzieje się przypadkiem! Nic nie spada nam z nieba2 .

Gdzie wołów brakuje – tam żłób jest pusty, dzięki mocy wołów plon jest obfity.

Księga Przysłów 14, 4

1. Należy uznać Chrystusa za fundament oraz głowę domu

Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je. Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany.

Ewangelia wg św. Łukasza