Wilde dromen: In je dromen

By Rose Winter

'Zij leert hem dansen, hij leert haar de fijne kneepjes op het liefdesgebied.'

Kiki Barker heeft geen verstand van mode en mannen. Hip kun je haar dan ook absoluut niet noemen. Er is een ding waar ze goed in is en waar ze veel verstand van heeft: haar werk. Niet voor niets is ze de secretaresse van Damon van der Velden op het het advocatenkantoor Van der Velden Advocatuur & Notarissen, de troonopvolger van het bedrijf. Wat ze aan niemand vertelt is dat ze stiekem de meest wilde dromen heeft over haar baas. Als hij haar vraagt hem te leren dansen, omdat hij een belangrijke date heeft zegt ze geen nee. Haar verborgen danstalent komt goed van pas. 

De danslessen zijn al snel te veel voor de zenuwachtige Kiki. Kan ze de verleiding weerstaan om meer te doen dan alleen maar dansen? Het lijkt haar niet verstandig om op de avances van haar baas in te gaan. Damon is in ieder geval niet van plan het haar gemakkelijk te maken. 

• Language: Nederlands
• Publisher: Rose Winter
• Release date: Jan 2, 2017
• ISBN: 9781386191629

Book preview

Wilde dromen

In je dromen, boek 1

Rose Winter

Copyright: ©Rose Winter 2017

Cover ontwerp: Rose Winter

De serie ‘In je dromen’ bestaat uit de volgende delen:

Boek 1: Wilde dromen

Boek 2: Hete dromen (verschijnt februari 2017)

Boek 3: Stoute dromen (verschijnt maart 2017)

1

Zijn naakte bovenlichaam is bedekt met drupjes die bijna perfect rond lijken. Langzaam doe ik een stap naar voren, zodat ik zijn zoete, mannelijke geur op kan snuiven. Als vanzelf glijdt mijn hand naar zijn borstkas. Ik kijk hem aan. Mijn tong lijkt een eigen wil te hebben als ik mijn lippen om zijn tepel sluit en het zweet ervan af lik.

‘Wat ruik je lekker,’ zeg ik.

‘Dank je. Zijn de notulen van de raadsvergadering al uitgewerkt, Kiki?’ Ik knipper met mijn ogen. ‘Sorry?’

‘Die notulen?’ Damon van der Velden kijkt ongeduldig op me neer terwijl hij zijn stropdas rechttrekt. Weg naakt bovenlichaam. Weg zweetdruppels.

‘Was u weer eens aan het dagdromen, mevrouw Barker?’ Hij schudt zijn wijsvinger heen en weer. ‘Daar betaal ik u toch niet voor?’

Ik voel dat ik rood word. Snel duik ik in mijn ladekastje. Waar heb ik die rotnotulen gelaten? Vanochtend uitgewerkt, meteen uitgeprint en...Met een opgeluchte zucht trek ik drie A-4 velletjes vanonder een stapeltje papieren vandaan. Klaar om nog een keer goed na te lezen. Maar dat hoeft meneer Chagrijn van der Velden niet te weten. Ik overhandig ze aan hem en bestudeer zijn billen als hij naar zijn kantoor loopt. Alsof hij voelt dat ik naar hem kijk, werpt hij een blik over zijn schouder. Het arrogante lachje dat om zijn mond speelt, ontgaat me niet.

‘Nog een kop koffie graag, Kiki.’ Voordat hij in zijn kantoor verdwijnt, geeft hij me een vette knipoog. Een knipoog waar mijn wangen nog veel roder van worden. Gelukkig ziet hij dat niet meer. De deur valt achter zijn lekkere billen in het slot. Ik haast me naar de keuken aan het einde van de gang om zijn koffie te halen. Ondertussen duw ik een paar keer mijn brilmontuur verder op mijn neus. Laatst zijn de stangetjes wat verbogen toen ik erop was gaan zitten - onhandige ik - en nu zit hij dus een beetje scheef. En ruim. Maar dat scheve zie je alleen als je er echt goed op let. Dat ruime is hinderlijk en ik neem me dan ook voor na werktijd mijn brilmontuur te laten stellen bij de opticien in het centrum. Misschien mag ik van Damon wel wat eerder weg. Als ik hem lief aankijk, is het vast geen probleem. Ondanks dat ik niet zijn type ben, weet ik dat hij een zwak heeft voor mijn pruillipje. Als ik die trek, krijg ik veel van hem gedaan.

‘Hey meid, koffietijd voor de baas?’ Gina leunt grinnikend tegen het smalle keukenblok als ze mij ziet en mijn -vermoedelijk- oververhitte gezicht. ‘Stress?’

Ik schud mijn hoofd terwijl ik een mok uit het keukenkastje pak. ‘Nee. Ik kreeg een knipoog.’

‘Is hij weer eens bezig?’

Ik haal mijn schouders op. Stiekem vind ik het maar wat leuk als hij me op die manier aandacht geeft, ook al is hij over het algemeen een omhooggevallen eikel. Blijkbaar val ik op dat soort types.

‘Hij betrapte me op een dagdroom,’ zeg ik fluisterend. ‘In gedachten was ik net bezig kleine zweetdruppeltjes van zijn borstkas te likken.’ Gina kan ik dat wel vertellen. We zijn samen bij Van der Velden Advocatuur & Notarissen begonnen. Ik als juridisch secretaresse, zij als advocaat-stagiaire. Inmiddels ben ik de persoonlijke secretaresse van de zoon van de baas. Het is in de lijn van verwachting dat hij binnen nu en vijf jaar het bedrijf van zijn vader zal overnemen. Naast het feit dat hij succesvol is als advocaat en de rechterhand van de kapitein op dit grote schip met verschillende vestigingen door het hele land, is hij ook nog eens behoorlijk aantrekkelijk. Het kost me dan ook af en toe moeite me te concentreren op mijn werk.

Gina is al lang geen advocaat-stagiaire meer. Ze doet het goed op de afdeling die gespecialiseerd is in contracten- en arbeidsrecht. Soms hoor ik dingen over haar. Het schijnt dat ze nogal wat haar op de tanden heeft gekweekt. Ze bijt van zich af als haar iets niet aanstaat en ze laat niet over zich heen lopen. Ik ken haar niet op die manier. Voor mij is ze nog steeds dezelfde Gina als zeven jaar geleden. Met die vrolijke krullen die om haar hoofd dansen en de glimlach die standaard om haar lippen speelt. Direct is ze zeker, maar nooit op een vervelende manier.

‘Spannende dagdroom.’ Gina dipt een theezakje in haar mok met heet water. ‘Hoe lang fantaseer je eigenlijk al over die baas van jou?’

Met een ronkend geluid stroomt de mok die ik onder het apparaat heb gezet vol met koffie. ‘Euh,’ stamel ik.

‘Precies. Volgens mij wordt het tijd dat jij eens je bril in de prullenbak gooit, een kort rokje aantrekt met een string eronder of -nog beter- helemaal niets, en je haar losgooit als je naar je werk gaat.’

Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Is er iets mis met hoe ik eruit zie? ‘Hoezo?’

‘Ik bedoel het niet lullig, Kiki, echt niet. Damon is een man, jij bent een vrouw en volgens mij heb je een killer body onder die wijde rok en blouse, of niet soms?’

Gina bekijkt me van top tot teen. Bijna word ik verlegen onder haar blik. Bijna. Want ze heeft gelijk. Er is niets mis met mijn figuur. Wekelijks een uurtje hardlopen en zwemmen doen wonderen.

‘Het enige wat ik probeer te zeggen is: maak er gebruik van als je het echt eens met hem wil doen.’

‘Ja, maar, hij is mijn baas. Dat kan ik toch niet maken? En sowieso, wat nou als hij me afwijst. Dan sta ik ongelooflijk voor schut.’

Gina neemt een slok van haar thee. ‘Er zijn duizend en een redenen te bedenken om het niet te doen. Hele goede redenen. Maar dan zul je het nooit weten.’

Ik zet de koffie voor Damon en mij op een dienblad. Meteen klotst er een golfje over de rand. ‘Wat zal ik nooit weten?’ vraag ik dommig.

‘Hoe het is om seks te hebben met Damon van der Velden,’ zegt Gina over haar schouder als ze langs me heen de keuken uitloopt.

‘Ja maar...,’ zeg ik tegen het luchtledige, ‘het gaat toch niet alleen om mijn lichaam?’

2

Als ik terug ben op mijn kamer staat Damons deur op een kier. Ik klop zachtjes - hard kloppen heb ik een keer gedaan