oms wanneer ek ná ’n lang dag in die veld uiteindelik my moderne skietstokke in ’n hoek staangemaak het, my verkyker/afstandtaster opgehang het, my roer met sy taktiese teleskoop en akkurate, handgelaaide ammunisie in die kluis toegesluit het, my GPS, waterbottel en rugsakkie elkeen op sy eie plek gebêre het en seker gemaak het ek het alle ander items uit my broek-, hempen baadjiesakke gehaal, gaan sit ek met ’n koue Duitse bruisdrankie in die hand en droom oor ’n eenvoudiger tyd. ’n Tyd toe my jagtoerusting uit ’n gelaai-de geweer, ’n mes en miskien ’n waterbottel of lemoen bestaan het. ’n Tyd toe bekruip ’n vereiste en nie ’n alternatiewe opsie was nie. ’n Tyd toe ’n langafstandteleskoop ’n Weaver met 6x vaste vergroting was en-teleskope met agterdog bejeën is.
