DIE UITNODIGING
“As die polisie ons nou vang, word ons opgesluit en vir ewig agter tralies gebêre,” het Breg gehyg...
Dit was die jaar 1961 en ek het ’n uitnodiging van my meisie, Marie, ontvang om vir haar op hul plaas in die Eldoret-omgewing in Kenia te gaan kuier. Wat die uitnodiging meer gewig laat dra het, was die belofte dat haar pa vir my ’n jagtog sou reël.
Ek het twee vriende saamgeneem: Piet, ’n universiteitsvriend, en Breg, ’n vriend wat familie in Kenia gehad het. Volgens sommige van ons vriende sou ons reis maar gewaagd wees, maar TS Elliot sê in dié verband: “Life is either a daring adventure or nothing at all.”
Breg se ouers het vroeër jare per motor Kenia toe gery en by hulle moes hy dus al die nodige inligting oor ons reis daarheen kry. Verder was sy teenwoordigheid noodsaaklik, want hy sou die voertuig voorsien én hy was meganies aangelê. Piet, weer, was in beheer van die kos, eetgerei en beddegoed.
Ons aanvanklike twyfel en onsekerheid het mettertyd verander in entoesiasme. Ons het ure gesit en padkaarte bestudeer om die beste roete uit te werk. Een of ander wyse persoon het gesê: Die 1960’s was die tyd van onafhanlikheidswording vir baie Afrikastate en ons het vooraf inligting gekry oor die gesindheid van die inwoners van die lande waardeur ons sou reis, naamlik Rhodesië, Zambië, Tanzanië
