SKOTE WAT STEEDS WEERKLINK
Stories van besondere goeie skote, hetsy in die jagveld of op die skietbaan, bly immergroen gunstelinge. Alhoewel minder gewild, moet daar ook vertel word van misskote, kwesskote en skote wat nooit geneem moes gewees het nie. Verhale oor sulke skote is onmisbaar om nuwe generasies te leer hoe om verantwoordelike jagters te word, om ervare jagters eerlik te hou, en om die meer verslete jagters (wat die gevaar loop om ons verkoop-teen-datums te oorskry, die uwe ingesluit), op te kikker.
My heel lekkerste en ook seerste skyfskietherinnering kom uit my dae toe ek nog ons nekbreker-windbuks se kolf onder my armholte moes inpas om die sneller by te kom. Pa het op die kweekgras onder die groot ou bloekomboom op die plaas vier teikens op tien treë langs mekaar staangemaak: ’n vuurhoutjie, .22-patroondoppie, 7mm Mauser-patroondop en ’n mieliestronk. Ons kon sit en skiet en almal het vier koeëltjies gekry. ’n Halfkroon was die prys, mits al vier teikens omgeskiet word.
Pa en my ooms het eerste geskiet en die halfkroon het toe nog nie ’n baas gehad nie. Ek was laaste aan die beurt en het met die moeilikste skote begin deur eers die vuurhoutjie om teklink, toe die patroondoppies en
