Marcel Sturing

Een naakte vrouw, dood geschoten, ligt in een greppel. Politieman Marcel Sturing is als eerste ter plekke. De vrouw blijkt onbekend. Ze wordt niet vermist maar toch is er een misdrijf dat opgelost moet worden. Marcel Sturing gaat op onderzoek. Hij neemt zijn intrek in een plaatselijk hotel en hoopt zo aanwijzingen te vinden. Ook keert hij terug naar de plaats van het misdrijf. Daar liggen opeens witte tulpen, netjes gerangschikt, in de vorm van een verstilde hardloper... Fragment: “Het lijk lag er vreemd bij. Half op zijn zij. Een hardloper maar dan verstilt, bevroren tijdens het rennen. Neergelegd in een greppel, op de schuine kant er van. Een naakte hardloper... met twee kogels in het lichaam.” Een Verstilde Hardloper wordt nu tijdelijk goedkoper aangeboden! Een verstilde hardloper is deel 1 van de Marcel Sturing-serie. Zie ook: Deel 2 - Een verborgen patroon Deel 3 - Een leeg bestaan Deel 4 - Een klein einde Of bekijk de nieuwste politieroman van deze schrijver: Bewarier.

Voor het eerst sinds lange tijd is in Nederland weer een seriemoordenaar actief. Het onderzoek zit muur vast en dus wordt politieagent Marcel Sturing ingeschakeld om mee te denken. Hij zoekt naar een patroon dat hem naar de dader kan leiden maar er lijkt geen enkel verband tussen de moorden. Zijn zoektocht leidt uiteindelijk naar de Belgische Ardennen maar nog steeds heeft hij geen antwoord op de vraag: Wat is in godsnaam het verband? Een verborgen patroon is deel 2 van de Marcel Sturing-serie. Zie ook deel 1: Een verstilde hardloper Fragment: ‘Een seriemoordenaar? Maar dat is toch iets Amerikaans?’ Suzanne keek de commissaris verbaasd aan. ‘Wij hebben in Nederland toch nog nooit een seriemoordenaar gehad? Serieverkrachters, dat wel maar...’ De commissaris keek op van achter zijn papieren. ‘We hebben 18 moorden die allemaal met elkaar in verband staan. Lijkt me een serie.’ Marcel Sturing staarde voor zich uit en dacht even na. ‘Ehm, het Beest van Horkstede... Nee, Harkstede. Dat was een Nederlandse seriemoordenaar. Willem van Eijk of Van Eck... zoiets. Vijf moorden, vrij recent nog. Er zijn er genoeg hoor maar meestal niet met zo veel slachtoffers.’ Zie ook deel 3 en 4 van deze serie: - Een Leeg Bestaan - Een Klein Einde Of bekijk de nieuwste politieroman van deze schrijver: Bewarier.

Het is nog vroeg in de ochtend als politieagent Marcel Sturing geconfronteerd wordt met een gruwelijke moord. De dader is snel gevonden maar er lijkt meer aan de hand. Marcel Sturing komt terecht in een wereld van computers en whizzkids in een zaak van internationale omvang. Fragment: "Hij reed langzaam de straat in. Nergens een parkeerplek vrij... dan maar op de stoep. Hij parkeerde zijn auto half op het trottoir en stapte uit. Hij telde drie politieauto’s, vijf agenten op straat. Hij liep naar het groepje toe. Eén van hen kwam op hem afgelopen. Machielsen? Michielsen? Een nieuwe jongen, sinds een maand werkzaam op het bureau. ‘Goedemorgen inspecteur. Hopelijk heeft u goed ontbeten want het is geen fijn gezicht. Veel bloed vooral.’ ‘Een tijdje terug alweer, maar vertel.’ Ze liepen samen naar de entree van het flatgebouw. Machielsen of Michielsen somde op: ‘Een vrouw, begin 40. Bruut vermoord. Meerdere malen verkracht, voor of na haar dood. U ziet het zelf wel. Maar ik zou even diep ademhalen als ik u was, voor u naar binnen gaat.’" Een Leeg Bestaan is deel 3 van de Marcel Sturing-serie zie ook: Deel 1- Een Verstilde Hardloper Deel 2- Een verborgen Patroon Deel 4 - Een Klein Einde Of bekijk de nieuwste politieroman van deze schrijver: Bewarier.

Een nachtclubzangeres is spoorloos verdwenen. Een ongeluk, zelfmoord of moord? Maar waar is het lichaam? Politieagent Marcel Sturing gaat op onderzoek maar tast in het duister. Heeft hij te maken met een misdrijf of een slim opgezette verdwijntruc? Fragment - Een Klein Einde: "Een nachtclub in Amerikaanse stijl. Hoewel, eerder Berlijn... eind jaren twintig, begin jaren dertig. Aan één kant van de ruimte een grote bar, aan de andere kant een podium. Voor het podium veel tafeltjes en nog meer stoelen. Ronde tafeltjes waardoor het geheel hem opeens weer deed denken aan een western saloon. Hij rook een geur van sigaretten, en zweet. Dorre lucht van de vorige avond, hoewel... afgelopen nacht eigenlijk. Slechte ventilatie... Of ze waren nog maar net een paar uur dicht. De eigenaar, niet blij met de politieaanwezigheid, had zich boos terug getrokken. De club zou minimaal een dag gesloten zijn. Misschien zelfs langer." Een Klein Einde is het laatste deel van de Marcel Sturing-serie. Zie ook: Deel 1 - Een Verstilde Hardloper Deel 2 - Een Verborgen Patroon Deel 3 - Een Leeg Bestaan Of bekijk de nieuwste roman van deze schrijver: Bewarier.