Το Στοιχειωμένο Σπίτι

By James J. Cudney

Είναι Απόκριες και στο Μπράξτον επικρατεί ενθουσιασμός.

Ενώ οι άλλοι σκαλίζουν φανάρια, πηγαίνουν σε στοιχειωμένες βόλτες με άχυρα και τρέχουν στον τρομακτικό λαβύρινθο του καλαμποκιού στο Φθινοπωρινό Φεστιβάλ, ο Κέλαν μετακομίζει σε ένα μυστηριώδες παλιό σπίτι. Όταν ένα αδίστακτο φάντασμα υπόσχεται εκδίκηση, ο ατρόμητος καθηγητής μας στρέφεται στον εκκεντρικό ιστορικό της πόλης και σε ένα απόκοσμο μέντιουμ για να το ερευνήσει.

Εν τω μεταξύ, οι εργάτες ανακαλύπτουν έναν σκελετό μετά τη διάνοιξη του εδάφους για τη νέα πτέρυγα της βιβλιοθήκης Μεμόριαλ. Ενώ ο Κέλαν και η Έιπριλ χορεύουν γύρω από τη χημεία που πυροδοτείται ανάμεσά τους, ένα ύποπτο ατύχημα συμβαίνει στο φθινοπωρινό φεστιβάλ.

Καθώς η αληθινή ιστορία και οι ύπουλες διασυνδέσεις της οικογένειας Γκρέι έρχονται στο φως, μπορεί ο Κέλαν να συλλάβει τον ασύλληπτο δολοφόνο - και να κατευνάσει το φάντασμα που αναζητά εκδίκηση;

• Language: English
• Publisher: Next Chapter
• Release date: Oct 7, 2022

Book preview

ΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΤΑ ΜΥΣΤΉΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΎΠΟΛΗΣ ΜΠΡΆΞΤΟΝ;

ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΈΡΓΟΥΙΚ

Κέλαν: Καθηγητής στο Μπράξτον, ερασιτέχνης ντετέκτιβ

Γουέσλι: πατέρας του Κέλαν, συνταξιούχος πρόεδρος του Μπράξτον

Βιολέτα: Διευθύντρια υποδοχής του Μπράξτον

Έμμα: η κόρη του Κέλαν με τη Φρανσέσκα

Χάμπτον: μεγαλύτερος αδελφός του Κέλαν, δικηγόρος

Έλενορ: Υπέυθυνη του Pick-Me-Up Diner

Γκάμπριελ: ο μικρότερος αδελφός του Κέλαν

Γιαγιά Ντι: η γιαγιά του Κέλαν, επίσης γνωστή ως δήμαρχος Σεραφίνα Ντάνμπι

Ούλαν Ντάνμπι: Ντάνλαν: ξάδελφος του Κέλαν, εγγονός της Γιαγιά Ντι

Φρανσέσκα Καστιλιάνο: Γυναίκα του Κέλαν

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΎΠΟΛΗ ΜΠΡΆΞΤΟΝ

Ούρσουλα Πάουερ: Σύζυγος της Μύριαμ

Μύριαμ Καστλe: Σύζυγος της Ούρσουλας

Μάγκι Ρορκ: Επικεφαλής βιβλιοθηκάριος, βγαίνει με τον Κόνορ

Χόουπ Λοσον: καθηγήτρια του Μπράξτον, κόρη της Ραελίν

ΚΆΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΟΜΗΤΕΊΑΣ ΓΟΥΌΡΤΟΝ

Ελάιτζα Ο’Μάλει: Καθολικός ιερέας, αδελφός του Ιαν

Μίνι Ο’Μάλει: Κουνιάδα του Ελάιτζα, σύζυγος του Ιαν

Ιαν Ο’Μάλει: Ελάιτζα, σύζυγος της Μίνι

Τζέην Ο’Μάλει: Η εγγονή της Μίνι, καλοκαιρινή δασκάλα της Έμμα

Λόιντ Νίκελς: αδελφός της Μπελίντα, πατέρας της Καλλιόπης

Καλλιόπη Νίκελς: κόρη του Λόιντ, σερβιτόρα του Pick-Me-Up Diner

Μπελίντα Νίκελς: πρώην σύζυγος του Χάιραμ, μητριά του Ντάμιεν

Ντέμιαν Γκρέι: πατέρας της Ίμοτζεν, μεγαλύτερος γιος του Χάιραμ

Ξαβιέρ Γκρέι: πατέρας της Κάρλα, γιος του Χάιραμ

Ίμοτζεν Γκρέι: εγγονή του Χάιραμ, κόρη της Λάρα και του Ντέμιαν

Κάρλα Γκρέι: εγγονή του Χάιραμ, κόρη του Ξαβιέρ

Προύντενς Γκρέι: πρώτη σύζυγος του Χάιραμ, βιολογική μητέρα του Ντάμιεν

Ράιλιν Λοσον: μητέρα της Χόουπ

ΔΙΟΊΚΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΗΤΕΊΑΣ ΓΟΥΌΡΤΟΝ

Έιπριλ Μόνταγκιου: σερίφης

Όγκι Μόνταγκιου: ο αδελφός της Έιπριλ

Κόνορ Χόκινς: Ντετέκτιβ, καλύτερος φίλος του Κέλαν, που βγαίνει με τη Μάγκι

Μπάρτλεμπι Γκροσβάλετ: πρώην δήμαρχος, ιστορικός της πόλης

Χάριαμ Γκρέι: Δικαστής της κομητείας Γουόρτον

Φίνιγκαν Μάστερς: Δικηγόρος

Λάρα Μπουβιέρ: Δημοσιογράφος, μητέρα της Ίμοτζεν

Μπράντ Σοπ: νοσηλευτής στα επείγοντα περιστατικά

Αστυνομικός Φλατμαν: Αστυνομικός

Μάνι Σαλβάντο: Pick-Me-Up Diner διευθυντής και σεφ, που βγαίνει με την Έλενορ

Τσιπ: Μαθητευόμενος στο στοιχειωμένο Hayride

Κυρία Ζένια: Μέντιουμ

Νίκι Έντικοτ: Ανάδοχος Κατασκευαστής

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1

Σκύβοντας πίσω από μια φθαρμένη, δυσανάγνωστη ταφόπλακα στο παλαιότερο και πιο τρομακτικό νεκροταφείο του Κοιμητηρίου Γουέλιγκτον, παρέμεινα σιωπηλός και ακίνητος ανάμεσα σε ένα σωρό εκταφέντα πτώματα. Αν και περιτριγυρισμένος από ψηλά, λεπτά λευκά πεύκα, ο σαρωτικός θόλος από τα ετοιμοθάνατα κλαδιά μιας κακοτράχαλης και αγκαθωτής ιτιάς μου ακούμπησε κρυφά το λαιμό. Αφού μια επίθεση ανέμων μαστίγωσε με μανία το τρεμάμενο δέρμα μου, κοίταξα πάνω από το χαλαρό σημάδι του τάφου και χάζεψα τους λόφους από φρεσκοστρωμένο χώμα. Γιατί ένα αδίστακτο τέρας είχε ξεθάψει τόσα πολλά φέρετρα κοντά στο μαυσωλείο των Γκρέι;

Δύο σειρές πιο πέρα, τα άψυχα μάτια του αποφασισμένου κακοποιού έλαμπαν σαν κάρβουνο που καίγεται. Ο ανατριχιαστικός τόνος των καμπανών της εκκλησίας της Αγίας Μαρίας χτύπησε - η τυχαία άφιξη του μεσονυκτίου. Το δυσοίωνο κάλεσμά της ώθησε τα ασταθή μου πόδια να παραπατήσουν, να τσακίσουν ένα σωρό από σάπια φύλλα και να αποκαλύψουν ανόητα τη μυστική μου θέση. Ξαφνικά σκεπασμένος από την ομίχλη και αιωρούμενος κοντά στην ανώνυμη ταφόπλακα, ο ρέοντας μαύρος και γκρίζος χιτώνας του απατεώνα έμοιαζε με καπνό από μια υπερφορτωμένη καμινάδα. Σε ακούω να αναπνέεις, Έιργουικ. Βγες έξω, βγες έξω όπου κι αν είσαι. Δεν έχω τελειώσει με αυτό το παιχνίδι.

Δεν ξέρω ποιος είσαι, αλλά η εμμονή σου μαζί μου έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Καθώς ένα απόμακρο φεγγάρι έριχνε μια απόκοσμη φωτεινότητα, καταράστηκα τα καινούργια μου μοντέρνα, σπορ γυαλιά αεροπόρου που θόλωσαν. Φαινόμενο ή αποκύημα μιας υπερβολικής φαντασίας, δεν μπορούσα να είμαι σίγουρος- ούτε με ένοιαζε εκείνη τη στιγμή. Δεν μπορεί να είσαι αληθινός. Το μυαλό μου παίζει παιχνίδια μαζί μου.

Ο αιθέριος μπαμπούλας γλιστρούσε εκατοστά πάνω από το αγιασμένο έδαφος του νεκροταφείου. Οι σόλες των ποδιών του εξατμίζονταν όταν πατούσε στο ιερό χώμα των ελικοειδών μονοπατιών. Είσαι έτοιμος να πεθάνεις;, η απειλητική, τσιριχτή φωνή χλεύαζε ενώ με κυνηγούσε και με στρίμωχνε στο σκοτάδι της ερημικής κρυψώνας μου -η ψυχρή, μελαγχολική αντήχηση τρόμαζε όλες τις νυχτερίδες, τις κουκουβάγιες και τα άλλα πλάσματα της νυχτερινής ζωής σε βιαστική απομόνωση. Το μασκοφόρο φάντασμα έριξε ένα σκοτεινό βλέμμα και κρατούσε κοφτερό δρεπάνι τεραστίου μεγέθους, που έκοβε γρήγορα τον τραγανό αέρα και στόχευε με ακρίβεια το λαιμό μου.

Τα χέρια μου έτρεμαν σαν ζελατίνη καθώς πάλευα να σπρώξω τη βαριά τσιμεντένια πλάκα στο έδαφος, και μετά πήδηξα με τα πόδια πρώτα σε έναν άδειο τάφο και τα χέρια μου να προστατεύουν το κεφάλι μου που σύντομα θα αποκεφαλιζόταν. Ο αθόρυβος βασανιστής κακάρισε άγρια και άρπαξε το αντιβράχιο μου με μια απίστευτα δυνατή και οστέινη λαβή, προκαλώντας μια έκρηξη καθαρού πάγου που έτρεξε μέσα στις φλέβες μου και κατευθύνθηκε προς την καρδιά μου που χτυπούσε ακανόνιστα. Το σώμα μου πάγωσε σαν ένας παγετώνας να με καταπλάκωσε και να με διατήρησε για όλη την αιωνιότητα.

Τότε ήταν που άκουσα τον εαυτό μου να ουρλιάζει σαν λυσσασμένο κογιότ, κυλώντας πυρετωδώς από τον άβολο καναπέ προς το ξύλινο πάτωμα του σπιτιού που είχα πρόσφατα ανακαινίσει. Το απολιθωμένο σώμα μου έτρεμε ανεξέλεγκτα και ίδρωνε αφειδώς. Μόνο ένας εφιάλτης, υπενθύμισα στον εαυτό μου, ενώ έτριβα την άμμο από τα κουρασμένα μάτια μου και συγκεντρωνόμουν στο επιδεικτικά άηχο δωμάτιο. Από τότε που ανέλαβα την τεράστια ανακαίνιση, ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο με την πρόθεση ενός ανατριχιαστικού Χάρου να με σκοτώσει ερχόταν συνέχεια στον ύπνο μου.

Η κενή, ζοφερή ανάμνηση της προηγούμενης νύχτας είχε εξαφανιστεί ευτυχώς. Ελπιδοφόρες ακτίνες ηλιοφάνειας εισέβαλαν μέσα από τα νέα παράθυρα του σαλονιού και αγκυροβόλησαν στον γκρεμό του φουαγιέ. Αστραφτερές συλλογές από σκόνη οικοδομών και ένας πικάντικος συνδυασμός ναφθαλίνης και μουχλιασμένων παλιών ρούχων υλοποιήθηκαν απότομα στον πνιγηρό αέρα. Όταν ένα ελαφρύ αεράκι σάρωσε περίεργα το ξαφνιασμένο μου δέρμα, οι τρίχες στο σβέρκο μου ανατρίχιασαν. Μια ιτιόσχημη σκιά παρέμεινε στον παρακείμενο κεντρικό διάδρομο, επιβεβαιώνοντας ότι κάποιος κρυβόταν μέσα στο σπίτι μου.

Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου σε αυτό που ελπίζω να ήταν μια οφθαλμαπάτη, και μετά ξαφνιάστηκα ξανά. Ένα απόκοσμο τρίξιμο και ένας διάχυτος θόρυβος αντηχούσαν στα δοκάρια της θολωτής οροφής του φουαγιέ. Είχε μόλις ανοίξει και κλείσει μια από τις κοντινές βαριές ξύλινες πόρτες; Πετάχτηκα στα πόδια μου και έτρεξα στον διάδρομο για να προλάβω τον ενοχλητικό παραμονεύοντα, αλλά η είσοδος στο υπόγειο ήταν το ίδιο μόνιμα σφραγισμένη όπως και στην πρώτη μου περιήγηση στην πρώην κατοικία του δικαστή Χάιραμ Γκρέι. Για μια πληθώρα λόγων, δεν είχαμε ακόμη εντοπίσει το κλειδί για το υπόγειο του νεοαποκτηθέντος, απαρχαιωμένου και ιστορικού σπιτιού μου.

Ο εφιάλτης από τον οποίο μόλις είχα ξυπνήσει πρέπει να με παρακίνησε να φανταστώ όλη αυτή τη σειρά γεγονότων. Κανείς δεν παραμόνευε μέσα στο σπίτι, πράγμα που με εκνεύρισε πολύ περισσότερο από τις μισή ντουζίνα φορές που κάποιος με είχε ακολουθήσει κρυφά στη νέα γειτονιά. Ήταν σαν ένας κυνηγός να παρακολουθούσε κάθε μου κίνηση, πάντα δύο βήματα πίσω μου στις σκιές αλλά ποτέ σε καθαρή θέα. Ποτέ δεν το ζήτησα αυτό.

Πριν από τρεις μήνες, ο παρορμητικός θείος μου παρακάλεσε τη Γιαγιά Ντι να αναθρέψει τον δεκαπεντάχρονο γιο του, Ούλαν, για το άμεσο μέλλον. Ο θείος Ζακ είχε παρατείνει τη μονοετή αποστολή του για την προστασία ενός αφρικανικού είδους ελεφάντων που πλησιάζει προς εξαφάνιση, αλλά η γιαγιά μου ήταν πολύ απασχολημένη με τη νίκη στις δημαρχιακές εκλογές της κομητείας Γουόρτον για να συναινέσει στο αίτημά του. Ως εναλλακτική λύση, χωρίς τη συγκατάθεσή μου, με όρισαν προσωρινό κηδεμόνα του Ουλάν. Αυτό θα με ανάγκαζε να εγκαταλείψω το μικρό εξοχικό στο Σπίτι των Ντάμπι, τον βιολογικό οπωρώνα και το αγρόκτημα της Γιαγιά Ντι, όπου ζούσα εγώ και η κόρη μου Έμμα.

Χάρη στη βοήθεια της σαρκαστικής αλλά γενναιόδωρης γιαγιάς μου το καλοκαίρι, είχα αγοράσει το Παλιό Σπίτι των Γκρέι και συνεργάστηκα με έναν εργολάβο για να αντιμετωπίσω τις πιο κρίσιμες επισκευές και τις βέλτιστες επιλογές επανασχεδιασμού. Το γοητευτικό βικτοριανό σπίτι, το οποίο βρισκόταν σε ένα οικόπεδο δύο στρεμμάτων, είχε εξαιρετικές δομές, αλλά είχε μείνει σε αχρηστία για πάρα πολύ καιρό. Ένας κεντρικός διάδρομος χώριζε την ερειπωμένη κατοικία στη μέση, με μια επιβλητική σκάλα που οδηγούσε στον επάνω όροφο και μια πόρτα στο υπόγειο, το περιεχόμενο της οποίας προφανώς θα αποτελούσε μελλοντική έκπληξη. Δύο μεγάλα δωμάτια αγκυροβολούσαν την αριστερή πλευρά, και δύο ακόμη εξίσου μεγάλα δωμάτια σηματοδοτούσαν τη δεξιά πλευρά. Ο αρχικός ιδιοκτήτης του σπιτιού είχε απλώσει όλα τα δωμάτια που απαιτούσαν υδραυλικά σε όλο το πίσω μέρος του σπιτιού, συνδέοντάς τα μέσω ενός κυκλικού δωματίου λάσπης που παρουσίαζε εξόδους προς ένα ανεξάρτητο γκαράζ τριών αυτοκινήτων και μια καλά διαστασιολογημένη αλλά υπερχειλισμένη πίσω αυλή.

Ευτυχώς, λόγω της κατάστασης του Παλιού Σπιτιού των Γκρέι και της έλλειψης άλλου ενδιαφέροντος, είχαμε κλείσει μια εντυπωσιακή συμφωνία- διαφορετικά, δεν θα μπορούσα να το αντέξω οικονομικά. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα, υλοποιήσαμε μια σημαντική ανακαίνιση του πρώτου ορόφου για να εξασφαλίσουμε ένα βραχυπρόθεσμο, βιώσιμο μέρος για να το αποκαλούμε σπίτι - τρία προσωρινά υπνοδωμάτια, ένα λειτουργικό μπάνιο, μια αυτοσχέδια κουζίνα και ένα άνετο σαλόνι. Δεδομένου ότι δεν είχα ακόμη μεταφέρει τα έπιπλά μου, η μεγάλη μετακόμιση θα γινόταν το επόμενο Σαββατοκύριακο. Κατά τους επόμενους μήνες, εκτεταμένες ανακαινίσεις στον δεύτερο όροφο θα δημιουργούσαν σύγχρονα υπνοδωμάτια, ένα ιδιωτικό γραφείο στο σπίτι με την πιο σύγχρονη τεχνολογία κινηματογράφησης και μια παραδοσιακή επίσημη βιβλιοθήκη.

Η Γιαγιά Ντι είχε προσφερθεί να αφήσει τον Ούλαν και την Έμμα να κοιμηθούν στο αγρόκτημά της το προηγούμενο βράδυ, επιτρέποντάς μου να διαγράψω μια ολόκληρη σελίδα από την εκτενή λίστα με τις δουλειές που έτρωγε τη λογική μου σπιθαμή προς σπιθαμή. Είχα μείνει πίσω για να βάψω όλα τα υπόλοιπα υπνοδωμάτια, και στη συνέχεια έπεσα σε έναν παλιό καναπέ στο προσωρινό μου σαλόνι. Παρόλο που δεν ήμουν τόσο ικανή στην ξυλουργική όσο ο μικρότερος αδελφός μου Γκάμπριελ, επέμενα ότι μπορούσα να κυλήσω ένα πινέλο στους τοίχους με τον καλύτερο από αυτούς. Εκτός από το σφιχτό χρονοδιάγραμμα, η πιο τρομακτική μου ανησυχία ήταν να εντοπίσω τον άτακτο διάβολο που έμπαινε και έβγαινε κρυφά από το σπίτι όταν δεν ήταν κανείς άλλος εκεί, προσπαθώντας να μας τρομάξει με παιδικές φάρσες. Ευτυχώς, οι σκανταλιές δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια ακίνδυνη ενόχληση.

Διώχνοντας την αγωνία από το βρεγμένο σώμα μου, έψαξα να βρω το κινητό μου τηλέφωνο. Ήταν εννέα το πρωί και μια κρίσιμη δημοτική συνέλευση απαιτούσε την ταπεινή μου παρουσία σε ένα Σάββατο που θα έπρεπε να είναι ένα χαλαρωτικό Σάββατο. Μετά από ένα μήνυμα που απαιτούσε την παρουσία μου, η Γιαγιά Ντι με ενημέρωσε ότι ο Ούλαν μελετούσε για τις επερχόμενες εξετάσεις ιστορίας για τις δίκες μαγισσών του Σάλεμ και η Έμμα βοηθούσε στην προετοιμασία του δεκατιανού.

Η μητέρα μου επιβεβαίωσε ότι ήταν καθ' οδόν για να με οδηγήσει στη συνάντηση σχεδιασμού για το δικό μας ετήσιο φθινοπωρινό φεστιβάλ της κομητείας Γουόρτον. Λέω το δικό μας, επειδή η Γιαγιά Ντι είχε ανακοινώσει σε όλο τον πληθυσμό στο πρώτο της ενημερωτικό δελτίο Σημειώσεις από τη Δήμαρχο ότι η μητέρα μου και εγώ θα προεδρεύαμε του πολυαναμενόμενου φθινοπωρινού θεάματος. Και πάλι, πέτυχε αυτό το έργο χωρίς καμία συμβολή ή συμφωνία από εμάς εκ των προτέρων. Έχοντας μόλις λίγες ημέρες στο ενεργητικό της ως νέα δήμαρχος της κομητείας τη στιγμή της ανακήρυξης, δεν μπορούσαμε ακριβώς να αρνηθούμε τον κολακευτικό διορισμό του Μικρού Ναπολέοντα. Η μόλις δύο μέτρα ψηλή σπαρταριστή γιαγιά μου, γνωστή σε όλους τους άλλους ως δήμαρχος Σεραφίνα Ντάνμπι, είχε κερδίσει δυναμικά το παρατσούκλι αφού είχε επιδιώξει τον έλεγχο κάθε μεγαλοπρεπούς ή απειροελάχιστου αντικειμένου στη δικαιοδοσία της κομητείας μας στο βόρειο-κεντρικό τμήμα της Πενσιλβάνια.

Εντόπισα την τσάντα της διανυκτέρευσής μου και κατέφυγα στο μπάνιο για να διαπιστώσω την έκταση της ζημιάς. Αισθητές πιτσιλιές κόκκινης μπογιάς μαρμάρωναν τα κυματιστά βρώμικα ξανθά μαλλιά μου και το στενό μέτωπο, θυμίζοντας το αίμα γουρουνιού που έσταζε στο ανυποψίαστο σώμα της Κάρι στο χορό του διαβόητου θρίλερ του Στίβεν Κινγκ. Ένα κομμάτι κολλητικής ταινίας ήταν αμήχανα κολλημένο στο πλάι του προσώπου μου, κρύβοντας το μισό από τα κανονικά καλοσχηματισμένα, ψηλά ζυγωματικά μου και τα ακαταμάχητα, απατεωνίστικα λακκάκια μου. Τσίριξα καθώς αρκετές τρίχες του προσώπου προσκολλήθηκαν στην ταινία σαν μυρμήγκια σε κύβο ζάχαρης, όταν την έσκισα με μια γρήγορη, επώδυνη κίνηση. Αουτς! Πώς στο διάολο βρέθηκε αυτό εκεί;

Από το νυσταγμένο και ταραγμένο σώμα μου, έβγαλα ένα ζευγάρι φθαρμένα χαμηλοκάβαλα τζιν, ένα άνετο ριγέ μποξεράκι και το αγαπημένο μου πράσινο μπλουζάκι που έφερε ένα σαρκαστικό απόσπασμα που πάντα πρέσβευα: Δεν τελείωσα με την ανάρρωση από την τελειότητα. Αν και επίπονη, η προπόνηση του περασμένου μήνα είχε σμιλέψει γενναιόδωρα το άψογο σχήμα V που επιδίωκα- και αν συνέχιζα να το κάνω, αυτοί οι έξι κοιλιακοί θα γίνονταν και πάλι ένα αξιοσέβαστο οκτάρι. Το να μένω σε φόρμα ήταν σημαντικό για μένα, και όχι μόνο επειδή ήμουν λίγο ματαιόδοξος σαν τη μητέρα μου. Ήθελα επίσης να ζήσω για πάντα όπως η Γιαγιά Ντι.

Ένα γρήγορο ντους καθάρισε τους λεκέδες και την αμηχανία για την ανόητη εμφάνισή μου, επιτρέποντάς μου να υποδεχτώ τη μητέρα μου στο δρόμο. Μας πήγε επίσης με γενναιότητα στο κέντρο της πόλης για να βεβαιωθεί ότι το Φθινοπωρινό Φεστιβάλ ήταν σε άριστη κατάσταση. Αρκετές διαφωνίες και συμβιβασμοί - σχετικά με τους υπερβολικά γελοίους κανόνες για τις στοιχειωμένες βόλτες με άχυρα και τους διαγωνισμούς σκάλισμα φαναριών - μας κράτησαν περισσότερο από το αναμενόμενο. Αφού υποχωρήσαμε σε ένα εξαιρετικά καυστικό μέλος της ομάδας και αντιμετωπίσαμε μια έλλειψη στον προϋπολογισμό, πήγαμε στο Σπίτι των Ντάμπι για δεκατιανό.

Πάω στοίχημα ότι η Γιαγιά Ντι ψήνει μια παραδοσιακή μηλόπιτα, με τραγανή κρούστα από πλέγμα και γλυκιά γέμιση με ζάχαρη και κανέλα. Άψογα ομοιόμορφες φέτες, χωρίς κακοσχηματισμένα κομμάτια φρούτων, επανέλαβα για τρίτη φορά, με το σάλιο να τρέχει στο ίδιο επίπεδο με τον Μπάξτερ, το πάντα πεινασμένο και διαρκώς ζητιανεύον για φαγητό εξάμηνο κουτάβι της κόρης μου. "Ο χαμένος πληρώνει το γεύμα την επόμενη εβδομάδα. Δηλαδή, θα μου αγοράσεις ένα τεράστιο, ακριβό γεύμα, μαμά. Και αυτή τη φορά θα φύγουμε από την πανεπιστημιούπολη". Γέλασα τρανταχτά, προσευχόμενη η Βάιολετ Έργουικ να μη μας οδηγήσει κατά λάθος σε χαντάκι στο δρόμο για το σπίτι.

"Είσαι μέσα, Κέλαν. Ξέρω τη γιαγιά σου καλύτερα από σένα. Όταν ο καιρός κρυώνει, πάντα εγκαινιάζει το φθινόπωρο με μια πίτα καραμέλας και σοκολάτας πεκάν". Η μητέρα μου βούρτσισε μια συστάδα πεταχτών καστανόξανθων μαλλιών από τα μάτια της για να μπορεί να βλέπει το δρόμο. Μια καταρρακτώδης καταιγίδα είχε σαρώσει το Μπράξτον το προηγούμενο βράδυ, γεμίζοντας το γλιστερό οδόστρωμα με επικίνδυνα βρεγμένα φύλλα και κλαδιά. Μια λεπτή ομίχλη πασπαλίζονταν ακόμα από τα σύννεφα, μεταφέροντας μια γήινη μυρωδιά και προμηνύοντας το γλαφυρό μου μέλλον.

Σ' αγαπώ πολύ, αλλά κάνεις λάθος. Γύρισα τα διαπεραστικά μωρουδιακά μπλε μάτια μου -τουλάχιστον έτσι τα θεωρούσαν συχνά οι άλλοι- κούνησα εμφατικά το κεφάλι μου και έτρεξα στην κύρια αγροικία της Γιαγιάς Ντι. Δύο μόλις εβδομάδες πριν από τα τριάντα τρία γενέθλιά μου και με το καλά προετοιμασμένο σώμα ενός μανιώδους δρομέα, θα προλάβαινα εύκολα την ενθουσιώδη μητέρα μου στην κουζίνα για να πιστοποιήσω το ταλέντο μου στο να μαντεύω πίτες.

Σου έδωσα ζωή. Μπορώ να σου την πάρω, γιε μου, με μάλωσε μελοδραματικά και στοργικά, ενώ σκαρφάλωνε στο μονοπάτι με ροζ γόβες πέντε ιντσών. Παρά το γεγονός ότι βύθισε τη φτέρνα της σε μια λακκούβα με παχιά γκρίζα λάσπη και χτυπιόταν σαν μεθυσμένος, μονόποδος πελεκάνος, έμεινε πίσω μόνο δευτερόλεπτα.

Ως δοκιμασμένος κύριος, περίμενα στην κλασικά διακοσμημένη ρουστίκ βεράντα και της κράτησα την πόρτα που ήταν καλυμμένη με ψεύτικη αράχνη. Η Γιαγιά Ντι τα είχε βάλει όλα με αρώματα κανέλας και κουκουνάρια. Μπορεί να είχα την τάση να πειράζω τη μητέρα μου, αλλά ήταν πολύ ξεχωριστή για να μην της δείξω τον τρυφερό σεβασμό που της άξιζε. Αραχνοΰφαντες μπάλες από κίτρινο-καφέ άχυρο και υπερτροφικές πράσινες και πορτοκαλί κολοκύθες στόλιζαν και τις δύο πλευρές της εισόδου. "Ε, κοίτα, είναι ο Χάμπστερ", αστειεύτηκα, δείχνοντας ένα από τα παράξενα σχήματα, ραβδωτά και κονδυλώδη φρικιά της φύσης στη μητέρα μου. Έριξε ένα αποδοκιμαστικό βλέμμα προς το μέρος μου για την εξυπνάδα σχετικά με τον μεγαλύτερο αδελφό μου Χάμπτον, ο οποίος μόλις είχε μετακομίσει πίσω στο Μπράξτον. Μη ρωτήσετε πώς κέρδισε αυτό το παρατσούκλι. Σαν να μην ήταν προφανές, είχα την τάση να είμαι λίγο σαρκαστικός, αλλά μόνο με έξυπνο τρόπο.

Αρκετά ξύλινα βαρέλια, στρατηγικά γεμάτα με πλούσια χρυσοκίτρινα, μπορντό και καμένα ομπερλέ λουλούδια, θάμπωσαν τα μάτια μας καθώς μπαίναμε στην αγροικία. Η επτάχρονη κόρη μου, ντυμένη με μεταξωτή κάπα και φορώντας πλαστικά δόντια βαμπίρ, πετάχτηκε στο σαλόνι για να μας υποδεχτεί. Μακριά, σγουρά σκούρα μαλλιά πλαισίωναν τα ελαφρώς παχουλά μάγουλά της και χοροπηδούσαν πυρετωδώς στους ώμους της. Ψήνω σαν τρελή όλο το πρωί, μπαμπά. Η Γιαγιά Ντι επέμενε ότι δεν μπορούσαμε να φάμε δεκατιανό μέχρι να τελειώσουμε τις πίτες. Παρόλο που το ύψος μου είχε φτάσει σε ένα εντυπωσιακό στάδιο, που δεν θεωρούνταν αξιοσημείωτα ψηλό με κανένα μέτρο, η Έμμα θα με ξεπερνούσε. Η οικογένεια της μητέρας της, που οι περισσότεροι φυσιολογικού μεγέθους άνθρωποι εύκολα την έβλεπαν ως γίγαντα, την είχε ευλογήσει με το επιβλητικό ανάστημα. Το Monster Mash ακούστηκε από τα ηχεία στο παρασκήνιο.

Πες μου, γλυκιά μου. Τι είδους πίτες θα μας κεράσεις σήμερα; Αφού φίλησα την Έμμα στο μάγουλο, στράφηκα προς τη μητέρα μου. Θα πέσεις κάτω. Χασκογέλασα σαν ανώριμος έφηβος και έτρεξα στην κουζίνα, σέρνοντας την Έμμα στο πλευρό μου, παρά το γεγονός ότι η μύτη μου υποδήλωνε ήττα στο τελευταίο στοίχημα. Δεδομένης της αφοσίωσής μου στις ολοήμερες ανακαινίσεις, είχα ξεχάσει απερίσκεπτα το αληθινό φθινοπωρινό καλωσόρισμα της γιαγιάς. Τουλάχιστον είχα μια δικαιολογία- η ανυπεράσπιστη μητέρα μου είχε συγκεντρώσει πολύ περισσότερα χρόνια εμπειρίας από μένα.

Όλοι ξέρουν ότι η Γιαγιά Ντι φτιάχνει κολοκυθόπιτα αυτό το Σαββατοκύριακο, χαζούλη, γκάρισε η Έμμα, γονατίζοντας μπροστά στο φούρνο και χαμογελώντας πλατιά σε ένα χρυσαφένιο, αφρισμένο παρασκεύασμα που έβγαζε νοστιμιά.

Η μητέρα μου αναστέναξε δυνατά, άρπαξε με ανυπομονησία ένα μαχαίρι και έτρεξε προς τον απέναντι πάγκο, όπου δύο αχνιστά πιάτα κρύωναν σε συρμάτινες σχάρες. Υποθέτω ότι χάσαμε και οι δύο, ε;

Μην αγγίζεις αυτές τις κολοκυθόπιτες, Βάιολετ. Μπορεί να έχεις ξεπεράσει τα πενήντα… προειδοποίησε η Γιαγιά Ντι, αλλά γρήγορα σιώπησε πριν αποκαλύψει την πραγματική ηλικία της μητέρας μου.

Καλά θα κάνεις να το βουλώσεις, μαμά, αλλιώς θα πείσω τον γιατρό Μπέτσα να σε ναρκώσει για το καλό σου. Μην τολμήσεις να πεις πόσο χρονών είμαι μπροστά σ' αυτούς τους δύο. Η μητέρα μου έριξε ένα πονηρό χαμόγελο, και μετά κούνησε το χέρι της προς την κατεύθυνση της Έμμα και τη δική μου. Θα το πουν στην υπόλοιπη οικογένεια και θα έχεις μεγάλο πρόβλημα.

Η Γιαγιά Ντι χτύπησε το πόδι της και κατσούφιασε. Αν το κάνεις αυτό, θα ζητήσω από τον χούλιγκαν που διευθύνει τον τρομακτικό λαβύρινθο του φεστιβάλ να σε κλειδώσει σε εκείνο το φέρετρο που εγκατέστησε κοντά στο βόρειο κολοκυθόκηπο.

Πάρε λίγο ποπ κορν, Έμμα. Θα παρακολουθήσουμε μια ξεκαρδιστική παράσταση. Σκεπτόμενος ποια ντίβα θα κέρδιζε τον σημερινό αγώνα, έτριψα τα χέρια μου σαν να άναβα φωτιά από προσάναμμα. Μια μεθυστική και πανέμορφη σαλάτα με κράνμπερι, μήλο και κάστανα με γαργαλούσε, καθώς η Έμμα στριφογύριζε τώρα μια τεμπέλικη Σούζαν στο τραπέζι σαν επαγγελματίας. Θα σταματούσε το φάντασμα να με στοιχειώνει αν μοιραζόμασταν το φαγητό μας;

Ο Μπάξτερ πέταξε από την πόρτα του σκυλάδικου με ένα μισοφαγωμένο μωβ αστέρι, σπάζοντας την ένταση και αλλάζοντας τον τόνο της σπαρταριστής συζήτησης. Η Έμμα κλείδωσε το μαυρογάλαζο σίμπα μας στο κλουβί του όταν η Γιαγιά Ντι φώναξε ότι έπιανε τα φρεσκοψημένα γλυκά της. Κατέστρεψε τον φτωχό μου κήπο με τα λουλούδια.

Το αξιολάτρευτο κατοικίδιο της οικογένειας έσωσε και πάλι τη ζωή μου, καμάρωνε η μητέρα μου, αφήνοντας το μαχαίρι και περνώντας με τον αντίχειρα πάνω από μια τέλεια κολοκυθόπιτα. Νοστιμότατη, αλλά όχι για σένα, ψιθύρισε πίσω από την πλάτη της Γιαγιάς Ντι, αφού έγλειψε το δάχτυλό της.

Υποθέτω ότι θα φτιάξω μια νέα φουρνιά για τον πατέρα Ελάιτζα, υποστήριξε η Γιαγιά Ντι, κοιτάζοντας με έντονο βλέμμα την αντανάκλαση της μητέρας μου στο τζάμι του επάνω ντουλαπιού. Απέτυχε και πάλι. Σχεδίαζα να τα παραδώσω μετά τη λειτουργία, αλλά θα πρέπει να φέρεις καινούργια όταν κανονίσεις τα μαθήματα Πρώτης Κοινωνίας της Έμμα.

Οι γονείς μου θα με συνόδευαν την επόμενη εβδομάδα στον ιερέα της τοπικής μας ενορίας για να προετοιμάσουν την εγγραφή της Έμμα στα θρησκευτικά μαθήματα και την επίσημη τελετή εισόδου της στην εκκλησία. Αν και είχε βαπτιστεί ως μωρό, αυτή ήταν η πρώτη φορά που θα λάμβανε τη Θεία Ευχαριστία. Παρόλο που δεν ήθελα να επιβάλω τις πεποιθήσεις μου στην Έμμα, το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς μας ήταν καθολικοί, οπότε θα την μεγάλωνα με την ίδια αντίληψη. Όταν θα ήταν αρκετά μεγάλη για να αποφασίσει μόνη της, θα μπορούσαμε να διερευνήσουμε εναλλακτικές επιλογές.

Πού είναι ο Ουλάν; Έλεγξα όλες τις γωνιές και τις σχισμές μέσα στο ρετρό στιλ λημέρι της Γιαγιάς Ντι, αλλά δεν ήταν τριγύρω. Το παιδί είχε τη συνήθεια να καμουφλάρεται εύκολα με το περιβάλλον του.

Τον άφησα στη βιβλιοθήκη πριν από μια ώρα για να διαβάσει. Η Γιαγιά Ντι υπέδειξε ότι θα έπρεπε να τον παραλάβω στις έξι το απόγευμα. Ο μάγος που εξαφανίζεται δραπετεύει από το καβούκι του.

Ο Ουλάν είχε ζήσει μαζί μου για δύο μήνες, αλλά ήταν ακόμα τρομερά ντροπαλός. Τον είχα ενθαρρύνει να ενταχθεί στις κοινωνικές λέσχες του λυκείου, αλλά προτιμούσε τις δικές του ιδέες. Ο θείος Ζακ είχε επιβεβαιώσει ότι το κουκούλωμα ήταν φυσιολογική συμπεριφορά για τον Ουλάν, οπότε συγκράτησα τις ανησυχίες μου. Ευχαριστώ. Θα χαρεί να έχει σύντομα το δικό του δωμάτιο.

Η Έμμα χειροκρότησε επανειλημμένα. Ανυπομονώ να μετακομίσω. Ο Ουλάν υποσχέθηκε να φτιάξει μαζί μου ένα δεντρόσπιτο την πρώτη εβδομάδα. Θα μου δείξει πώς είναι να ζεις στη ζούγκλα.

Ο πατέρας μου, ο οποίος είχε προγραμματίσει ένα σαββατοκύριακο εκτός πόλης για ψάρεμα με τους φίλους του, δεν ήθελε να έρθει μαζί μας για δεκατιανό. Η Έλενορ, η μικρότερη αδελφή μου, συνεργαζόταν με τον Μάνι, τον οποίο είχε προαγάγει ως διευθυντή του Pick-Me-Up Diner, για να εκπαιδεύσει τον νέο τους σεφ. Ο αδελφός μας Γκάμπριελ επισκεπτόταν το αγόρι του για μια παρατεταμένη απόδραση. Μετά από έξι μήνες μαζί, ο Σαμ είχε γραφτεί σε μια μεταπτυχιακή σχολή του Ντάλας, βασανίζοντάς τους με τις επιπλοκές μιας σχέσης εξ αποστάσεως.

Η μητέρα μου έβαλε ένα σωρό αρωματική φρουτοσαλάτα σε ένα από τα αγαπημένα αποκριάτικα πιάτα της Γιαγιάς Ντι - πορσελάνη με πορτοκαλί γάνωμα και λευκά φαντάσματα- και μετά μου έδωσε το μπολ. Δεν ερεύνησα το νέο σου σπίτι σήμερα το πρωί, Κέλαν. Θα αφήσεις αυτούς τους μακάβριους πύργους στη θέση τους; Αν ήταν δικό μου το σπίτι, θα επικεντρωνόμουν στο να φτιάξω το εξωτερικό, ώστε να μη μοιάζει με τρομακτικό τερατούργημα.

Υποθέτω, απάντησα ειρωνικά, αγνοώντας την τυχαία προσβολή της. Θα έπρεπε να αναφέρω τα περίεργα, εκνευριστικά περιστατικά στα οποία είχαν γίνει μάρτυρες οι εργολάβοι; Είχα δώσει λίγη πίστη στα αστεία τους για τα εργαλεία που κινούνταν ενώ δεν ήταν κανείς στο σπίτι, αλλά μετά το τελευταίο μου ενοχλητικό όνειρο και την υπερφυσική παρουσία σήμερα το πρωί, αναθεώρησα την απόφασή μου. Ο Νίκι Έντικοτ μου πρόσφερε μια καλή συμφωνία στην τιμή της ανακαίνισης και χειρίζεται το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας. Προσέλαβαν μάλιστα επιπλέον άτομα αυτή την εβδομάδα για να ολοκληρώσουν την αρχική φάση εντός χρονοδιαγράμματος.

Ακόμα ανησυχείς ότι είναι στοιχειωμένο από φαντάσματα; Η Γιαγιά Ντι έριξε σιρόπι στην ογκώδη στοίβα των αφράτων τηγανίτων της - ξαφνικά θυμήθηκα ότι τον Οκτώβριο όλα είχαν γεύση κολοκύθας γι' αυτήν - και κατάπιε αχόρταγα μια πιρουνιά. Μεταξύ της μικροσκοπικής μύτης της και της μακρόστενης πλεξούδας με τη χέννα, στην οποία σύντομα θα σκόνταφτε, η Γιαγιά Ντι ήταν ένα αναμφισβήτητα χιουμοριστικό όραμα. Όταν έβαζε το ραμμένο πράσινο κοστούμι της, την αποκαλούσα γούρι μου. Συνήθως αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα επώδυνο τσίμπημα στην κάτω πλευρά του χεριού μου, αλλά το απόλυτο σοκ και η απογοήτευση στο πρόσωπό της άξιζε την προσωρινή ταλαιπωρία.

Δεν υπάρχουν φαντάσματα, δήλωσε η Έμμα με τη σιγουριά ενός πολύ σοφότερου κοριτσιού. Όταν το ζελέ βατόμουρο έσταξε απροσδόκητα στο πηγούνι της, ξεφύσηξε. Είναι απλώς μαγικές νεράιδες.

Ό,τι κι αν είναι, δεν μου αρέσει. Ο Νίκι συνομίλησε ξεχωριστά με τους νέους εργαζόμενους αυτή την εβδομάδα. Το συνεργείο ισχυρίζεται ότι κάποιος με ένα λευκό δαντελένιο φόρεμα επέπλεε στον δεύτερο όροφο όταν έφτασαν για να ξεκινήσουν την κατασκευή. Είχα σκεφτεί τότε ότι πρέπει να είχαν πιει πολύ το προηγούμενο βράδυ, αλλά μετά τη δική μου τρομακτική και φρικιαστική εμπειρία, ένα σπηλαιώδες κουβάρι φόβου αναδεύτηκε αμείλικτα.

Τι άλλο συνέβη; Ίσως η Έλενορ μπορεί να λύσει αυτή την ανοησία με τα μαγικά της. Η μητέρα μου, ήδη χορτασμένη από ένα παρφέ γιαούρτι χωρίς λιπαρά και το μικροσκοπικό κομμάτι γέμισης πίτας που είχε τρυπώσει νωρίτερα, έσπρωχνε άσκοπα φρούτα γύρω από το πιάτο της. Δεν είχε τηγανίτες γι' αυτήν, κυρίως επειδή η ματαιοδοξία της απηχούσε εκείνη της βασίλισσας από τη Χιονάτη. Παρά το γεγονός ότι ήταν δέκα χρόνια νεότερη από τον πατέρα μου και έδειχνε τουλάχιστον δέκα χρόνια νεότερη από την πραγματική της ηλικία, ανησυχούσε συνεχώς για το βάρος της και την ξεθωριασμένη νεότητά της.

Τα εργαλεία κινούνταν όταν δεν ήταν κανείς στο δωμάτιο. Μια μικρή πλημμύρα κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν ο Νίκι υποτίθεται ότι έκλεισε το νερό. Θόρυβοι από ξύσιμο μέσα στους τοίχους. Κατάπια το υπόλοιπο φαγητό στο πιάτο μου και έσπρωξα την καρέκλα μου προς τα πίσω με ένα φτερούγισμα. Ήθελα να ξεκρεμάσω τη ζώνη μου για να κερδίσω λίγο χώρο για να αναπνεύσω, αλλά αρνήθηκα να παραδεχτώ την ήττα. Θα αύξανα τις επερχόμενες προπονήσεις μου για να αντισταθμίσω την παρορμητική υπερφαγία. Το άγχος των καθυστερήσεων στις κατασκευές με είχε εξαντλήσει. Η Έλενορ πέταξε ρίζα αγγελικής γύρω από το σπίτι και προσφέρθηκε να τραγουδήσει ένα φρικιαστικό άσμα για στοιχειά. Ισχυρίζεται ότι θα με προστατεύσει από τα κακά πνεύματα.

Είμαι σίγουρη ότι ο φαρσέρ σας είναι το φάντασμα της Προύντενς Γκρέι. Πλησιάζουμε στην πεντηκοστή επέτειο από την εξαφάνισή της. Έζησε εκεί με τον Χάιραμ και πιθανότατα κυλιέται στον τάφο της, βράζοντας που το πούλησε. Η Γιαγιά Ντι ανατρίχιασε απροσδόκητα από τον ενθουσιασμό, και στη συνέχεια κατεύθυνε την Έμμα να ελέγξει τον Μπάξτερ. Τα μικρά αυτιά δεν πρέπει να ακούσουν αυτά που θα σας πω.

Μην διανοηθείς καν να εξωραΐσεις την ιστορία, μαμά. Σε έχουμε ακούσει να παραπονιέσαι ατελείωτα για το παρελθόν του Χάιραμ Γκρέι. Η μητέρα μου ήταν ανένδοτη στο να ελέγχει την κουτσομπολίστικη φύση της Γιαγιάς Ντι. Αν και συχνά πρόσεχε τα λόγια της, κάποια μέρα, τα χαλαρά χείλη θα δάγκωναν τη Γιαγιά Ντι στα ξέρεις-πότε.

"Πς! Την τελευταία φορά, είπα στον Κέλαν μόνο ότι η Προυντένς εξαφανίστηκε. Η αλήθεια θα τον τρόμαζε από το να αγοράσει το σπίτι, παρά την επικείμενη άφιξη του Ουλάν στην Πενσυλβάνια". Η Γιαγιά Ντι χαμογέλασε υποκριτικά καθώς μοιραζόταν την ταραγμένη ιστορία των διαβόητων Γκρέις.

Η Προύντενς ήταν η πρώτη σύζυγος του Χάιραμ. Ο Χάιραμ, τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος, είχε μόλις τελειώσει το τελευταίο έτος στο Κολέγιο Μπράξτον και γράφτηκε στη νομική σχολή, έχοντας εμμονή με το να γίνει δικαστής. Αν και η Προύντενς ήταν κάποτε μια εντυπωσιακή νεαρή κοπέλα, μπήκε σε μια δύσκολη περίοδο μετά τη γέννηση του γιου τους, Ντάμιεν, και επιβίωνε ανεξάρτητα, ενώ ο Χάιραμ επικεντρωνόταν στις σπουδές του. Οι γονείς της είχαν επίσης πεθάνει σε ένα τραγικό ατύχημα, αφήνοντάς την ένα συναισθηματικό ράκος. Κανείς δεν κατάλαβε ότι έπασχε από επιλόχειο κατάθλιψη.

Στις Απόκριες του 1968, μια γιγαντιαία οργανωμένη διαμαρτυρία κατά του πολέμου του Βιετνάμ ξέσπασε στην πανεπιστημιούπολη. Όλοι, καθηγητές και φοιτητές, συμμετείχαν. Κάποιοι ήταν υπέρ, άλλοι κατά. Ήταν μια δύσκολη εποχή, εξηγεί η Γιαγιά Ντι ενώ ξύνει τα πιάτα μας στον συμπιεστή σκουπιδιών. Ο Χάιραμ επιμένει ότι είχε αφήσει την Προύντενς στο σπίτι με τον Ντέμιαν επειδή έπρεπε να παρακολουθήσει ένα μάθημα ζωτικής σημασίας, αλλά ο καθηγητής τον κατέγραψε ως απόντα εκείνη την ημέρα. Όταν μια ομάδα φοιτητών έγινε βίαιη, η διαμαρτυρία κλιμακώθηκε και η βιβλιοθήκη του κολεγίου πήρε φωτιά.

Η κατασκευή μιας νέας πτέρυγας στο κτίριο βρισκόταν σε εξέλιξη. Οι εργάτες είχαν τελειώσει νωρίς και είχαν ήδη φύγει από το εργοτάξιο. Η διαμαρτυρία ήταν πιο εύφλεκτη ακριβώς έξω από το παλαιότερο τμήμα της βιβλιοθήκης, αλλά ο αρχηγός της Πυροσβεστικής δεν ήταν ποτέ σίγουρος για το πώς είχε ξεκινήσει η πυρκαγιά. Πολλοί άνθρωποι είχαν δει την Προύντενς να μπαίνει στη βιβλιοθήκη κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, ωστόσο δεν την είδαν ποτέ να βγαίνει.

"Ο πατέρας σου ήταν εκεί, Κέλαν. Ήταν έφηβος, αλλά θυμάται όλη τη φασαρία. Ήταν τρομερό, και παρόλο που κανείς δεν πέθανε στην πραγματικότητα, άρχισε η μητέρα μου ρίχνοντας μια προειδοποιητική ματιά στη Γιαγιά Ντι, προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές και καθυστέρησε τα σχέδια ανακαίνισης της βιβλιοθήκης. Μέχρι να ξεκαθαρίσουν όλα, η θερμοκρασία είχε γίνει πολύ ψυχρή για να ξανανοίξει το έδαφος".

Τι σχέση έχει αυτό με το ότι η Προυντένς Γκρέι στοιχειώνει το νέο μου σπίτι; Αναστέναξα, χωρίς να μπορώ να αποκρυπτογραφήσω τη σχέση μεταξύ των δύο γεγονότων. Ώρα να μαζέψω κι άλλο τα πολυάσχολα γιεντάκια.

Υπομονή, πανέξυπνε. Φτάνω εκεί, επέπληξε η Γιαγιά Ντι, κουνώντας το δάχτυλο προς το μέρος μου. Η Προύντενς εξαφανίστηκε. Ο Χάιραμ δεν της μίλησε ποτέ αφού έφυγε από το σπίτι εκείνο το πρωί. Το τελευταίο μέρος όπου είδε τη γυναίκα του ήταν δήθεν να κουβαλάει ένα κουτί στο υπόγειό σας. Αγαπούσε τόσο πολύ εκείνο το σπίτι… Τουλάχιστον δεν έχει κολλήσει να στοιχειώνει κάποιον άλλον. Η Γιαγιά Ντι κοίταξε κουρασμένη προς τα κάτω, ανεμίζοντας τον εαυτό της.

"Είναι πιθανό η Προύντενς να παγιδεύτηκε στη βιβλιοθήκη και να πέθανε στη φωτιά. Οι άνεμοι ήταν θυελλώδεις εκείνη την ημέρα και έκαναν την όλη τραγωδία δύσκολη να περιοριστεί. Οι πυροσβέστες έλεγξαν μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, αλλά δεν βρήκαν ποτέ κάποιο πτώμα. Όλα φήμες, αφού μόλις είχα βγάλει τις πάνες", πρόσθεσε η μητέρα μου κλείνοντας το μάτι, κοιτάζοντας το δεύτερο γύρο από τις μυρωδάτες κολοκυθόπιτες που έβγαλε η Γιαγιά Ντι από το φούρνο.

"Ο Χάιραμ ισχυρίζεται ότι η Προύντενς έπασχε από σοβαρή κατάθλιψη που την εμπόδισε να είναι σωστή μητέρα για τον Ντάμιεν. Η Γιαγιά Ντι χάθηκε στη σπαρακτική ιστορία, με τα μάτια βαθιά γεμάτα τύψεις και λύπη. Δεν την ήξερα καλά, αλλά η Προυντένς ήταν μια αθώα νεαρή κοπέλα πριν παντρευτεί αυτόν τον ανόητο και υποστεί την τρέλα του. Οι άντρες είναι χάλια. Έτσι δεν είναι, Βάιολετ, αγαπητή μου;"

Δεν είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνω. Τι ακριβώς υπονοείτε ότι συνέβη στην Προύντενς; Είναι θαμμένη κάτω από τη βιβλιοθήκη και κάνει σεληνιακή δουλειά ως εκδικητικό πνεύμα στο νέο μου σπίτι;

Αυτό είναι το μυστήριο πενήντα ετών. Ο Χάιραμ έφυγε την επόμενη μέρα και μετακόμισε στο κτήμα των Γκρέι με την οικογένειά του. Από τότε κανείς δεν έχει ακούσει τίποτα για την Προυντένς, και όλοι όσοι έχουν τολμήσει να ζήσουν εκεί φεύγουν μέσα σε μια βδομάδα, αφού παραπονεθούν για περίεργους θορύβους και ανεξήγητες εμφανίσεις.

Δεν σκέφτηκες να μου πεις αυτό το κομμάτι πριν αγοράσω το σπίτι; Έριξα ένα εμφατικό βλέμμα απογοήτευσης και σοκ στη γιαγιά μου για την οριακή προδοσία της. Η εξάντληση με είχε κάνει ευερέθιστο.

Όταν τελείωσε τον καφέ της, η μητέρα μου έβαλε το φλιτζάνι και το πιατάκι στο νεροχύτη. "Δεν πιστεύω σε όλα αυτά τα φληναφήματα. Ο Χάιραμ περίμενε τον απαραίτητο χρόνο για να την κηρύξει νομικά νεκρή, και μετά ξαναπαντρεύτηκε. Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, η Προύντενς έχει φύγει