Η Κόρη του Δημάρχου

By Γιώργος Ντόβας

Ένας αδίστακτος, κερδοσκόπος Δήμαρχος, που δεν διστάζει να “θυσιάσει” στον βωμό του Χρήματος, την μονάκριβη Κόρη του!
Ένας Συνεργάτης και Σύμβουλος του, μαζί με την Καλύτερη Φίλη της, που προσπαθούν να την σώσουν!
Η Ιστορία περιπλέκεται, όταν προκύπτει μία Τεράστια Κληρονομιά!
Θα τα καταφέρουν άραγε ή θα επικρατήσει ο Σατανικός Δήμαρχος;
Ίντριγκες, ανατροπές, έρωτες και άγρια πάθη, στο 15ο Βιβλίο του Γιώργου Ντόβα!

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Γιώργος Ντόβας
• Release date: Apr 1, 2021
• ISBN: 9781005219628

Γιώργος Ντόβας

GreekΟ Γιώργος Ντόβας, γεννήθηκε στο Βόλο.Έχει σπουδάσει Ηλεκτρονική και Επιστήμη Υπολογιστών.Είναι Σύμβουλος Πληροφορικής και Επικοινωνιών, Συγγραφέας Βιβλίων και Θεατρικών Κειμένων, Σεναριογράφος και Ερευνητής Παράξενων Φαινόμενων.Δημιουργεί Ψηφιακά Έργα Τέχνης και γράφει διάφορα, παράξενα και μη, Βιβλία.Έχει γράψει τα βιβλία, «Κλαίρη – Έρικα – Κλειώ» (Τριλογία), «Ελένη & Μενέλαος», «Ένα Βροχερό Απόγευμα και Πολλές Ηλιόλουστες Μέρες», «Ο Εκδότης», «Απόπειρα Βιασμού», «4 Ερωτικές Ιστορίες», «Αναγέννηση», «Η Πολιτικός», «Χέρμα», «Η Νύφη», «Η Ρεπόρτερ», «Δίδυμοι Πειρασμοί», «Συνέβη στο Χαλάνδρι – Βραχίονας του Ωρίωνα», «Η Κόρη του Δημάρχου», «Masculinia» και «Εχθροί Μέσα Μου» .Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Κλαίρη – Έρικα – Κλειώ», καθώς και τα «Ένα Βροχερό Απόγευμα και Πολλές Ηλιόλουστες Μέρες» και «Ελένη & Μενέλαος», έχουν μεταφρασθεί στα Αγγλικά και κυκλοφορούν παγκόσμια.Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.Web: https://homoastralis.orgemail: [e-mail] Ntovas was born in Volos, Greece.He studied Electronics and Computer Science.He is an I.T. and Communications Consultant, Books and Theatrical Texts Author, Scripts Writer and Paranormal Phenomena Investigator.He creates Digital Artworks and writes various strange or not, books.He has written in Greek, the books “Claire – Erica – Cleo” (Trilogy), “Eleni & Menelaos”, “A Rainy Afternoon and Many Sunny Days”, “The Publisher”, “Attempt of Rape”, “4 Erotic Stories”, “Renaissance”, “The Politician”, “Herma”, “The Bride”, “The Reporter”, “Twins Temptations”, “It happened in Halandri - Orion Arm”, “Mayor's Daughter“, “Masculinia“ and "Enemies Inside Me".The first book of the trilogy “Claire – Erica – Cleo”, “A Rainy Afternoon and Many Sunny Days” and “Eleni and Menelaos”, have been translated into English and are available worldwide.He speaks English, French and German and lives and works in Athens, Greece.Web: https://homoastralis.orgemail: [e-mail]

Book preview

1. Η Συνάντηση!

Ο Αλέξης Γεωργίου, ήταν καθοδόν για την συνάντηση του, με τον Δήμαρχο ενός παραθαλάσσιου προαστίου της Αττικής.

Αυτή την συνάντηση, την επιδίωκε μήνες τώρα. Και ήταν αλήθεια ότι ήταν αρκετά αγχωμένος. Τα τελευταία χρόνια, τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά για εκείνον.

Είχαν συμβεί αλλεπάλληλα δυσάρεστα γεγονότα, τα οποία τον είχαν πάει πολύ πίσω. Πρώτα ένα δύσκολο διαζύγιο με την πρώην γυναίκα του. Ένα διαζύγιο, το οποίο ήταν η κατάληξη μίας λάθος, όπως αποδείχτηκε περίτρανα, επιλογής. Αμέσως μετά, ήρθε η χρεωκοπία και το κλείσιμο της εταιρείας, που εργαζόταν τα τελευταία χρόνια. Και το κακό τρίτωσε, με την βεβαίωση ενός παλιού χρέους, εικοσαετίας και βάλε, στην Εφορία.

Έτσι βρέθηκε χωρίς γυναίκα, χωρίς εργασία και με ένα αρκετά μεγάλο χρέος, που δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει, φυσικά!

Τα έξοδα βέβαια, συνεχιζόταν. Ευτυχώς, που ένας παλιός του συνεργάτης, τον σύστησε σε έναν γνωστό του, σε ένα Δήμο της Ανατολικής Αττικής και έκανε κάποιες εργασίες. Όχι τίποτα αξιόλογο βέβαια, αλλά με το ζόρι, τα έφερνε πέρα.

Για να μειώσει το κόστος διαβίωσης, μετακόμισε στο προάστιο, πούλησε το αυτοκίνητο του και προσπάθησε να διαχειριστεί την όλη κατάσταση. Πέρασαν έτσι, σχεδόν δύο χρόνια.

Εδώ και τρεις μήνες, είχε πέσει στην αντίληψη του, ένα μεγάλο έργο, που θα εκτελούσε η Περιφέρεια, στην Ανατολική Αττική. Το Έργο, δεν είχε ανακοινωθεί ακόμη και το ευτύχημα ήταν, ότι ο Δήμος που απασχολούταν, θα ήταν και ο Δήμος, που θα είχε την εποπτεία και την εκτέλεση του Έργου. Και ο Αλέξης ευτυχώς, είχε πολύ μεγάλη εμπειρία, από τέτοιου είδους έργα. Ήταν από τους ικανότερους Συμβούλους Επιχειρήσεων και Διαχειριστές Έργων.

Έμαθε, ότι ο Δήμαρχος του Προαστίου, ήταν εκείνος που κινούσε τα νήματα και θα αποφάσιζε, ποιος θα έπαιρνε τι. Και επίσης ότι, ο εν λόγω Δήμαρχος, δεν ήταν και από τα καλύτερα παιδιά. Μεγαλοεργολάβος και αρκετά παρασκηνιακός. Κατά καιρούς, τον είχαν κατηγορήσει για διάφορα. Έδινε όμως δουλειά σε πολύ κόσμο, φρόντιζε τον Δήμο του και οι δημότες του, τον αγαπούσαν. Και τον ψήφιζαν, φυσικά. Ήταν ήδη στην τρίτη θητεία του και από ότι φαινόταν, θα έκανε και άλλες. Και αυτό χωρίς να ανήκει, σε κανένα κόμμα. Πάντα κατέβαινε ανεξάρτητος και έκανε κυριολεκτικά, περίπατο.

Οι φήμες έλεγαν ακόμη, ότι ήταν πολύ γυναικάς. Η γυναίκα του, τον είχε εγκαταλείψει πριν από δέκα χρόνια και δεν είχε παντρευτεί ξανά. Έμεινε με την κόρη του σε ένα τεράστιο σπίτι, κοντά στην θάλασσα. Και μάλλον, δεν ήταν τυχαίο που στο Δημαρχείο, εργαζόταν κυρίως νέες κοπέλες! Οι οποίες ήταν όλες εντυπωσιακές.

Ο Αλέξης, δεν τον είχε συναντήσει ποτέ του. Δεν χρειάσθηκε άλλωστε. Τώρα όμως, ήταν επιβεβλημένο. Οι πληροφορίες του, ήταν ξεκάθαρες. Μόνον ο Δήμαρχος, αποφάσιζε για το έργο. Έπρεπε να τον συναντήσει λοιπόν και να του πει ευθέως, ποιος ήταν και τι μπορούσε να κάνει. Είχε μάθει, ότι ο Δήμαρχος ήταν ευθύς, δεν ήθελε πολλά λόγια και εκτιμούσε αυτούς, που τολμούσαν. Έτσι χρησιμοποίησε όλες τις γνωριμίες του και μετά από πολύ κόπο, μπόρεσε να κλείσει μία συνάντηση με τον Δήμαρχο.

Και τώρα πήγαινε σε αυτή την συνάντηση. Η μέρα ήταν θαυμάσια. Ήταν τέλη Μαΐου, το Δημαρχείο ήταν δίπλα στην Θάλασσα και ένα ελαφρύ αεράκι, ανακάτευε τις μυρουδιές της Άνοιξης με την μυρουδιά της Θάλασσας.

Η συνάντηση, ήταν λίγο πριν το μεσημέρι. Ο Αλέξης, είχε ξυπνήσει με την ησυχία του, είχε πάρει πρωινό, ετοιμάσθηκε και ξεκίνησε εγκαίρως για το Δημαρχείο. Το Σπίτι του, δεν ήταν μακριά από εκεί. Πάντα στο Δημαρχείο, πήγαινε με τα πόδια. Η διαδρομή ήταν υπέροχη. Ακόμη και όταν ο καιρός, δεν ήταν και τόσο καλός.

Και ο φρέσκος αέρας, ήταν ότι έπρεπε για να οξυγονωθεί ο εγκέφαλος του και να βάλει σε τάξη, τις σκέψεις του.

Έφθασε στο Δημαρχείο, χαιρέτησε τους υπαλλήλους και πήγε κατευθείαν στον τρίτο όροφο, που ήταν το Γραφείο του Δημάρχου. Τον υποδέχτηκε η Πρώτη Γραμματέας. Μία φιλήδονη ύπαρξη, που όταν την έβλεπες, μόνον Γραμματέα, δεν την έλεγες. Και δεν ήταν η μόνη εκεί. Ο Δήμαρχος, είχε τρεις Γραμματείς! Όλες στο ίδιο στυλ! Και οι φήμες έλεγαν, ότι είχε σχέσεις και με τις τρεις. Και όχι μόνον!

"Γιατί όχι! σκέφθηκε. Εάν μπορεί, γιατί όχι!". Και ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του.

Η προκλητική ύπαρξη, τον ενημέρωσε ότι θα περίμενε λίγο, επειδή η προηγούμενη συνάντηση με τον Δήμαρχο, είχε καθυστερήσει. Ο Αλέξης κάθισε σε ένα κάθισμα και περίμενε. Παρατήρησε ότι, δίπλα στο Γραφείο του Δημάρχου, βρισκόντουσαν όχι και τόσο διακριτικά, δύο εύσωμοι άντρες. Προφανώς η προσωπική φρουρά του Δημάρχου. Και τότε θυμήθηκε, κάποια δημοσιεύματα που είχε διαβάσει πριν από καιρό, για επεισόδια που είχαν συμβεί με τον Δήμαρχο.

Λίγο αργότερα, άνοιξε η πόρτα του Γραφείου του Δημάρχου και βγήκε μία εντυπωσιακή γυναίκα. Αμέσως μετά, η Γραμματέας τον ενημέρωσε, ότι μπορούσε να περάσει.

Η Πόρτα άνοιξε και πάλι και ο Αλέξης προχώρησε μέσα στο μεγάλο Γραφείο.

Πίσω από ένα εντυπωσιακό, λίγο κιτς ομολογουμένως Γραφείο, στεκόταν όρθιος ο Δήμαρχος. Ήταν ψηλός και αρκετά εύσωμος. Αρκετά βλοσυρός, δεν ήταν από τους ανθρώπους, που θα συμπαθούσες με την πρώτη ματιά. Ούτε καν με την δεύτερη! Συνήθως ήταν ανέκφραστος, αλλά μόλις πλησίασε ο Αλέξης, ο Δήμαρχος του χαμογέλασε και του πρότεινε το χέρι του.

Αυτό και μόνον, καθησύχασε και έδωσε κουράγιο στον Αλέξη. Στην συνέχεια, τον καλωσόρισε και τον ρώτησε για τον σκοπό της συνάντησης τους. Ο Αλέξης, του εξήγησε χωρίς πολλά λόγια, ποιός ήταν και τι ήθελε, σχετικά με το έργο.

Ο Δήμαρχος, τον άκουσε με προσοχή, χωρίς να τον διακόψει. Όταν ο Αλέξης τελείωσε, απέμεινε για λίγο να τον κοιτάζει. Και μετά μίλησε.

«Αγαπητέ μου Κύριε Γεωργίου, όλα αυτά τα ξέρω ήδη. Εσύ όμως δεν ξέρεις τίποτα, από αυτά που θα σου πω στην συνέχεια. Ούτε και από αυτά που θα σου προτείνω. Θα ήθελα λοιπόν, να έχω όλη την προσοχή σου! Και ελπίζω να έχεις αρκετό χρόνο. Εντάξει;»

Ο Αλέξης σίγουρα, δεν το περίμενε αυτό. Παραξενεύτηκε αρκετά, αλλά έδωσε την διαβεβαίωση του, ότι ο Δήμαρχος θα είχε όλη την προσοχή του, καθώς και όσο χρόνο χρειαζόταν. Και ο Δήμαρχος ευχαριστημένος, συνέχισε.

«Θαυμάσια! Επειδή όμως όλα αυτά που πρόκειται να σου πω, ξεφεύγουν λίγο από τα επαγγελματικά, θα πρότεινα, εάν δεν έχεις αντίρρηση, να πάμε να τα πούμε στην Ταβέρνα που είναι εδώ πιο κάτω! Να φάμε και κάτι! Τι λες;» τον ρώτησε χαμογελώντας.

Ούτε αυτό βέβαια, περίμενε να ακούσει ο Αλέξης. Δέχτηκε φυσικά, ο Δήμαρχος σηκώθηκε και βγήκαν και οι δύο από το Γραφείο.

Ο Δήμαρχος, ενημέρωσε την Γραμματέα του ότι θα έφευγε. Μετά, με την συνοδεία πάντα, των δύο σωματοφυλάκων του, βγήκαν από το Δημαρχείο και πήγαν με τα πόδια, σε μία παραθαλάσσια Ταβέρνα, η οποία ήταν λίγο πιο κάτω. Η Ταβέρνα φημιζόταν για το καλό ψάρι, την άψογη εξυπηρέτηση, αλλά και τις ακριβές τιμές. Και τότε θυμήθηκε επίσης, ότι εντελώς τυχαία, είχε μάθει πριν από καιρό, ότι η Ταβέρνα ήταν ιδιοκτησία του Δημάρχου. Μία από τις πολλές επιχειρήσεις, που είχε. Και ήταν επίσης αλήθεια, ότι ο Δήμαρχος, είχε πολλές επιχειρήσεις και πολλά ακίνητα στην ευρύτερη περιοχή.

Κάθισαν σε ένα τραπέζι δίπλα στην θάλασσα. Ο Δήμαρχος σχολίασε τον καιρό και παρήγγειλε από μόνος του, χωρίς να ρωτήσει καν τον Αλέξη, μεζέδες, ψάρια και κρασί.

«Και τώρα θα αναρωτιέσαι, τι συμβαίνει! Γιατί τα κάνω όλα αυτά! Έτσι δεν είναι;» τον ρώτησε έπειτα, χαμογελαστά.

Ο Αλέξης, δεν μίλησε. Απλά έγνεψε καταφατικά.

«Ωραία! Άκου λοιπόν με προσοχή!» του είπε και έβαλε λίγο κρασί σε δύο ποτήρια. Ήπιε μόνος του λίγο κρασί και συνέχισε.

«Αγαπητέ μου Κύριε Γεωργίου, μπορώ να σε λέω Αλέξη, έτσι δεν είναι;» τον ρώτησε και πάλι.

Ο Αλέξης, έγνεψε και πάλι καταφατικά.

«Αγαπητέ Αλέξη! Πριν από δύο μήνες περίπου, ένας κοινός γνωστός μας, μου μίλησε για σένα. Για άλλο λόγο βέβαια, από αυτόν που θα σου προτείνω στην συνέχεια. Τότε ήταν, που έμπαιναν οι τελικές πινελιές και "μαγειρεύαμε" το έργο. Ο φίλος μας, είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους, που εμπιστεύομαι! Και έχει αποδείξει στην πράξη, αυτή την εμπιστοσύνη του. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι τόνισε ιδιαίτερα, το ότι εσύ ήσουν ένας άνθρωπος με πολλές ικανότητες, αφοσιωμένος και της εμπιστοσύνης του. Και μεγαλύτερη ακόμη εντύπωση μου έκανε, το ότι δεν τον είχα ακούσει ποτέ, να μιλάει έτσι για κανέναν. Και τον ξέρω πάνω από είκοσι χρόνια!»

Ο Δήμαρχος, έκανε μία παύση, ήπιε λίγο κρασί ακόμη, τσίμπησε και κάποιους μεζέδες και συνέχισε. Ο Αλέξης, δεν είχε αγγίξει καν ακόμη, το ποτήρι του!

«Άρχισα λοιπόν, να μαθαίνω για σένα. Και όσο πιο πολύ μάθαινα, τόσο πιο πολύ σε εκτιμούσα. Κάποια στιγμή, πίεσα αρκετά τον φίλο μου, να μου πει τον λόγο, για τον οποίο σε εμπιστευόταν τόσο πολύ! Στην αρχή δεν ήθελε! Αλλά εγώ, έχω τον τρόπο μου, να μαθαίνω και να παίρνω αυτό που θέλω!» είπε χαμογελώντας πονηρά. «Και τελικά μου τον είπε! Καθώς και το τίμημα που πλήρωσες εσύ για αυτό! Και τότε ήταν, που αποφάσισα να σου κάνω την πρόταση! Έχεις καταλάβει πιστεύω, για ποιον μιλάω! Έτσι δεν είναι;» τον ρώτησε, χαμογελώντας και πάλι.

«Ναι, πιστεύω, πως ναι!» απάντησε ο Αλέξης.

«Τέλεια! Όταν αποφάσισα να σου μιλήσω, τότε ήταν που έμαθα, ότι επιδίωκες και εσύ να συναντηθείς μαζί μου! Για εντελώς διαφορετικό λόγο, βέβαια! Άφησα να περάσει λίγος χρόνος και τελικά δέχτηκα!»

Ο Δήμαρχος, έκανε άλλη μία διακοπή, για κρασάκι και μεζέδες. Ο Αλέξης τότε, ήπιε και εκείνος μαζί του. Ακόμη όμως δεν καταλάβαινε, που το πήγαινε. Και ο Δήμαρχος, συνέχισε.

«Αλέξη μου, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου. Δεν είμαι καλός άνθρωπος! Δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώπους και ότι λένε για μένα είναι αλήθεια. Αυτό όμως δεν ισχύει για σένα. Παρόλο που δεν σε ξέρω, νοιώθω σαν να σε γνωρίζω χρόνια. Και ότι, μπορώ να σε εμπιστευθώ! Σου δηλώνω ότι, δεν θα παίξω παιχνίδια μαζί σου και δεν θα σε βλάψω ποτέ. Έχω παιδέψει πολύ κόσμο! Και αυτό είναι αλήθεια!» είπε με ειλικρίνεια ο Δήμαρχος.

«Μπορεί! Αλλά εγώ ξέρω, ότι έχετε βοηθήσει και πολύ κόσμο, επίσης!» σχολίασε ο Αλέξης.

«Μπορεί και αυτό! Αλλά το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Και αυτό, δεν με πειράζει ξέρεις! Έχω αποδεχθεί απόλυτα, το ποιος είμαι και να σου πω την αλήθεια; Μου αρέσει! Ξέρω πως ακούγεται αυτό! Αλλά μου αρέσει! Ιδιαίτερα, το ότι έχει σχέση με τις γυναίκες. Μου αρέσουν πολύ οι γυναίκες, ξέρεις! Και έχω ένα ρεκόρ! Έχω πηδήξει, όλες τις γυναίκες, που υπάρχουν στο Δημαρχείο! Όλες! Ουδεμιάς εξαιρουμένης! Παντρεμένες και ανύπαντρες! Μερικές, τις έχω ξεπαρθενέψει, επίσης! Εδώ και δώδεκα χρόνια! Το πιστεύεις;» τον ρώτησε αφοπλιστικά, κοιτάζοντας τον στα μάτια, περιμένοντας την αντίδραση του.

Ο Αλέξης, τον κοίταξε και εκείνος. Παραδόξως, αυτό δεν τον εντυπωσίασε καθόλου.

«Δεν έχω λόγους, να μην το πιστέψω!» απάντησε χαμογελώντας αφοπλιστικά και εκείνος. «Από την εμπειρία που έχω με τις γυναίκες, τις έχω ικανές, για κάτι τέτοιο!» συνέχισε ο Αλέξης.

Ο Δήμαρχος, που δεν περίμενε μία τέτοια απάντηση, εντυπωσιάστηκε. Και θέλησε να εντυπωσιάσει και αυτός με την σειρά του, τον Αλέξη.

«Έτσι είναι! Δεν μπορείς να φανταστείς, τι μπορεί να κάνουν οι γυναίκες, αγόρι μου!» είπε με στόμφο.

«Δυστυχώς, έχω πάρει μερικά δείγματα από την συμπεριφορά τους!» τόνισε και πάλι, χαμογελώντας πικρά ο Αλέξης.

«Ναι, η πρώην γυναίκα σου, ξέρω!» επιβεβαίωσε ο Δήμαρχος. «Γι’ αυτό και εγώ τις παιδεύω! Και τις βάζω και κάνουν διάφορα πράγματα! Περίμενε! Θα σου δώσω ένα παράδειγμα!» είπε με ένα πονηρό χαμόγελο.

Πήρε το κινητό του, σηκώθηκε από την θέση του, πήγε λίγο πιο πέρα και έκανε ένα τηλεφώνημα. Μετά γύρισε στο τραπέζι και κοίταξε τον Αλέξη.

«Σε λίγο θα δεις!» του είπε χαμογελώντας.

Πέρασαν μερικά λεπτά και στην παρέα τους, ήρθε η Αντιδήμαρχος Οικονομικών του Δήμου. Μία χυμώδης, πληθωρική, εκρηκτική καλλονή. Από τις ωραιότερες γυναίκες που είχε δει ο Αλέξης, ποτέ του.

Φορούσε ένα κολλητό, άκρως αποκαλυπτικό, σούπερ μίνι φόρεμα και δωδεκάποντα στιλέτο πέδιλα. Τους χαιρέτησε εγκάρδια, φίλησε τον Δήμαρχο προκλητικά στο στόμα και χαιρέτησε τον Αλέξη, με χειραψία.

«Τι ξενέρωτα πράγματα, είναι αυτά!» σχολίασε ο Δήμαρχος. «Ο Αλέξης, Μπέττυ μου, είναι πολύ φίλος! Αδελφός! Χαιρέτησε τον, κανονικά τον άνθρωπο! Όπως μόνον εσύ ξέρεις!» πρόσθεσε.

Η Μπέττυ, δεν μίλησε. Πλησίασε τον Αλέξη, τον ανάγκασε να σηκωθεί από την θέση του και μετά τον αγκάλιασε σφιχτά και του έδωσε ένα δυνατό φιλί στο στόμα, με πολύ πάθος. Ταυτόχρονα, του χούφτωσε τον πούτσο του, πάνω από το παντελόνι. Και αυτό κράτησε αρκετά. Ο Αλέξης, τα χρειάσθηκε. Ένοιωσε το μεγάλο, σφιχτό στήθος της Μπέττυ στο στήθος του, το χέρι της, να μαλάζει τον πούτσο του και το στόμα της, να του κόβει την ανάσα.

«Εντάξει τώρα;» ρώτησε η Μπέττυ, όταν τον άφησε από την αγκαλιά της.

«Έτσι σε θέλω, κορίτσι μου!» είπε ευχαριστημένος ο Δήμαρχος.

Ο Αλέξης, κοιτούσε αποσβολωμένος, προσπαθώντας να συνέλθει.

«Η Μπέττυ Αλέξη μου, είναι η πιο καυλιάρα γκόμενα, που έχω γνωρίσει! Και με φοβερή τεχνική!» πρόσθεσε πρόστυχα ο Δήμαρχος.

«Τα παραλές!» σχολίασε με νάζι, η Μπέττυ.

«Δεν τα παραλέω καθόλου. Πες στον φίλο μου, τι κάναμε χθες το βράδυ, γλυκιά μου!» πρότεινε ο Δήμαρχος.

Η Μπέττυ, έγλειψε προκλητικά τα χείλη της και μετά, γύρισε και κοίταξε τον Αλέξη, με ένα παθιάρικο βλέμμα.

«Ξεσχιστήκαμε, καρδιά μου. Και μου πήδηξες και το κωλαράκι μου, επίσης!» τόνισε πρόστυχα.

«Έτσι μπράβο! Και πόσες, φορές γλυκιά μου;» ρώτησε και πάλι ο Δήμαρχος.

«Τρεις καυλιάρη μου, τρεις! Ακόμη δεν μπορώ να περπατήσω κανονικά η γυναίκα!» διευκρίνισε, εξακολουθώντας να κοιτάει πρόστυχα στα μάτια, τον Αλέξη.

«Αυτή είσαι! Και δεν μου λες, τι θα έλεγες να το έκανες και με τον φίλο μου; Έχει χωρίσει πρόσφατα και θέλει μία τόνωση το ηθικό του!» τόνισε ο Δήμαρχος, χαμογελώντας πονηρά.

«Ευχαρίστως! Θα το ανεβάσουμε στα ύψη το ηθικό! Τι λες και εσύ Αλέξη μου;» τον ρώτησε γλύφοντας και πάλι τα χείλη της.

Ο Αλέξης, δεν μπορούσε να πιστέψει στα αυτιά του. Μάζεψε όσο θάρρος, του είχε απομείνει και απάντησε στην Μπέττυ.

«Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Μία άλλη φορά ίσως!» απάντησε διστακτικά.

«Εντάξει. Δεν πειράζει. Εσύ χάνεις!» είπε εκείνη.

«Προφανώς, δεν είναι έτοιμος ακόμη ο Αλέξης, γλυκιά μου! Σε ευχαριστούμε πολύ όμως! Να μην σε κρατάμε άλλο. Τα λέμε!» διευκρίνισε ο Δήμαρχος και η Μπέττυ χαιρέτησε και έφυγε.

«Αυτό ήταν ένα δείγμα, για το τι μπορεί να κάνουν οι γυναίκες. Η Μπέττυ, έχει βγάλει Πάντειο, με δύο μεταπτυχιακά και είναι από πολύ καλή οικογένεια. Εάν όμως της το ζητούσα, χωρίς δεύτερη κουβέντα, θα μας έπαιρνε και τους δύο, στην τουαλέτα επιτόπου. Και δεν μπορείς να φανταστείς, τι την έχω βάλει να κάνει, κατά καιρούς!» σχολίασε ο Δήμαρχος.

Ο Αλέξης, κούνησε για άλλη μία φορά, καταφατικά το κεφάλι του. Προφανώς και δεν ήταν έτοιμος ακόμη, για μία γυναίκα όπως η Μπέττυ.

«Και μην νομίζεις ότι μόνον η Μπέττυ, είναι έτσι. Όλες έτσι είναι. Με ένα τηλεφώνημα, σου φέρνω όποια γυναίκα θέλεις από το Δημαρχείο. Και όχι μόνον!» συνέχισε ο Δήμαρχος.

Και ο Αλέξης, συμφώνησε και πάλι.

«Αρκετά όμως με τις τσούλες! Ας ασχοληθούμε με ένα πιο σοβαρό θέμα! Αυτό για το οποίο σε κάλεσα σήμερα! Και τώρα θέλω όλη την προσοχή σου!»

Ο Αλέξης, τον διαβεβαίωσε ότι την είχε και ο Δήμαρχος, συνέχισε.

«Το θέμα είναι οικογενειακής φύσης! Και αφορά την δική μου οικογένεια. Δυστυχώς, είχα και εγώ έναν αποτυχημένο γάμο! Η γυναίκα μου, με εγκατέλειψε πριν από δέκα χρόνια. Η κόρη μου τότε, ήταν δεκατεσσάρων χρόνων. Τότε ήταν, που κλονίστηκε σοβαρά η υγεία της. Και δυστυχώς, της άφησε μία σοβαρή βλάβη, ψυχιατρικής φύσης, η οποία δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι αναστρέψιμη!» διευκρίνισε ο Δήμαρχος.

«Δεν το ήξερα αυτό! Λυπάμαι πολύ! Και είναι σοβαρά;» είπε με ενδιαφέρον ο Αλέξης.

«Όχι μην ανησυχείς. Κατά τα άλλα η κόρη μου, είναι πολύ καλά στην υγεία της. Και είναι κούκλα, ξέρεις. Το πρόβλημα έγκειται, στο ότι η νοητική της κατάσταση, καθώς και η συμπεριφορά της, έχουν μείνει στην ηλικία των δώδεκα με δεκατεσσάρων ετών. Τότε που η μητέρα της, μας εγκατέλειψε! Αυτό το γεγονός, επειδή έγινε βίαια, την σοκάρισε πολύ! Και δεν μπόρεσε ποτέ, να το ξεπεράσει αυτό το σοκ!» τόνισε ο Δήμαρχος.

«Κατάλαβα!» είπε ο Αλέξης.

«Εδώ και δέκα χρόνια, έχουμε μείνει μόνοι μας. Μένουμε μαζί και μέχρι τώρα η κατάσταση ήταν διαχειρίσιμη. Τους περασμένους μήνες όμως, προέκυψε ένα πολύ σοβαρό θέμα, οικογενειακής φύσης. Και σε αυτό είναι, που θέλω την βοήθεια σου!» τόνισε ο Δήμαρχος και τον κοίταξε στα μάτια.

«Δεν έχω καταλάβει ακριβώς, αλλά εάν μπορώ να βοηθήσω, πολύ ευχαρίστως!» τον διαβεβαίωσε ο Αλέξης.

«Σίγουρα μπορείς να βοηθήσεις και πολύ μάλιστα. Θα σου εξηγήσω. Επειδή όμως το θέμα είναι εξαιρετικά λεπτό, θα με συγχωρήσεις, εάν δεν σου πω όλες τις λεπτομέρειες. Εάν συμφωνήσουμε, θα σου τα πω όλα σταδιακά! Καταλαβαίνεις, έτσι δεν είναι;» τον ρώτησε.

«Φυσικά και καταλαβαίνω. Και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ, για την εμπιστοσύνη που μου δείχνετε. Και να είστε σίγουρος ότι, ότι και να μου πείτε, θα μείνει αυστηρά μεταξύ μας!» τον διαβεβαίωσε ο Αλέξης.

«Το ξέρω, Αλέξη μου. Το ξέρω! Άκουσε λοιπόν. Και θα σε παρακαλούσα να είσαι πολύ ανοιχτόμυαλος. Τα πράγματα και οι καταστάσεις είναι πολύ ιδιαίτερες! Πριν από δέκα χρόνια, καλοκαίρι ήταν, συνέβησαν κάποια γεγονότα. Η γυναίκα μου τότε, τα πήρε στραβά! Έγινε μία πολύ μεγάλη φασαρία, μάζεψε τα πράγματα της και έφυγε. Και δεν την είδαμε έκτοτε. Ούτε εγώ, αλλά ούτε και η κόρη μας. Εγώ το διαχειρίστηκα και το ξεπέρασα. Η κόρη μου όμως, όχι. Παρόλο, που δεν τα πήγαινε και τόσο καλά με την μητέρα της. Πήραμε όση βοήθεια μπορούσαμε από ειδικούς επιστήμονες, αλλά εις μάτην. Να φανταστείς, ούτε στο Σχολείο δεν ήθελε να πάει. Με ειδική άδεια, έκανε μαθήματα στο Σπίτι και έβγαλε την Τρίτη Γυμνασίου. Και σταμάτησε εκεί. Μετά κάθισε στο Σπίτι. Τότε προσέλαβα μία Οικονόμο, η οποία φρόντιζε και φροντίζει ακόμη, τόσο το Σπίτι, όσο και την Κάτια. Έτσι λένε, την κόρη μου. Δεν σε κουράζω, έτσι δεν είναι;» τον ρώτησε ελαφρά συγκινημένος ο Δήμαρχος.

«Όχι βέβαια! Τα βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά! Συνεχίστε παρακαλώ!» τόνισε με ενδιαφέρον ο Αλέξης, που ήταν περίεργος να δει, που θα το πήγαινε ο Δήμαρχος.

«Σε ευχαριστώ. Η κόρη μου, μπορεί να έμεινε στάσιμη διανοητικά, αλλά εξελίχτηκε σε μία πολύ όμορφη και επιθυμητή γυναίκα. Και για να μην νομίζεις, ότι τα λέω αυτά επειδή είναι κόρη μου, δες και μόνος σου!» του είπε και του έδωσε το κινητό του.

Είχε αποθηκευμένες, πολλές φωτογραφίες από την κόρη του. Η οποία ομολογουμένως, ήταν από τις πιο όμορφες γυναίκες που είχε δει ποτέ του, ο Αλέξης. Και είχε δει πολλές. Η αλήθεια ήταν επίσης, ότι ο Αλέξης, ήταν πολύ δύσκολος με την γυναικεία ομορφιά. Σε μερικά θέματα, ήταν απόλυτος. Και αυτό, πάντα τον δυσκόλευε να βρει γυναίκα. Αλλά δεν μπορούσε να λειτουργήσει διαφορετικά. Η κόρη του Δημάρχου όμως, ήταν απόλυτα μέσα στις προδιαγραφές του. Ψηλή, μελαχρινή, με ένα φανταστικό πρόσωπο και ένα καταπληκτικό κορμί. Γεροδεμένη, με πλούσιο στήθος, πολύ μεγαλύτερο από το κανονικό, αλλά ολοστρόγγυλο και σφριγηλό και τέλεια πόδια. Πολλές φωτογραφίες, είχαν τραβηχτεί καλοκαίρι και φαινόντουσαν όλες οι λεπτομέρειες του κορμιού της. Ιδιαίτερα αυτές, που η Κάτια, φορούσε ένα μικροσκοπικό, σχεδόν ανύπαρκτο μαγιό. Σε κάποιες άλλες, φορούσε βραδινά φορέματα.

Του Αλέξη, δύο πράγματα του έκαναν εντύπωση. Το πρώτο ήταν ότι, η κοπέλα ήταν πολύ κοκέτα και πολύ προσεγμένη στο ντύσιμο της. Απόλυτα αισθησιακή ορισμένες φορές, θα την έλεγες και προκλητική, ανέδυε μία έντονη Σεξουαλικότητα και έναν απόλυτο αισθησιασμό! Το δεύτερο ήταν, μια που ο Αλέξης ήταν φανατικός φετιχιστής, οι δικτυωτές κάλτσες και οι δωδεκάποντες στιλέτο γόβες, που φορούσε σε κάποιες φωτογραφίες. Τις οποίες βέβαια, τις υποστήριζε άψογα. Και αυτό που τον προβλημάτισε ήταν, ότι η περιγραφή που του έκανε ο Δήμαρχος, δεν συμβάδιζε με αυτό το πλάσμα, που έβλεπε στις φωτογραφίες.

"Κάτι δεν πάει καλά, εδώ;" σκέφτηκε και απόρησε.

«Όμορφη, ε;» τον ρώτησε ο Δήμαρχος. Και σαν να μάντεψε τις σκέψεις του Αλέξη, συνέχισε. «Τώρα θα απορείς, πως γίνεται αυτό το πλάσμα, να έχει τα προβλήματα που σου περιέγραψα;» τον ρώτησε.

«Κατ’ αρχάς δεν είναι απλά όμορφη. Είναι κούκλα, καλλονή!» απάντησε ο Αλέξης, εντυπωσιασμένος. «Και οφείλω να πω, ότι ναι. Μου πέρασε αυτή η σκέψη, από το μυαλό μου! Αλλά νομίζω ότι θα υπάρχει μία εξήγηση! Έτσι δεν είναι;» ρώτησε τον Δήμαρχο.

«Και βέβαια υπάρχει. Όπως σου είπα και πριν, η βιολογική της ηλικία, δεν συμβαδίζει με την νοητική. Η Κάτια, εξελίχτηκε σε μία καταπληκτική γυναίκα, από όλες τις απόψεις. Και κάνει και καταπληκτικό Σεξ. Μην με ρωτήσεις λεπτομέρειες, για το πώς το ξέρω αυτό! Απλά το ξέρω! Όσον αφορά το ντύσιμο, έχει πάρει τα γονίδια, της γυναίκας μου! Και αυτό είναι έμφυτο! Η γυναίκα μου, ήταν η απόλυτη τσούλα, ξέρεις! Το νοητικό θέμα, το καταλαβαίνεις μόνον, εάν συζητήσεις μαζί της!» διευκρίνισε ο Δήμαρχος.

«Κατάλαβα! Το που μπορώ να βοηθήσω εγώ, δεν έχω καταλάβει ακόμη!» αναρωτήθηκε ο Αλέξης.

«Μην βιάζεσαι και θα καταλάβεις!» συνέχισε ο Δήμαρχος. «Όπως σου είπα, μέχρι πριν από μερικούς μήνες, δεν είχαμε κανένα άλλο θέμα. Η ζωή μας, κυλούσε ομαλά. Ένα συμβάν όμως, τα άλλαξε όλα. Για την ακρίβεια, δεν έχει αλλάξει ακόμη, αλλά πρόκειται να τα αλλάξει! Και εάν δεν πάρουμε τα μέτρα μας, θα τιναχτούν όλα στον αέρα. Άκουσε με τώρα, πιο προσεκτικά!» τόνισε ο Δήμαρχος.

Ο Αλέξης, τον διαβεβαίωσε, για μία ακόμη φορά, ότι είχε την απόλυτη προσοχή του και ο Δήμαρχος, συνέχισε.

«Εμείς σαν οικογένεια, έχουμε πολύ μεγάλη περιουσία. Η περισσότερη, σχεδόν όλη θα έλεγα, προέρχεται από τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου όμως, ήταν πολύ αλλοπρόσαλλο άτομο. Ο πιο περίεργος και πιο εκκεντρικός άνθρωπος, που θα μπορούσες να συναντήσεις. Και σαν οικογένεια επίσης, δεν ήμασταν και πρότυπο. Ο πατέρας μου, ήταν συνεχώς εξαφανισμένος! Η μητέρα μου και αυτή πήγαινε συνέχεια ταξίδια με τους εραστές της. Την αδελφή μου και εμένα, μας μεγάλωσε μία Γερμανίδα νταντά. Είκοσι χρόνια πριν, η μητέρα μου σκοτώθηκε σε ένα δυστύχημα, στην Σαντορίνη. Εκεί είχε πάει με έναν από τους εραστές της.