MINDER STIKSTOF BY KANOLA KNOU NIE OPBRENGS
Die stikstofbemestingsriglyne wat tans vir kanola in bewaringsboerderystelsels geld, is gegrond op plaaslike riglyne vir koring in konvensionele bewerkingstelsels en riglyne in internasionale literatuur.
Dr. Izané Crous, wat in Desember haar doktorsgraad in akkerbou deur die Universiteit Stellenbosch (US) se fakulteit landbouwetenskappe verwerf het, het bevind dat organiese materiaal in die grond opgebou het ná dekades van bewaringslandbou.
“Dit het tot ’n toename in mikrobe-aktiwiteit en potensieel meer mineraliseerbare stikstof in die grond gelei.”
Die invloed van dié bron van stikstof in die grond noodsaak ’n verfyning van stikstofbemestingsriglyne om te keer dat kanola oorbemes word en ekonomiese en omgewingsrisiko’s toeneem.
In haar tesis, “Nitrogen fertilizer management strategies for canola (L.) under conservation agriculture practices in South Africa”, skryf Crous die doel van haar navorsing was om die uitwerking van verskillende peile van stikstofbemesting by kanola op biomassaproduksie, saad- en olie-opbrengs en stikstofgebruiksdoeltreffendheid
