EENSAAMHEID DIE NUWE PANDEMIE GEE MY NET ’N DRUNK!
Die wêreld raak eensamer . . . en dis iets waarvoor ons almal ’n bietjie bang is. Om te voel niemand gee vir jou om nie. Het jou nodig nie. Onthou eens van jou bestaan nie.
As jý nog nooit eensaam was nie, kom jy sekerlik van
’n ander planeet af. Dis die pyn ná ’n verhouding skeefgeloop het . . . jy ’n geliefde aan die dood moes afstaan . . . uit jou ouerhuis getrek het.
En ja, as die coronavirus-pandemie een ding uitgelig het wat bowenal álles deurdrenk het, is dit eensaamheid. “Die ondraaglike eensaamheid van Covid-19.” Die opskrif van
’n studie wat tydens die inperking onder studente aan die Universiteit van Wes-Kaapland (UWK) gedoen is. Nou, ons weet dit was lank voor die coronavirus al ’n probleem. En dit sal steeds een wees lank ná die virus weer in sy donker hool verdwyn het. Covid-19 het dit bloot uitgelig, onderstreep en, natuurlik, honderdvoudig vererger. “Ons voel altyd of dikwels eensaam; mis geselskap, kameraadskap; voel geïsoleerd, vergete.” Só bieg mense gedurende die pandemie-tyd in peilings.
En terwyl die
