Fynskrif

Mens wonder soms hoe die karakters en fonte wat verskillende kulture vir skrif inspan, hul estetiese sin beïnvloed.

Ruweg van die 12de tot 17de eeu het Wes-Europa ’n Gotiese font genaamd “swartletter” gebruik. In die middel van die 16de eeu het ’n afgeleide font genaamd Fraktur die gewildste swartlettervorm in Duitse joernale, manuskripte en later selfs koerante geword.

Tot minder as ’n eeu gelede was dit nog algemeen. Die Frankfurter Allgemeine Zeitung se hoofmas is vandag nog in Fraktur.

Die 1930’s se Mercedes-Benz 770 Grosser vertoon nie Gotiese tierlantyntjies nie, maar rek jou verbeelding en die wa is dalk ’n voorbeeld van “swartletter” se dig gepakte, monolitiese elegansie, vol dun en dik swart strepe.

Waar skrif egter waarlik begin tel, is in moderne Japannese motorontwerp. Die eilanders het hul skrif merendeels uit Chinese karakters afgelei, vol strepies, hakies, swaaitjies, krulletjies, driehoekies en vierkantjies. Konsepte op Tokio se Motorskou van 2007 het elemente hiervan begin toon.

Japannese motorontwerpers was besig om ’n visuele identiteit uniek aan hul kultuur te ontwikkel.

’n Jaar later is Lexus se sogenaamde , oftewel tolletjiesrooster, boonop goedgekeur om in