Ψυχωφελή Βατοπαιδινά

Ο Γέροντας μας έλεγε ότι σε όποιον προσεύχεται αληθινά αποκαλύπτεται η αίσθηση της αγάπης προς τον πλησίον και πιο συγκεκριμένα, «όταν η Χάρις ενεργήσει στην ψυχή του ευχόμενου, τότε τον πλημμυρίζει η αγάπη του Θεού, ώστε να μην μπορεί άλλο να αντέξει αυτό που αισθάνεται. Στην συνέχεια, στρέφεται η αγάπη αυτή προς τον κόσμο και τον άνθρωπο, τον οποίο αγαπά τόσο, ώστε θέλει να πάρει επάνω του όλο τον ανθρώπινο πόνο και την δυστυχία για να απαλλαγούν οι άλλοι· συμπάσχει σε κάθε θλίψη και δυσκολία, θλίβεται ακόμα και γι' αυτά τα άλογα ζώα και κλαίει, όταν σκεφθεί ότι πάσχουν! Αυτά είναι χαρακτηριστικά της αγάπης, που τα προκαλεί και τα δραστηριοποιεί η προσευχή. Γι' αυτό και όσοι πρόκοψαν στην προσευχή δεν παύουν να εύχονται υπέρ του κόσμου. Σε αυτούς ανήκει ακόμα και η παράταση της ζωής του -όσο και αν αυτό φαίνεται παράδοξο και τολμηρό- και να ξέρετε ότι, αν αυτοί εκλείψουν, τότε θα έρθει το τέλος αυτού του κόσμου».  (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Ἡ προσευχή, ἡ νηστεία καὶ αἱ λοιπαὶ μορφαὶ τῆς ἀσκήσεως εἶναι μὲν μέσα καὶ οὐχὶ σκοπός, πλὴν ὅμως εἶναι μέσα ἀπαραίτητα διὰ νὰ «ἐκκαθάρωμεν τὴν παλαιὰν ζύμην καὶ ἵνα ᾦμεν φύραμα νέον» (Α´ Κορ. 5,7), ὥστε «ἀποθέσθαι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης... καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας» (Ἐφεσ. 4,22·24). Ὁ σκοπὸς τῆς ἐκδόσεως ταύτης εἶναι «τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» (Ἰωάν. 1,9), «τὸ φῶς» ὅπερ «ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν» (Ἰωάν. 1,5), νὰ ἐπιλάμψῃ καὶ εἰς τὴν ἀληθῶς ζοφερὰν ἡμῶν ἐποχήν. (Από τον πρόλογο του βιβλίου).

...Ο Χριστός δοξάζει (θεώνει) τους Αγίους Του και αυτοί δοξάζουν την Εκκλησία Του ως γνήσια μέλη Του. Ένας από αυτούς τους θεούμενους είναι και ο αγιορείτης Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, που κοιμήθηκε το 1998. Έζησε 65 χρόνια αυστηρής ασκητικής ζωής στο Άγιον Όρος (από τα οποία, τα 42 ως υποτακτικός) μακριά από τον κόσμο, πτωχός κατά κόσμον, αλλά πλούσιος κατά Θεόν με τα υπερφυσικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος που είχε αποκτήσει, και αναδείχθηκε ο "χαρισματούχος" υποτακτικός. Είναι πράγματι δύσκολο να επιτευχθεί στην σύγχρονη υλόφρονα, ορθολογιστική και ανθρωποκεντρική εποχή μας η απόκτηση των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, όχι όμως και αδύνατο.  (Αρχιμ. Εφραίμ. Καθηγούμενος Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ἡ προσευχή, ἡ νηστεία καὶ αἱ λοιπαὶ μορφαὶ τῆς ἀσκήσεως εἶναι μὲν μέσα καὶ οὐχὶ σκοπός, πλὴν ὅμως εἶναι μέσα ἀπαραίτητα διὰ νὰ «ἐκκαθάρωμεν τὴν παλαιὰν ζύμην καὶ ἵνα ᾦμεν φύραμα νέον» (Α´ Κορ. 5,7), ὥστε «ἀποθέσθαι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης... καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας» (Ἐφεσ. 4,22·24). Ὁ σκοπὸς τῆς ἐκδόσεως ταύτης εἶναι «τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» (Ἰωάν. 1,9), «τὸ φῶς» ὅπερ «ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν» (Ἰωάν. 1,5), νὰ ἐπιλάμψῃ καὶ εἰς τὴν ἀληθῶς ζοφερὰν ἡμῶν ἐποχήν. (Από τον πρόλογο του βιβλίου).

Ὁ μακάριος Γέροντας ἔχοντας ἀποκτήσει βαθιά συνείδηση ὅτι τό νόημα τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως εἶναι ὁ ἁγιασμός, ἡ θέωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ὑπάκουσε καί ἐφάρμοσε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ ἅγιός εἰμι» (Α´ Πέτ. 1,16). Ὅλη ἡ προαίρεση, ἡ ἔφεση τῆς ψυχῆς καί ἡ δραστηριότητά του στράφηκαν πρός τήν ἐπίτευξη αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ. Ἡ ζωή του ἀποτελεῖ μία ἐπαλήθευση τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο ὅτι «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8). (Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ἂν καὶ πάντοτε τὸ ἐσχατολογικὸ στοιχεῖο τῆς θείας Ἀποκαλύψεως ἐκφραζόταν καὶ στὸ τελευταῖο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεώς μας, στὴν σημερινὴ ὅμως θορυβώδη καὶ τεχνοκρατική μας γενεὰ ἀπασχολεῖ γενικώτερα, λόγω τῶν σημείων τῶν καιρῶν ποὺ φανερώνουν ὅτι πλησιάζει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τὰ σημεῖα τῆς Δευτέρας τοῦ Χριστοῦ μας Παρουσίας ἄρχισαν νὰ γίνωνται φανερὰ ἀπὸ τὶς ἀποκαλυπτικὲς ἀπαντήσεις τοῦ Κυρίου μας στὶς ἐρωτήσεις τῶν μαθητῶν Του. (Από την εισαγωγή του βιβλίου)

Διαβάζοντας κάποιος τις ομιλίες αυτές αισθάνεται το ευώδες άρωμα του Αγίου Όρους που προσφέρει στους εν κόσμω αγωνιζόμενους πιστούς γνήσια τροφή και στήριγμα στον αγώνα τους. Οι εμπειρίες και τα διδάγματα των Αγίων Πατέρων παρατίθενται πλούσια στις ομιλίες που τις κάνουν αυθεντικές πηγές ναμάτων ζωής αιωνίου. Μέσα από αυτές αισθάνεται ο αναγνώστης την "καλήν ανησυχίαν" του Γέροντος Εφραίμ για την πορεία του κόσμου, την έμπονη προσευχή "υπέρ των εν τω κόσμω" αδελφών του, την πλούσια αγάπη του για τον λαό του Θεού που πορεύεται τον δικό του κόσμο "εν μέσω πολλών παγίδων και θλίψεων". Έχοντας ο άγιος καθηγούμενος την πολύτιμη κληρονομιά των οσιοτήτων γερόντων μας την προσφέρει ανόθευτη στον σημερινό άνθρωπο με σύγχρονο λόγο απλό και πεντακάθαρο εν αληθεία και αγάπη πολλή.  (Από τον πρόλογο της έκδοσης)